Abstract
Turks and Italians have been in contact and interaction for centuries, continued their relationship during the time of Ottoman Empire and the 19th century when the empire was in a process of modernization was quite restless in terms of the communication between two countries. Interest of Turkish people in the West and of the Italian in the East led the states to mutually be solicitous about the geographical reasons they live in and people they live with due to social, cultural, political, economic and religious reasons, as a result of this interest cultural productions of both countries of different qualities emerged.
Purpose of this thesis is to reveal how the image of the Ottoman Empire in the period of Sultan II. Abdul Hamid was used and how the image of Ottoman/Turkish was created over these images, through the news visuals in the Italian press that is one of the cultural productions concerned. The research was restricted to the period between 1876 and 1909 when Italy ensured its political unity and Sultan II. Abdul Hamid remained on the throne and was conducted in Rome, Italy in the manner to cover all publications produced by the Italian press. The visuals that were obtained as research data were classified by their subjects, considered with the method of rhetoric analysis within the framework of topics and evaluated with content analysis. The findings obtained from the data were evaluated over the formal characteristics of the visuals and their informative, disinformative or manipulative qualities were questioned. As a result of the content analysis, at the same time, similarities with and differences from the orientalist point of view of the Western societies were revealed. The image created with the visuals concerned not only nourishes the orientalist point of view, but also gives detailed information on and introduces the Ottoman society and culture of that period.
xmlui.mirage2.itemSummaryView.Collections
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation
Akalın D. ve Parlaz S. (2015). XIX. Yüzyılda Doğu Afrika’da Osmanlılar ve İtalyanlar. İstanbul: Kesit Yayınları
Alkan N. (2016). Karikatürlerle Oryantalizm, Avrupa’nın Türk ve Türkiye Algısı. İstanbul: Selis Kitaplar.
Alsaç Ü. (2004). “Karikatürde Gülmece Üstüne Gözlemler”. Ankara 10. Uluslararası Karikatür Festivali Bildiri Özetleri, 7-11 Mayıs 2004, Sayfa: 27-28. Yayına Hazırlayanlar: Resmiye Koç, Nezih Danyal, Sadi Sabur, Ankara: Karikatür Vakfı Yayınları.
Alver F. (2010). Gazetecilik Bilimi ve Kuramları. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Alver F. (2007). Gazeteciliğin Kuramsal Temelleri. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Amicis E. (2009). İstanbul. İstanbul: Pegasus Yayınları.
And M. (2006). Avrupa Sahnelerinde Türk İmajı, Sayfa: 168-193. Türk Kültürü ve Kimliği (Ed. T.Mesut Eren). İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayını.
Arık R. (1993). Batılılaşma Dönemi Anadolu Tasvir Sanatı, Sayfa: 431-440. Başlangıcından Bugüne Türk Sanatı. Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Aristoteles (2016). Retorik. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Arlı A. (2014). Oryantalizm, Oksidentalizm ve Şerif Mardin. İstanbul: Küre Yayınları.
Armaoğlu F. H. (1973). Siyasi Tarih 1789-1960. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Aydın M. (2002). II. Abdülhamid Han’ın Liderlik Sırları. İstanbul: Okumuş Adam Yayınları.
Babinger F., Ateş A., Iorga N., Wittek P., Dağtekin H. ve Yerasimos S. (2003). (Ed.) Fetihten Önce, Fetihten Sonra. İstanbul: Gelenek Yayıncılık.
Bağcı S., Çağman F., Renda G. ve Tanındı Z. (2006). Osmanlı Resim Sanatı, İstanbul: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Bainbridge M. (1995). Dünyada Türkler. İstanbul: Say Yayınları.
Bal H. (2016). Nitel Araştırma Yöntem ve Teknikleri. İstanbul: Sentez Yayınları.
Barillari D. ve Godoli E. (1997). İstanbul 1900. İstanbul: Yem Yayın.
Barker C. (1999). Television, Globalization and Cultural Identites. Philedelphia: Open University Press.
Barton J. L. (1918). “The Ottoman Empire and the War”, The Journal of Race Development, Vol: 9, No: 1 (July, 1918), Pages: 1-15.
Belge B. (1939). “Modern Turkey”, International Affairs (Royal Institute of International Affairs 1931-1939), Vol: 18, No: 6 (November-December, 1939), Pages: 745-762.
