Özet
This study aims to reveal the effects of the syntactic structures of the native language of the
B level students who learn Turkish as a foreign language when they create sentences or
phrases. To examine this effect or to follow it for the instructors requires knowledge of
many languages, and it is hardly possible to know all the mother tongues in any foreign
language teaching class. Therefore, language typology and syntactic correlations will both
provide a better understanding of this process and will facilitate understanding of other
syntactic sequences related to them only by knowing the basic word order of languages.
The typological findings show that the orders of the concepts such as subject, object and
verb, which indicate grammatical relations, provide important assumptions about the
arrangement of language in other structures.
This study, which correlates linguistic correlations with foreign language teaching,
examined the errors related to syntax, which are thought to originate from the mother
tongue of the students under main headings: word order, sentence agreement, voice and
subordinate clauses. 150 Turkish texts from the three most common word order in the
world and thus in the students studied (50 SOV, 50 SVO and 50 VSO) are analyzed. The
syntactic errors of the students were interpreted by establishing relations with their native
languages in the light of typological correlations. In the findings, it was found out that the
students who come from the languages whose basic constituent order is different from
Turkish made much more syntactical errors, and these errors were observed to be
overlapping with the mother tongue syntactic structures. The aim of this work is both to
improve the quality of teaching Turkish as a foreign language and to strengthen the studentteaching
relationship by providing the language typology awareness to the people who
learn and teach Turkish as a foreign language. It also reveals the necessity of awareness of
language typology and language transfer for the ones who prepare language material.
Künye
KAYNAKÇA
Abu-Chacra, F. (2007). Arabic: An Essential Grammar. Oxon: Routledge.
Arnazarov, S. (2000). Türkmen ve Türkiye Türkçesinde Bazı Fiillerin Kullanımı.
Uluslararası Dünyada Türkçe Öğretimi Sempozyumu. Ankara: Ankara Üniversitesi
Tömer.
Başutku, S., Kaya, S., & Tokmak, E. (2016). Macaristan'da Türkçe Öğretimi, Karşılaşılan
Güçlükler ve Çözüm Önerileri. Y. E. Enstitüsü içinde, Türkçenin Yabancı Dil
Olarak Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar İstanbul: Kültür Sanat Basımevi (s.
169-210).
Biçer, N., Çoban, İ., & Bakır, S. (2014). Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin
Karşılaştıkları Sorunlar: Atatürk Üniversitesi Örneği. Uluslararası Sosyal
Araştırmalar Dergisi, 7(29):125-135.
Bilim ve Sanat Terimleri Ana Sözlüğü. (2019, Nisan 17). Türk Dil Kurumu:
http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_bilimsanat&arama=kelime&guid=TDK.GT
S.5cb6e4b4e97f70.27234469 adresinden alındı
Bois, J. W. (1987). The Discourse Basis of Ergativity. Language, 63(4): 805-855.
Brown, A. (2007). Crosslinguistic Influence In First And Second Languages.
Butzkamm, W. (2003). We only learn language once. The role of the mother tongue in FL
classrooms: death of a dogma. Language Learning Journal, 28(1): 29-39.
Comrie, B. (1989). Language Universals and Linguistic Typology (2. b.). Chicago:
University of Chicago Press.
Comrie, B. (2005). Dil Evrensellikleri ve Dilbilim Tipolojisi. (İ. Ulutaş, Çev.) İstanbul:
Hece Yayınları.
Comrie, B., Gil, D., Dryer, M. S., & Haspelmath, M. (Dü). (2005). The World Atlas of
Language Structures. Oxford: Oxford University Press.
81
Coşkun, M. V. (2006). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Sesletim Sorunu. G.
Gülsevin, & vd. içinde, Türkçenin Çağdaş Sorunları. Ankara: Gazi Kitabevi.
Cumakunavo, G. (2000). Yakın Akraba Diller Arasındaki Benzerlik ve Farklılıkların
Öğrenime Yansıması. Uluslarası Dünyada Türkçe Öğretimi Sempozyumu. Ankara:
Ankara Üniversitesi Tömer.
Çangal, Ö., & Hattatioğlu, A. (2016). Bosna-Hersek'te Türkçe Öğretimi, Karşılaşılan
Güçlükler ve Çözüm Önerileri. Y. E. Enstitüsü içinde, Türkçenin Yabancı Dil
Olarak Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar (s. 71-112). İstanbul: Kültür Sanat
Basımevi.
Demir, S. A. (2019). Dilbilimsel Tipoloji ve Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimine Etkisi.
X. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu Eskişehir: ESOGÜ Basımevi. (s.
114-123).
Demir, Ş. (2014). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi: Yöntemler, Uygulamalar,
Öğrenme ve Öğretmede Karşılaşılan Bazı Sorunlar. 21. Yüzyılda Eğitim Ve Toplum
Eğitim Bilimleri Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(7): 144-158.
