dc.contributor.advisor | Özdemir, Selda | |
dc.contributor.author | Kızılırmak Ünal, Aslıhan | |
dc.date.accessioned | 2024-08-14T07:12:41Z | |
dc.date.issued | 2024 | |
dc.date.submitted | 2024-06-13 | |
dc.identifier.citation | Kızılırmak Ünal, A. (2024). Otı̇zmlı̇ ve tı̇pı̇k gelı̇şı̇m gösteren çocuklarda jest kullanımının karşılaştırılması. [Yayımlanmamış yüksek
lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/35517 | |
dc.description.abstract | This study aimed to compare the gestures exhibited by children with autism and typically developing children (TDD) during narrative tasks. Fifteen children with autism and fifteen TD children aged 4-9 years participated in the study. In the study, tasks were implemented in four areas: spatial, motor, abstract, and animation narrative tasks. The gestures exhibited by children in the video recordings were coded into four subcategories. The frequency and types of gesture use, as well as the narrative quality of children with autism and TDD, were compared between groups. Additionally, the relationships between the types of gestures used by children with autism and their autism scores, language skills, and narrative quality were examined. The analyses recorded that in children with autism, the total gestures emerged sequentially in spatial, abstract, motor, and animation narrative tasks; in TD children, the total gestures emerged sequentially in spatial, motor, abstract, and animation narrative tasks. The study results showed that children with autism used more gestures in abstract narrative tasks compared to TD children, while TD children had better narrative quality in motor and spatial narrative tasks compared to the children with autism. In children with autism, increases in gesture frequency in different task types were associated with decreases in various dimensions of narrative quality, whereas increases in the frequency of certain gestures during animation narrative tasks were associated with decreases in narrative quality scores in children with TDD. The research findings were discussed, recommendations for future studies were provided. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Eğitim Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/embargoedAccess | tr_TR |
dc.subject | Otizm | tr_TR |
dc.subject | Jest | tr_TR |
dc.subject | Leksikal ulaşım | tr_TR |
dc.subject | Anlatı | tr_TR |
dc.subject | Konuşma | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Eğitim kuramı. Eğitim uygulamaları. | tr_TR |
dc.title | Otı̇zmlı̇ ve Tı̇pı̇k Gelı̇şı̇m Gösteren Çocuklarda Jest Kullanımının Karşılaştırılması | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu araştırmada sözel iletişim döneminde olan otizmli ve tipik gelişim gösteren (TGG) çocukların anlatı görevlerinde sergiledikleri jestlerin karşılaştırarak incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 4-9 yaş aralığında olan, 15 otizmli ve 15 TGG çocuk katılmıştır. Çocukların jest kullanımlarının incelenmesi amacıyla uzamsal, motor, soyut ve animasyon anlatı görevleri olmak üzere dört alanda görevler uygulanmıştır. Uygulama sırasında video kaydı alınmış ve kayıtlar üzerinden çocukların sergiledikleri jestler gösterici, ikonik, vurgulayıcı ve kendini düzenleme jestleri olmak üzere dört alt kategoride kodlanmıştır. Mevcut araştırmada otizmli ve TGG çocukların jest kullanım sıklıklarının, jest türlerinin ve anlatı kalitelerinin gruplar arasında karşılaştırmaları yapılmış ve otizmli çocukların kullandıkları jest türlerinin otizm puanlarıyla, dil becerileriyle ve anlatı kalitesiyle ilişkileri incelenmiştir. Analizlerde otizmli çocuklarda toplam jestlerin sırasıyla uzamsal, soyut, motor ve animasyon anlatı görevlerinde; TGG çocuklarda da sırasıyla uzamsal, motor, soyut ve animasyon anlatı görevlerinde çıktığı kaydedilmiştir. Araştırma sonucunda otizmli çocukların TGG çocuklarla karşılaştırıldığında soyut anlatı görevlerinde daha çok jest kullandıkları, TGG çocukların motor ve uzamsal anlatı görevlerinde anlatı kalitelerinin otizmli gruba kıyasla daha iyi olduğu tespit edilmiştir. Otizmli çocuklarda farklı görev türlerinde jest sıklıkları arttıkça anlatı kalitesinin farklı boyutlarında azalmalarla ilgili ilişkiler saptanmıştır. TGG çocuklarda ise sadece animasyon anlatı görevlerinde bazı jestlerde jest sıklıkları arttıkça anlatı kalitesi puanlarında azalmalarla ilgili ilişkiler bulunmuştur. Sonuçlar dahilinde, araştırma bulguları tartışılmış ve gelecek araştırmalar için öneriler sunulmuştur. | tr_TR |
dc.contributor.department | Özel Eğitim | tr_TR |
dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2025-02-16T07:12:41Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | learning object | tr_TR |