Berger A. A. (2014). Media and Communication Research Methods, An Introduction to Qualitive and Quantitive Approaches. USA: Sage Publications.
Berger J. (1999). Görme Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.
Bernardy A. A. (1916). La Via dell’Oriente. Firenze: R. Bemporad e Figlio.
Bıyıklı M. (2005). “19. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Batı’nın Türkiye ve Ortadoğu’yu İşgal Çabaları: Bir Strateji ve Teknoloji Analizi”, Fırat Üniversitesi Ortadoğu Araştırmaları Dergisi, Cilt: III, Sayı: 2, Sayfa: 65-86.
Bilgin N. (2014). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Bourse M. ve Yücel H. (2012). İletişim Bilimlerinin Serüveni. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bozdağ İ. (1975). Abdülhamid’in Hatıra Defteri. İstanbul: Kervan Yayınları.
Braudel F. (2017). Maddi Uygarlık, Dünyanın Zamanı. Ankara: İmge Kitabevi.
Bulaç A. (1989). Tanzimat’ın Temelinde, İslam-Kapitalizm Çatışması Vardır. Ve Bugün Üzerinde Önemle Durulması Gereken Nokta Şudur: Türkiye, Ebediyen Batı’ya, NATO’ya ve AT’ye Mahkûm mudur? Sayfa: 81-87. Tanzimat’tan Avrupa Topluluğu’na Türkiye. Yayına Hazırlayan: Mehmed Emin Gerger, İstanbul: İnkılab Yayınları.
Burnett R. (2012). İmgeler Nasıl Düşünür? İstanbul: Metis Yayınları.
Casti G. (1788). Relazione di un Viaggio a Costantinopoli. Milano: Dalla Tipografia Batelli e Fanfani MDCCCXXII.
Cangöz İ. (2009). İnsanların Savaşı, Kelimelerin Barışı, Sayfa: 63-87. Gazeteciliğe Başlarken, Okuldan Haber Odasına (Ed. Sevda Alankuş). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
Cezar M. (1971). Sanatta Batı’ya Açılış ve Osman Hamdi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Collingwood R. G. (2007). Tarih Tasarımı. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Cömert B. (2010). Mitoloji ve İkonografi. Ankara: De Ki Basım Yayım.
Cumhur-İskefiyeli Z. (2005). “Ermenilerin İlk Büyük Ayaklanması Erzurum Olayı (1890)” Ermeni Araştırmaları Dergisi, Sayı 19, Sonbahar. http://www.eraren.org/index.php?Page=DergiIcerik&IcerikNo=366 (Erişim Tarihi: 12 Kasım 2017).
Çabuk V. (2004). Hedefteki Sultan II. Abdülhamid. İstanbul: Truva Yayınları.
Çakır M. (2014). Görsel Kültür ve Küresel Kitle Kültürü. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Çelebi M. (2007). “19. Yüzyılda İzmir’de İtalyan Cemaati”, Tarih İncelemeleri Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 1, Temmuz, Sayfa: 19-51.
Çelebi M. (2002). Milli Mücadele Döneminde Türk-İtalyan İlişkileri. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
Çelik Z. (2004). Şark’ın Sergilenişi. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Çelik Z. (1998). 19. Yüzyılda Osmanlı Başkenti: Değişen İstanbul. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
D’Alleva A. (2012). Sanat Tarihi Nasıl Yazılır? İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Delmas C. (1967). Avrupa Uygarlığı Tarihi. İstanbul: Kitapçılık Tic. Ltd. Şti. Yayınları.
Doğan A. (2012). Osmanlı Aydınları ve Sosyal Darwinizm. İstanbul: Küre Yayınları.
Duman M. A. (2015). Platon’un Retorik Anlayışı. İstanbul: Litera Yayıncılık.
Durgee J. F. (2003). “Visual Rhetoric in New Product”, Advances in Consumer Research. Vol: 30, Pages: 367-372.
Dursteler E. R. (2006). Venetians in Constantinople, Nation, Identity and Coexistence in the Early Modern Mediterranean. Baltimore: The Johns Hopkins University Press.
Eagleton T. (2016). Kültür Yorumları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Eravcı H. M. (2010). Avrupa’da Türk İmajı. Konya: Çizgi Kitabevi.
Erdem Ö. (2013). “Ortadoğu’da Emperyalist Paylaşımın 200 Yıllık Öyküsü”. İleri Dergisi, Ekim-Kasım-Aralık Sayısı, Sayfa: 16-40. https://boun.academia.edu/OzgurErdem (Erişim Tarihi: 10 Nisan 2017).
Ergüven M., Erzen J., Girgin E. Ç., Kınaytürk H., Köksal A., Madra B., Özsezgin K. ve Tansuğ S. (1987). Türk Resminde Modernleşme Süreci. İstanbul: Galeri Baraz.
El Houssi L. (2012). “Italians in Tunisia: Between Regional Organization, Cultural Adaptation and Political Division, 1860’s-1940”. European Review of History. February, Vol: 19, Issue: 1, Pages: 163-181.
Faroqhi S. (2010). Osmanlı İmparatorluğu ve Etrafındaki Dünya. İstanbul: Kitap Yayınevi.
Ferrazza R. (2007). Introduzuione, Pagine: 1-12. Gli Italiani di İstanbul: Figure, Comunità, e Istituzioni dalle Riforme alla Repubblica. (A Cura di Attilio de Gaspare e Roberta Ferrazza). Torino: Edizioni della Fondazione Giovanni Agnelli.
Ferretti G. (1915). Gli Italiani a Costantinopoli. Roma: Direzione della Nuova Antologia.
Fiske J. (2015). İletişim Çalışmalarına Giriş. Ankara: Pharmakon Yayınevi.
Foss S. K. (2005). Theory of Visual Rhetoric, Pages: 141-153. Handbook of Visual Communication: Theory, Methods and Media. (Ed. Ken Smith, Sandra Moriarty, Gretchen Barbatis & Keith Kenney). New Jersey: Lawrence Elbaum Associates.
Gautier T. (2001). Bulgurlu Tepesi – Prens Adaları. Sayfa: 143-158. Avrupa Güneşinin Doğduğu Yere Yolculuk, İstanbul ve Anadolu’da Batılı Gezginler. Yayına Hazırlayan: Enis Batur, İstanbul: Turkcell İletişim Hizmetleri A.Ş.
Georgeon F. (2015). Sultan Abdülhamid. İstanbul: İletişim Yayınları.
Germaner S. ve İnankur Z. (2002). Oryantalistlerin İstanbul’u. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Gombrich E. H. (2015). Sanat ve Yanılsama. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Gombrich E. H. (2014). İmge ve Göz. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Gorani G. (1938). Corti e Paesi (1764 - 1766). A cura di Alessandro Casati. Milano: Mondadori
Gordon-Smith G. (1922). “Balkan Problems and Their Solution”, Advocate of Peace Through Justice, Vol: 84, No: 4 (April, 1922), Pages: 143-146.
Gökçe G. ve Gökçe O. (2011). Avrupa’da İslam ve Türk İmajı. Ankara: Birleşik Yayınevi.
Grassi F. L. (2014). Türk-İtalyan İlişkilerinde Az Bilinenler. İstanbul: Tarihçi Kitabevi.
Grassi F. L. (2012). “Kurtuluştan Sonraki Haftalarda İzmir’e Dair İtalyan Görüş ve Projeleri”, Kurtuluş ve Kuruluşun Sembol Kenti İzmir Sempozyumu, 26-28 Eylül 2012, Sayfa: 125-140. Yayına Hazırlayan: Murat Alper Parlak, Ankara: 2015.
Grassi F. L. (2011). “Niçin Trablusgarp? İtalyan Çıkarması Ardındaki Siyaset ve Kültür”, Osmanlı Devleti’nin Dağılma Sürecinde Trablusgarp ve Balkan Savaşları, Ege Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, I. Uluslararası Tarih Sempozyumu, 16-18 Mayıs 2011, Sayfa: 37-48. İzmir. Yayına Hazırlayanlar: Prof. Dr. Mehmet Ersan ve Dr. Nuri Karakaş, Ankara: 2013.
Grassi F. L. (2009). “Trablusgarp’tan Kurtuluş Savaşı’na İtalyan Politikasında İzmir”, Kuva-yı Milliye’nin 90. Yılında İzmir ve Batı Anadolu Uluslararası Sempozyumu, 6-8 Eylül 2009, Sayfa: 94-106. Yayına Hazırlayan: Oktay Gökdemir, İzmir Büyükşehir Belediyesi, İzmir: 2010.
