Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorYüksel, Metin
dc.contributor.authorAltun, Erdoğan
dc.date.accessioned2019-07-24T07:02:13Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-06-24
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/7983
dc.description.abstractThe aim of this study is to present a unique explanation of the concept of “misogyny”, commonly translated as hating women, and to trace its reflections in Peyami Safa’s novels. Following a focus on responses to the term of misogyny, misogyny divided into two distinct forms: Individual misogyny and social misogyny. This categorization does not appear in the recent literature on misogyny. Individual misogyny can be defined as reflecting the fear of death (thanatophobia) to woman body. While thanatophobia means each individual’s fear because of mortality, the body of women is viewed the source of this mortal life. Common misogyny is the social reflections of individuals’s misogynystic attitudes. These reflections are analyzed by establishing a link between mortality and social collapse. The particular kind of misogyny that this study analyzes in Peyami Safa’s novesl is social misogyny. The “Myth of Eve” is used to express the transition between individal and social misogynies. According to the Myth, Eve is the reason of mortality curse and her own curse is fertility with pain. This is also a phenomenon. Woman body is the cause of mortality with its capacity of fertility. This connection between myth and phenomenon will be sought while the common misogyny is analyzing in the various parts of human history by witch hunt experience. This study argues that Peyami Safa’s misogynystic position was in the crack of Fatih- Harbiye. He places the burden of social collapse on women. He draws a paralellism between the country, that is in the middle of the East and the West, and women who have to make a choice between being the Occident or the Orient; and men who are the symbols of these borders. Women who have not made the right decision mean the possibility of the destruction for both themselves and society. The titles of East/West duality and social destruction will be considered as manifestations of Peyami Safa’a nationalist and conservative thoughts.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectMizojinitr_TR
dc.subjectPeyami Safa
dc.subjectMilliyetçilik
dc.subjectMuhafazakârlık
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Siyaset bilimitr_TR
dc.titleTürk Milliyetçi-Muhafazakârlığında Mizojini: Peyami Safa'nın Romanlarını Okumaktr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışmanın amacı kadından nefret olarak Türkçeleşen “mizojini” kavramının özgün bir açılımını sunmak ve Peyami Safa’nın eserlerindeki yansımalarını tespit etmektir. Bu tespiti yapmadan evvel literatürde mizojini kavramının hangi karşılıklarla ele alındığına odaklanılmıştır. Ardından mizojini çalışmalarında önemli bir boşluğa işaret eden bir ayrıma gidilerek mizojini, “bireysel mizojini” ve “toplumsal mizojini” olarak ikiye ayrılmıştır. Bireysel mizojini; tek tek bireylerin ölümlü olmak nedeniyle taşıdıkları ölüm korkusunu (tanatofobi), onlara bu ölümlü hayatı veren doğurgan kadın bedenine yansıtmaları olarak tanımlanmıştır. Toplumsal mizojini, bireysel mizojinik tavır alışların toplumsal yansımalarını ifade eder. Bu yansıma, insan bedeninin ölümlü olması ve toplumların yıkılma tehlikeleri arasında bağlantı kurularak analiz edilecektir. Peyami Safa’da mizojininin analiz edileceği biçim toplumsal mizojini olacaktır. Bireysel mizojini ve toplumsal mizojini arasındaki geçişi ifade edebilmek için Havva miti kullanılacaktır. Mite göre Havva, insan türünün ölümlülük lanetinin sebebidir ve kendisinin laneti de doğurmaktır. Bu aynı zamanda bir fenomendir. Kadın bedeni, doğurganlığıyla, insan ölümlülüğünün nedenidir. Mit ve fenomen arasındaki bu bağlantı, insanlık tarihinin çeşitli dönemlerinde toplumsal mizojini analiz edilirken aranacaktır. Cadı avları, bu bağlantının en önemli temsillerinden biri olarak değerlendirilecektir. Peyami Safa’nın mizojinik tavır alışının, Fatih-Harbiye yarığında yattığı iddia edilecektir. O, kadına toplumsal yıkım ihtimalinin yükünü yükler. Doğu ve Batı arasında kalmış ülkeyle, Doğulu ve Batılı olmak ikiliğinde kalan ve Doğulu veya Batılı erkek karakterleri tercih etmek durumunda kalan kadınlar arasında paralellik kurar. Doğru tercihi yapmamış olan kadınlar hem kendileri hem de toplum için yıkım ihtimali anlamına gelirler. Doğu- Batı ikiliği ve toplumsal yıkım başlıkları da Peyami Safa’nın milliyetçi ve muhafazakâr düşüncelerinin birer tezahürü olarak değerlendirilecektir.tr_TR
dc.contributor.departmentSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift-


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster