Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorBayraktar, Miyasetr_TR
dc.contributor.authorAydın Tezcan, Kadriyetr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T10:03:34Z
dc.date.available2015-10-14T10:03:34Z
dc.date.issued2012tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/904
dc.description.abstractBisphenol A (BPA), is an endocrine distrupting chemical known to effect the glucose metabolism and adipose tissue in vitro. Limited number of clinical studies investigating the relationship between BPA and obesity and diabetes failed to identify a relationship. In this study we aimed to analyze and compare BPA levels in patients with diabetes, prediabetes and participants having normal glucose tolerance as well as in obese and nonobese individuals. The study was conducted in Hacettepe University Endocrinology Unit between May 2012-September 2012 and included age-, sex- and body mass index- (BMI) matched 50 patients with type 2 diabetes (DM), 45 patients with prediabetes and 45 participants with normal glucose tolerance. All the participants in the groups were categorized into two groups according to BMİ≤30 kg/m2. Anthropometric measurements, body composition analyses parameters performed by bioimpedance analyses were recorded for all participants. Lipid parameters, BPA, adiponectin, fasting plasma glucose, hemoglobin A1c (HbA1c) were measured. BPA levels in diabetes group were higher than BPA levels in prediabetes and control group (p<0.001); whereas adiponectin levels were lower in diabetes group than adiponectin levels in prediabetes and control group (p=0.038). Body composition parameters were similar across the groups, triglyceride and waist to hip ratio (WHR) were higher in diabetes (p=0.012 and p=0.044, respectively). In the corelation analyses, BPA was negatively correlated with adiponectin and HDL cholesterol (p=0.041, r=-0.173; p=0.001, r=-0.282, respectively), and positively correlated with HbA1c and WHR (p<0.001, r=0.330; p=0.003, r=0.254, respectively). BPA levels according to BMI in the groups were similar to each other. In the present study we found that BPA levels were significantly higher in diabetes. Similar BPA levels in prediabetes and normal glucose tolerance did not indicate a cause and effect relation. Negative correlation of BPA with adiponectin and HDL cholesterol, lower levels of adiponectin in diabetes vii suggested a causative role of insuline resistance. BPA and obesity were not related to each other in the present study.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.subjectBisphenol Atr_TR
dc.titleBisfenol A'nın Diyabet ve Obezite ile İlişkisinin Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.callno2012/65tr_TR
dc.contributor.departmentoldİç Hastalıkları Ana Bilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetBisfenol A (BPA), glukoz metabolizması ve yağ dokusu üzerine in vitro etkileri olduğu bilinen bir endokrin bozucu kimyasaldır (EBK). Kısıtlı sayıda klinik ve epidemiyolojik çalışmada, BPA’nın diyabet ve obeziteyle ilişkisi gösterilmeye çalışılmış ancak çelişen sonuçlar elde edilmiştir. Bu çalışmanın amacı diyabetik, prediyabetik, normal glukoz toleransı olan bireylerde, ve obez olan ve olmayan bireylerde BPA düzeylerini karşılaştırarak, BPA’nın diyabet ve obeziteyle olan ilişkisini incelemektir. Hacettepe Üniversitesi Endokrinoloji Ünitesi’ne Mayıs 2012-Eylül 2012 tarihlerinde ardışık olarak başvuran, yaş, cinsiyet ve vücut kitle indeksi (VKİ) benzer, tip 2 diyabetes mellitusu (DM) olan 50 hasta, prediyabeti olan 45 hasta ve normal glukoz toleransı tespit edilen 45 hasta kontrol grubu olarak dahil edildi. Tüm katılımcılar kendi grupları içinde VKİ’e göre (≤30 kg/m2) göre iki gruba ayrıldı. Katılımcıların antropometrik ölçümleri, bioimpedans analizi ile değerlendirilen vücut yağ dağılımı parametreleri kaydedildi; lipid profilleri, açlık plazma glukozu, hemoglobin A1c (HbA1c), BPA ve adiponektin düzeyleri ölçüldü. BPA seviyesi diyabetik grupta, prediyabetik ve kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.001); adiponektin seviyesi ise diyabetik grupta diğer iki gruba göre anlamlı olarak daha düşüktü (p=0.038), yağ dağılımı parametreleri açısından fark yokken trigliserid (p=0.012) ve BKO (p=0.044) diyabetiklerde daha yüksekti. BPA ve adiponektin seviyesi açısından, diyabet ve prediyabet; prediyabet ve kontrol grubu arasında fark saptanmadı. Korelasyon analizinde, BPA, adiponektin ve HDL kolesterol ile negatif korele (sırayla p=0.041, r=-0.173; p=0.001, r=-0.282), HbA1c ve bel kalça oranı (BKO) ile pozitif korele (sırayla p<0.001, r=0.330; p=0.003, r=0.254), bulundu. Gruplar arasında VKİ’e göre BPA değerleri açısından fark saptanmadı. Bu çalışmada Tip 2 DM’de BPA seviyeleri, diyabetik olmayanlara göre daha yüksek bulunmuştur. Prediyabet ve normal glukoz toleranslılarda bir fark olmaması, nedensel ilişkiyi açıklamaya yardımcı olamamıştır. BPA’nın adiponektin ve HDL kolesterol ile negatif korelasyonu, diyabetik hastalarda düşük adiponektin v düzeyi, altta yatan mekanizmanın insülin direnci olduğu yönünde telkin edicidir. BPA ve obezite arasında bir ilişki saptanmamıştır.tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster