Abstract
KÜÇÜKDÜVEYKİ, Ebru. “Examining Social Assıstance and Problems Experienced by Syrian Children Under Temporary Protection ın Turkey: The Example of Altındağ”, Master’s Thesis, Ankara, 2019.
This study aimed to investigate the problems and social support of Syrian children in public schools. For this purpose, 299 children in secondary and high school levels in Altındağ district were studied by using quantitative research design. The data of the research were collected prepared by the researcher Demographic and Migration Process Information Form, Problem Determination Survey Form, Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MPSS).
Participants 182 percent of them (60.87%) were female students, 192 percent of them (64.43%) were studied at the high school level, almost half (% 48.04) have attended school for 5-6 years in Syria before, over half of (63.64%) them has been attending school for at least 3 years in Turkey.
It was found that the Syrian students participating in the research were more supportive of the positive statements about their teachers. Syrian friends helped them most when they had a problem. Only one-third of the students ate meals with students from Turkey. It was found that more than half of the participating students felt insufficient while speaking Turkish, fell asleep while listening to lessons; nearly half of the majority cried many times at school and felt lonely. A significant majority of the students rejected behaviors such as hitting and tattooing, mockery and nicknames are experienced.
It was concluded that the perceived social support of the students was moderate level. It was observed that variables such as educational level and gender characteristics did not differ in terms of perceived social support total score (p> 0, 05). In the ‘significant other’ sub-dimension support score, male students received more support than female students; In the subscale of ‘family’, secondary school students received more support than high school students; It was concluded that female students perceived more social support than male students in the ‘friend’ sub-dimension.
xmlui.mirage2.itemSummaryView.Collections
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation
Kaynakça
Aksoy, A., & Ögel, K. (2005). Sokakta yaşayan çocuklarda kendine zarar verme davranışı ve madde kullanımı. Anadolu Psikiyatri Dergisi , 6, 165-169.
Amnesty. (2014). Hayatta Kalma Mücadelesi. Amnesty International.
Amnesty. (2013). Uluslararası Af Örgütü Bilgilendirme Raporu. AMNESTY.
(2016). Ankara Sokaklarında Çalıştırılan Çocuklar: Sorunlar ve İhtiyaçlar. Ankara.
Aydın, D., Akay, B., & Şahin, N. (2017). Göç olayının çocuk sağlığı üzerine etkileri. İzmir Dr. Behcet Uz Çocuk Hast. Dergisi , 7 (1), 8-14.
Aydın, İ. S. (2009). Suriye Arap Cumhuriyeti Ülke Raporu. T.C. Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi.
Biner, Ö., & Soykan, C. (2016). Suriyeli Mültecilerin Perspektifinden Türkiye' de Yaşam.
Büyükikiz, K. K., & Çangal, Ö. (2016). Suriyeli Misafir Öğrencilere Türkçe Öğretimi Projesi Üzerine Bir Değerlendirme. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi (5/3), 1414-1430.
Buz, S. (2002, Haziran). Türkiye'deki sığınmacıların üçüncü bir ülkeye gidiş için bekleme sürecinde karşılaştıkları sorunlar. 7. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÇocukÇalışmalarıBirimi. (2015). Suriyeli Mülteci Çocukların Türkiye Devlet Okullarındaki Durumu. İstanbul Bilgi Üniversitesi Çocuk Çalışmaları Birimi.
Coşkun, İ., & Emin, M. N. (2016). Türkiye' deki Suriyelilerin Eğitiminde Yol Haritası. SETA.
Ekici, S., & Tuncel, G. (2015). birey ve toplum. birey ve toplum , 5 (9).
Emin, M. N. (2016). Türkiye' deki Suriyeli Çocukların Eğitimi. Analiz (153).
Erdoğan, M. (2016). "Kopuş" tan "Uyum"a Kent Mültecileri. İstanbul: Marmara Belediyeler Birliği.
Erdoğan, M. M. (2017). Suriyeliler Barometresi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
GİGM. (tarih yok). Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. http://www.goc.gov.tr/icerik3/gecici-korumanin-unsurlari_409_558_1095 adresinden alınmıştır
GKY, m. (tarih yok). Geçici Koruma Yönetmeliği. www.goc.gov.tr: http://www.goc.gov.tr/files/files/03052014_6883.pdf adresinden alınmıştır
Gümüşten, D. (2017). Mülteci Çocukların Eğitimi ve Uyumlarına Yönelik Yapılan Müdahale Programları Üzerine Bir Derleme. Nesne Psikoloji Dergisi (NPD) , 5 (10).
Güngör, M. (2008). Evrensel bir sorun olarak çocuk suçluluğu ve sokakta çalışan ve yaşayan çocuklar. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 1 (1).
HRW. (2015). Kayıp Bir Nesil Olmalarını Önlemek: Türkiye 'Geleceğimi hayal etmeye çalıştığımda hiçbir şey göremiyorum' Türkiye'deki Suriyeli Mülteci Çocukların Eğitime Erişimlerinin Önündeki Engeller. Human Rights Watch.
İGAM, & HÜGO. (2017). ED 'Elite Dialogue' Türkiyede'ki Suriyeli Mülteci Akademisyen ve Üniversite Öğrencilerinin Durumu, Sorunları ve Beklentileri Araştırması. Ankara.
Kaya, A., & Kıraç, A. (2016). İstanbul'daki Suriyeli Mültecilere İlişkin Zarar Görebilirlik Değerlendirme Raporu.
Kızmaz, Z., & Bilgin, R. (2010). Sokakta çalışan/yaşayan çocuklar ve suç: Diyarbakır örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 9 (32), 269-311.
Konuk Şener, D., & Ocakçı, A. F. (2014). Yoksulluğun Çocuk Sağlığı Üzerine Çok Boyutlu Etkileri. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi , 13 (1).
MEB. (2014). 2014/21 no.lu Genelgesi.
Mert, İ. S., & Çıplak, B. (2017). Suriyeli ve diğer yabancı öğrencilerin Türk eğitim sistemine adaptasyonu ve okul içi iletişimlerine yönelik bir inceleme. DEAS- Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi , 3 (2), 68-79.
MSYD. (2017). Geçici Koruma Altındaki Yabancıların Eğitim Hizmetlerine Erişimleri Önündeki Engeller ve Bunların Okullaşma Oranlarına Yansımaları: Ankara Örneği.
Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Sözleşme. (tarih yok). www.multeci.org.tr: http://www.multeci.org.tr/wp-content/uploads/2016/12/1951-Cenevre-Sozlesmesi-1.pdf adresinden alınmıştır
Olcay, Z. (2012). Mülteci-Göçmen belirsizliğinde iklim mültecileri. TBB Dergisi (99), 229-240.
ORSAM. (2016). Türkiye' deki Suriyeli Mülteciler: Uzun vadeli entegrasyon için fırsatlar ve zorluklar. ORSAM.
Özer, Y. Y., Komşuoğlu, A., & Ateşok, Z. Ö. (2016). Türkiye'deki Suriyeli Çocukların Eğitimi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (37), 76-110.
Şahin, C. (2001). Yurt Dişı Göçün Bireyin Psikolojik Sağlığı Üzerindeki Etkisine İlişkin Kuramsal Bir İnceleme. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi , 21 (2), 57-67.
SETA, & Theirworld. (2017). Engelleri Aşmak: Türkiye'de Surüyeli Çocukları Okullaştırmak.
Seydi, A. R. (2013). Türkiye'deki Suriyeli Akademisyen ve Eğitimcilerin Görüşlerine Göre Suriye' deki Çatışmaların Suriyelilerin Eğitim Sürecine Yansımaları. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi.
Sırın, S., & Rogers, L. (2015). The educational and mental health needs of Syrian refugee children. Washington, DC: Migration Policy Institute.
Tanrıkulu, F. (2017). Türkiye'de yaşayan suriyeli çocukların eğitim sorunu ve çözüm önerileri. Liberal Düşünce Dergisi (86), 127-144.
TTB. (2014). Suriyeli Sığınmacılar ve Sağlık Hizmetleri Raporu. Türk Tabipleri Birliği Yayınları .
UNHCR. (2017, January). Turkey FactSheet. https://data2.unhcr.org/en/documents/download/53946 adresinden alınmıştır
UNHCR. (2015). Türkiye' deki Suriyeli Mülteciler- Sık Sorulan Sorular. https://www.unhcr.org/tr/12529-turkiyedeki-suriyeli-multeciler-hakkinda-sik-sorulan-sorular.html adresinden alınmıştır
UNICEF. (2016). 2016 Year-End Situation Report. UNICEF.
WorldDataonEducation. (2010/11). World Data on Education.
YUKK, md. 91. (tarih yok). https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6458.pdf adresinden alınmıştır