Grassi F. L. (2006). “Sardinya Krallığı’nın Kırım Savaşı’na Katılması” Toplumsal Tarih, Sayı: 151 (Temmuz, 2006), Sayfa: 80-86. Tarih Vakfı.
Gürol Ü. (1987). İtalyan Edebiyatında Türkler (Başlangıcından 1982’ye). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Gürsoy K., Kahya E., Mortan K., Mumcu A., Mülayim S. (1993). Yabancıların Gözüyle Türkler ve Türkiye. Yayıma Hazırlayan: İsmail Parlatır, İstanbul: TÜTAV.
Halperin S. (2003). War and Social Change in Modern Europe, The Great Transformation Revisited. Cambridge University Press.
Hentch T. (1996). Hayali Doğu: Batı’nın Akdenizli Doğu’ya Politik Bakışı. İstanbul: Metis Yayınları.
İnalcık H. (2016). Devlet-i Aliyye, Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar-IV. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
İnalcık H. (2014-a). Devlet-i Aliyye, Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar-I. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
İnalcık H. (2014-b). Osmanlılar, Fütühat, İmparatorluk, Avrupa ile İlişkiler. İstanbul: Timaş Yayınları.
İsmayıl T. (Bilinmiyor). “Türkiye ve İtalya: Tarih ve Perspektifler”. https://etu.academia.edu/Togrul%C4%B0smayil (Erişim Tarihi: 12 Ekim 2017).
Janos A. C. (1989). “The Politics of Backwardness in Continental Europe, 1780-1945”, World Politics, Vol. 41, No. 3 (April, 1989), Pages: 325-358. Cambridge University Press.
Kalaycı S. (2012). “İtalyan Gezginlerin Resimlerindeki Osmanlı”, Akademik Bakış Dergisi, Mayıs-Haziran, Sayı: 30, Sayfa: 1-17. http://www.akademikbakis.org (Erişim Tarihi: 25.11.2013).
Karacagil K. (2014). “II. Wilhelm’in Osmanlı İmparatorluğu’nu Ziyareti ve Mihmandarı Mehmed Şakir Paşa’nın Günlüğü (1898)” Türkiyat Mecmuası, Cilt: 24, Güz, Sayfa: 73-97. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/173120 (Erişim Tarihi: 15 Ekim 2017).
Karakartal O. ve Devrim T. (2006). Eski Yazı (Osmanlıca) Dergilerde Resimlerle İtalyan Varlığı. İstanbul: Eren Yayıncılık.
Karakartal O. (2004). Türk-İtalyan Kültür İlişkileri. İstanbul: Eren Yayıncılık.
Karakartal O. (2002). Türk Kültüründe İtalyanlar. İstanbul: Eren Yayıncılık.
Keller U. (2011). Fotoğraf Haberciliğinin İlk Zamanları, Sayfa: 241-251. İletişim Tarihi. Yayına Hazırlayanlar: David Crowley ve Paul Heyer, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Keyman F., Mutman M. ve Yeğenoğlu M. (1999). (Der.) Oryantalizm, Hegemonya ve Kültürel Fark. İstanbul: İletişim Yayınları
Kıbrıs R. B. (2003). Pierre Desire Guillement ve Akademisi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Kırıkkanat M. (2014). Bir Hristiyan Masalı. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
Kırlar-Barokas S. (2011). Reklam ve Retorik. İstanbul: Derin Yayınları.
Kuban D. (1981). Türkiye Sanatı Tarihi. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
Kula O. B. (2012). Batı Felsefesinde Oryantalizm ve Türk İmgesi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Kurtcephe İ. (1995). Türk-İtalyan İlişkileri (1911-1916). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Küçük-Durur E. (2011). “İnşacı Yaklaşım İçinde Çerçeveleme Kuramı ve Haberin Çerçevelenişi”. Atatürk İletişim Dergisi, Sayı: 2, Temmuz, Sayfa: 21-31. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/31276 (Erişim Tarihi: 03. 01. 2018).
Kürkçüer O. M. (1969). Siyasi Tarih. Ankara: İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları.
Le Goff J. (1997). Gençlere Avrupa Tarihi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Lewis R. (2004). Oryantalizmi Yeniden Düşünmek. İstanbul: Kapı Yayınları.
Lockman Z. (2009). Contending Visions of the Middle East, The History and Politics of Orientalism. Cambridge: Cambridge University Press.
Mack R. E. (2002). Bazaar to Piazza. Islamic Trade and Italian Art. London: University of California Press.
Makdisi U. (2002). Osmanlı Oryantalizmi, Sayfa: 271-315. Oryantalizm Tartışma Metinleri (Ed. Aytaç Yıldız). Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Mansfield E. D. & Snyder J. (2009). “Pathways to War in Democratic Transitions”, International Organization, Vol: 63, No: 2 (Spring, 2009), Pages: 381-390. Cambridge University Press on Behalf of the International Organization Foundation.
Mardin Ş. (1996). Yeni Osmanlı Düşüncesinin Doğuşu. İstanbul: İletişim Yayıncılık.
Marmara R. (2012). Vatikan Gizli Arşiv Belgeleri Işığında Türkiye ile Vatikan Diplomatik İlişkilere Doğru. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları.
Marmara R. (2006). Bizans İmparatorluğu’ndan Günümüze İstanbul Latin Cemaati ve Kilisesi. İstanbul: Kitap Yayınevi.
Marmara R. (2001). Pangaltı, 19. Yüzyılın Levanten Semti. İstanbul: Şişli Belediyesi.
Marsden A. (1968). “Salisbury and the Italians in 1896”, The Journal of Modern History, Vol: 40, No: 1 (March 1968), Pages: 91-117.
Maurizio I. (2012). “Rethinking Italy’s Nation-Building 150 Years Afterwards: The New Risorgimento Historiography”. Past & Present. November, Vol. 217, Issue: 1, Pages: 247-268.
McQuarrie E. F. & Mick D. G. (1996). “Figures of Rhetoric in Advertising Language”. Journal of Consumer Research. Vol: 22, March, Pages: 424-438. http://www.uky.edu/~ngrant/CJT780/readings/Day%205/McQuarrieMick1996.pdf (Erişim Tarihi: 31.01.2017)
Melville H. (2001). Türkiye Günlüğü. Sayfa: 161-179. Avrupa Güneşinin Doğduğu Yere Yolculuk, İstanbul ve Anadolu’da Batılı Gezginler. Yayına Hazırlayan: Enis Batur, İstanbul: Turkcell İletişim Hizmetleri A.Ş.
Merriman J. (1996). A History of Modern Europe from the Renaissance to the Present. New York: W. W. Norton & Company.
Metin A. (2013). Oksidentalizm; İki Doğu, İki Batı. İstanbul: Açılım Kitap.
Miller B. & Kagan K. (1997). “The Great Powers and Regional Conflicts: Eastern Europe and the Balkans from the Post Napoleonic Era to the Post-Cold War Era”, International Studies Quarterly, Vol: 41, No: 1 (March, 1997), Pages: 51-85. Wiley on Behalf of the International Studies Association.
Mutlu E. (1998). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark Yayınları.
Müftüoğlu M. (2005-a). Abdülhamid Ulu Hakan mı? Kızıl Sultan mı? (Birinci Cilt). İstanbul: Başak Yayınları.
Müftüoğlu M. (2005-b). Abdülhamid Ulu Hakan mı? Kızıl Sultan mı? (İkinci Cilt). İstanbul: Başak Yayınları.
Nuhoğlu H. ve Çolak O. M. (2008). Sultan II. Abdülhamid Arşivi İstanbul Fotoğrafları. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş. Yayınları.
Oren M. B. (2007). Power, Faith and Fantasy, America in the Middle East 1776 to the Present. New York: W.W. Norton & Company Inc.
Ortaylı (2015-a). Batılılaşma Yolunda. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Ortaylı İ. (2015-b). II. Abdülhamid Döneminde Anayasal Rejim Sorunu. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Ortaylı İ. (2014). İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı. İstanbul: Timaş Yayınları.
Ortaylı İ. (2012). Tanzimat Adamı ve Tanzimat Toplumu, Sayfa: 421-462. Tanzimat, Değişim Sürecinde Osmanlı İmparatorluğu (Ed. Halil İnalcık ve Mehmet Seyitdanlıoğlu). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Osmanoğlu A. (1986). Babam Sultan Abdülhamid (Hatıralarım). Ankara: Selçuk Yayınları.
