Özet
The purpose of the study is to investigate the reflections of early childhood policies on the curricula in Sweden and Turkey. This study was conducted by using holistic multiple case design. The study data collected allowing analysis of documents produced by different people and institutions at different times. The primary documents reviewed for the current study are early childhood curriculum and policy documents on the official website of the National Agency for Education affiliated to the Ministery of Education and Research and other official website in Sweden, along with the early childhood curriculum and policy documents obtained from the archives of the Board of Education and General Directorate of Support Services affiliated to the Ministry of National Education in Turkey. Secondary documents reviewed for the this study are UNESCO, OECD, Eurydice reports and international publications regarding the research topic such as books, research studies, articles etc. The findings of the study indicated that in Sweden early childhood policies were mainly based on gender equality, women’s participation in workforce, ensuring children’s rights and providing lifelong learning for children, while in Turkey these policies were mainly based on the importance of supporting children’s learning and development. The social and economic arguments and justifications of these aforementioned policies in Turkey were not clarified as satisfactorily as in Sweden. The policy differences between these two countries have been influential in the historical development of the curriculum, at the ages covered by the curriculum, in the curriculum structure, in the similarity of each curriculum developed at different times and even in the consistency within the curriculum itself. Another finding was that the goals and objectives of the curriculum are influenced by countries’ own socio-political contexts. Finally, the study showed that in the development process of the curricula policy tools varied across countries.
Künye
Ackerman, D. B. (2003). Taproots for a new century: Tapping the best of traditional and progressive education. Phi Delta Kappan, 84(5), 344–349.
Acun, M. İ. (2017). Okul öncesi eğitim programının bağlam, girdi, süreç ve ürün modeline göre değerlendirilmesi. Millî Eğitim Uzmanlığı Tezi. MEB, Ankara.
AÇEV ve ERG. (2013). Erken çocukluk eğitimi ve 4+4+4 düzenlemesi. Eğitim Reform Girişimi (ERG). İstanbul.
Adolino, J. R. ve Blake, C. H. (2001). Comparing public policies: Issues and choices in six countries. Washington D.C.: CQPress.
Akyüz, Y. (1996). Anaokullarının Türkiye’de kuruluş ve gelişim tarihçesi. Millî Eğitim Dergisi (132), 11-17.
Akyüz, Y. (2011). Türk eğitim tarihi M.Ö. 1000 - M.S. 2011. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Akyüz, Y. (2014). Türk eğitim tarihi M.Ö 1000- M.S.2014 (26. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
Alvestad, M. ve Pramling Samuelsson, I. (1999). A comparison of the national preschool curricula in Norway and Sweden. Early Chiodhood Research & Practice, 1(2).
Anderson, J. (1994). Public policy making: An Introduction, Houghton Mifflin, Boston.
Anderson, J. E. (2006). Public policy making (6.ed). Boston: Houghton Mifflin Company.
Arslan, M. (1999). Cumhuriyet dönemi ilköğretim programları ve belli başlı özellikleri. Millî Egitim Dergisi. (144).
ASPB. (2015). Özel kreş ve gündüz bakımevleri ile özel çocuk kulüplerinin kuruluş ve işleyiş esasları hakkında yönetmelik. 30.04.215 tarih ve 29342 sayılı Resmi Gazete. Erişim adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/04/ 20150430-4.htm. Erişim tarihi: 27.09.2017
Avrupa Birliği Bakanlığı. (t. y.). Türkiye Avrupa Birliği ilişkileri kronolojisi (1959-2017). Erişim adresi: https://ab.gov.tr/files/5%20Ekim/turkiye_avrupa_birligi_ iliskileri_kronolojisi.pdf. Erişim tarihi: 11.12.2017.
Ayaz, M. F. (2015). Turgut Özal dönemi eğitim politikarı ve günümüze yansımaları. Akademik Bakış Dergisi (50), 325-338.
Bekman, S. (1998). Eşit fırsat. Anne-Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları.
Bennet, J. (2017). Pedagogy in early childhood services with special reference to Nordic approaches. Experimental Psychology (Russia), 8(4), 16-21.
Birkland, T. A. (2015). An introduction to the policy process: Theories, concepts and models of public policy making. Routledge.
Bowman, B. T., Donovan, S. ve Burns, S. (2001). Eager to learn: education our preschoolers. Washington: National Academy Press.
Canbeldek, M. (2015). Okul öncesi eğitim kurumlarında kalite ile okul öncesi dönem çocuklarının gelişim düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Ceglowski, D. ve Bacigalupa, C. (2002). Four perspectives on child care quality. Early Childhood Education Journal, 30(2), 87-92.