Demircan, A. (2019, Ocak 8). Türkçenin Sınıflandırılması ve Türkçenin Dünya Dilleri
Arasındaki Yeri. Edebiyat Dersi:
http://www.edebiyatdersi.net/yazili08/2.donem/dillerin.siniflandirilmasi.pdf
adresinden alındı
Develi, H., Ateş, Ş., Çobanoğlu , Ş., Balcı, M., & Gültekin, İ. (Dü). (2016). Türkçenin
Yabancı Dil Olaark Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar. İstanbul: Kültür Sanat
Basımevi.
Dryer, M. S. (2007). Word Order. (T. Shopen, Dü.) Language Typology and Syntactic
Description, 1, 61-131.
Dryer, M. S. (2008). Word Order. T. Shopen içinde, Language Typology and Syntactic
Description (s. 61-131). Cambridge: Cambridge University Press.
82
Er, O., Biçer, N., & Bozkırlı, K. Ç. (2012). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Karşılaşılan
Sorunların İlgili Alan Yazını Işığında Değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe
Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1(2): 51-69.
Erdem, M. (2009). Biçim Bilgisi. N. Demir, & E. Yılmaz içinde, Türk Dili Yazılı ve Sözlü
Anlatım (s. 91-107). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Erdem, M. (2015). Türk Dili Tipolojisi Üzerine. B. Gül içinde, Alkış Bitiği. KEmal Eraslan
Armağanı (s. 67-76). Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
Flynn, S. (1989). The Role of the Head-Initial/Head-Final Parameter in the Acquisition of
English Relative Clauses by Adult Spanish and Japanese Speakers. S. M. Gasss
içinde, Linguistic Perspectives on Second Language Education. Cambridge:
Cambridge University Press (s. 89-108).
Gass, S. (1979). Language Transfer and Universal Grammatical Relations. Language
Learning 29(2): 327-344.
Gass, S. (1984). A review of interlanguage syntax: Language transfer and language
universals. Language Learning, 34(2): 115-132.
Göksel, A., & Kerslake, C. (2005). Turkish A Comprehensive Grammar. New York:
Routledge.
Greenberg, J. (1966). Some Universals of Grammar with Particular Reference to the Order
of Meaningful Elements. Universals of Language, 73-113.
Greenberg, J. H. (1996). Genes, Languages and Other Things. P. M. Luca Luigi Cavalli-
Sforza içinde, Rewiew of History and Geography of Human Genes (s. 24-25).
Haspelmath, M., & Dryer, M. S. (Dü). (2019, Mart 3). The World Atlas of Language
Structures Online: https://wals.info/ adresinden alındı
Hawkins, J. A. (1983). Word Order Universals. New York: Academic Press.
İmer, K., Kocaman, A., & Özsoy, A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi
Üniversitesi Yayınevi .
83
İpek, S. (2016). Polonya'da Türkçe Öğretimi, Karşılaşılan Güçlükler ve Çözüm Önerileri.
Y. E. Enstitüsü içinde, Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yöntem ve
Uygulamalar. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi (s. 383-424).
Johanson, L. (2014). Türkçe Dil İlişkileirnde Yapısal Etkenler. (Çev. N. Demir,) Ankara:
Türk Dil Kurumu.
Karaçoban, E., Kayhan, S., & Kayhan, M. (2016). Arnavutluk'ta Türkçe Öğretimi,
Karşılaşılan Güçlükler ve Çözüm Önerileri (Tiran Örneği). Y. E. Enstitüsü içinde,
Türkçe'nin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar (s. 43-70).
İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
Karahan, L. (2014). Türkçede Söz Dizimi (20 b.). Ankara: Akçağ Yayınları.
Karazeybek, A. (2016). Arnavutluk'ta Türkçe Öğretimi, Karşılaşılan Güçlükler ve Çözüm
Önerileri (İşkodra Örneği). Y. E. Enstitüsü içinde, Türkçenin Yabancı Dil Olarak
Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi (s. 11-42).
Karlıdağ, S., & Demir, O. (2016). Romanya'da Türkçe Öğretimi, Karşılaşılan Güçlükler ve
Çözüm Önerileri. Y. E. Enstitüsü içinde, Türkçenin Yabancı Dil Olarak
Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi (s. 451-480).
Kaya, İ. G., Öztürk, C., Yılgör, A., Altun, N., & Selimhocaoğlu, B. (1997). Türk Dili Ders
Notları. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Kellerman, E., & Smith, S. (1986). Crosslinguistic Influence in Second Language
Acquisition. Oxford: Pergamon Institute of English New York.
Ketrez, F. N. (2012). A Student Grammar of Turkish. Cambridge: Cambridge Universtiy
Press.
Khati, A. R. (2011). When and Why of Mother Tongue Use in English Classrooms. Journal
of NELTA, 16(1): 42-51.
Kim, H.-S. (1987). Typological Approach to Language Universals and Language Transfer
in Second Language Acquisition: Language Typology of Word Order. Austin: The
University of Texas Press.
84
Krashen, S. D. (1981). Second Language Acquisition and Second Language Learning.
Oxford: Oxford University Press.
Lado, R. (1957). Linguistics across cultures: Applied Linguistics for Language Teachers.
Ann Arbor: University of Michigan Press.
Lehmann, W. P. (1973). A Structural Principle of Language and Its Implications.
Language, 49(1): 47-66.
Lewis, G. (2000). Turkish Grammar. Oxford: Oxford University Press.
Luz, M. (1990). The role of the L1 acquisition and use of the L2: new prespectives. Bells:
Barcelona English language and literature studies, 2: 73-79.
Macaro, E., Tian, L., & Chu, L. (2018). First and second language use in English medium
instruction contexts. Language Teaching Research: 1-21.
Moravcsik, E. A. (2013). Introducing Language Typology. Cambridge: Cambridge
University Press.
Oruç, Ş. (2016). Ana Dili, İkinci Dil, İki Dillilik, Yabancı Dil. The Journal of Academic
Social Science Studies, 279-290.
Oruç, Ş. (2016). Türkçede Ana Dil ve Ana Dili. Littera Turca Journal of Turkish Language
andLiterature, 2(1): 311-322.
OSYM. (2013, Eylül 11). OSYM. www.osym.gov.tr: http://www.osym.gov.tr/dosya/1-
60408/h/21yabanciogrenciuyruk.pdf adresinden alındı
Özdemir, V., Yazıcı, M. H., & Shiha, M. (2016). Mısır'da Türkçe Öğretimi, Karşılaşılan
Güçlükler ve Çözüm Önerileri (Kahire Örneği). Y. E. Enstitüsü içinde, Türkçenin
Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar (s. 259-296). İstanbul:
Kültür Sanat Basımevi.
Özsoy, S., Balcı, A., & Turan, Ü. D. (Dü). (2012). Genel Dilbilim-1. Eskişehir: Anadolu
Üniversitesi.
85
Özyürek, R. (2009). Türk Devlet ve Topluluklarından Türkiye Üniversitelerine Gelen Türk
Soylu Yabancı Uyruklu Öğrencilerin Türkçe Öğrenimlerinde Karşılaştıkları
Sorunlar. Turkish Studies, 4(3): 1819-1862.
Ravem, R. (1978). Two Norwegian Children's Acquisition of English Syntax. Second
Language Acquisition: A book of Readings. içinde Rowley, MA: Newbury House
(s. 148-154).
Robets, L., Gullberg, M., & Indefrey, P. (2008). Online Pronoun Resolution in L2
Discourse: L1 Influence and General Learner Effects. Studies in Second Language
Acquisition, 30(3): 333-357.
Rutherford, W. (1983). Language Typology and Language Transfer. S. M. Gass, & L.
Selinker içinde, Language Transfer in Language Learning. Rowley, MA 0l969:
Newbury House Publishers, Inc (s. 358-370).
Schachter, J. (1974). An Error in Error Analysis 1. Language Learning, 24(2): 205-214.
Schumann, J. (1988, March). Interview in TESOL Newsletter. 8(9).
Taylor, B. P. (1975). The Use of Overgeneralization and Transfer Learning Strategies by
Elementary and Intermediate Students of ESL. Language Learning 25(1), 73-107.
Uzun, N. E. (2005). Ortak Avrupa çerçevesi (OAÇ)'nin Dilbilimsel Yönleri. Şanlıurfa (s.
317-325).
Uzun, N. E. (2013). Dil Öğretiminde Dil Tipolojisinin Yeri Üzerine. M. Durmuş, & A.
Okur (Dü) içinde, Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kkitabı. Ankara: Grafiker
Yayınları (s. 551-563).
Vandewalle, J. (2000). Batı Dillerini Konuşan Öğrencilerin Türkçedeki Eylemlerde
Karşılaştıkları Bazı Güçlükler. Uluslararası Dünyada Türkçe Öğretimi Bildiri
Kitabı. (Dü) içinde Ankara: Ankara Üniversitesi Tömer (s. 178-183).
Velupillai, V. (2012). An Introduction to Linguistic Typology, Amsterdam, Philadelphia:
John Benjamins Publishing Company.
86
Venneman, T. (1974). Theoretical Word Order Studies: Results and Problems. Papiere zur
Linguistik, 7: 5-25.
Wang, C. (1996). The Acquisition of English Word-final Obstruents by Chinese Speakers.
3941-3941.
Whaley, L. J. (1997). Introduction to Typology:The Unity and Diversity of Languages.
California: Sage Publications.
White, L. (1981). The Responsibility of Grammatical Theory to Acquisitional Data.
Explanation in Linguistics,1: 241, 271.
Wode, H. (1981). Language Acquisitonal Universals: A Unified view of Language
Acquisition. Analysis of the New York Academy of Sciences, 379(1): 218-234.
Yüce, S. (2005). İletişim ve Dil: Yöntemler, Avrupa Dil portföyü Türkçenin Yabancı Dil
Olarak Öğretimi. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1): 81-88.
Zdorenko, T. (2011). Constructions in child second language acquisition. Edmonton,
Alberta, Canada.
Zobl, H. (1980). Developmental and transfer errors: their common bases and (possibly)
differential effects on subsequent learning. Tesol Quarterly, 14(4): 469-479.
Zobl, H. (1980). The Formal and Developmental Selectivity of L1 Influence on L2
Acquisition. Language learning 30(1): 43-57.
