Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorRüzgar, Necla
dc.contributor.authorKoru, Özlem
dc.date.accessioned2024-07-22T06:48:48Z
dc.date.issued2024
dc.date.submitted2024-06-11
dc.identifier.citationKoru, Özlem. (2024). Can Sıkıntısının Resimsel İmgeleri. (Yüksek lisans Sanat Çalışması Raporu). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/35335
dc.description.abstractAccording to scientific findings, the phenomenon of boredom has persisted from the creation of the world to our present day, maintaining its enigmatic nature. Antiquity is considered the starting point where the concept of boredom underwent change and transformation. In the thought system of antiquity, boredom, known as “Acedia,” was inextricably linked with “melancholy.” In the Middle Ages, Acedia was associated with laziness and considered a sin according to Christian morals. Towards the end of the Middle Ages, it distanced itself from this characteristic and became known as melancholy. From the Renaissance onwards, boredom and melancholy, seen as natural human conditions rather than limited privileges, gradually began to shape artistic works. In the Romantic period, artists' longing for life before the Industrial Revolution and their inner turmoil were reflected in their artworks, leading to the emergence of a new artistic language known as "rückenfigur." In modernity, boredom emerged as a crisis of meaning and an existential void. In the thought system of the Middle Ages, the phenomenon of boredom was related to theology, but over time it became an issue of the subject's relationship with the world and attempts were made to explain it. Defined as a multifaceted phenomenon, boredom is resistant to analysis and thus encompasses philosophical findings in addition to the field of psychology.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherGüzel Sanatlar Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectSıkıntıtr_TR
dc.subjectVaroluşsal boşluktr_TR
dc.subjectAnlam arayışıtr_TR
dc.subjectKendini sabotajtr_TR
dc.subjectİmgetr_TR
dc.subject.lcshN- Güzel sanatlartr_TR
dc.titleCan Sıkıntısının Resimsel İmgeleritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetCan sıkıntısı olgusu, bilimsel bulgulara göre dünyanın yaratılışından çağımıza kadar sürmüş ve gizemini korumuştur. Antik dönem, günümüzde can sıkıntısı olgusunun değişim ve dönüşüme uğradığı başlangıç noktası olarak kabul edilir. Antik dönemin düşünce sisteminde “Acedia” olarak bilinen can sıkıntısı, “melankoli” ile ayrılmaz bir bütündür. Acedia, Orta Çağ’da Hristiyan ahlâkına göre tembellikle ilişkilendirilerek bir günah olarak kabul edilmiştir. Orta Çağ’ın sonlarına doğru ise bu niteliğinden uzaklaşarak melankoli adını almıştır. Rönesans döneminden itibaren sınırlı ayrıcalıklarından uzaklaşarak insana özgü doğal bir durum olarak karşılanan sıkıntı ve melankoli, zamanla sanat yapıtlarını şekillendirmiştir. Romantik dönemde sanatçıların Sanayi Devrimi öncesi yaşama duyduğu özlem ve iç sıkıntısı sanatta etkisini göstermiş ve “rückenfigür” adında yeni sanat dili ortaya çıkmıştır. Modernitede ise can sıkıntısı, bir anlam krizi ve varoluşsal boşluk olarak doğmuştur. Orta Çağ’ın düşünce sisteminde tanrı bilimle ilişkilendirilen sıkıntı olgusu, zamanla öznenin dünya ile ilişkisi sorunu olmuş ve açıklanmaya çalışılmıştır. Çok kutuplu bir fenomen olarak tanımlanan can sıkıntısı analizlere karşı dirençli olduğu için çalışma, psikoloji alanının yanı sıra felsefi bulguları da içermektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentResimtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-07-22T06:48:48Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypeimagetr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster