dc.contributor.advisor | Bülbül, Ali | |
dc.contributor.author | Urhan, Selin | |
dc.date.accessioned | 2018-10-30T12:39:59Z | |
dc.date.available | 2018-10-30T12:39:59Z | |
dc.date.issued | 2018 | |
dc.date.submitted | 2018-06-06 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/5301 | |
dc.description.abstract | Habermas’ construct of rational behaviour is one of the means whose adaptation is made with the aim of determining the difficulties learners go through in the process of proof and arranging the proof teaching to reduce these difficulties. According to Habermas, if a person involved in an activity/action chooses and uses the criteria and communication tools available in the field in line with his/her purpose, that person is said to “act rationally”. In this approach, “rationality” consists of three integrated components i.e. epistemic, teleological, and communicative rationality. Epistemic rationality is related to the content of statements, their use, their association with one another, and consciously sustaining their validity in accordance with common premises and reasoning processes. Teleological rationality is related to choosing consciously and using the appropriate means to reach the goal. Communicative rationality is related to communicative practices in a community in which members can communicate amongst themselves. The aim of this study is to analyze university students’ processes of proofs according to Habermas’ construct of rational behaviour. The study aims to determine the components at which students are good and weak and, this way, put forward the reasons behind the difficulties they experience in the process of proofs. In the study, freshmen mathematics teacher candidates were worked with in the fields of geometry and algebra. In the course of the study, new subcomponents in the model were needed and were added to the scopes of epistemic and communicative components. The data analysis showed that the components in Habermas’ construct of rational behaviour has a strong interaction between one another, and this interaction showed variety in the fields of geometry and algebra. In addition, it was seen that different interactions of the components in the model and that one component is stronger or weaker than the others substantially affected students’ process of proofs. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Eğitim Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Kanıt | |
dc.subject | Kanıt Yapma Süreci | |
dc.subject | Akılcılık | |
dc.subject | Habermas Akılcı Davranış Modeli | |
dc.title | Kanıt Yapma Sürecinin Habermas Akılcı Davranış Modeli İle Analizi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Habermas akılcı davranış modeli, öğrencilerin kanıt yapma sürecinde yaşadıkları zorlukları belirlemek ve kanıt öğretimini bu zorlukları azaltacak şekilde düzenlemek amacıyla matematik eğitimine adaptasyonu yapılan teorik araçlardan biridir. Habermas’a göre, bir etkinliği/eylemi yapan kişi, amacına ulaşmak için o alanda geçerli kriterleri ve iletişim araçlarını amacına uygun şekilde seçiyor ve kullanıyorsa; o kişiye “akılcı davranıyor” denir. Bu yaklaşıma göre, bir etkinliği yapan kişi için “akılcılık” iç içe geçen üç bileşenden oluşmaktadır: Epistemik akılcılık, teleolojik akılcılık, iletişim akılcılığı. Epistemik akılcılık; ifadelerin içeriği, kullanılması, birbirleri ile ilişkilendirilmesi, ortak öncüllere ve akla uygun muhakeme yollarına göre ifadelerin geçerliğinin bilinçli şekilde sağlanması ile ilgilidir. Teleolojik akılcılık, bir etkinliği gerçekleştirmek ve amaca ulaşmak için uygun araçları bilinçli olarak seçme ve kullanma ile ilgilidir. İletişim akılcılığı ise bir topluluktaki iletişim uygulamaları ile ilgilidir. Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin kanıt yapma süreçlerini, Habermas akılcı davranış modeline göre analiz etmektir. Öğrencilerin modele göre zayıf ve güçlü oldukları bileşenleri belirlemek; bu yolla kanıt yapma sürecinde yaşadıkları zorlukların nedenlerini ortaya çıkarmak hedeflenmiştir. Birinci sınıfa devam etmekte olan matematik öğretmen adayları ile geometri ve cebir alanında çalışılmıştır. Analizler sırasında, modelde yeni alt bileşenlere ihtiyaç duyulmuş ve epistemik bileşen ile iletişim bileşeni kapsamına yeni alt bileşenler eklenmiştir. Analizlerin sonucunda, Habermas akılcı davranış modelindeki bileşenlerin birbirleri ile güçlü bir etkileşim içinde olduğu; bu etkileşimin geometri ve cebir alanında farklılık gösterdiği görülmüştür. Modeldeki bileşenlerin farklı etkileşimlerinin ve bileşenlerden birinin güçlü ya da zayıf olmasının öğrencilerin kanıt yapma sürecini önemli ölçüde etkilediği belirlenmiştir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Orta Öğretim Fen ve Matematik Alanlar Eğitimi | tr_TR |
dc.contributor.authorID | 10201442 | tr_TR |