Abstract
The aim of this study is to reveal the similarities and differences by comparatively examining the basic elements of the Dutch Primary School Foreign Language Teaching Core Program and the Turkish Primary Education English Curriculum (objectives/targets, content, teaching-learning process and evaluation) with a horizontal approach. The necessary data for the research were obtained from the official education websites of the countries that were the subject of the research, academic and scientific sources by document analysis method and descriptive analysis was made. According to the results of the research; English education in Turkey begins in the second grade, at the age of seven; compulsory English education in the Netherlands starts at the age of ten in the seventh group. The program being implemented in Turkey is a central program and the same program is applied in all schools; it has been seen that the Dutch program is a framework program that can be adapted according to the needs of the region or school. The Dutch English curriculum gives the teacher more freedom in planning the lesson and considering student interests and needs. While there is no target for reading and writing skills in the primary school curriculum in Turkey, targets for four basic skills are included in the Netherlands starting from the fourth group. Both country programs differ in terms of content presentation. In the Netherlands, teachers are given the opportunity to choose content in line with the interests and needs of their students. In Turkey, the content is presented in detail and teachers have to follow the program. There are no clearly stated methods and techniques in the Netherlands program; In Turkey, the methods and techniques to be used are listed, but the choice of where and how to use them is left to the teacher. Process and product evaluation can be seen in both countries. In the last part of the study, suggestions that can benefit Turkey such as preparing the programs for the culture and needs of the region and reducing the compulsory foreign language teaching process to an earlier age level are given.
xmlui.mirage2.itemSummaryView.Collections
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation
Kaynaklar
Akcan, S., Bayyurt, Y. (2016). Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Üzerine Görüş ve Düşünceler. 2014 3. Ulusal Yabancı Dil Eğitimi Kurultayı: Türkiye’deki Yabancı Dil Eğitimi Üzerine Görüş ve Düşünceler içinde (s. 3-9). file:///C:/Users/po/Downloads/KURULTAYKTABIFINAL16-Copy.pdf
Aldım, Ü. E. (2018). İlkokul İngilizce Öğretim Programlarının Karşılaştırılması: Finlandiya, Polonya ve Türkiye örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aksoy, E. (2020). Evaluation of the 2017 updated secondary school English curriculum of Turkey by means of theory-practice link. Turkish Journal of Education, 9(1), 1−21.
Akyel, A. S. (2012). Preservice English language teacher education in Turkey. Y. Bayyurt ve Y. Bektaş-Çetinkaya (Haz.), Research Perspectives on Teaching and Learning English in Turkey (ss. 25-37). Frankfurt: Peter Lang.
Alagözlü, N. (2017). Türkiye’de İngilizce Öğretmeni Yetiştirme Sorunları. Türkbilig, 34, 241-247.
American Association of School Librarians (AASL), http://www.ala.org/aasl/standards, Erişim Tarihi: 02.06.2020
Ammon, U., ve McConnell, G. D. (2002). English as an academic language in Europe. Frankfurt: Peter Lang.
Avcı, S. (2010). Hollanda ve Türkiye’deki Fen Bilgisi Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Karşılaştırması ve Bu Programlar Hakkında Öğretmen Adaylarının Görüşleri. (Yüksek Lisans Tezi). Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Balcı, G. (2019). Türkiye’de Eğitim Sisteminin Gelişimi ve Eğitim Harcamalarının Ekonomik Büyümeye Etkisi: OECD Ülkeleri ile Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir: Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bayyurt, Y. (2012). 4 + 4 + 4 Eğitim Sisteminde Erken Yaşta Yabancı Dil Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi I. Yabancı Dil Eğitim Çalıştayı (pp. 97–107). Ankara.
Berns, M., De Bot, ve K., Hasebrink, U. (2007). In the presence of English: Media and European Youth. New York: Springer.
Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya öğretim (6. Baskı). Ankara: Anı yayıncılık.
Boyacıoğlu, F. (2015). The historical development of the foreign language education in Ottoman Empire. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 174, 651-657.
Bowen, G. A. (2009). Document Analysis as a Qualitative Research Method. Qualitative Reseacrh Journey, 9(2), 27-40.
Breitenstein, P. (1958). The Teaching of Foreign Languages in the Netherlands. PMLA/Publications of the Modern Languade Association of America, 73(492), 1-6.
British Council. (2013). English Effect. 22 Haziran tarihinde https://www.britishcouncil.org/sites/default/files/english-effect-report-v2.pdf adresinden alınmıştır.
British Council ve TEPAV. (2013). Türkiye’deki devler okullarında İngilizce dilinin öğretimine ilişkin ulusal ihtiyaç analizi. Ankara: Mattek Matbaacılık. 2 Ocak tarihinde https://www.tepav.org.tr/upload/files/1399388519-1.Turkiyedeki_Devlet_Okullarinda_Ingilizce_Dilinin_Ogrenimine_Iliskin_Ulusal_Ihtiyac_Analizi.pdf adresinden alındı.
Broadfoot, P. (2000). Comparative education for the 21st century: Retrospect and prospect, Comparative Education, 36 (3), 357–371.
Bruner, J. S. (1960). The process of education. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Bümen, N., Dimici, K. , Yıldız, B. Yücel E. (2017). Son 15 Yılda Yayımlanan İlk ve Ortaöğretim İngilizce Dersi Öğretim Programları Üzerine Bir Analiz. Ege Eğitim Dergisi. 2(18),702-737.
Cihan, T., Gürlen, E. (2009). Teachers ’ Opinions on the English Language Curriculum of the 5 th Grade of Primary Education Öz Giriş Yabancı Dil Öğretimi Programının Özellikleri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (9),2, 7-22.
Council of Europe (CoE). (2001). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment. Cambridge, England: Cambridge University Press.
Corbin, J., ve Strauss, A. (2008). Basic of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory (3rd ed.). Thousand Oaks, CA:Sage.
Coşkun Demirpolat, B. (2015). Türkiye’nin yabancı dil öğretimiyle imtihanı: Sorunlar ve çözüm önerileri. SETA, 131, 7-17.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design. Thousand Oaks: Sage.
Çakır, A. (2017). Türkiye’de YÖK Öncesi ve Sonrası Yabancı Dil Eğitimi. Journal of Language Research (JLR), 1(1), 1-18.
Çalışkan, N., Kart, M. ve Şahin, C. (2019). Türkiye ve Farklı Ülkelerin İngilizce Öğretim Programlarının Analitiği. Ankara: Anı Yayıncılık. Erişim Adresi: https://www.researchgate.net/publication/341793859_Turkiye_ve_Farkli_Ulkelerin_Ingilizce_Ogretim_Programlarinin_Analitgi
Çelik, S., Kasapoglu, H. (2014). Implementing the recent curricular changes to English language instruction in Turkey: opinions and concerns of elementary school administrators. South African Journal of Education, 34(2), 842.
Çelik, Ş., Kasap, S. (2019). Türkiye’de Uygulanan İngilizce Öğretmen Yetiştirme Programları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 1010-1031.
Demirel, Ö. (1992). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
Demirel, Ö. (1993). Yabancı dil öğretimi: İlkeler yöntemler teknikler. Ankara: Usem Yayınları.
Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında yabancı dil öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları.
Demirel, Ö. (2000). Karşılaştırmalı eğitim. (1. Baskı). Ankara: Pegem A Yayınları.
Demirel, Ö. (2007). Elt methodology (4rd edition). Ankara: Pegem Publication.
Demirel, Ö. (2011). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Demirel, Ö. (2012). Öğretim İlke ve Yöntemleri: Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
Demirel, Ö. (2013). Eğitimde Program Geliştirme: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Demirel, Ö. (2015). Eğitimde Program Geliştirme: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Demirel, Ö. (2019). Eğitimde Program Geliştirme: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Demirkan, C. (2008). Yabancı Dil Öğreniminin Bireylerin Sosyal Yaşamına Etkisi: Isparta’da Öğretmenler Üzerine Bir Araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta. Erişim adresi: http://tez.sdu.edu.tr/Tezler/TS00653.pdf
Demiryürek, M. (2014). The Historical Development of Foreign Language Teaching Methods in Turkey (1891-1928). Education and Science, 39, 192-202.
Doğancay-Aktuna, S. (1998). The Spread of English in Turkey and its current sociolinguistic profile. Journal of multilingual and multiculturaldevelopment, 19(1), 24-39.
Education First, English Proficiency Index (2019). https://www.ef.com.tr/epi/
Education First, English Proficiency Index (2021). https://www.ef.com/wwen/epi/
Edwards, A. (2014). English in the Netherlands: Functions, Forms and Attitudes. (Doktora Tezi, Cambridge University, England). Erişim Adresi: file:///C:/Users/po/Downloads/English_in_the_Netherlands_Functions_for.pdf
Ekuş, B., Babayiğit, Ö. (2014). Investigation of Primary School Teachers’ and English Teachers' Views About from Second Grade Primary School to be on Foreign Language Education About Researcher. Social Science Studies, 1 (1), 40–49.
Erden, M. (2009). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Erdoğan, İ. (2003). Karşılaştırmalı Eğitim: Türk Eğitim Bilimleri çalışmaları içinde Önemsenmesi Gereken Bir Alan. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 265–283.
Erdoğan, İ. (2006). Çağdaş Eğitim Sistemleri. (6. Basım). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (2015). Karşılaştırmalı Eğitim Sistemleri. (7. Basım). İstanbul: Sümer Kitapevi.
Erarslan, A. (2018). Strengths and weaknesses of primary school English language teaching programs in Turkey: Issues regarding program components. Eurasian Journal of Applied Linguistics, 4(2), 325-347.
Erarslan, A. (2019). Factors Affecting the Implementation of Primary School English Language Teaching Programs in Turkey. The Journal of Language Teaching and Learning, 9(2), 7-22.
Erginer, A. (2007). Avrupa Birliği Eğitim Sistemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Ergun, M. ve Ersoy, Ö. (2014). Hollanda, Romanya ve Türkiye’deki sınıf öğretmeni yetiştirme sistemlerinin karşılaştırılması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 673-700.
Erişen, Y. (1998). Program Geliştirme Modelleri Üzerine Bir İnceleme. Eğitim Yönetimi, 4. 79-97.
Ertürk, S. (1982). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Ertürk, S. (2017). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Edge Akademi.
Eurydice, (2002/2003). The Education System in the Netherlands.
Eurydice. (2022). Türk Eğitim Sistemi. 23.07.2022 tarihinde https://eurydice.eacea.ec.europa.eu/national-education-systems/turkiye/turkiye adresinden alınmıştır.
Eurydice. (2022). Netherlands National Education System. https://eurydice.eacea.ec.europa.eu/national-education-systems/netherlands/netherlands adresinden alınmıştır.
Fer, S. (2015). Öğretim Tasarımı. (3. Baskı). Ankara: Anı.
Fidan, N. (2012). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem.
Gelmez Burakgazi, S., Karsantık, Y., Aktan, T., Ayaz, M. A., Büge, B. C., Karataş, F., ... ve Yavaşca, O. (2019). Equipped or not? Investigating pre-service teachers’ 21st century skills. Asia Pacific Journal of Education, 39(4), 451-468.
Genç, A. (2004). Türkiye’de İlk ve Ortaöğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 107-111.
Gimatdinova Çağaç, F. (2018). Benefits of Learning a Foreign Language at an Early Age. The Journal of International Social Research, 11(59), 132-137.
Ghasemi, B:, Hashemi, M. (2011). Foreign language learning during childhood. Procedia - Social and Behavioral Sciences 28, 872-876.
Göktepe, (2015). A Critical Analysis of Foreign Language Teacher Education Practices in Turkey. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 3(1), 128-143.
Gözüyeşil E. (2018). Türkiye ve Hollanda’daki İngilizce Öğretmenliği Programının Öğretmenlik Uygulamaları Açısından Kıyaslanması. (Doktora Tezi). Mersin: Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gözütok, F.D. (2003). Türkiye’de Program Geliştirme Çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi,160. 1 Ocak 2020 tarihinde https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/gozutok.htm adresinden alındı.
Güler, C. (2022). Finlandiya, Çin, Hollanda ve Türkiye’de Uygulanan İlkokul Yabancı Dil (İngilizce) Eğitim Programlarının Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Güven, I. (2008). Teacher Education Reform and International Globalization Hegemony: Issues and Challenges in Turkish Teacher Education. International Journal of Human and Social Sciences, 3(1), 8–17.
Hamsi, M. (2015). Türkiye ve Hollanda’daki İngilizce Öğretmenliği Lisans Programlarının Pedagojik Alan Bilgisi Kazandırma Açısından Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Haznedar, B. (2012). Perspectives on preservice education of English language teachers in Turkish primary schools. Y. Bayyurt ve Y. Bektaş-Çetinkaya (Haz.), Research perspectives on teaching and learning English in Turkey (ss. 39-58). Frankfurt: Peter Lang.
Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizdeki yanlışlar nereden kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies, 4(2), 16-26.
İnceçay, G. (2012). Turkey’s foreign language policy at primary level: Challenges in practice. ELT Research Journal, 1 (1), 53–62.
Kandemir, A. (2016). İlkokul 2. Sınıf İngilizce Öğretim Programının Katılımcı Odaklı Program Değerlendirme Yaklaşımıyla Değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tek Işık Web Ofset.
Karakas, A. (2012). Evaluation of the English language teacher education program in Turkey. ELT Weekly, 4(15), 1-16.
Kaygısız, Ç. (2018). Dil Edinim Sürecinde Kritik Dönem Hipotezinin Gözden Geçirilmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 71, 437-447.
Kıral, B. (2020). Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi. Journal Of Social Sciences Institute, 15. 170-189.
Kırkgöz, Y. (2007). English Language Teaching in Turkey. Policy Changes and Their Implementations. Regional Language Centre Journal, 38, 216-228.
Kırkgoz, Y. (2009). Globalization and English Language Policy in Turkey. Educational Policy, 23(5), 663–684. https://doi.org/10.1177/0895904808316319.
Kırkgöz, Y., Çelik, S., Arıkan, A. (2016). Türkiye’deki Yeni İlköğretim İngilizce Programın Teorik ve Pratik Temellerinin İncelenmesi: Bir Süreç Analizi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(3), 1199-1212.
Kırkıç, K., Boray, T. (2017). İngilizce Öğretiminde ve Öğreniminde Türkiye İçin İnovatif Bir Teknik: Boray Tekniği (BT). Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(3), 13-29.
King, E. (1979). Other Schools and Ours Comparative Studies For Today. London: Holt.
King, E. J. (2012). Comparative Studies and Educational Decision. London and Newyork: Routledge Taylor & Francis.
Koçak, S., Kavak, Y. (2014). Milli Eğitim Bakanlığı’nın Öğretmen Atama Esasları ve Kaynak Yükseköğretim Programlarıyla İlgili Gelişmeler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 29(4), 157-170.
Kubow, P. K. & Fossum, P. R. (2007). Comparative Education Exploring Issues in International Context. (2nd Ed.). New Jersey: Pearsen Merrill Prentice Hall.
Kuiken, F., & van der Linden, E. (2013). Language policy and language education in the Netherlands and Romania. Dutch Journal of Applied Linguistics, 2(2), 205-223. https://doi.org/10.1075/dujal.2.2.06kui
Küçük, Ö. (2008). An Evaluation of English Language Teaching Program At Key Stage I and the Opinions of Teachers regarding the Program. Çanakkale 18 Mart University, Institute of Social Sciences.
Küçükahmet, L. (2007). Program Geliştirme ve Öğretim. (20. Basım). Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım .
Küçükoğlu, B. (2012). The history of foreign language policies in Turkey. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 70, 1090-1094.
Küçüktepe, C. (2019). Eğitimde Program Geliştirme: Kavramlar Yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık.
Küçüktepe, C., Eminoğlu Küçüktepe, S., Baykın, Y. (2014). İkinci Sınıf İngilizce Dersi ve Programına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(22), 55-78.
Lauweyers, I., Varış, F., Neff, K. (1979). Mukayeseli Eğitim (2. Basım). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
Krashen, S. (1973). Lateralization, language learning and critical period: some new evidence. Los Angeles, CA: University of California Press.
Lambert, W.E. (1972). Language, psychology and culture. Stanford, CA: Stanford University Press.
MEB, (2011). ORTAÖĞRETİM KURUMLARI İNGİLİZCE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI. 2 Mayıs 2020 tarihinde https://dyned33.files.wordpress.com/2011/09/ortac3b6c49fretim-ingilizce-dersi-hazc4b1rlc4b1k-9-12-sc4b1nc4b1flar-c3b6c49fretim-programlarc4b12.pdf adresinden alındı.
MEB, (2012). 12 Yıl Zorunlu Eğitim Sorular ve Cevaplar. 4 ocak 2023 tarihinde https://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular2012/12Yil_Soru_Cevaplar.pdf adresinden erişildi.
