dc.contributor.advisor | Sayıl Onaran, Bilge | |
dc.contributor.author | Aykaç, Gökçe Nur | |
dc.date.accessioned | 2019-08-01T12:16:49Z | |
dc.date.issued | 2019 | |
dc.date.submitted | 2019-06-26 | |
dc.identifier.citation | APA | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/8491 | |
dc.description.abstract | The main objective of the study is adapting a new-generation concept, augmented reality, to the interior design education in the context of investigating the place of digital design technologies among it. The research done in this manner is designed with the idea to bring the new generation spatial thinking mediums becoming widespread and this era having conventional education methods together. Motivating from the observation that today’s generation greets and has an interest and engagement in the global technological movement, the focus of the study is the youngest members of the social generations, the late Y-generation and the Z-generation individuals. Via new generation notions, solving the problems based on the perception and architectural presentation faced by students in the interior design education is another aim of the study designed on this sense. The universe of this quantitative fieldwork was formed by Interior Architecture and Environmental Design undergraduate students. The fieldwork to investigate the role of augmented reality within the interior design education was practiced using an app with augmented reality interface by 52 sophomores. A two-phase work was applied. Firstly, students drew a freehand one-point perspective of a space decided by the researcher, and the furniture to locate in it. Then, they repeated the same task using the augmented reality method. Subsequently, they responded to a 26-question two-phased survey. They were consecutively queried about their attitude to new digital mediums and to the study. Finally, it was concluded that augmented reality has a significant contribution to space perception and perspective perception. | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | İÇİNDEKİLER DİZİNİ
ÖZ i
ABSTRACT ii
TEŞEKKÜR iii
İÇİNDEKİLER DİZİNİ iv
TABLOLAR DİZİNİ vi
GÖRSELLER DİZİNİ ix
KISALTMALAR DİZİNİ x
1. BÖLÜM: GİRİŞ 1
1.1. Kavramsal ve Kuramsal Çerçeve 1
1.2. Araştırmanın Amacı 3
1.3. Evren ve örneklem 4
1.4. Araştırmanın Yöntemi ve Veri Analiz Teknikleri 7
2. BÖLÜM: UZAMSAL DÜŞÜNME VE TASARIM EĞİTİMİ 9
2.1. UZAMSAL DÜŞÜNME KAVRAMLARI 9
2.1.1. Uzamsal Görüş ve Uzamsal Görselleştirme 11
2.1.2. Mekân Algısı 16
2.1.3. Mekân Tasarım Süreci 18
2.1.4. Mekânın Bilişsel Modellemesi 25
2.2. YENİ NESİL UZAMSAL DÜŞÜNME ORTAMLARI 27
2.2.1. Sanal Dünyalar 28
2.2.2. Uzamsal Düşünme Ortamlarında Mekân Tasarımı 33
2.3. BÖLÜM SONUCU 37
3.BÖLÜM: YENİ NESİL ORTAMLARIN SOSYAL KUŞAKLARCA KARŞILANMASI 39
3.1.1. Gelenekselciler (1925-1945) 42
3.1.2. Bebek Patlaması-Baby Boomers (1946-1964) 43
3.1.3. X Kuşağı (1965-1979) 44
3.1.4. Y Kuşağı (1980-1999) 44
3.1.5. Z Kuşağı (2000-2020) 45
3.2. X, Y VE Z KUŞAKLARI 46
3.3. YENİ NESİL ÇEVRİMİÇİ ORTAMLAR 52
3.4. BÖLÜM SONUCU 58
4. BÖLÜM: TASARIM İÇERİKLİ DERSLERLE ARTIRILMIŞ ORTAMLARIN İLİŞKİLENDİRİLMESİ 61
4.1. TÜRKİYE’DE VE DÜNYADA İÇ MİMARLIK VE EĞİTİMİ 64
4.1.1. Tasarım Eğitiminin Ortaya Çıkışı ve Gelişimi 65
4.1.2. Mekân Tasarımı Eğitimi İçerikleri 70
4.1.3. Günümüzde İç Mimarlık Eğitimi Müfredatı 73
4.2. YENİ NESİL ORTAMLARIN TASARIM EĞİTİMİNDEKİ YERİ 75
4.2.1. Dünya Sıralamalarındaki Tasarım Okullarında Yeni Nesil Ortamlar 76
4.2.2. Türkiye’de Yeni Nesil Ortamların Tasarım Okullarında Kullanılması 78
4.3. BÖLÜM SONUCU 81
5. BÖLÜM: ARAŞTIRMA YÖNTEMİ 84
5.1. Çalışma Grubu 84
5.2. Araştırma Ortamı 85
5.3. Anket Tasarımı 90
5.4. BÖLÜM SONUCU 91
6. BÖLÜM: BULGULAR VE TARTIŞMA 92
6.1. Verilerin İşlenmesi 92
6.1. Analizlerin Yorumlanması 94
6.3. BÖLÜM SONUCU 129
7. BÖLÜM: DEĞERLENDİRME VE SONUÇ 132
KAYNAKLAR 138
EKLER 151 | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Güzel Sanatlar Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | * |
dc.rights | Attribution-NoDerivs 3.0 United States | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nd/3.0/us/ | * |
dc.subject | Uzamsal düşünme | tr_TR |
dc.subject | Mekân algısı | tr_TR |
dc.subject | Mekân tasarım eğitimi | tr_TR |
dc.subject | Artırılmış gerçeklik | tr_TR |
dc.subject | Kuşaklar kuramı | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Konu Başlıkları Listesi::Güzel sanatlar::Mimarlık | tr_TR |
dc.title | İç Mimarlık Eğitiminde Artırılmış Gerçeklik Kavramının Kuşaklar Kuramı Üzerinden İncelenmesi | tr_TR |
dc.title.alternative | Examination of Augmented Reality Concept on Generations Theory In Interior Architecture Education | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Dijital tasarım teknolojilerinin iç mekân tasarımı eğitimindeki yerini sorgulama bağlamında, yeni nesil kavramlardan olan artırılmış gerçekliği, iç mimarlık eğitimine adapte etmek araştırmanın ana amacıdır. Bu doğrultuda yapılan araştırma, yeni nesil uzamsal düşünme ortamlarının günümüzde hızla yaygınlaşması durumunu geleneksel eğitim yöntemleriyle buluşturmanın çağın gerekliliği olduğu düşüncesiyle tasarlanmıştır. Küresel bağlamda gerçekleşen teknolojik deviniminin günümüz gençlerince karşılanması ve bu teknolojilerine olan ilgi ve bağlılıkları gözleminden hareketle, sosyal kuşakların en genç üyeleri olan Y Kuşağı sonu ve Z Kuşağı bireyleri, araştırmanın ana odak noktasıdır. İç mekân tasarım eğitiminde öğrencilerin algısal ve mimari sunuma dayalı yaşadıkları zorlukları, yeni nesil kavramlarla aşmak araştırmada amaç edinilmiş; bu doğrultuda bir alan çalışması tasarlanmıştır. Nicel yöntemlerle kurgulanmış alan çalışmasının evrenini İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Artırılmış gerçeklik kavramının mekân tasarım eğitimindeki rolünü sorgulamak üzere yapılan araştırma, artırılmış gerçeklik arayüzüyle çalışan bir uygulama ile 52 ikinci sınıf lisans öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. İki aşamalı bir uygulama yapılmıştır. Uygulamanın ilk aşamasında serbest elle araştırmacı tarafından belirlenmiş bir mekânı ve o mekânda konumlandıracağı mobilyayı kâğıda tek noktalı perspektif çizimiyle aktaran öğrenciden aynı mobilyayı artırılmış gerçeklik yöntemiyle çizmesi beklenmiştir. Öğrencilerin bu deneyimlerinin ardından, 26 soruluk iki gruplu bir anket uygulanmış, ilk grubunda öğrencilerin yeni dijital ortamlar hakkındaki tutumları, ikinci grupta ise yapılan uygulamaya dair tutumları sorgulanmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda, artırılmış gerçeklik kavramının mekân algısına ve perspektif çizim algısına katkısının önemli olduğu sonucuna varılmıştır. | tr_TR |
dc.contributor.department | İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2019-08-01T12:16:49Z | |
dc.identifier.ORCID | https://orcid.org/0000-0002-5008-4084 | tr_TR |
dc.subject.eric | ERIC Thesaurus::Arts::Design | tr_TR |
dc.subject.eric | ERIC Thesaurus::Science and Technology::Technology | tr_TR |
dc.subject.eric | ERIC Thesaurus::Communications Media::Educational Media | tr_TR |
dc.subject.eric | ERIC Thesaurus::Communications Media::Social Media | tr_TR |
dc.subject.eric | ERIC Thesaurus::Individual Development and Characteristics::Generational Differences | tr_TR |
dc.subject.jita | JITA Classification System of Library and Information Science::Information technology and library technology::None of these, but in this section | tr_TR |