Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorNazlıaka, Şahin İzzet
dc.contributor.authorGüneri, Ebubekir Ferhat
dc.date.accessioned2023-10-04T07:35:54Z
dc.date.issued2023
dc.date.submitted2023-07-25
dc.identifier.citation-tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/34045
dc.description-tr_TR
dc.description.abstractAfter the proclamation of the Republic, with the breakthroughs that started in the field of art and the opening of academic institutions, trainings on Turkish Music studies and its adaptation on Western Music began. At the very beginning of the breakthroughs, it was expected that the gifted children in the country would be sent abroad for education and that they would ensure the development of the art institutions and artistic activities of the Republic of Turkey in the light of the knowledge they acquired. Necil Kazım AKSES, also known as the Turkish Five, was a pioneer in the development of the Turkish cello repertoire by taking his education in both cello and composition. Since the monophonic structure in Turkish Music does not match with Western Music and the need for harmony mechanics due to the polyphonic structure in Western Music, these two music styles are separated from each other. Since the cello plays the same melodic themes with other instruments in Turkish Music works, it does not contribute to the rhythmic structure of the works and needs the accompaniment of cultural rhythm instruments. The general purpose of this study is to evaluate Turkish Music together with Western Music in terms of style, to examine the work named “Sultanite” composed by one of the young composers, Ege GÜR, by making use of the effectiveness of the cello in the Turkish Western Music repertoire, and as a result of these examinations, the composition of the work in the Turkish-Western synthesis. is to reveal the general character and set an example for the people who will sing.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherGüzel Sanatlar Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectViyolonsel
dc.subjectEge Gür, ''Sultanite'' çağdaş Türk bestecileri
dc.subjectTürk viyolonsel eserleri
dc.subject.lcshN- Güzel sanatlartr_TR
dc.titleEge Gür’ün Solo Viyolonsel için Sultanite Adlı Eserinin İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetCumhuriyetin ilanından sonra sanat alanında başlayan atılımlar ve akademik kurumların açılmaya başlanması ile, Türk Müziği çalışmaları ve Batı Müziği adaptasyonu üzerine eğitimler başlamıştır. Atılımların en başında, ülkedeki üstün yetenekli çocukların yurtdışına eğitime gönderilmesi ve edindikleri bilgiler ışığında Türkiye Cumhuriyeti’nin sanat kurumlarının ve sanatsal faaliyetlerinin gelişimini sağlamaları beklenmiştir. Türk Beşleri olarak da bilinen bestecilerden Necil Kazım AKSES, eğitimini hem viyolonsel, hem de kompozisyon alanında alarak Türk viyolonsel repertuarının gelişimine öncü olmuştur. Türk Müziği’ndeki monofonik yapı, Batı Müziği ile birbirine uyuşmadığından ve Batı Müziği’ndeki çok sesli yapı yüzünden armoni mekaniklerine ihtiyaç duyulması bu iki müzik stilini birbirinden ayırmaktadır. Viyolonsel de Türk Müziği eserlerinde diğer çalgılarla birlikte aynı ezgisel temaları çaldığından dolayı, eserlerin ritimsel yapılarına bir katkı sağlamamakta ve kültürel ritim çalgılarının eşliğine ihtiyaç duymaktadır. Bu çalışmada genel amaç, Türk Müziği’nin stil açısından Batı Müziği ile birlikte değerlendirip, viyolonselin Türk Batı Müziği repertuarındaki etkinliğinden yararlanarak genç bestecilerden Ege GÜR’ün bestelediği “Sultanite” isimli eser üzerinde inceleme yapılması ve bu incelemeler sonucunda eserin genel karakterinin ortaya çıkarılıp, seslendirecek kişilere rehber olması sağlanmasıdır.tr_TR
dc.contributor.departmentYayılı Çalgılartr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-10-04T07:35:54Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemusical scoretr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster