Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorÖz, Fatma
dc.contributor.authorKaya, Yunus
dc.date.accessioned2017-05-08T12:03:27Z
dc.date.available2017-05-08T12:03:27Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2017-04-18
dc.identifier.citation1. Adana F, Arslantaş H, Şahbaz M. Lise öğrencilerinin benlik kavramlarını algılama biçimleri ve ilişkili faktörler. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2012; 3(1): 22-9. 2. Adana F, Kutlu Y. Anne-baba tutumlarının adölesanların kendilik kavramları üzerine etkileri. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2009; 12(2):18-23. 3. Aksayan S, Emiroğlu ON. Araştırma tasarımları. Erefe İ, editör. Hemşirelikte araştırma ilke,süreç ve yöntemleri. Ankara: Odak Ofset Matbaacılık; 2012. 4. Altun F, Yazıcı H. Ergenlerin benlik algılarının yordayıcıları olarak: akademik öz-yeterlik inancı ve akademik başarı. Kastamonu Eğitim Dergisi. 2013; 21(1): 145-56. 5. Ang RP. Effects of parenting style on personal and social variables for asian adolescents. American Journal of Orthopsychiatry. 2006; 76(4):503–11. 6. Armsden GC, Greenberg MT. The Inventory of Parent and Peer Attachment: individual differences and their relationship to psychological well-being in adolescence. Journal of Youth and Adolescence. 1987; 16(5): 427-51. 7. Arslan G, Balkıs M. Ergenlikte görülen problem davranışlar ve aile sorunları arasındaki ilişkinin incelenmesi. SDU International Journal of Educational Studies. 2014; 1(1): 11-23. 8. Aslan S, Dönmez A. Gençlerde kimlik yönelimi, toplumsal karşılaştırma, arkadaşlara bağlılık ve grupla bütünleşme. Mülkiye Dergisi. 2013; 37(3): 141-73. 9. Atak H. Kimlik Gelişimi ve Kimlik Biçimlenmesi: Kuramsal Bir Değerlendirme. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2011; 3(1):163-213. 10. Aunola K, Stattın H, Nurmı JE. Parenting styles and adolescents' achievement strategies. Journal of Adolescence. 2000; 23(2): 205-22. 11. Bakırcıoğlu R. Çocuk ve ergende ruh sağlığı. Geliştirilmiş 4. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık; 2011. 12. Barlas-Ünsal G, Karaca S, Onan N, Işıl Ö. Üniversite sınavına hazırlanan bir grup öğrencinin kendilik algıları ve ruhsal belirtileri arasındaki ilişki. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2010; 1(1):18-24. 13. Baumrind D. Effetct of authoritavite parental control on child behaviour. Child Development. 1966; 37(4): 887-907. 14. Baumrind D. Parental disciplinary patterns and social competence in children. Youth & Society. 1978; 9(3): 239-76. 15. Baumrind D. The ınfluence of parenting style on adolescent competence and substance use. Journal of Early Adolescence. 1991; 11(1): 56-95. 16. Bayraktar F, Sayıl M, Kumru A. Liseli ergenler ve üniversiteli gençlerde benlik saygısı: ebeveyn ve akrana bağlanma, empati ve psikolojik uyum değişkenlerinin rolü. Türk Psikoloji Dergisi. 2009; 24(63): 48-63. 17. Baytemir K. The Mediation of ınterpersonal competence in the relationship between parent and peer attachment and subjective well-being in adolescence. Education and Science. 2016; 41(186): 69-91. 18. Beinstein Miller J, Hoicowitz T. Attachment contexts of adolescent friendship and romance. Journal of Adolescence. 2004; 27(2): 191–206. 19. Berant E, Mikulincer M, Shaver PR. Mothers’ attachment style, their mental health, and their children’s emotional vulnerabilities: a 7-year study of children with congenital heart disease. Journal of Personality. 2008; 76(1): 31-65. 20. Berge J, Sundell K, Öjehagen A, Håkansson A. Role of parenting styles in adolescent substance use: results from a Swedish longitudinal cohort study. BMJ Open. 2016; 6(1): doi:10.1136/bmjopen-2015-008979. 21. Berkien M, Louwerse A, Verhulst F, Ende JVD. Children’s perceptions of dissimilarity in parenting styles are associated with internalizing and externalizing behavior. Eur Child Adolesc Psychiatry. 2012; 21(2): 79–85. 22. Beyersa W, Goossens L. Dynamics of perceived parenting and identity formation in late adolescence. Journal of Adolescence. 2008; 31(2): 165–84. 23. Bircan S, Erden G. Madde bağımlılığı: aile ile ilgili olası risk faktörleri, algılanan ebeveyn kabul-reddi ve çocuk yetiştirme stilleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 2011;18 (3): 211-22. 24. Blomgren AS, Svahn K, Åström E, Rönnlund M. Coping strategies in late adolescence: relationships to parental attachment and time perspective. Journal of Genetic Psychology. 2016; 177(3): 85-96. 25. Blum HP. Separation-ındividuation theory and attachmnet theory. Journal of the Psychoanalytic Association. 2004; 52(2): 535-53. 26. Bosmans G, Braet C, Van Vlierberghe L, Attachment and symptoms of psychopathology: early maladaptive schemas as a cognitive link?. Clin. Psychol. Psychother. 2010; 17(5): 374–385 27. Bowlby J. A secure base: clinical applications of attachment theory, Routledge, London: J.W. Ainsworth Ltd.; 1988. 28. Bowlby J. Attachment and loss vol. I: attachment. Second Edition. New York, USA: Basic Books; 1982. 29. Bowlby J. Sevgi bağlarının kurulması ve bozulması. Çeviri: Kamer M. 2. Baskı. İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları, Acar Matbaacılık Prom. ve Yayın. San. ve Tic. Ltd.; 2014. 30. Bowles TVP, Fallon BJ. Self-concept, family functioning and problem type: a replication and extension of a study of clinic and non-clinic adolescents. Journal of Adolescent Health. 1996; 19(1): 62-7. 31. Bozdemir F, Gündüz B. Bağlanma stilleri, anne baba tutumları ve çocukluk çağı örselenme yaşantılarının duygusal zekâ ile ilişkileri. International Journal of Human Sciences. 2016; 13(1) 1797-814. 32. Branje SJT, Hale III WWT, Frijns T, Meeus, WHJ. Longitudinal associations between perceived parent-child relationship quality and depressive symptoms in adolescence. J Abnorm Child Psychol. 2010; 38(6):751–63. 33. Brown AM, Whiteside SP. Relations among perceived parental rearing behaviors, attachment style, and worry in anxious children. Anxiety Disorders. 2008; 22(2): 263–72. 34. Burger JM. Kişilik. Çeviren Erguvan Sarıoğlu İD. İstanbul: Kaknüs Yayınları; 2006. 35. Cai M, Hardy SA, Olsen JA, Nelson DA, Yamawaki N. Adolescent – parent attachment as a mediator of relations between parenting and adolescent social behavior and wellbeing in China. International Journal of Psychology. 2013; 48(6): 1185–90. 36. Carr A. Family therapy: concepts, process and practice. 2nd Edition. England: John Wiley&Sons Ltd.; 2006. 37. Coşkun Y, Kurnaz A. İlköğretim öğrencilerinin benlik saygısı ve akran baskısı düzeyi ilişkisi üzerine bir inceleme. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2009; 17:112-29. 38. Crocetti E, Moscatelli S, Graaff JVD, Keijsers L, Lier PV, Koot H M, et al. The dynamic interplay among maternal empathy, quality of mother-adolescent relationship, and adolescent antisocial behaviors: new insights from a six-wave longitudinal multi-informant study. PLoS ONE. 2016; 11(3): doi: 10.1371/journal.pone.0150009. 39. Cüceloğlu D. İnsan ve davranışı psikolojinin temel kavramları. 24. Baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.; 2012. 40. Çavuşoğlu H. Çocuk sağlığı hemşireliği. Genişletilmiş 11. Baskı. Cilt-1, Ankara: Sistem Ofset Basımevi Ticaret Limited Şirketi; 2013. 41. Çelik G, Yıldırım V, Metin Ö, Tahiroğlu A, Toros F, Avcı A, ve diğerleri. Özkıyım girişimi olan ergenlerde ruhsal bozukluklar, benlik ve aile işlevselliği. Anatolian Journal of Psychiatry. 2011; 12(4): 280-6. 42. Çetin H, Çavuşoğlu H. Yetiştirme yurdunda ve aileleri ile yaşayan adölesanların benlik saygıları ve psikolojik belirtilerinin karşılaştırılması. DEUHYOED. 2(4):137-144. 43. De Goede IHA, Branje, SJT, Delsing MJMH, Meeus WHJ. Linkages over time between adolescents’ relationships with parents and friends. J Youth Adolescence. 2009; 38(10):1304–15. 44. de Vries SLA, Hoeve M, Stams GJJM, Asscher J.J. Externalizing behavior:the mediating role of ındividual and social factors. J Abnorm Child Psychol. 2016; 44(2): 283–94. 45. Dekovıc´ M, Meeus W. Peer relations in adolescence: effects of parenting and adolescents’ self-concept. Journal of Adolescence. 1997; 20(2): 163–76. 46. Derman O. (2008). Ergenlerde psikososyal gelişim. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Adölesan Sağlığı II Sempozyum Dizisi. 2008; 63:19-21. 47. Deshpande A, Chhabriya M. Parenting styles and its effects on adolescents’ self-esteem. International Journal of Innovations in Engineering and Technology. 2013; 2(4): 310-15. 48. DeVet KA. Parent-adolescent relationships, physical disciplinary history, and adjustment in adolescents. Fam Proc. 1997; 36(3): 311-22. 49. Dil S, Gönen Şentürk S, Aykanat Girgin B. Çankırı ilinde ergenlerin benlik saygısı ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının riskli sağlık davranışları ve bazı sosyodemografik özelliklerle ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Derg. 2015;16(1):51-9. 50. Dilek H, Aksoy AB. Ergenlerin benlik saygısı ile anne-babalarının benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 2013; 14(3): 95-109. 51. Doğan T, Karaman NG, Çoban AE, Çok F. Ergenlerde arkadaşlık ilişkilerinin yordayıcısı olarak cinsiyet ve aileye ilişkin değişkenleri. İlköğretim Online. 2012; 11(3): 845-55. 52. Dokuyan M. 12. Sınıf öğrencilerinde algılanan anne-baba tutumları ile benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2016; 2(2): 1-21. 53. Drózdz E, Pokorskı M. Parental attitudes and social competence in adolescents. Journal of Physıology and Pharmacology. 2007; 58(5): 175–84. 54. Dwairy M. Parenting styles and mental health of palestinian–arab adolescents in Israel. Transcultural Psychiatry. 2004; 41(2): 233–52. 55. Dwairy M, Menshar KE. Parenting style, individuation, and mental health of Egyptian adolescents. Journal of Adolescence. 2006; 29(1): 103–17. 56. Eldeleklioğlu J (1996). Karar stratejileri ile anne baba tutumları arasındaki ilişki Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi; 1996. 57. Elstad JI, Stefansen K. Social variations in perceived parenting styles among Norwegian adolescents. Child Ind Res. 2014; 7(3): 649–70. 58. Erbil N, Divan Z, Önder P. Ergenlerin benlik saygısına aile tutumu ve davranışlarının etkisi. Aile ve Toplum Eğitim, Kültür ve Araştırma Dergisi. 2006; 3 (10): 7-15. 59. Ercan O. Adölesanın fiziksel gelişimi. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Adölesan Sağlığı II Sempozyum Dizisi. 2008; 63:13-8. 60. Erdoğan Ö, Uçukoğlu H. İlköğretim okulu öğrencilerinin anne-baba tutumu algıları ile atılganlık ve olumsuz değerlendirilmekten korkma düzeyleri arasındaki ilişkiler. Kastamonu Eğitim Dergisi. 2011; 19(1):51-72. 61. Eriş Y, İkiz FE. Ergenlerin benlik saygısı ve sosyal kaygı düzeyleri arasındaki ilişki ve kişisel değişkenlerin etkileri. International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic. 2013; 8(6): 179-93. 62. Erkan Z, Güçray S, Çam S. Ergenlerin sosyal kaygı düzeylerinin ana baba tutumları ve cinsiyet açısından incelenmesi. Çukurova Üniversitresi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2002; 10(10): 64-75. 63. Erözkan A. Lise öğrencilerinin bağlanma stilleri ve yalnızlık düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2004; 4(2): 155-75. 64. Erözkan A. Üniversite öğrencilerinin bağlanma stilleri ve karar stratejileri. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi. 2011; 2(3): 60-74. 65. Freeze MK, Burke A, Vorster AC. The role of parental style in the conduct disorders: a comparison between adolescent boys with and without conduct disorder. Journal of Child & Adolescent Mental Health. 2014; 26(1): 63-73. 66. Geldard K, Geldard D. Ergenlerde ve gençlerde psikolojik danışma proaktif yaklaşım. Çeviri Editörü: Pişkin M. 3. Baskıdan çeviri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şt.; 2013. 67. Gençtan E. Psikanaliz ve sonrası 15. Basım. İstanbul: Metis Yayınları; 2012. 68. Goleman D. Duygusal Zeka EQ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? 34. Baskı. Çev. Seçkin Yüksel B. İstanbul: Varlık Yayınları; 2011. 69. Gorrese A, Ruggieri R. Peer attachment: a meta-analytic review of gender and age differences and associations with parent attachment. J Youth Adolescence. 2012; 41(5):650–72. 70. Gözcü-Yavaş CÖ. Orta ve geç ergenlik dönemindeki ergenlerde tutum ve davranış farklılıkları. Ankyra: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2012; 3(2):113-38. 71. Güdük AH, Aksoy AB. Farklı eğitim programlarına devam eden lise 11. sınıf öğrencilerinin algıladıkları anne-baba davranışları ile sosyal beceri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi. 2012; 3,45-62 72. Günaydın B, Yöndem ZD. Ergenlerde akran bağlılığının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2007; 7(1): 129-39. 73. Günaydın G, Selçuk E, Sümer N, Uysal A. Ebeveyn ve Arkadaşlara Bağlanma Envanteri Kısa Formu’nun psikometrik açıdan değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları. 2005;8(16):13-23. 74. Gürsoy F. Farklı sosyo ekonomik düzeydeki ergenlerin benlik tasarım düzeyleri ile kaygı düzeylerinin incelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2006; 15(2):183-90. 75. Hafen CA, Laursen B. More problems and less support: early adolescent adjustment forecasts changes in perceived support from parents. J Fam Psychol. 2009; 23(2): 193–202. 76. Haktanır G, Baran G. Gençlerin benlik saygısı düzeyleri ile anne baba tutumlarını algılamalarının incelenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 1998; 5(3): 134-41. 77. Hardy SA, Bhattacharjee A, Reed A, Aquino K. Moral identity and psychological distance: the case of adolescent parental socialization. Journal of Adolescence. 2010; 33(1): 111–23. 78. Hindin MJ. Family dynamics, gender differences and educational attainment in Filipino adolescents. Journal of Adolescence. 2005; 28(3): 299–316. 79. Hui EKP, Tsang SKM. Self-determination as a psychological and positive youth development construct. The Scientific World Journal. 2012; 30, 1-7. 80. İlhan T, Özdemir Y. Beliren yetişkinlerde yaş, cinsiyet ve bağlanma stillerinin kimlik statüleri üzerindeki yordayıcı rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 2012; 19: 227-41. 81. Jones JD, Cassidy J. Parental attachment style: examination of links with parent secure base provision and adolescent secure base use. Attach Hum Dev. 2014; 16(5): 437–461. 82. Jones TL, Prinz RJ. Potential roles of parental self-efficacy in parent and child adjustment: a review. Clinical Psychology Review. 2005; 25(3): 341-63. 83. Kapçı EG, Küçüker S. Ana babaya bağlanma ölçeği: Türk üniversite öğrencilerinde psikometrik özelliklerinin değerlendirilmesi. Türk Psikiyatri Dergisi. 2006; 17(4): 286-95. 84. Karaca S, Ünsal Barlas G, Onan N, Öz YC. 6-20 Yaş grubu ergenlerde aile işlevleri ve kişilerarası ilişki tarzının incelenmesi: bir üniversite örneklemi. Balıkesir Sağlık Bil. Derg. 2013; 2(3):139-46. 85. Karataş S, Sertelin Mercan Ç, Düzen A. Ergenlerin ebeveyn ilişkilerine yönelik algıları: nitel bir inceleme. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2016; 19(36):237-57. 86. Kazemi A, Solokian S, Ashouri E, Marofi M. The relationship between mother’s parenting style and social adaptability of adolescent girls in Isfahan. Iran J Nurs Midwifery Res. 2012; 17(2): 101–6. 87. Kenny ME, Gallagher LA. Instrumental and social/relational correlates of perceived maternal and paternal attachment in adolescence. Journal of Adolescence. 2002; 25(2): 203–19. 88. King KA, Vidourek RA, Merianos AL. Authoritarian parenting and youth depression: results from a national study. Journal of Prevention Intervention in the Community. 2016; 44(2): 130-39. 89. Kocayörük E. Anne-baba ve akran bağlanmasının ergenlerin uyum düzeylerini yordama gücü. Eğitim Bilimleri ve Uygulama. 2009; 8(15): 103-18. 90. Kolburan G, Tari Comert I, Narter M, Isozen H. Parental attitude perception in adolescents by gender. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 2012; 47: 1299–304. 91. Kooraneh AE, Amirsardari L. Predicting early maladaptive schemas using Baumrind’s parenting styles. Iran J Psychiatry Behav Sci. 2015; 9(2): DOI: 10.17795/ijpbs952 92. Kroger J. Identity devoloment: adolescence through adulthood. London; United Kingdom: Sage Publications Inc.; 2000. 93. Kroger J. Identity in adolescence: the balance between self and other. 3. Baskı. New York: Routledge; 2004. 94. Krug I, King RM, Youssef GJ, Sorabji A, Wertheim EH, Le Grange D, et al. The effect of low parental warmth and low monitoring on disordered eating in mid-adolescence: findings from the Australian temperament project. Appetite. 2016; 105(1): 232-41. 95. Kullik A, Petermann F. Attachment to parents and peers as a risk factor for adolescent depressive disorders: the mediating role of emotion regulation. Child Psychiatry Hum Dev. 2013; 44(4): 537–48. 96. Kümbetoğlu B. Sosyoloji ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. 3. Baskı. İstanbul: Bağlam Yayınları; 2012. 97. Laible D. Attachment with parents and peers in late adolescence: Links with emotional competence and social behavior. Personality and Individual Differences. 2007; 43(5): 1185–97. 98. Laible DJ, Carlo G, Raffaelli M. The differential relations of parent and peer attachment to adolescent adjustment. Journal of Youth and Adolescence. 2000; 29(1):45–59. 99. Laible DJ, Carlo G, Roesch SC. Pathways to self esteem in late adolescence: the role of parent and peer attachment, emphaty and social behaviours. Journal of Adolescence. 2004; 27(6): 703-16. 100. Landstedt E, Hammarström A, Winefıeld H. How well do parental and peer relationships in adolescence predict health in adulthood?. Scandinavian Journal Of Public Health. 2015; 43(5):460-8 101. Lee TY, Lok DPPP. Bonding as a positive youth development construct: a conceptual review. Scientific World Journal. 2012; doi: 10.1100/2012/481471. 102. Lempers JD, Clark-Lempers DS. Young, middle and late adolescents’ comparisons of the functional ımportance of five significant reletionship. Journal of Youth and Adolescence. 1992; 21(1): 53-96. 103. Leung JTY, Shek DTL. Parent–adolescent discrepancies in perceived parenting characteristics and adolescent developmental outcomes in poor Chinese families. J Child Fam Stud. 2014; 23(2): 200–13. 104. Li JB, Delvecchio E, Lis A, Nie YG, Riso DD. Parental attachment, self-control, and depressive symptomsin Chinese and Italian adolescents: Test of a mediation model. Journal of Adolescence. 2015; 43: 159-70 105. Mahler MS, Pine F, Bergman A. İnsan yavrusunun psikolojik doğumu. Çeviren: Babaoğlu AN. 2. Baskı. İstanbul: Metis Yayınları; 2012. 106. Markiewicz D, Doyle AB, Brendgen M. The quality of adolescents’ friendships: associations with mothers’ interpersonal relationships, attachments to parents and friends, and prosocial behaviors. Journal Of Adolescence. 2001; 24(4): 429–45. 107. Matsuoka N, Uji M, Hiramura H, Chen Z, Shikai N, Kishida Y, et al. Adolescents’ attachment style and early experiences: a gender difference. Archives of Womens Mental Health. 2006; 9(1): 23–9. 108. McKay MT. Parental rules, parent and peer attachment, and adolescent drinking behaviors. Substance Use &Misuse. 2015; 50(2):184-8. 109. Meeus A, Oosterwegel W, Vollebergh W. Parental and peer attachment and identity development in adolescence. Journal of Adolescence. 2002; 25(1): 93–106. 110. Mikulincer M, Shaver PR. An attachment perspective on psychopathology. World Psychiatry. 2012; 11(1):11-5. 111. Murdock NL. Psikolojik danışma ve psikoterapi kuramları olgu sunumu yaklaşımıyla. Çeviri Editörü: Akkoyun F. 2. Baskıdan Çeviri, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şt.; 2012. 112. Muris P, Meesters C, Merckelbach H, Hülsenbeck P, Worry in children is related to parental rearing and attachment. Behaviour Research and Therapy. 2000; 38(5): 487-97. 113. Muris P, Schmidt H, Lambrichs R, Meesters C. Protective and vulnerability factors of depression in normal adolescents. Behaviour Research and Therapy. 2001; 39(5): 555–65. 114. Nickerson AB, Nagle RJ, Parent and peer attachment in late childhood and early adolescence. Journal of Early Adolescence. 2005; 25(2): 223-49. 115. Nyhus EK, Webley P. The relationship between parenting and the economic orientation and behavior of Norwegian adolescents. The Journal of Genetic Psychology. 2013; 174(6):620-41. 116. Otani K, Suzuki A, Matsumoto Y, Sadahiro R, Enokido M. Affectionless control by the same-sex parents increases dysfunctional attitudes about achievement. Comprehensive Psychiatry. 2014; 55(6): 1411–14 117. Otrar M, Demirbilek M. Ebeveynleri birlikte olan ergenler ile parçalanmış aileye sahip ergenlerin benlik saygıları ve atılganlık düzeyleri üzerine bir inceleme. Eğitimde Politika Analizi Dergisi. 2013; 2(2): 21-40. 118. Öner N. Türkiye’de kullanılan psikolojik testlerden örnekler: bir başvuru kaynağı. Cilt 2. Genişletilmiş İkinci Baskı. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi; 2006. 119. Öz F. Sağlık alanında temel kavramlar. Yenilenmiş 2. Baskı. Ankara: Mattek Matbaacılık Bas. Yay. Tic. Ltd. Şti.; 2010. 120. Özdemir Y, Çok F. Ergenlikte Özerklik Gelişimi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2011; 4 (36): 152-64. 121. Öztürk MO, Uluşahin A. Ruh sağlığı ve bozuklukları I, Yenilenmiş 11. Baskı. Ankara: Tuna Matbaacılık San. ve Tic. A.Ş.; 2008. 122. Öztürk S. Ergen eğitim programının, ergenlerin gelişim bilgilerine, beden ve benlik imajlarına etkisinin incelenmesi Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi; 2007. 123. Pekel-Uludağlı N, Sayıl M. Orta ve ileri ergenlik döneminde risk alma davranışı: ebeveyn ve akranların rolü. Türk Psikoloji Yazıları. 2009; 12(23): 14-24. 124. Piko BF, Balázs MÁ. Authoritative parenting style and adolescent smoking and drinking. Addictive Behaviors. 2012; 37(3): 353–6. 125. Pine F. Mahler’s concepts of “symbiosis” and separation-ındividuation: revisited, reevaluated, refined. Journal of the Psychoanalytic Association. 2004; 52(2):511-33. 126. Porzig-Drummond R, Stevenson RJ, Stevenson C. The 1-2-3 magic parenting program and its effect on child problem behaviors and dysfunctional parenting: a randomized controlled trial. Behaviour Research and Therapy. 2014; 58: 52-64. 127. Raja SN, McGee R, Stanton WR. (1992). Perceived attachments to parents and peers and psychological well-being in adolescence. Journal of Youth and Adolescence. 1992; 21(4): 471-85. 128. Rigby K, Slee PT, Martin G. Implications of inadequate parental bonding and peer victimization for adolescent mental health. Journal of Adolescence. 2007; 30(5): 801–12. 129. Roskam I, Stievenart M, Meunier JC, Noël MP. The development of children’s inhibition: does parenting matter?. Journal of Experimental Child Psychology. 2014; 122(): 166–82. 130. Rubin M, Kelly BM. A cross-sectional investigation of parenting style and friendship as mediators of the relation between social class and mental health in a university community. International Journal for Equity in Health. 2015; doi: 10.1186/s12939-015-0227-2. 131. Salter Ainsworth MD, Blehar MC, Waters E, Wall S. Patterns of attachment a psychological study of the strange situation. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates; 1978. 132. Sanavi FS, Baghbanian A, Shovey MF, Ansari-Moghaddam AJ. A study on family communication pattern and parenting styles with quality of life in adolescent. Pak Med Assoc. 2013; 63(11):1393-8. 133. Sanders R. Triple p-positive parenting program as a public health approach to strengthening parenting. Journal Of Family Psychology. 2008; 22(3):506-17. 134. Santrock JW. Ergenlik. Çeviri Editörü: Siyez DM. 14. Baskıdan çeviri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şt.; 2012. 135. Schofield TJ, Conger RD, Robins RW. Early adolescent substance use in Mexican origin families: peer selection, peer influence, and parental monitoring. Drug and Alcohol Dependence. 2015; 157: 129–35. 136. Schwartz OS, Dudgeon P, Sheeber LB, Yap MBH, Simmons JG, Allen NB. Parental behaviors during family ınteractions predict changes in depression and anxiety symptoms during adolescence. J Abnorm Child Psychol. 2012; 40(1): 59–71. 137. Shibata M, Ninomiya T, Anno K, Kawata H, Iwaki R, Sawamoto R, et al. Perceived inadequate care and excessive overprotection during childhood are associated with greater risk of sleep disturbance in adulthood: the Hisayama Study. BMC Psychiatry. 2016; doi: 10.1186/s12888-016-0926-2. 138. Siyez DM, Gürçay-Gezginci E, Yüncü Z. Madde kullanım bozukluğu olan ve olmayan ergenlerin çocukluk dönemi aile yaşantılarına ilişkin algıları. Anatolian Journal of Psychiatry. 2012; 13: 299-305. 139. Skogbrott Birkeland M, Breivik K, Wold B. Peer acceptance protects global self-esteem from negative effects of low closeness to parents during adolescence and early adulthood. J Youth Adolescence. 2014; 43(1):70–80. 140. Smits I, Soenens B, Luyckx K, Duriez B, Berzonsky M, Goossens L. Perceived parenting dimensions and identity styles: exploring the socialization of adolescents’ processing of identity-relevant information. Journal of Adolescence. 2008; 31(2):151–64. 141. Song H, Thompson RA, Ferrer E. Attachment and self-evaluation in Chinese adolescents: Age and gender differences. Journal of Adolescence. 2009; 32(5): 1267-86. 142. Soykan-Aysev A, Işık-Taner Y. Çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları. İstanbul: Golden Print; 2007. 143. Steinberg L. Ergenlik. Çeviri Editörü: Çok F. 2. Baskı. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları, Genç Ofset Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti; 2013. 144. Steinberg L. Psychological control: style or substance?. New Dir Child Adolesc Dev. 2005; 108:71-8. 145. Stuart GW, Laraia MT. Principles and practice of psychiatric nursing. 7. Baskı. USA: Mosby Inc; 2001. 146. Şahin Baltacı H, Altan T. Lise öğrencilerinde benlik saygısının yordayıcısı olarak depresyon, bağlanma ve şiddet eğilimi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2016; 40: 227-39. 147. Şahin E, Barut Y, Ersanlı E. Parental education level positively affects self-esteem of Turkish adolescents. Journal of Education and Practice. 2013; 4(20): 87-97. 148. Şirvanlı-Özen D. Ergenlerde akran zorbalığına maruz kalmanın yaş, çocuk yetiştirme stilleri ve benlik imgesi ile ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi. 2006; 21(58):77-94. 149. T.C. Sağlık Bakanlığı. 21 Hedef’te Türkiye: sağlıkta gelecek. Ankara: Yücel Ofset Matbaacılık Turizm Sanayi Tic. Ltd. Şti.; 2007. 150. T.C. Sağlık Bakanlığı. Ulusal Ruh Sağlığı Eylem Planı (2011-2023) İnternet. 2011. Erişim Tarihi 30 Ocak 2017. Erişim adresi: http://www.saglik.gov.tr/TR/dosya/1-73168/h/ulusal-ruh-sagligi-eylem-plani.pdf. 151. Taylor SE, Peplau LA, Sears DO. Sosyal psikoloji. Çeviren: Dönmez A. 11. Baskıdan çeviri. 3. Baskı. Ankara: İmge Kitabevi Yayıncılık Pazarlama San. ve Tic. Ltd. Şti.; 2007. 152. Telef BB, Karaca R. Ergenlerin öz-yeterliklerinin ve psikolojik semptomlarının incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2011; 8(16): 499-518. 153. Townsend MC. Ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliğinin temelleri kanıta dayalı uygulama bakım kavramları. Çeviri Editörleri: Özcan CT, Gürhan N. 6. Baskı. Ankara: Akademisyen Tıp Kitabevi; 2016. 154. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Seçilmiş Göstergelerle 2013 Ankara İnternet. 2014. Erişim Tarihi 29 Mayıs 2015. Erişim Adresi: http://www.tuik.gov.tr/Ilgostergeleri/Iller/Ankara.Pdf. 155. Ulusoy MD, Özcan Demir N, Görgün Baran A. Ebeveynin çocuk yetiştirme biçimi ve ergen problemleri: Ankara ili örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 2005; 3(3): 367-86. 156. van der Watt R. Attachment, parenting styles and bullying during pubertal years. Journal of Child & Adolescent Mental Helath. 2014; 26(3):251-61. 157. Van Eijck FEAM, Branje SJT, Hale III WW, Meeus WHJ. Longitudinal associations between perceived parent-adolescent attachment relationship quality and generalized anxiety disorder symptoms in adolescence. J Abnorm Child Psychol. 2012; 40(6): 871–83. 158. Vatankhah H, Daryabari D, Ghadami V, Naderifar N. The effectiveness of communication skills training on self-concept, self-esteem and assertiveness of female students in guidance school in Rasht. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 2013; 84(9): 885-9. 159. Wijsbroek SAM, Hale III WW, Raaijmakers QAW, Meeus WHJ. The direction of effects between perceived parental behavioral control and psychological control and adolescents’ self-reported GAD and SAD symptoms. Eur Child Adolesc Psychiatry. 2011; 20(7): 361–71. 160. Wilkinson RB. The role of parental and peer attachment in the psychological health and self-esteem of adolescents. Journal of Youth and Adolescence. 2004; 33(6): 479–93. 161. Wilkinson RB. Age and sex differences in the influence of attachment relationships on adolescent psychological health. The Australian Educational and Developmental Psychologist. 2006; 23(2): 87-104. 162. Wilkinson RB. Best friend attachment versus peer Attachment in the prediction of adolescent psychological adjustment. Journal of Adolescence. 2010; 33(5): 709–17. 163. Wilkinson RB, Yun Lin Goh D. Sex differences for a short form of the ınventory of parent and peer attachment: the IPPA-45. Journal of Relationships Research. 2014; 5(5); 1–11. 164. Yahav R. The relationship between children’s and adolescents’ perceptions of parenting style and internal and external symptoms. Child: Care, Health and Development. 2006; 33(4): 460–71. 165. Yılmazel G, Günay O. Çorum ili Kargı ilçesinde öğrenim gören 12 – 17 yaş arasındaki öğrencilerde özsaygı ve depresyon. Sağlık Bilimleri Dergisi. 2012; 21(1):20-9. 166. Ying L, Ma F, Huang H, Guo X, Chen C, Xu F. Parental monitoring, parent-adolescent communication, and adolescents’ trust in their parents in China. PLoS ONE. 2015; 10(8): Doi:10.1371/journal.pone.0134730. 167. Yörükoğlu A. Değişen toplumda aile ve çocuk. 7. Basım. İstanbul: Özgür Yayınları; 2007. 168. Yuwen W, Chen ACC. Chinese-American adolescents: perceived parenting styles and adolescents’ psychosocial health. International Nursing Review. 2013; 60(2): 236–43. 169. Zaborskis A, Sirvyte D, Zemaitiene N. Prevalence and familial predictors of suicidal behaviour among adolescents in Lithuania: a cross-sectional survey 2014. BMC Public Health. 2016; DOI 10.1186/s12889-016-3211-x. 170. Zhong X, Wu D, Nie X, Xia J, Li M, Lei F, et al. Parenting style, resilience, and mental health of community-dwelling elderly adults in China. BMC Geriatrics. 2016; Doi: 10.1186/s12877-016-0308-0. 171. Zulkefly NS, Wilkinson RB. Measuring specific attachment relationships of mother, father and peer in Malaysian adolescents. Child Ind Res. 2015; 8(4):767–88.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3377
dc.description.abstractIn this study, it was aimed to reveal the perceived parental attitudes by adolescents, their parental and peer attachment status and its influence on their self perception and expectations from their parents. The study was performed as a descriptive study in two stages. The scales were applied to 700 adolescents in the first stage of the study for determining their self perceptions, perceived parental attitudes, parental and peer attachment status. The scales used in this study are The Parental Attitude Scale, Piers-Harris Children’s Self-Concept Scale, Short Form of Parent and Peer Attachment Inventory. In the second stage of the study, the scores obtained from Self-Concept Scale were categorized in two groups as high and low. In this stage, semi-structured in-depth individual interviews were conducted and question form was used for evaluating their expectations from parents. The individual interviews were conducted with 19 adolescents having negative self perceptions average and 14 adolescents have high self perceptions average. As a result of the study, it was determined that some introductory characteristics of adolescents and their families create a statistically meaningful difference on the averages of perceived parental attitudes, self perceptioons and attachment scores, and there was a statistically significant relationship between the perceived parental attitudes and attachment scores and the averages of self perceptions scores. As a result of the multiple linear regression analysis, it was found that perceived parental attitude, parental and peer attachment inventory explained the averages of self perceptions scores in a statistically significant way. The categories, themes and sub-themes were determined during the analysis of the obtained data. The themes determined for adolescents having negative self perceptions score averages include negative self perception, authoritarian attitudes and behaviors, rejecting attitudes and behaviors, dissatisfaction with the adolescent and high-level expectations, protective attitude and behavior, attitude, emotion, limited communication, expectations from both parents, expectations from mother and expectations from father. In addition, the themes determined for adolescents having high self perceptions score averages include positive self perception, negative self perceptions, democratic parental attitude, effective communication, and the persistence of communication and relationship. As a result of these results, it was determined that the parents and peers have a significant influence on the adolescents’ self development. As a result of this study, it can be concluded that it is of vital importance in terms of mental health of both adolescents and their parents that mental health professionals and psychiatric nurses develop and implement programs in order to develop an effective parental skills and strengthen the adolescents’ self perception.tr_TR
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER ONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER VE KISALTMALAR xiii TABLOLAR xiv 1. GİRİŞ 1 1.1. Problemin Tanımı ve Önemi 1 1.2. Araştırmanın Amacı 5 1.3. Araştırma Soruları 5 2. GENEL BİLGİLER 6 2.1. Ergenlik Dönemi ve Özellikleri 6 2.2. Benlik Gelişimi ve Ergenlik 7 2.2.1 Benlik Gelişimi İle İlgili Kuramlar 7 2.3. Ergenlik Dönemi ve Anne-Baba Tutumu 20 2.3.1. Anne ve Baba Tutumları 21 2.3.2. Ergenin Ebeveynlerinden Beklentileri 24 2.3.3.Ergenlik Döneminde Ergenin ve Ailenin Yaşadığı Sorunlar 25 2.4. Ergenlik Dönemindeki Bireyler ve Aileleriyle Çalışmada Psikiyatri Hemşiresinin Rolü 26 3. GEREÇ VE YÖNTEM 30 3.1. Araştırmanın Şekli 30 3.2. Araştırmanın Yapıldığı Yer ve Özellikleri 30 3.3. Araştırmanın Evreni ve Örneklemi 31 3.4. Örnekleme Dahil Etme Kriterleri 32 3.5. Veri Toplama Araçları 32 3.5.1. Ergen Tanıtıcı Özellikler Bilgi Formu 32 3.5.2. Anne Baba Tutum Envanteri (ABTE) 33 3.5.3. Piers-Harris Çocuklar İçin Öz Kavramı Ölçeği (PHÇÖKÖ) 33 3.5.4. Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri Kısa Formu (EABE) 34 3.5.5. Yarı Yapılandırılmış Derinlemesine Bireysel Görüşme Formu 35 3.6. Ön Uygulama 35 3.7. Araştırmanın Uygulanması 36 3.8. Verilerin Değerlendirilmesi 37 3.9. Araştırmanın Etik Boyutu 38 3.10. Araştırmanın Sınırlılıkları 38 4. BULGULAR 39 4.1. Ergenlerin Tanıtıcı Özellikleri 39 4.2. Anne Baba Tutum Envanteri, Piers-Harris Çocuklar İçin Öz Kavramı Ölçeği ve Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri Kısa Formu Puan Ortalamaları 40 4.3. Ergenlerin Tanıtıcı Özelliklerine Göre Anne Baba Tutum Envanteri Puan Ortalamaları 44 4.4. Ergenlerin Tanıtıcı Özelliklerine Göre Akrana, Anneye ve Babaya Bağlanma Puan Ortalamaları 48 4.5. Ergenlerin Tanıtıcı Özelliklerine Göre Piers-Harris Çocuklar İçin Öz Kavramı Ölçeği (PHÇÖKÖ) Puan Ortalamaları 49 4.6. Anne Baba Tutum Envanteri, PHÇÖKÖ ve Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri İlişkisinin İncelenmesi 52 4.7. Anne Baba Tutumu, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanterinin Piers-Harris Çocuklar İçin Öz Kavramı Ölçeği Regresyon Analizi Bulguları 53 4.8. Düşük Benlik Algısına Sahip Ergenlerin Yarı Yapılandırılmış Derinlemesine Bireysel Görüşme Sonucu Ortaya Çıkan Kategori, Tema ve Alt Temalar 54 4.8.1. Benlik Kavramı Kategorisi 55 4.8.2. Anne Tutum ve Davranışları 65 4.8.3. Anne Tutum ve Davranışlarının Sonuçları 74 4.8.4. Baba Tutum ve Davranışları 79 4.8.5. Baba Tutum ve Davranışlarının Sonuçları 87 4.8.6. Ebeveynlerden Beklentiler 92 4.9. Yüksek Benlik Algısına Sahip Ergenlerin Yarı Yapılandırılmış Derinlemesine Bireysel Görüşme Sonucu Ortaya Çıkan Kategori, Tema ve Alt Temalar 101 4.9.1. Benlik Kavramı 101 4.9.2.Anne ve Baba Tutumları 106 4.9.3. Ebeveyn Tutumunun Sonuçları 110 4.9.4. Ebeveynlerinden Beklentiler 116 5. TARTIŞMA 119 5.1. Ergenlerin tanıtıcı özelliklerine göre algıladıkları anne-baba tutumlarının incelenmesi 119 5.2. Ergenlerin Tanıtıcı Özelliklerine Göre Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri (EABE) Puan Ortalamalarının Karşılaştırılması 123 5.3. Ergenlerin Tanıtıcı Özelliklerine Göre Piers-Harris Çocuklar İçin Öz Kavramı Ölçeği (PHÇÖKÖ) Puan Ortalamalarının Karşılaştırılması 126 5.4. Anne Baba Tutum Envanteri, Piers-Harris Çocuklar İçin Öz Kavramı Ölçeği ve Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri Puanları İlişkisi 128 5.5. Araştırmanın İkinci Aşama Bulgularının Tartışılması 130 5.5.1. Düşük Benlik Algısına Sahip Ergenlerin Yarı Yapılandırılmış Derinlemesine Bireysel Görüşme Sonucu Ortaya Çıkan Kategori, Tema ve Alt Temalar 130 5.5.2. Yüksek Benlik Algısına Sahip Ergenlerin Yarı Yapılandırılmış Derinlemesine Bireysel Görüşme Sonucu Ortaya Çıkan Kategori, Tema ve Alt Temalar 134 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 137 6.1. Sonuçlar 137 6.2. Öneriler 142 7. KAYNAKLAR 8. EKLER Ek 1. Ergen Tanıtıcı Özellikler Bilgi Formu Ek 2. Anne Baba Tutum Envanteri Ek 3. Piers-Harris Çocuklar İçin Öz-Kavramı Ölçeği Ek.4. Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri Kısa Formu Ek 5. Yarı Yapılandırılmış Derinlemesine Bireysel Görüşme Formu Ek 6. Ankara Milli Eğitim Müdürlüğü Araştırma İzin Yazısı Ek 7. Hacettepe Üniversitesi Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu İzni Ek 8. “Ergenlerin Benlik Algıları, Algıladıkları Ebeveyn Tutumları, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Durumları ve Ebeveynlerinden Beklentileri” Başlıklı Araştırmanın Birinci Aşaması İçin Ergen Aydınlatılmış Onam Formu Ek 9. “Ergenlerin Benlik Algıları, Algıladıkları Ebeveyn Tutumları, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Durumları ve Ebeveynlerinden Beklentileri” Başlıklı Araştırmanın Birinci Aşaması İçin 18 Yaşından Küçük Öğrenciler İçin Veli Aydınlatılmış Onam Formu Ek 10. “Ergenlerin Benlik Algıları, Algıladıkları Ebeveyn Tutumları, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Durumları ve Ebeveynlerinden Beklentileri” Başlıklı Araştırmanın İkinci Aşaması İçin Ergen Aydınlatılmış Onam Formu Ek 11. “Ergenlerin Benlik Algıları, Algıladıkları Ebeveyn Tutumları, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Durumları ve Ebeveynlerinden Beklentileri” Başlıklı Araştırmanın İkinci Aşaması İçin 18 Yaşından Küçük Öğrenci Velisinin Aydınlatılmış Onam Formu 9. ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectErgenliktr_TR
dc.subjectBenlik gelişimitr_TR
dc.subjectAnne-baba tutumutr_TR
dc.subjectBağlanmatr_TR
dc.subjectEbeveynden beklentilertr_TR
dc.titleErgenlerin Benlik Algıları, Algıladıkları Ebeveyn Tutumları, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Durumları ve Ebevenylerinden Beklentileritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışmada, ergenlerin algıladıkları ebeveyn tutumunun, ebeveynlerine ve akranlarına bağlanma durumlarınının benlik algılarına etkisini ve ergenin ebeveynlerinden beklentilerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışma iki aşamada ve tanımlayıcı türde gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın ilk aşamasında, ergenlerin benlik algılarını, ebeveyn tutumlarını, ebeveyne-akrana bağlanma durumlarını belirlemek amacıyla ölçekler 700 ergene uygulanmıştır. Bu ölçekler Anne-Baba Tutum Envanteri, Piers-Harris Çocuklar için Öz Kavramı Ölçeği, Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Envanteri Kısa Formudur. Araştırmanın ikinci aşamasında Benlik Algısı Ölçeğinden alınan puanlar düşük ve yüksek olarak gruplandırılmış ve her iki grupla yarı yapılandırılmış derinlemesine bireysel görüşmeler yapılmış ve ebeveynlerinden beklentilerini değerlendiren soru formu kullanılmıştır. Bu aşamada düşük benlik puan ortalamasına sahip 19, yüksek benlik puan ortalamasına sahip 14 ergenle bireysel görüşme yapılmıştır. Çalışmada, ergenlerin ve ailelerinin bazı tanıtıcı özelliklerinin anne baba tutum, benlik ve bağlanma puan ortalamaları üzerinde istatistiksel anlamlılıkta fark yarattığı, ebeveyn tutumları ve bağlanma puan ortalamaları ile benlik puan ortalamaları arasında istatistiksel anlamlılıkta ilişki olduğu saptanmıştır. Ergenlerin algıladıkları ebeveyn tutumlarının ve ebeveyne ve akrana bağlanma durumlarının benlik puan ortalamalarını istatistiksel anlamlılıkta ne kadarlık düzeyde açıkladığını belirlemek için çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Elde edilen nitel verilerin analizinde kategori, tema ve alt temalar belirlenmiştir. Bu temalar; düşük benlik puan ortalamasına sahip ergenlerde olumsuz benlik algısı, otoriter tutum ve davranışlar, reddedici tutum ve davranışlar, ergenden beklentiler ve memnuniyetsizlik, tutum, duygu, sınırlı iletişim, her iki ebeveynden beklentiler, anneden beklentiler ve babadan beklentilerdir. Yüksek benlik puan ortalamasına sahip ergenlerde ise temalar, olumlu benlik algısı, demokratik anne-baba tutumu, etkili iletişim ve ilişkinin olduğu gibi devam etmesidir. Bu sonuçlar değerlendirildiğinde, ergenin benlik gelişiminde ebeveynlerin ve akranların önemli bir etkisi olduğu görülmektedir. Ruh sağlığı ekibinin içinde yer alan psikiyatri hemşirelerinin ebeveynlere etkili ebeveynlik becerilerinin geliştirmeleri ve ergenlere benliklerini güçlendirmeye yönelik programlar geliştirmeleri ve uygulamaları hem ergen hem de aile ruh sağlığı açısından önemlidir.tr_TR
dc.contributor.departmentPsikiyatri Hemşireliğitr_TR
dc.contributor.authorIDTR14252tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster