Özet
Purpose of the research is; examine PISA 2015 Cooperative Problem Solving to intercultural measurement invariance of cooperative problem solving model created by Xandar sub-test. within this scope the research was conducted total 2.990 people which was from 1.032 people from Turkey, 923 from Norway and 1.035 from Singapore. Exploratory factor analysis was first performed in order to see the factor distributions of the substances applied in cooperative problem solving and to determine whether they are in the structures specified in the literature. The cooperative problem solving model revealed by exploratory factor analysis was confirmed by confirmatory factor analysis with 7 items and 2 factors. The model data compliance level of the verified model is that it conforms well to the level of significance p = 0.05. At the same time, the values of X2 / df (3,127), RMSEA (0,027), CFI (0,987) and TLI (0,979), which were examined in order to control the effect of sample size, showed that the model was well matched. In the next step, it was investigated whether the model provides measurement invariance between cultures. Invariance analyzes were analyzed by Multi-Group Confirmatory Factor Analysis. The findings show that the cooperative problem solving model provides only structural invariance between cultures and has not provided the metric invariance phase. Therefore, scale and strict invariance stages could not be tested. Obtained results; show that the comparison is not meaningful between the country and test the factor loadings, variances, reveals that vary in the error variance and covariance.
Künye
Açıkgöz, K. Ü. (1992). İş birlikli öğrenme: Kuram, araştırma ve uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
Bağcı, K. (2015). WEB tabanlı uzaktan eğitim sistemini kullanmaya devam etme niyetini etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
Bahadır, E. (2012). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programına (PISA 2009) göre Türkiye’deki öğrencilerin okuma becerilerini etkileyen değişkenlerin bölgelere göre incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Başıbüyük, O., Böke, K., Büker, H., Demir, İ., Demir, O.Ö., Demir, S., Demirci, S., Dolu, O., Durna, T., Gürer, C., Karakuş, Ö., Köksal, T., Köseli, M., Özdoğan, A. & Sevinç, B. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Böke, K. (Ed.). Örnekleme içinde (s.112-115, s 125-126). İstanbul: Alfa Yayınları.
Başusta, N.B. (2010). Ölçme eşdeğerliği. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 1(2), 58-64.
Başusta, N.B., & Gelbal, S. (2015). Gruplar arası karşılaştırmada ölçme değişmezliğinin test edilmesi: PISA öğrenci anketi örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (4), 80-90.
Bollen, K. A. (1989). Structural equations with latent variables. New York: Wiley- Interscience Publication.
Brown, T.A. (2015). Confirmatory factor analysis for applied research. (Second Edition). New York, The Guilford Press.
Bryne, B. M. & Watkins, D. (2003). The issue of measurement invariance revisited. Journal Of Cross-Cultural Psychology, 34, (2), 155-175.
Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Campbell, H., Barry, C. L., Joe, N. J & Finney, J. S. (2008). Configural, metric and scalar invariance of the modified achievement goal questionnaire across African American and white university students. Educational and Psychological Measurement, 68(6), 988-1007.
Cheung, G. W. & Rensvold, R. B. (2002). Evaluating goodness-of-Fit indexes for testing measurement invariance. Structural Equation Modeling, 9 (2), 233-255.
Crocker, L. & Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Philadelphia: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
Çerezci, E. T. (2010). Yapısal eşitlik modelleri ve kullanılan uyum indekslerinin karşılaştırılması (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş.(2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Demir, Ö. & Seferoğlu, S.S. (2017). İşbirlikli Problem Çözmenin Kodlama Eğitimine Yansıması Olarak Eşli Kodlamanın İncelenmesi. 5th International Instructional Technologies& Teacher Education Symposium. 11-13 October 2017, İzmir.
Doğan, M. (2013). Doğrulayıcı faktör analizinde örneklem hacmi, tahmin yöntemleri ve normalliğin uyum ölçütlerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Durgun, Y. & Kocagöz, E. (2010). Yapısal eşitlik modellemesi ve regresyon: Karşılaştırmalı bir analiz. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 35,1-17.
Erkoç, M.F. (2018). İş birlikli oyun tasarımının eleştirel düşünme, problem çözme ve algoritma geliştirme becerisine etkisi. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K. & Sanisoğlu, S.Y. (2011). Doğrulayıcı Faktör Analizi ve Uyum İndeksleri XIII. Ulusal Biyoistatistik Kongresi Sözlü Bildiri.12-14 Eylül 2011, Ankara.
Gömleksiz, M. (1993). Kubaşık öğrenme yöntemi ile geleneksel yöntemin demokratik tutumlar ve erişiye etkisi (Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
Greiff, S., Wüstenberg, S., Molnár, G., Fischer, A., Funke, J., & Csapó, B. (2013). Complex problem solving in educational contexts - something beyond g: Concept, assessment, measurement invariance, and construct validity. Journal of Educational Psychology, 105(2), 364-379.
Hesse, F. W. (2017). Designs for operationalizing collaborative problem solving for automated assesment. Journal of Educational Measurement, Spring, 2017,54(1), 12-35.
Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (1993). Lisrel 8: Structural equation modeling with the simplis command language. Lincolnwood: Scientific Software International, Inc.
Kaplan, D. (2000). Structural equation modeling: Foudantion and extensions. California: Sage Publications, Inc.
Karaduman, B. (2017). Sınav stresi ölçeğinin uyarlanması ve ölçme değişmezliğinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Karakoç Alatlı, B. (2016). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA-2012) okuryazarlık testlerinin ölçme değişmezliğinin incelenmesi (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kardaş, M. N. (2013). İş birlikli öğrenme yönteminin sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım becerilerine etkisi (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Kaya, T.G. (2015). Epistemology of problem solving and an annotation framework for collaborative problem solving environments (Master’s Thesis). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Kıbrıslıoğlu, N. (2015). PISA 2012 matematik öğrenme modelinin kültürlere ve cinsiyete göre ölçme değişmezliğinin incelenmesi: Türkiye- Çin (Şangay)-Endonezya örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Kline, R. B., (2011). Principles and practices of structural equation modelling. New York: The Guilford Press.
Mark, B. A. & Wan, T.T.H (2005). Testing measurement equivalence in a patient satisfaction instrument. Western Journal of Nursing Research, 27 (6), 772-787.
Millî Eğitim Bakanlığı, (2016). PISA 2015 Ulusal Raporu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
Meredith, W. (1993). Measurement invariance, factor analysis and factorial invariance. Pyschometrika, 58, 525-543.
Nelson, L.M. (2009). Instructional-design theories and models: A new paradigm of instructional theory, Volume II. New York: Routledge Publishing, (ISBN 978-0-8058-2859-7)
OECD, 2017. PISA 2015 results (Volume 5): Collaborative problem solving. Paris: OECD Publishing.
Oliden, P., E. & Lizaso, J, M. (2013) Invariance levels across language versions of the PISA 2009 reading comprehension tests in Spain, Psicothema, 25(3), 390-395.
Schermelleh, E.K & Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of structual equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(22), 23-74.
Önen, E. (2009). Ölçme değişmezliğinin yapısal eşitlik modelleme teknikleri ile incelenmesi (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Öngen, K.B. (2010). Doğrulayıcı faktör analizi ile bir uygulama (Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Özdemir, S. (2005). Web ortamında bireysel ve iş birlikli problem temelli öğrenmenin eleştirel düşünme becerisi, akademik başarı ve internet kullanımına yönelik tutuma etkileri. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Experimental design using ANOVA, Belmont, CA: Duxbury.
Tabachnick, B. & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics.(sixth edition) Boston: Pearson Education.
Tucker, K. L., Ozer, D. J, Lyubomirsk, S. & Boehm, J. K. (2006). Testing for measurement ınvariance in the satisfaction with life scale: A comparison of Russians and North Americans. Social Indicators Research, 78, 341–360.
Uyar, Ş. (2011). PISA 2009 Türkiye örnekleminde öğrenme stratejileri modelinin farklı gruplarda ölçme değişmezliğinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Uyar, Ş. & Doğan, N. (2014). PISA 2009 Türkiye örnekleminde öğrenme stratejileri modelinin farklı gruplarda ölçme değişmezliğinin incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Ekim, 30-43.
Uzunosmanoğlu, S.D. (2013). Examining computer supported collaborative problem solving processes using the dual- eye tracking paradigm (Master’s Thesis). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Vandenberg, R. J., & Lance, C.E. (2000). A review and synthesis of the measurement ınvariance literature: Suggestions, practices and recommendations for organizational research. Organizational Research Methods, 3 (1), 4-70.
Van De Vijyer, F. J. R. (1998). Towards a theory of bias and equivalence. ZUMA- Machricten Spezial, 41-65.
Wang, J & Wang, X. (2012). Structural equation modelling: Applications using mplus. (First edition). UK: Wiley Publications.
Wu, D. A., Li, Z. & Zumbo, B. D. (2007). Decoding the meaning of factorial ınvariance and updating the practice of multi-group confirmatory factor analysis: A demonstration with TIMSS data. Practical Assesment, Research and Evaluation,12 (3), 1-26.
Yandı, A., Köse, İ.A & Uysal, Ö. (2017). Farklı yöntemlerle ölçme değişmezliğinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 13 (1), 243-253.
Yönez, H. (2012). İş birlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 8. sınıf Türkçe dersinde öğrencilerin derse ilişkin tutumlarına ve temel dil becerilerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Yurt, E. (2014). Sekizinci sınıf öğrencilerinin matematik başarılarını açıklayan bir yapısal eşitlik modeli (Doktora Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
