Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorBİLGİÇ, Pelin
dc.contributor.authorÖZDEMİR, Merve
dc.date.accessioned2018-07-19T12:04:50Z
dc.date.available2018-07-19T12:04:50Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-07-06
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4695
dc.description.abstractÖzdemir, M., Evaluation of the Effect of Parents' Feeding Style on Eating Behavior of Children, Hacettepe University Institute of Health Sciences, Department of Community Nutrition Program, Ankara, 2018. This study was conducted to assess eating behaviors in preschool children, parental feeding styles, eating behaviors of children, some anthropometrical measurements, energy and nutrient intake. Two hundred and twenty children and their parents aged between 3-5 years attending various kindergartens and nurseries attended to the study in Ankara. A questionnaire was applied to the parents about the general characteristics of the family and the children and anthropometrical measurements were taken from the children. Parental feeding practices were determined by the “Parental Feeding Style Questionnaire” and the children's eating behaviors were determined by the “Children's Eating Behavior Questionnaire”. In addition, 24-hour retrospective food consumption records of the children were taken from the parents and the daily energy and nutrient intake values of the children were evaluated with the BeBİS 8.0 program. At the end of the study, parents' relationship with "emotional feeding" and "food responsiveness" and "desire to drink", which are thought to cause obesity in children, were found to be associated with the child's emotional feeding. The relationship was found between “parental control over eating” and “satiety responsiveness” eating behavior, which is thought to cause undernourishment of the child. In addition, children with "emotional overeating" behaviors were found to have higher energy and carbohydrate intake. There was no relationship between parental feeding practices and children's body mass index values. It is a topic discussed in recent years that eating behaviors acquired in childhood continue in adulthood and can lead to eating behavior disorders, especially obesity. Further study on this subject and clarification of the parents' eating behavior and possible effects on childhood obesity are thought to be beneficial in the prevention and treatment of obesity.en
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectOkul öncesitr_TR
dc.subjectEbeveyn Besleme Tarzı
dc.subjectYeme Davranışları
dc.titleEbeveynin Çocuğu Besleme Tarzının Çocuğun Yeme Davranışlarına Etkisinin Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetÖzdemir, M., Ebeveynin Çocuğu Besleme Tarzının Çocuğun Yeme Davranışlarına Etkisinin Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Toplum Beslenmesi Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2018. Bu çalışma okul öncesi çocuklarda yeme davranışlarının belirlenmesi, ebeveynin çocuğu besleme uygulamalarının çocuğun yeme davranışları, bazı antropometrik ölçümleri, enerji ve besin ögesi alımları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya Ankara ilinde çeşitli anaokulu ve kreşe devam eden 3-5 yaş 220 çocuk ve ebeveynleri katılmıştır. Ebeveynlere ailenin ve çocuğun genel özelliklerinin sorgulandığı bir anket uygulanmış ve çocuklardan antropometrik ölçümler alınmıştır. Ebeveynlerin çocuklarını besleme uygulamaları “Ebeveyn Besleme Tarzı Anketi” ile çocukların yeme davranışları ise “Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi” ile saptanmıştır. Ayrıca çocuğa ait 24 saatlik geriye dönük besin tüketim kaydı alınmış, çocukların günlük enerji ve besin ögesi alım değerleri BeBİS 8.0 programı ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonunda ebeveynin çocuğu “duygusal besleme” uygulaması ile çocuklarda obeziteye neden olabileceği düşünülen “besin heveslisi”, “duygusal aşırı yeme” ve “içme tutkusu” davranışları arasında ilişki bulunmuştur. Ebeveynin “sıkı kontrollü besleme” uygulamasının çocuğun yetersiz beslenmesine sebep olabileceği düşünülen “doygunluk tepkisi” yeme davranışı göstermesi arasında ilişki saptanmıştır (p<0,05). Ayrıca “duygusal aşırı yeme” davranışı gösteren çocukların enerji ve karbonhidrat alımları daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Ebeveynin çocuğu besleme uygulamaları ile çocukların BKİ değerleri arasında ilişki saptanmamıştır (p>0,05). Çocukluk çağında edinilen yeme davranışlarının yetişkinlikte de devam ettiği ve başta obezite olmak üzere yeme davranış bozukluklarına neden olabildiği son yıllarda tartışılan konulardandır. Bu konu üzerinde daha fazla çalışma yapılması ve ebeveynin çocuğun yeme davranışları ve çocukluk çağı obezitesi üzerindeki olası etkilerinin aydınlatılmasının, obezitenin önlenmesinde ve tedavisinde yararlı olacağı düşünülmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentBeslenme ve Diyetetiktr_TR
dc.contributor.authorID224769tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster