| dc.identifier.citation | Akker, J. v. (2013). Curricular development research as a specimen of educational
design research. T. Plomp, ve N. Nieveen (Ed.), Educational design research (s. 53-72). Enschede, the Netherlands: Netherlands Institute for Curriculum Development (SLO).
Akker, J. v., Boer, W. d., Folmer, E., Kuiper, W., Letschert, J., Nieveen, N. ve Thijs, A. (2009). Curriculum in development. Enschede, Hollanda: Netherlands Institute for Curriculum Development (SLO).
Alak, G. ve Nalçacı, A. (2012). Hayat bilgisi öğretim programı öğelerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 36-51.
Alpar, R. (2016). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlik-güvenirlik. Ankara: Detay Yayıncılık.
Altrichter, H. (2005). Curriculum implementation – limiting and facilitating factors. M. Waxmann (Ed.), Context based learning of science (s. 35-62). Linz, Austria: Peter Nentwig and David Waddington.
Altun, A. (2005). Gelişen teknolojiler ve yeni okuryazarlıklar. Ankara: Anı Yayınları.
Arı, A. (2010). Öğretmen adaylarinin ilköğretim programıyla ilgili eğitim fakültelerinde kazandıkları bilgi ve beceri düzeylerine ilişkin görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 251-274.
Ariav, T. (1991). Growth in teachers' curriculum knowledge through the process of curriculum analysis. Journal of Curriculum and Supervision,6(3), 183-200.
Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008). Öğretmen nitelikleri: ilköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(1), 38-63.
Aşıcı, M. (2009). Kişisel ve sosyal bir değer olarak okuryazarlık. Değerler Eğitimi Dergisi, 7(17), 9-26.
Aykaç, N. (2007). İlköğretim sosyal bilgiler dersi eğitim-öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(22), 46-73.
Ball, A. L., Knobloch, N. A.ve Hoop, S. (2007). The instructional planning experiences of beginning teachers. Journal of Agricultural Education,48(2), 56-65.
Ball, D. L. ve McDiarmid, G. W. (1990). The subject matter preparation of teachers. W. R. Houston (Ed.), Handbook of Research on Teacher Education (s. 1-29). New York: Macmillan.
Baskan, G. A., Aydın, A.ve Madden, T. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 35-42.
Başaran, S. T.ve Aksu, M. (2007). Anadolu öğretmen liseleri: avantajları, sınırlılıkları ve gelişme için öneriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,40(1), 157-179.
Baştürk, S.ve Dönmez, G. (2011). Öğretmen adaylarının limit ve süreklilik konusuna ilişkin pedagojik alan bilgilerinin öğretim programı bilgisi bağlamında incelenmesi. International Online Journal of Educational Sciences, 3(2), 743-775.
Beacco, J.-C., Byram, M., Cavalli, M., Coste, D., Cuenat, M. E., Goullier, F.ve Panthier, J. (2010). Guide for the development and implementation of curricula for plurilingual and intercultural education. Strasbourg: Language Policy Division Directorate of Education and Languages, DGIV Council of Europe.
Bektaş, M., Aydın, E.ve Ayvaz, A. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının gelecekteki mesleki yeterliklerine yönelik görüşleri. Sakarya University Journal of Education, 5(2), 174-192.
Bolat, Y. (2017). Eğitim programı okuryazarlığı kavramı ve eğitim program okuryazarlığı ölçeği. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish, 12(18), 121-138.
Buli-Holmberg, J., Nilsen, S.ve Skogen, K. (2014). Inclusive and individually adapted education in Norway results from a survey study in two municipalities focusing the roles of headteachers, teachers and curriculum planning. International Journal of Special Education, 29(1), 47-60.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E.ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Carson, T. R. (2003). Implementing the new curriculum in China: Re-thinking curriculum change from the place of the teacher.25 Mart 2018 tarihinde https://sites.ualberta.ca/~tcarson/Projects.html adresinden alınmıştır.