MEB (2013). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) İngilizce dersi (2, 3,4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Mart 2013 tarih ve 2666 sayılı Tebliğler Dergisi.
MEB, (2018). İNGİLİZCE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI (İlkokul ve Ortaokul 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). 10 Haziran 2020 tarihinde http://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/201812411191321-%C4%B0NG%C4%B0L%C4%B0ZCE%20%C3%96%C4%9ERET%C4%B0M%20PROGRAMI%20Klas%C3%B6r%C3%BC.pdf adresinden alındı.
MEB, (2017-2023). Öğretmen Strateji Belgesi, Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. https://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_07/26174415_Strateji_Belgesi_RG-Ylan-_26.07.2017.pdf adresinden alındı.
MEB, (2022). Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmen Yetiştirme Sürecine İlişkin Kılavuz, Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. https://www.memurlar.net/common/news/documents/1040202/31082022-56205051.pdf adresinden alındı.
Merriam, S. B. (2009). Qualitative research. A guide to design and implementation. San Francisco: John Wiley-Sons.
Michel, M., Vidon, C., Graaff, R., Lowie, W. (2021). Language Learning Beyond English in the Netherlands: A Fragile Future. European Journal of Applied Linguistics 9(1), 159-182.
Miles, M. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. London: Sage.
Milli Eğitim Temel Kanunu (T. C. Resmi Gazete, 24 Haziran 1973, sayı: 14574). https://www5.tbmm.gov.tr/tutanaklar/KANUNLAR_KARARLAR/kanuntbmmc056/kanuntbmmc056/kanuntbmmc05601739.pdf adresinden alınmıştır.
Mirici, İ. H. (2001). Çocuklara yabancı dil öğretimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Mustafa, S. (2011). Türkiye, Almanya ve Hollanda İlköğretim yabancı dil (İngilizce) öğretim programlarının karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
National Institute for Curriculum Development (SLO). (2006). Erişim Adresi: http://leerplaninbeeld.slo.nl/primaironderwijs/ ve https://tule.slo.nl/.
Netherlands Organization for International Cooperation in Higher Education (NUFFIC). (2018). https://www.nuffic.nl/en/education-systems/netherlands adresinden erişildi.
Netherlands Organization for International Cooperation in Higher Education (NUFFIC). (2018). education system in Netherlands. 2nd edition. https://www.nuffic.nl/en/subjects/study-holland/education-in-the-netherlands adresinden 25.01.2019 tarihinde erişildi.
Netherlands Organization for International Cooperation in Higher Education (NUFFIC). (2022). Early Foreign Language Education (vvto). https://www.nuffic.nl/onderwerpen/vroeg-vreemdetalenonderwijs/vroeg-vreemdetalenonderwijs-vvto adresinden erişildi.
Netherlands Organization for International Cooperation in Higher Education (NUFFIC). (2018). A description of the Dutch education system.
Noah, H.J., & Eckstein, M.A. (1969). Toward A Science of Comparative Education. New York: Macmillan.
Nunan, D. (2015). Teaching English to Speakers of Other Languages: An Introduction. New York:Routledge.
Oliva, P. F. (1997). Developing the Curriculum. (4th ed.). The Unıted States: Longman.
Oral, B., Yazar, T. (2017). Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem.
Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2004). Curriculum: foundations, principles and issues. Harlow: Pearson.
Önal, Ö. (2018). Lenneberg’s Theory of Language and Critical Period Hypothesis within the Context of Nature-Nurture Debate. Folklor/Edebiyat Dergisi, 24(9),237-254.
Örmeci, D. (2009). An Evaluation of English Language Curricula Implemented at the 4th , 5th , and 6th Grades in Respect of Teachers ’ Opinions. Trakya University, Institute of Social Sciences.
Özbay, A.F., (2009). English Teachers’ Opinions on Teaching English upon Constructivist Approach In English Lessons. (Unpublished MA Thesis) Afyon Kocatepe Universtiy.
Özçelik, D. A. (2010). Eğitim Programları ve Öğretim: Genel Öğretim Yöntemi. (2. Baskı). Ankar: Pegem Akademi.
Paker, T. (2012). Türkiye’de Neden Yabancı Dil (İngilizce) Öğretemiyoruz ve Neden Öğrencilerimiz İletişim Kurabilecek Düzeyde İngilizce Öğrenemiyor. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 89-94.