Çağlar, D. (1989). Atatürk ve Cumhuriyet Devrinde korunmaya muhtaç çocuklara sağlanan bakım ve öğretim olanakları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 15(2), 1-21
Çaltık, İ. (2004). Millî Eğitim Bakanlığı`na bağlı anaokul ve anasınıflarında görev yapan öğretmenlerin uygulanan okul öncesi eğitim programına ve programın kullanımına ilişkin görüşlerin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Çelik, Z. (2012). Politika ve uygulama bağlamında türk eğitim sisteminde yaşanan dönüşümle: 2004 ilköğretim müfredat reformu örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
Çocukların yüzde 90’ı bu yıl okula kayıt yaptırmayacak. (2012, 14 Ağustos). Erişim adresi: https://www.ntv.com.tr/egitim/cocuklarin-90i-bu-yil-kayit-yaptirmayacak, fDC1JKb3cUSvLS8xHbiEAg. Erişim tarihi: 18.03.2018.
De Coninck, C. (2008). Core affairs: Flanders, Belgium: case studies basic education in Europe. Enschede, Netherlands: SLO–Netherlands Institute for Curriculum Development.
Demetre, E. (1989). ERIC clearinghouse on elementary and early chilhood education urbana IL.
Deming, D. (2009). Early childhood intervention and life-cycle skill development: Evidence from Head Start. American Economic Journal: Applied Economics, 1(3), 111-134.
Demirel, Ö. (2009). Eğitimde program geliştirme (12. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
Donegal County Childcare Committee. (2012). Professional pedagogy for early childhood education. DCCC Publishing.
DPT. (1979). Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983) . Ankara:Başbakanlık Matbaası.
Economist Intelligence Unit. (2012). Starting well Benchmarking early education across the world. Economist Intelligence Unit, London.
Eichsteller, G. ve Holthoff, S. (2012). The art of being a social pedagogue – practice examples of cultural change in children’s homes in essex. Project Report. Allithwaite: ThemPra Social Pedagogy.
Eisner, E., W. (1994). The tree curricula that all school teach in The Educational Imagination: On the design and evaluation of school programs. ( 3. Ed.). Macmillan Publishing Co. New York.
Engdahl, I. (2004). Implementing a national curriculum in Swedish Preschools. International Journal of Early Childhood Education, 10(2), 53-78.
ERG. (2015). Öğretim programları inceleme ve değerlendirme–I. ERG. Erişim adresi: http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/uploads/2017/03/ERG_%C3%96%C4%9Fretim-Programlar%C4%B1-%C4%B0nceleme-veDe%C4%9 Ferlendirme-I-.pdf . Erişim tarihi:14.03.2018
ERG. (2017). Eğitim izleme raporu 2016-17. ERG. Erişim adresi: http://www.egitimreformugirisimi.org/wp-content/uploads/2017/03/EIR2016-17_12.10.17.web-1.pdf Erişim tarihi:10.12.2017.
Ergin, O.,N. (1977), Türk maarif tarihi (Cilt 1-2), İstanbul, Eser Matbaası
Erkal, M. E. (2016). 1938-1980 dönemi Türkiye'de sosyal yapı ve dinamikleri. Sosyoloji Konferanslari,(53), 157-185.
Erlandson, D.A., Harris, E.L., Skipper, B.L. ve Allen, S.T. (1993). Doing naturalistic inquiry: A guide to methods. California: Sage Publication.
Ertan, C. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin öz-yeterlik inançlarının mezuniyet türüne göre incelenmesi: bir nedensel karşılaştırma araştırması. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 223-249.
Ertürk, S. (1972/2013). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Edge Akademi.
European Commission/EACEA/Eurydice/Eurostat. (2014). Key data on early childhood education and care in Europe. 2014 Edition. Eurydice and Eurostat report. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
European Commission/EACEA/Eurydice, 2015. early childhood education and care systems in Europe. National ınformation sheets – 2014/15. Eurydice Facts and Figures. Luxembourg: Publications Office of the European Union
European Commission/EACEA/Eurydice. (2016). Structural ındicators on early childhood education and care in Europe – 2016. Eurydice report . Luxembourg: Publications Office of the European.
Eurydice. (2017, 2 Şubat). European Union Erişim adresi: https://webgate.ec.europa. eu/fpfis/mwikis/eurydice/index.php/Sweden:Organisation_of_Programmes_for_Pre-Primary_Education. Erişim tarihi: 9.10.2017.
Fer, S. (2011). Öğretim tasarımı (2. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
Firestone, W. A. (1987). Meaning in method: The rhetoric of quantitative and qualitative research. Educational Researcher, 16(7), 16-21.
Fisher, E. (1991). Early chıldhood care and educatıon (Ecce) A World Survey. UNESCO.
Fowler, F.C. (2013). Policy studies for educational leaders: an introduction.(4. bs.). Boston: Pearson
Friedner, L. (2011). Religion in public education: Sweden. G. R. (Ed.) in, Religion in Public Education. La Religion dans L’Éducation Publique (s. 493-502.). Trier: European Consortium for Church and State.
Garvis, S., Sheridan, S., Williams, P. ve Mellgren, E. (2017). Cultural considerations of ECERS-3 in Sweden: a reflection on adaption. Early Child Developmen and Care, 1-11.
Goodlad, J. I. (1979). Curriculum ınquiry. the study of curriculum practice.McGraw-Hill.US
Government Office of Sweden. (2017). The Swedish National Agency for Education (Statens skolverk). Erişim adersi: http://www.government.se/government-agencies/the-swedish-national-agency-for-education-statens-skolverk/. Erişim tarihi: 02.10.2017.
Gunnarsson, L., Korpi, B. M. ve Nordenstam, U. (1999). Early childhood education and care po licy in Sweden: Background report prepared for the OECD thematic review. . Regeringskansliet: Ministry of Education and Science in Sweden [Utbildningsdep.].
Güler-Öztürk, D. S. (2010a, Mayıs). Türkiye’de uygulanan okul öncesi eğitim programlarındaki yönelimlere bakış: Gelişimsel mi yoksa akademik mi? 1.Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi bildirisi, Balıkesir. Erişim adresi: https://www.pegem.net/Akademi/kongrebildiri_detay.aspx?id=
117918. Erişim tarihi:13.03.2018
Gürkan, T. (2009). Erken çocukluk dönemi ve okul öncesi eğitim. Eskişehir. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Gürkan, T. ve Gözütok, F. (1996). İlkokul 1.2.3. sınıf Hayat Bilgisi dersi ihtiyaç belirleme araştırması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi II. Ulusal Sempozyumu Bildirileri, (s. 211-221). İstanbul.
Gürol, M. ve Bavlı, B. (2016). Eğitim politikaları bağlamında eğitim programlarının değerlendirilmesi. A. G. (Edt) içinde, Türkiye'de Eğitim Politikaları (s. 351-367). Nobel Akademik Yayıncılık. Erişim adresi: https://www.academia.edu/ 11882750/E%C4%9Fitim_Politikalar%C4%B1_Ba%C4%9Flam%C4%B1nda_E%C4%9Fitim_Programlar%C4%B1n%C4%B1n_De%C4%9F. Erişim Tarihi: 05.12 2017.
Güven, G. (2012). Okul öncesi eğitim programı. G. U. Balat (Ed.) içinde, Okul Öncesi Eğitime Giriş (s. 81-130). Ankara: Pegem Akademi.
Gymnasium Anders Ljungstedts. (2017). Tallinn Health Care College. Erişim adresi: http://www.ttk.ee/public/Sweden_Children.pdf. Erişim tarihi: 09.10.2017.
Harman, G. (1984). Conceptual and theoretical issues. In J. R. Hough (Ed.), Educational policy: An international survey (pp. 13–29). London: Croom Helm.
Harms, T. ve Clifford, R. (1980). Early childhood environmental rating scale (ECERS). New York, NY: Teachers College Press.
Heckman, J. J. (2008). Schools, skills, and synapses, economic ınquiry. Western Economic Association International, 46(3), 289-324.
Hill, M. (2005). The public policy process (4. ed.). London: Pearson Education.
Hsu Jr, P. (1993). Educational policy-making as power struggle in a multi-cultural society: The Malaysian case. Revised Draft.
Jackson, P. W. (1968). Life in classrooms. New York, NY: Holt, Rinehart and Winston Johnson-Mardones, D. (2014). Toward a multidimensional concept of curriculum: understating curriculum as phenomenon, field and design. European Journal of Curriculum Studies, 1(2), 172-177.
Kaga, Y. (2016). Relationship between early childhood and primary education in France and Sweden. Doctoral dissertation, UCL (University College London).
Kagan, S. and K. Kauerz (2006), Preschool programs: effective curricula, in tremblay RE, Barr RG, Peters RDeV, (eds). Encyclopedia on Early Childhood Development, Montreal, Quebec: Centre of Excellence for Early Childhood Development.
Kağıtçıbaşı, Ç., Sunar, D., Bekman, S., ve Cemaliler, Z. (2005). Erken müdahalenin erişkinlikte süren etkileri. İstanbul: Anne-Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları.
Kalkınma Bakanlığı. (2013). Onuncu beş yıllık kalkınma planı. Erişim adresi: http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/12/Onuncu%20Kalk%C4%B1nma%20Plan%C4%B1.pdf . Erişim Tarihi: 05.10.2017.
Kalkınma Bakanlığı. (2017). Orta vadeli program 2017-2019. Erişim adresi: http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/OrtaVadeliProgramlar/Attachments/13/Orta%20Vadeli%20Program%20(2017-2019).pdf. Erişim Tarihi: 11.10.2017
Kamerman, S. B. (2006). A Global history of early childhood education and care. Paris: UNESCO.
Kandır, A., Özbey, S. ve İnal, G. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin eğitim programlarını planlanma ve uygulamada karşılaştıkları güçlüklerin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 373-387.
Karakök, T. (2011). Menderes Dönemi’nde (1950 – 1960) Türkiye’de eğitim. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi/Journal of Higher Education and Science, 1(2), 89-97.
Karaman, Ü. (1984). Amaç, yapı ve yönetim süreçleri açılarından İsveç Eğitim Sistemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 17(1), 35-45.
Katz, L. G. (1993). Multiple perspectives on the quality of early childhood programs. ERIC.
Katz, L. G. (1995). The benefits of mixed-age grouping. Washington, DC.: Office of Educational Research and Improvement (ED).
Kaynar, M. K. (2016). Türkiye'nin 1950'li Yılları (2. bs.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Keser Aschenberger, F. (2012). Dynamıcs of polıcy formatıon in Turkey and the U.S.: A comparatıve case study of two reform ınıtıatıves. Doctoral Thesis. Mıddle East Technıcal Unıversıty. Ankara.
Keskin, N . (2015). Toplumsal sorunlar ve üniversite. Toplum ve Demokrasi Dergisi, 8 (17), 121-141. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/ toplumdd/ issue/ 22714/242427. Erişim tarihi: 17.09.2017
Kirk,J. ve Miller, M.L. 1986: Reliability and validity in qualitative research. Beverly Hills, Ca.: Sage Publications
Kocabatmaz, H. (2011). Teknoloji ve tasarım öğretim programının değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kundakçı, S. ve Enginer, A. (2015). Türkiye’de zorunlu okul öncesi eğitim pilot uygulamasının veli görüşlerine göre değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 1-16.
Levin, B. (2007). Curriculum for the 21st century: does curriculum matter? Education Services Australia. Erişim tarihi: 25.11.2011
Lincoln, Y.S. ve Guba, E.G. (1985) Naturalistic inquiry. Thousand Oaks, CA:Sage.
Lind-Valdan, A. B. (2014). The feminist preschool? Swedish policy and practice. Master Thesis: The State University of New Jersey.New Jersey.
Lohmander, M. K., ve Pramling Samuelsson, I. (2015). Play and learning in early childhood education in Sweden. Psychology in Russia: State of the Art, 8(2), 18-26.
Martin Korpi, B. (2000). Early childhood education and care policy in Sweden. Erişim adresi: https://www.oecd.org/sweden/31551259.pdf. Erişim tarihi: 05.10.2017
McDonnell, L. M. ve Elmore, R. F. (1987). Getting the job done: Alternative policy instruments. Educational evaluation and policy analysis, 9(2), 133-152.
McLachlan, C., Fleer, M. ve Edwards, S. (2010). early childhood curriculum;planning,assessment and implementation. Cambridge: Cambridge University Press.
MEB. (1949). IV. Millî eğitim şurası. MEB.
MEB. (1953). Ana okulları yönetmeliği ve programı. Ankara: MEB.
MEB. (1981). X. Millî eğitim şurası . MEB.
MEB. (1988). XII. Millî eğitim şurası . MEB.
MEB. (1989). Okul öncesi eğitim programı. MEB içinde, Millî Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi (s. 557-577). Ankara: MEB.
MEB. (1990a). XIII. Millî eğitim şurası. MEB.
MEB. (1990b). Okul öncesi öğretmen kılavuz kitabı. Ankara.
MEB. (1993). XIV. Millî eğitim şurası. MEB.
MEB. (1994). Okul öncesi eğitim programları (kreş, anasınıfı, anaokulu). MEB.
MEB. (1996). XV. Millî eğitim şurası. MEB.
MEB. (2002). 36-72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programı . Ankara: MEB.
MEB. (2006a). XVII. Millî eğitim şûrası. MEB.
MEB. (2006b). Okul öncesi eğitim programı (36-72 aylık çocuklar için). Ankara: MEB.
MEB. (2006c). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. 31.05.2006 tarih ve 26184 sayılı Resmi Gazete. Erişim adresi: http://orgm.meb.gov.tr/alt_sayfalar/mevzuat/ Ozel_Egitim_Hizmetleri _Yonetmeligi_son.pdf. Erişim tarihi: 18.03.2017.
MEB. (2011). Çocuk gelişimi ve eğitimi: erken çocukluk eğitiminde temel ilkeler. Mesleki ve Teknik Eğitim Programlar ve Öğretim Materyalleri. Ankara
MEB. (2012a) 12 yıllık zorunlu eğitime yönelik uygulamalar. Genelge No: 2012/20. Erişim adresi: http://www.meb.gov.tr/Haberler/2012/12yillikzorunluegitime yonelikgenelge.Pdf. Erişim tarihi: 02.11.2017.
MEB. (2012b). 12 yıl zorunlu eğitim sorular-cevaplar. Erişim adresi: http://www. meb.gov.tr/duyurular/duyurular2012/12Yil_Soru_Cevaplar.pdf . Erişim tarihi: 02.11.2017.
MEB. (2012c). Aile eğitimi kurs programo (0-18 yaş arası çocuğu olan ailelere). Ankara: MEB.
MEB. (2013a). Okul öncesi eğitim programı. Ankara: MEB.
MEB. (2013b). 0-36 aylık çocuklar için eğitim programı. Ankara: MEB.
MEB. (2014a). Okul öncesi eğitim ve ilköğretim kurumları yönetmeliği. 26.07.2014 tarih ve 29072 sayılı Resmi Gazete. Erişim adresi: http://www.resmigazete. gov.tr/eskiler/2014/07/20140726-4.htm. Erişim Tarihi: 13.12.2017.
MEB. (2014b). Millî Eğitim Bakanlığı okul öncesi eğitim ve ilköğretim kurumları çocuk kulüpleri yönergesi. Erişim adresi: http://mevzuat.meb.gov.tr /html/cocukkulupleri_0/yonerge.pdf. Erişim tarihi: 13.12.2017.
MEB. (2014c). 2015 yılı bütçe sunusu:TBMM Genel Kurulu. Ankara: MEB.
MEB. (2014ç). Öğretmenlik alanları, atama ve ders okutma esasları. Ankara: MEB.
MEB. (2015). Millî Eğitim Bakanlığı 2015–2019 Stratejik Planı. Ankara. MEB.
MEB. (2016a). 2017 Yılı bütçe sunuşu. Ankara: MEB.
MEB. (2016b). Millî Eğitim İstatistikleri: Örgün eğitim 2015/'16. Ankara: Strateji Geliştirme Başkanlığı, MEB.
Mialaret, G. (1976). World survey of pre-school education. Paris, France.
Micozkadıoğlu, İ. İ. ve Berument, S. K. (2003). Okul Öncesi kurumların kalitesinin çocukların sosyal yeterliğine etkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 51(18), 79-93.
Ministry of Education and Research. (2008). The development of national education report of Sweden. Regeringskansliet.
Ministry of Education, Science and Culture (2001) The Icelandic curriculum guide for preschools. Ministry of Education, Science and Culture.
Munkhammar, I., ve Wikgren, G. (2010). Caring and Learning Together:A Case Study of Sweden . Paris: UNESCO.
NAECS/SDE. (1990). Guidelines for appropriate curriculum content and assessment in programs serving children ages 3 through 8. Washington, DC: NAEYC.
NAEYC. (n.d). The 10 NAEYC program standards. Erişim adresi: https://www.naeyc. org/our-work/families/10-naeyc-program-standards#6 Erişim tarihi: 01. 08. 2017.
Naumann, I., McLean, C., Koslowski, A., Tisdall, K. ve Lloyd, E. (2013). Early childhood education and care provision: international review of policy, delivery and funding. Final report. Scottish Government Social Research.
New, R. ve Cochran, M. (2007). Early childhood education: An ınternational encyclopedia, volumes 1-4. London: Praeger.
Oberhuemer, P. (2004). Bildungskonzepte für die frühen Jahre in internationaler Perspektive, in: W.E. Fthenakis & P. Oberhuemer (Hrsg.) Frühpädagogik international. Bildungsqualität im Blickpunkt, 359-383. Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften.
Oberheumer, P. (2005). International perspectives on early childhood curricula. International Journal of Early Childhood, 37(1), 27-38.
OECD . (2015b). Starting strong IV: Monitoring quality in early childhood education and care. Paris: OECD Publishing.
OECD. (1999). Country note early childhood education and care policy in Sweden. OECD.
OECD. (2004). Fıve curriculum outline. OECD.
OECD. (2006). Starting strong II: Early childhood education and care. OECD.
OECD. (2011a). Starting strong III, A quality toolbox for early childhood education and care. OECD.
OECD. (2011b). PISA in focus 1: Does participation in pre-primary education translate into better learning outcomes at school? Paris: OECD.
OECD. (2012). Education at a glance 2012: OECD ındicator. OECD Publishing.
OECD. (2015a). Education at a glance:Country note-Turkey. OECD.
OECD. (2016a). Education at a glance: Country note-Sweden. OECD.
OECD. (2016b). Education at a glance: Country note-Turkey. OECD.
OECD. (2017a). Starting strong 2017: Key oecd ındicators on early childhood education and care. OECD.
OECD. (2017b). Education at a glance 2017. OECD.
OECD. (2017c). Starting strong V: transitions from early childhood education and care to primary education. OECD.
Oireachtas Library ve Research Service. (2012). Early childhood education and care. Ireland: Houses of the Oireachtas.
Oirnstein , A. C. ve Hunkins, F. P. (2004). Curriculum: Foundations, principles, and issues. New Jersey: Prentice Hall.
Okutan, N.Ş. (2012). Karma ve izole yaş gruplarında verilen okul öncesi eğitiminin 4-6 yaş grubu çocuklarının gelişim özellikleri ve yaratıcılık performanslarına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
Oktay, A. (1990). Türkiye'de okul öncesi eğitim. M.Ü Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 151-160.
Oktay, A. (2010). Cumhuriyet döneminde okul öncesi eğitimin gelişimi: Tarihsel gelişim ve günümüzdeki durum. (Yay .haz. M. A.) içinde, Cumhuriyet Dönemi Eğitim Politikaları Sempozyumu (s. 61-76). Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi
Ortaylı, İ. ve Küçükkaya, İ. (2017). Cumhuriyetin ilk yüzyılı (1923-2023). İstanbul: Timaş Yayıncılık
Özalp, R. ve Ataünal, A. (1977). Türk Millî Eğitim Sisteminde düzenleme yaklaşımı. İstanbul: Millî Eğitim Yayınevi.
Özkanlı Ertuğrul. (2017). Erken çocukluk eğitimi politikalarının değerlendirilmesi. Millî Eğitim Uzmanlığı Tezi. MEB, Ankara.
Peisner-Feinberg, E. S., Burchinal, M. R., Clifford, R. M., Culkin, M., Howes, C., Kagan, S. L., Zelazo, J. (2000). The children of the cost, quality, and outcomes study go to school: Technical report. Chapel Hill: University of North Carolina at Chapel Hill, Frank Porter Graham Child Development Center.
Posner, G. J. (1995). Analyzing the curriculum (Second Edit). McGraw Hill.
Poyraz, H. (2003). Okul öncesi eğitimin tarihsel gelişimi. H. Poyraz ve H. Dere içinde, Okul öncesi eğitiminin ilke ve yöntemleri (s. 9-16). Ankara: Anı Yayıncılık.
Pramling Samuelsson, I. ve Sheridan, S. (2004). Recent issues in the Swedish preschool. International Journal of Early Childhood, 36(1), 7-22.
Pramling Samuelsson, I. ve Sheridan, S. (2010). A turning‐point or a backward slide: the challenge facing the Swedish preschool today. Early Years, 30(3), 219-227.
Pramling Samuelsson, I., Sheridan, S. Ve Williams, P. (2006). Five preschool curricula—comparative perspective. International Journal of Early Childhood, 38(11).
Radó, P. (2010). Governing decentralized education system. Systemic change in South Eastern Europe. Budapest: Open Society Foundations.
Regeringskansliet. (2008). Discrimination act. Stockholm: Regeringskansliet.
Sağlam, M., Özüdoğru, O. F. ve Çıray, F. (2011). Avrupa Birliği eğitim politikaları ve Türk Eğitim Sistemi’ne etkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 87-109.
Salamon, L. M ve Lund, M. S. The Tools Approach: Basic Analytics, in Beyond Privatization: The Tools of Government Action, ed. Lester M. Salamon Washington, DC: Urban Institute Press, 1989, 29.
Sapsağlam, Ö. (2013). Değerlendirme boyutuyla okul öncesi eğitim programları (1952-2013). Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 63-73.
Schneider, A. L. ve Ingram, H. (1997). Policy Design for Democracy. Lawrence. University Press of Kansas.
SGK. (2016, 28 11). http://www.sgk.gov.tr. Erişim adresi: http://www.sgk.gov.tr/wps/ portal/sgk/tr/Haberler/haber_20161128_433 Erişim tarihi: 07.01.2018.
Shepard, L., Kagan, S. ve Wurtz, E. (1998). Principles and recommendations for early childhood assessment. Washington DC: National Education Goals Panel.
Skolverket. (1994). Läroplan för det obligatoriska skolväsendet, förskoleklass och fritidshemmet lpo94 [curriculum for the compulsory school system,the pre-school class and the leisure-time centre lpo94]. Stockholm: Fritzes.
Skolverket. (1998). Läroplan för förskolan Lpfö98 [Curriculum for the preschool lpfö98]. Stockholm: Fritzes.
Skolverket. (1999). Allmänna råd med kommentarer för familjedaghem (Guidlines for family day care home). Skolverket .
Skolverket. (2011a). Läroplan för förskolan Lpfö 98 reviderad 2010 [Curriculum for the preschool lpfö98 revised 2010]. Stockholm: Fritzes.
Skolverket. (2011b). Läroplan för grundskolan, förskoleklassen och fritidshemmet Lgr11 [Curriculum for the compulsory school system,the pre-school class and the leisure-time centre Lgr11]. Stockholm: Fritzes.
Skolverket. (2016a, 03 17). www.skolverket.se. Erişim adresi:
https://www.skolverket.se/om-skolverket/andra-sprak/in-english/the-swedish-education-system/preschool-class/who-is-the-preschool-class-for-1.72258. Erişim tarihi: 10. 09.2017.
Skolverket. (2016). Läroplan för förskolan Lpfö 98 reviderad 2016. Stockholm: Fritzes.
Skolverket. (2017). Läroplan för grundskolan, förskoleklassen och fritidshemmet Lgr11 Reviderad 2017. Stockholm: Fritzes.
Skolverket, (n.d.). Child care in Sweden. http://minerva.union.edu/feffera/hst27B/
swedish%20daycare.pdf. Erişim Tarihi: 05.11.2017
Sollars, V., Attard, M., Borg, C. ve Craus, B. (2006). Early childhood education and care. Malta: Ministry of Education, Youth and Employment.
Sönmez, V. (2015). Eğitim felsefesi (13. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
Sveriges Domstolar. (2016). Ordlista för sveriges domstolar (glossary for the courts of Sweden) (4th Edition). Domstolsverket.
Sveriges Riksdag. (tarih yok). Sveriges Riksdag. Erişim adresi: http://www.riksdagen.se/sv/dokument-lagar/dokument/svensk-forfattningssamling/lag-2010801-om-inforande-av-skollagen_sfs-2010-801 Erişim tarihi: 18.12.2017.
Sylva, K., Melhuish, E., Sammons, P., Siraj-Blatchford, I. ve Taggart, B. (2004). The effective provision of pre-school education (EPPE) project: Final report: A longitudinal study funded by the DfES 1997-2004 . London: Institute of Education, University of London.
Şahin, Ç. (2006). Cumhuriyet dönemi ilköğretim programlarında esnek program ve uygulanması. Millî Eğitim Dergisi (171), 167-176.
Taguchi, H. L. ve Munkammar, I. (2003). Consolidating governmental early childhood education and care services under the Ministry of Education And Science: A Swedish case study. Paris: UNESCO.
Taguma, M., Litjens, I. ve Makowiecki, K. (2013). Quality matters in early childhood education and care: Sweden 2013. Paris: OECD Publications.
Tedmem. (2016, Şubat 23). Anaokulları, ilkokul birinci sınıflara mı dönüştü? Erişim adresi:https://tedmem.org/mem-notlari/anaokullari-ilkokul-birinci-siniflara-mi-donustu . Erişim tarihi: 02.02.2018
TBMM. (t.y.). Türkiye Büyük Millet Meclisi. Erişim adresi: https://www.tbmm.gov.tr/ kutuphane/e_kaynaklar_kutuphane_hukumetler.html. Erişim tarihi: 08.01.2018.
Temel Eğitim Genel Müdürlüğü, (t.y). Erişim adresi:https://tegm.meb.gov.tr/
Erişim tarihi: 14.03.2018.
ThemPra Social Pedagogy, (n.d.). Social Pedagogy. ThemPra social pedagogy community ınterest company: Erişim adresi: www.socialpedagogy.co.uk. Erişim Tarihi: 24.09.2017
Tihjs, A. Ve Van den Akker, J. (2009). Curriculum in development. Enschede, Netherlands: SLO Netherlands Institute for Curriculum Development.
Tozar, Y. (2010). Egitim politikası ve Demokrat Parti Dönemi. İstanbul: Beykent Üniveristesi.
Tuğrul, B. ve Yılmaz, H. H. (2013). Yerel Yönetimler, sivil toplum kuruluşları,kamu kuruluşları ve işveren kuruluşları için toplum temelli erken çocukluk hizmetleri sunumu kılavuzu. Ankara: MEB.
Tural, N. ve Karakütük, K. (1991). Eğitim politikası. Eğitim ve Bilim, 15(82), 16-39.
TÜİK. (2008). Satınalma gücü paritesi, sorularla resmi istatistikler dizisi-4. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası.
Tyler, R. (1949/2014). Eğitim programlarının ve öğretimin temel ilkeleri [Basic principles of curriculum and ınstruction]. ( M. E. Rüzgar, Çev.) Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
UNESCO. (2004). Policy brief on early childhood "curriculum in early childhood education and care". UNESCO.
UNESCO. (2007). Preschool class for 6-year-olds in Sweden:A bridge between early childhood and compulsory school. UNESCO.
UNESCO. (2008). What approaches to linking ECCE and primary education? UNESCO.
UNESCO. (2012a). Sweden; World data on education: Seventh edition-2010/11. UNESCO.
UNESCO. (2012b). International standard classification of education ISCED 2011. Canada: UNESCO Institute for Statistics.
UNESCO. (2013). Unesco handbook on educational policy analysis and programing. Bangkok: UNESCO.
UNESCO ve UNICEF. (2012). Asıa-Pacıfıc end of decade notes on educatıon for all. EFA goal 1: early childhood care and education. Unesco and Unicef.
UNICEF. (n.d.). Early childhood development: The key to a full and productive life. Erişim adresi: https://www.unicef.org/dprk/ecd.pdf. Erişim tarihi: 12.04.2018
Utbildningsdepartementet. (2010). Svensk författningssamling 2010:800 skollag [Education Act]. Stockholm: Utbildningsdepartementet.
Vallberg Roth, A. C. (2006). Early childhood curricula in Sweden. International Journal of Early Childhood, 38(1), 77-98.
Van den Akker, J., Fasoglio, D. ve Mulder, H. (2010). A curriculum perspective on plurilingual education. Council of Europe.
Van der Akker, J. (2007). Curriculum design research. T. Plomp ve N. Nieveen içinde, An Introduction to Educational Design Research (s. 37-50). Enschede, the Netherlands: SLO.
Van der Gaag, J. (2000). From child development to human development. Washington DC: Dünya Bankası.
Varış, F. (1978). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Wall, S., Litjens, I. ve Taguma, M. (2015). Early chıldhood educatıon and care pedagogy revıew. England: OECD.
Weikart, D. (2000). Early childhood education: needs and opportunity. Paris: UNESCO: International Institute for Educational Planning.
Whitebook, M., Howes, C. ve Phillips, D. (1990). Who cares: Child Care teachers and the quality of care in America: Final report of the national child care staffing study. Oakland, CA.: Child Care Employee Project .
Wilks, A., Nyland, B., Chancellor, B. ve Elliot, S. (2008). Analysis of curriculum/learning frameworks for the early years (Birth to age 8). Victoria, Australia: Victorian Curriculum and Assessment Authority. Erişim adresi: http://www. eduweb. vic. gov. au/edulibrary/public/earlychildhood/Early_Years Lit_Review. pdf, 68. Erişim tarihi: 10.09.2017
Wortham, S. C. (2006). Early childhood curriculum developmental bases for learning and teaching. New Jersey: Pearson .
Yapıcı, M. (2006, Haziran ). Egitim politikası. Üniversite ve Toplum Dergisi, 6(2). Erişim adresi: http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=270
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, N. (2005). Türkiye'de okul öncesi eğitim. M. Sevinç içinde, Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar (s. 12-17). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu. (12.1.1961 tarih, 10705 sayılı T.C Resmi Gazete). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/24.html Erişim Tarihi: 27.09.2017
1739 sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu. (24.6.1973 tarih, 14574 sayılı T.C Resmi Gazete). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/temkanun_0/temelkanun_0.html Erişim Tarihi: 27.09.2017
2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu. (27.5.1983 tarih, 18059 sayılı T.C Resmi Gazete). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/132.html Erişim Tarihi: 27.08.2017
3797 sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun. (12.5.1992 tarih, 21226 sayılı T.C Resmi Gazete). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/73.html Erişim Tarihi: 01.10.2017
4857 sayılı İş Kanunu.(10.06.2003 tarih ve 25134 sayılı T.C Resmi Gazete). http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4857.pdf Erişim Tarihi: 21.11.2017
5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu. (14.2.2007 tarih, 26434 sayılı T.C Resmi Gazete). Erişim adresi: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ 1.5.5580.pdf Erişim Tarihi: 27.09.2017
6287 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. (11.04.2012. tarih ve 28261 sayılı T.C Resmi Gazete). Erişim adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/04/20120411-8.htm. Erişim tarihi: 01.10.2017
633 sayılı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. (08.06.2011 sayılı ve 27958 sayılı T.C Resmi Gazete). Erişim adresi http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.633.pdf. Erişim tarihi: 01.10.2017
652 sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. (14.9.2011 tarih ve 28054 sayılı T.C Resmi Gazete). Erişim adresi: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.652.pdf Erişim Tarihi: 01.10.2017
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu. (23.07.1965 tarih, 12056 sayılı T.C Resmi Gazete). http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.657.pdf Erişim Tarihi: 21.11.2017