Cemane, K. B. (1987). The school curriculum and its relevance to black societal pressures. Yayımlanmamış Doktora Tezi, In the Departmant of Philosophy of Education at the University of Zululand, Western Michigan.
Clark, C. M. ve Peterson, P. L. (1984). Teachers' thought processes. Michigan: The Institute for Research on Teaching. (ERIC No: ED251449)
Çelik, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-15.
Çelik, F. ve Önal, A. S. (2005). Öğretimde planlama ve değerlendirme dersi öğretim programının incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 31-49.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
DeBoer, G. E. (2000). Scientific literacy: Another look at its historical and contemporary meanings and its relationship to science education reform. Journal of Researh In Science Teaching, 37(6), 582-601.
Demirel, Ö. (2008). Öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
Demirel, Ö. (2015). Eğitimde program geliştirme kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Eisner, E. W. (2002). The educational imagination on the desing and evaluation of school programs third edition. Upper Saddle River, New Jersey Colombus, Ohio: Merrill Prentice Hall.
Ekinci, A., Yıldırım, M., Bindak, R., Öter, Ö. M., Özdaş, F. ve Akın, M. A. (2014). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin öz-yeterlik algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(3), 723-734.
Elliott, J. (1994). The teacher's role in curriculum development: An unresolved issue in english attempts at curriculum reform. Curriculum Studies,2(1), 42-69.
Erdem, E. ve Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-87.
Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Ertürk, S. (2013). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Edge Akademi.
Eskiocak, S. (2005). Sınıf öğretmenlerinin öğretimi planlama aşamasında karar verme sürecine etki eden etmenlerin analizi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Fer, S. (2015). Öğretim tasarımı. Ankara: Anı Yayıncılık.
Festus, A. B. ve Kurumeh, M. S. (2015). Curriculum planning and development in mathematics from the formative stages. Journal of Education and Practice, 6(2), 62-67.
Fidan, N. ve Erden, M. (1998). Eğitime giriş. Ankara: Alkım Yayıncılık.
Gehrke, N. J., Knapp, M. S. ve Sirotnik, K. A. (1992). In search of the school curriculum. Review of Reseach In Education, 18(1), 51-110.
Gözütok, F. (2013). Cumhuriyet'in ilanından 2013'e türkiye'de program geliştirme çalışmaları. F. Gözütok, & F. Bıkmaz (Ed.), Cumhuriyet'in İlanından 2013'e Öğretim Programlarının Analizi Hayat Bilgisi Örneği (s. 1-23). Ankara: Yargı Yayınevi.
Gül, E. (2011). İlköğretim öğretmen adaylarının ölçme-değerlendirme okuryazarlığı ve ölçme değerlendirmeye ilişkin tutumlarının belirlenmesi.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Gültekin, M. (2013). İlköğretim öğretmen adaylarının eğitim programı kavramına yükledikleri metaforlar. Eğitim ve Bilim, 38(169), 126-141.
Gürdal, O. (2000). Yaşam boyu öğrenme etkinliği "Enformasyon Okuryazarlığı". Türk Kütüphaneciliği, 14(2), 176-187.
Güven, N. D. (2013). Ortaokul matematik öğretmenlerinin kazanım okuryazarlığı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
He, Q. (2009). Estimating the Reliability of Composite Scores. 15 Mart 2018
tarihinde http://dera.ioe.ac.uk/1060/1/2010-02-01-composite-reliability.pdf
adresinden alınmıştır.
Hill, P. d., Friedland, E. S. McMillen, S. (2016). Mathematics-literacy checklists: A pedagogical innovation to support teachers as they implement the common core. Journal of Inquiry & Action in Education, 8(1), 23-38.
Işık, A., Çiltaş, A. ve Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 53-62.
Kaptan, S. (1977). Bilimsel araştırma teknikleri. Ankara: Tekışık Matbaası ve Rehber Yayınevi.
Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Öğretmenlerin yeterlik algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 70-97.
Karacaoğlu, Ö. C. ve Acar, E. (2010). Yenilenen programların uygulanmasında öğretmenlerin karşılaştığı sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 45-58.
Karaman, P. ve Şahin, Ç. (2014). Öğretmen adaylarının ölçme değerlendirme okuryazarlıklarının belirlenmesi. Ahi Evran Ünversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 175-189.
Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kauffman, D., Johnson, S. M., Kardos, S. M., Liu, E. ve Peske, H. G. (2002). "Lost at sea": New teachers' experiences with curriculum and assesment. Teachers College Records, 104(2), 273-300.
Kırmızı, F. S. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25), 42-54.
Kilmen, S. (2015). Eğitim araştırmaları için SPSS uygulamalı istatistik. Ankara:
Edge Akademi.
Klimczak, A. K. ve diğerleri. (1995). Teacher decision making regarding content structure: A study of novice and experienced teachers. Proceedings of the 1995 Annual National Convention of the Association for Educational Communications and Technology (s. 284-293). Columbia Missouri: Educational Resources Information Center.
Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
Klucevsek, K. (2017). The intersection of information and science literacy. communications in information literacy, 11(2), 354-365.
Komisyon. (2014). Pedagojik formasyon için eğitimde program geliştirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Köksal, N. (2007). Eğitim programları ve yaratıcı drama. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(3-4), 179-191.
Kurudayıoğlu, M. ve Tüzel, S. (2010). 21. Yüzyıl okuryazarlık türleri, değişen metin algısı ve türkçe eğitimi. Türklük Bilim Araştırmaları Dergisi(28), 283-298.
Lee, C.-j. (2016). Teaching multiple literacies and critical literacy to pre-service teachers through children’s-literature-based engagements. Journal of Language and Literacy Education, 12(1), 39-52.
Lewison, M., Flint, A. S. ve Sluys, K. V. (2002). Taking on critical literacy. The Journey of Newcomers and Novices, 79(5), 382-392.
Lunenburg, F. C. (2011). Curriculum development: Inductive models. Schooling, 2(1), 1-8.
Marsh, C. J. ve Willis, G. (2007). Curriculum alternative, approaches, ongoing ıssues. New Jersey: Pearson.
Mendoza, M. S. (2010). Critical literacy: Changing the world through the word. McNair Scholars Research Journal, 6(1), 39-44.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2008). Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2017a). 2017 Program değişikliği talim terbiye kurulu basın bülteni. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2017b). Matematik dersi (ilkokul ve ortaokul 1,2,3,4,5,6,7,8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2017c). Öğretmen strateji belgesi. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
Munby, H. (1987). Metaphorical expressions of teachers' practical curriculum knowledge. Annual Meeting of the American Educational Research Association (s. 1-12). Washington, DC: American Educational Research Association.
NCTM. (2000). Principles and standarts for school mathematics. Reston VA: NCTM.
Numanoğlu, G. ve Bayır, Ş. (2009). Bilgisayar öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 197-212.
OECD. (2000). Literacy in the information age. Canada: OECD.
Oliva, P. F. (1988). Developing the curriculum. United States of America.
Opoh, O. E. ve Awhen, F. (2015). Teachers perceived problems of curriculum implementation in tertiary institutions in cross river state of Nigeria. Journal of Education and Practice, 6(19), 145-151.
Orlosky, D. E., & Smith, B. O. (1978). Curriculum development: Issues and insights. Chicago: Rand Mcnally College Publishing Company.
Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. P. (2014). Curriculum foundations, principles, and issues (6th edition). London: Pearson.
Önal, İ. (2010). Tarihsel değişim sürecinde yaşam boyu öğrenme ve okuryazarlık: Türkiye deneyimi. Bilgi Dünyası, 11(1), 101-121.
Özan Boydak, M. (2014). Temel kavramlar. M. Taşdemir (Ed.), Eğitim bilimine giriş (s. 2-25). Ankara: Edge Akademi.
Özçelik, D. A. (2014). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: Pegem Akademi.
Özdemir, S. M. (2012). Eğitim programı kavramına ilişkin öğretmen adaylarının metaforik algıları. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi - Journal of Theoretical Educational Science, 5(3), 369-393.
Özer, B. ve Gelen, İ. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 40-55.
Özer, Y. ve Acar, M. (2011). Öğretmenlik mesleği genel yetelikleri üzerine ikili karşılaştırma yöntemiyle bir ölçekleme çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(40), 89-101.
Özkan, H. H. (2016). An analysis of teachers’ opinions about their knowledge of curriculum terms awareness. Universal Journal of Educational Research, 4(7), 1601-1613.
Pinar, W. F., Reynolds, W. M., Slattery, P. ve Taubman, P. M. (2008). Understanding curriculum. New York: Peter Lang Publishing Inc.
Posner, G. F. (1995) Analyzing the curriculum. New York: McGraw-Hill.
Remillard, J. T. (2005). Examining key concepts in research on teachers' use of mathematics curricula. Review of Educational Research, 75(2), 211-246.
Sánchez, G. ve Valcárcel, M. V. (1999). Science teachers’ views and practices in planning for teaching. Journal of Resarch in Science Thinking, 36(4), 493-513.
Sang, Y. (2017). Expanded territories of “Literacy”: New literacies and multiliteracies. Journal of Education and Practice, 8(8), 16-19.
Schwarz, C. V., Gunckel, K. L., Smith, E. L., Covitt, B. A., Bae, M., Enfield, M. ve Tsurusaki, B. K. (2008). Helping elementary preservice teachers learn to use curriculum materials for effective science teaching. Science Education, 345-377.
Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, (58), 40-45.
Senemoğlu, N. (1997). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Spot Matbaacılık.
Senemoğlu, N. ve Özçelik, D. A. (1989). Öğretmen adaylarına "öğretmen bilgisi" kanazdırma bakımından fen-edebiyat ve eğitim fakültelerinin etkililiği. 01 Mayıs 2018 tarihinde www.nuraysenemoğlu.com.tr adresinden alınmıştır.
Shavelson, R. J. ve Stern, P. (1981). Research on teachers' pedagogical thoughts, judgments, decisions, and behavior. Review of Educational Research, 51(4), 455-498.
Sönmez, V. (1985). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Özen Matbaacılık.
Stabback, P. (2016). What makes a quality curriculum? Current and critical issues in curriculum and learning, (2), 1-41.
Superfine, A. C. (2008). Planning for mathematics instruction: A model of experienced teachers’ planning processes in the context of a reform mathematics curriculum. The Mathematics Educator, 18(2), 11-22.
Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen niteliği ve öğretimdeki rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (8), 597-607.
Şahin, H. (2006). Eğtiim programı geliştirme sürecinde önemli bir aşama: İhtiyaç belirleme. Tıp Eğitimi Dünyası, (22), 1-9.
Şişman, M. (2015). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem Akademi.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics (4th edition). Boston: Pearson Education Company.
Taneri, P. O. ve Ok, A. (2014). Alandan ve alan dışından öğretmenlik sertifikası ile atanan yeni sınıf öğretmenlerinin sorunları. Eğitim ve Bilim, 39(173), 418-429.
Taşdemir, M. (2006). Sınıf öğretmenlerinin planlama yeterliklerini algılama düzeyleri [Elektronik versiyon]. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4), 287-307.
Thoman, E. ve Jolls, T. (2003). Literacy for the 21st century an overview & orientation guide to media literacy education. 20 Nisan 2018 tarihinde http://www.medialit.org/sites/default/files/mlk/01_MLKorientation.pdf adresinden alınmıştır.
Türk Dil Kurumu (t.y.) www.tdk.gov.tr adresinden alınmıştır.
Türk Eğitim Derneği. (2009). Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Okan Matbaacılık.
Tyler, R. W. (1969). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: The University of Chicago Press.
Ünver, G. ve Demirel, Ö. (2004). Öğretmen adaylarının öğrenci merkezli öğretimi planlama becerilerini geliştirme üzerine bir araştırma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (26), 188-195.
Varış, F. (1978). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. | tr_TR |