Prpic, M. (2009). Foreign language curricula in higher secondary education in Europe – a comparative study. Metodika, 18(1), 272-289.
Sak, Ö. (2013). Avrupa birliği ortak çerçeve programına göre Türkiye ve Finlandiya temel İngilizce öğretim programlarının karşılaştırmalı analizi (Doktora Tezi). Bolu: T.C. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Saracaoğlu, A., S. (1992). Türk ve Japon Öğretmen Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırılması. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
Sarıboğa Alagöz, N. (2006). Türkiye’deki ve Hollanda’daki İngilizce Öğretmenliği Programlarının Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Sarıçoban, G. (2012). Foreign Language Education Policies in Turkey. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 46, 2643-2648.
Sezer, A. (1988). Çağdaş Gelişmeler Işığında Türkiye’de Eğitim Fakültelerinin Yeri ve Rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 183-189.
Simons, Gary F. and Charles D. Fennig (Eds.). 2017. Ethnologue: Languages of the World, (Twentieth edition.) Dallas, Texas: SIL International. Online: http://www.ethnologue.com.
Snoek, M., & Wielenga, D. (2001). Teacher education in The Netherlands, change of gear. In L. Barrows (Ed.), Institutional Approaches to Teacher Education in the Europe Region: Current Models and Developments. Studies in Higher Education series, 245–262.
Solak, E. (2013). Foreign Language Teaching at Primary Education in Finland and Turkey. The Journal of International Social Research, 6, (28), 296-301.
Solak, E. (2015). Currenc Challenges in English Language Learning in Turkish EFL Context. Participatory Educational Research, 2(1), 106-115.
Sönmez, V. (2012). Program geliştirmede öğretmen el kitabı (17. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Statista. (2020). Erişim Adresi: https://www.statista.com/statistics/266808/the-most-spoken-languages-worldwide/
Subaşı, M., Okumuş, K. (2017). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Durum Çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 419-426.
Suna, Y., Durmuşçelebi, M. (2013). Türkiye’de Yabancı Dil Öğrenme-Öğretme Problemine İlişkin Yapılan Çalışmaların Derlemesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 3(5), 31-48.
Şahin, H., Aykaç, N. (2019). Avrupa Ülkelerinde ve Türkiye’de İlkokullarda Uygulanan Yabancı Dil Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 48(1). 571-594. Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/929687
Şahin, S., Köğce, D., Özpınar, İ., Yenmez, A. (2014). Öğretim Elemanlarının 21. Yüzyıl Öğrenen Stardartları ve Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi (22). 185-213.
Şanlı, S. (2009). Comparison of the English language teaching (ELT) departments’ curricula in Turkey’s education faculties. Procedia Social and Behavioural Sciences, 1, 838-843.
Şeker, H. (2017). Eğitimde Program Geliştirme Kavramlar Yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık.
Tekgöz, M. (2017). Almanya Baden-Wüttemberg Eyaleti İlkokul Eğitim Programı ile Türkiye İlkokul Eğitim Programının Karşılaştırmalı Eğitim Analizi. (Doktora Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TELC. (2012). Diller için Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi: Öğrenim, öğretim ve değerlendirme. Frankfurt: Telc GmbH. Erişim Adresi: https://www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_oneriler_AEeraevesi.pdf
Tok, H. (2006). Avrupa birliği ülkelerinde ve Türkiye’de uygulanan yabancı dil öğretimi programlarının karşılaştırılması, (Yayınlanmamış Doktora tezi). İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Malatya.
Topkaya, E. Z., Küçük, Ö. (2010). An evaluation of 4 th and 5 th grade English language teaching program. Elementary Education Online, 9(1), 52–65.
Trethewey, A. R. (1976). Introducing Comparative Education. Australia: Pergamon Press.
Turpçu, M. (2018). Hollanda Eğitim Sistemi: Türk Eğitim Sistemine İlişkin Bazı Çıkarımlar. Route Educational and Social Science Journal, 5(14), 583-599.
Tuswadi, T. (2016). Comparative analysis of the primary English curricula of Japan and Indonesia. Tarbiya. Journal of Education in Muslim Society, 3(1), 96- 106.
Türkoğlu, A. (1983). Fransa, İsviçre ve Romanya Eğitim Sistemleri Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Türkoğlu, A. (1984). Türkiye ve Fransa’da lise programlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
TTKB (2017). Müfredatta yenileme ve değişiklik çabalarımız üzerine… Ankara 18 Temmuz 2017. Eylül 2017, https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_07/18160003_basin_aciklamasi-program.pdf
Tyler, R. W. (2014). Eğitim Programlarının ve Öğretimin Temel İlkeleri. Ankara: Pegem Akademi.
Under, H. (2008). Philosophy of education as an academic discipline in Turkey: The past and the present. Springer Science and Business Media B.V., 27, 405-431.
Ültanır, G. (2000). Karşılaştırmalı Eğitim Bilimi. Ankara: Eylül Kitabevi.
Üner, G. (2010). Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye’de İlköğretim Birinci Kademe İngilizce Öğretim Programlarının Karşılaştırılmalı Olarak İncelenmesi: Finlandiya ve Hollanda Örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Van Essen, A. (1997b). English in Mainland Europe- a Dutch perspective. World Englishes, 16(1), 95-103.
Van der Horst, H. (2012). The low sky: Understanding the Dutch. Schiedam:Scriptum.
Varış, F. (1994). Eğitimde Program Geliştirme: Teori ve Teknikler. Ankara: Alkım Yayıncılık.
Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme teori ve teknikler. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Wikipedia. (2020). Erişim Adresi: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_languages_by_total_number_of_speakers
Wilhelm. F. (2018). Foreign Language Teaching and Learning in the Netherlands 1500-2000: an overwiev. THE LANGUAGE LEARNING JOURNAL, 46(1), 17–27. Erişim Adresi: https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/09571736.2017.1382053?needAccess=true
Yaman, İ. (2018). Türkiye’de İngilizce Öğrenmek: Zorluklar ve Fırsatlar. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi,161-175.
Yaman, İ. (2019). “Türkiye’de İngilizce Öğretmeni Olmak” Üzerine Bazı Değerlendirmeler ve Öneriler. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 28, 157-172.
Yavuz, A., ve Topkaya, E. Z. (2013). Teacher educators’ evaluation of the English language teaching program: A Turkish case. Novitas-Royal (Research on Youth and Language), 7(1), 64-83.
Yazıcı, Z., Genç İlter, B. (2018). Viewpoints of Foreign Language Teaching at Early Childhood Period (Antalya Case). International Journal of Languages’ Education and Teaching, 6(2), 438-453.
Yeşilçınar, S., Çakır, A. (2020). İngilizce Öğretmenlerinin Kalitesini Artırmaya Yönelik Öğretmen Ölçme ve Değerlendirme Model Önerisi. Eğitim ve Bilim, 45, 363-392.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, C. (2015). Okul öncesi dönemde yabancı dil öğretiminin önemi. Okul öncesi dönemde yabancı dil öğretiminin önemi (egitimtercihi.com) adresinden erişilmiştir.
Yiğit, N. (2012). The Latest Reform in Inıtıal Teacher Education (ITE) ın Turkey. Energy Education Science and Technology Part B. Social and Educational Studies, 4(1), 523-536.
Yücel, E., Dimici, K., Yıldız, B., Bümen, N. (2017). Son 15 Yılda Yayımlanan İlk ve Ortaöğretim İngilizce Dersi Öğretim Programları Üzerine Bir Analiz. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 702-737. Erişim Adresi: file:///C:/Users/po/Downloads/Son_15_Yilda_Yayimlanan_Ilk_ve_Ortaogretim_Ingiliz.pdf
Zok, D. (2010). Turkey’s Language Revolution and the Status of the English Today. The English Languages: History, Diaspora, Culture, 1, 1-14.
https://sozluk.gov.tr/ 25.12.2022
https://www.curriculumcommissie.nl/ 11.11.2021
https://www.curriculum.nu/ 03.12.2021
https://www.slo.nl/thema/meer/tule/engels/ 09.11.2022
https://www.slo.nl/sectoren/po/kerndoelen 09.11.2022
https://www.slo.nl/sectoren/po/ 12.07.2022
https://www.slo.nl/thema/vakspecifieke-thema/mvt/engels/ 09.11.2022
https://www.slo.nl/sectoren/po/inhoudslijnen-po/inhoudslijnen-engels/ 09.11.2022
https://www.slo.nl/thema/meer/formatief-evalueren/leraar-po/ 13.12.2022