Öleki D. D. (2014). “Art Nuoveau’nun Osmanlı’daki Yansıması: Şeyh Zafir Türbesi Örneği”, Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, Sayı: 03, Cilt: 01 (Eylül /Ekim/Kasım/Aralık 2014), Sayfa: 62-76.
Öncü A. ve Weyland P. (2013). Mekân, Kültür, İktidar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Öndeş O. ve Makzume E. (2010). Osmanlı Saray Ressamı Fausto Zonaro. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Öymen O. (2000). Turkish Challenge. Cambridge: Rüstem-Cambridge University Press.
Özer Ö. (2011). Haber Söylem İdeoloji, Eleştirel Haber Çözümlemeleri. Konya: Literatürk.
Özendes E. (1998). Abdullah Frères, Osmanlı Sarayının Fotoğrafçıları. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Pannuti A. (2006). La Comunità Italiana di İstanbul Nel XX Secolo: Ambiente e Persone. İstanbul: Edizioni Isis.
Peacock H. L. (1982). A History of Modern Europe 1789-1981. Oxford: Heinemann Educational.
Peters R. (1975). Batı Gözü ile Türk Tarihi. İstanbul: İnkılap ve Aka Kitabevleri.
Polat İ. (1989). “Türk-İtalyan İlişkileri Çerçevesinde İtalyan Okulları”, Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, Sayı: 4, Sayfa: 563-575. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/45/811/10311.pdf ) (Erişim Tarihi: 20.11.2013)
Pongiluppi F. (2016). La Colonia Italiana di Costantinopoli Attraverso gli Articoli de La Rassegna Italiana-Organo degl’Interessi Italiani in Oriente, Pagine: 219-235. Imperia lo Spazio Mediterraneo dal Mondo Antico all’Età Contemporanea (A cura di Giampaolo Conte, Fabrizio Filioli Uranio, Valerio Torreggiani, Francesca Zaccaro). Palermo: New Digital Frontiers Srl.
Renda G. (2002-a). Sanatta Etkileşim, Sayfa: 1090-1121. Osmanlı Uygarlığı 2. Ankara Kültür Bakanlığı Yayınları.
Renda G. (2002-b). Resim ve Heykel, Sayfa: 932-967. Osmanlı Uygarlığı 2. Ankara Kültür Bakanlığı Yayınları.
Russell B. (1994). Batı Felsefesi Tarihi (Orta Çağ). İstanbul: Say Yayınları.
Said E. (1998). Oryantalizm. İstanbul: İrfan Yayınevi.
Sander O. (2003). Siyasi Tarih, İlk Çağlardan 1918’e. Ankara: İmge Kitabevi.
Savelli A. (1940). İtalya Tarihi. 2 Cilt. İstanbul: Kanaat Kitabevi.
Schiffer R. (1987). “19. Yüzyıl Seyahatnamelerinde Türk Kadını ve Erkeği İmajı”, I. Uluslararası Seyahatnamelerde Türk ve Batı İmajı Sempozyumu, 28 Ekim-1 Kasım 1985, Sayfa: 283-318. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Schmidt J. (1992). Through the Legation Window 1876-1926. Leiden, Nederland: Nederlands Historisch-Archaeologisch Instuut te İstanbul.
Schroeder P. W. (1986). “The 19th Century International System: Changes in the Structure”, World Politics, Vol: 39, No: 1 (October, 1986), Pages: 1-26. Cambridge University Press.
Schudson M. (2011). Yeni Gazetecilik, Sayfa: 208-217. İletişim Tarihi. Yayına Hazırlayanlar: David Crowley ve Paul Heyer, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Seyitdanlıoğlu M. (2012). Divan-ı Hümayun’dan Meclis-i Mebusan’a Osmanlı İmparatorluğu’nda Yasama. Sayfa: 373-385. Tanzimat, Değişim Sürecinde Osmanlı İmparatorluğu (Ed. Halil İnalcık ve Mehmet Seyitdanlıoğlu). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Shaw S. J. & Shaw E. K. (1977). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Volume II. Reform, Revolution and Republic: The Rise of Modern Turkey, 1808-1985. Cambridge University Press.
Soykut M. (2001). Image of “Turk” in Italy. Berlin: Klaus Schwarz Verlag.
Sönmez Z. (2006). Türk-İtalyan Siyaset ve Sanat İlişkileri. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Stevenson N. (2008). Medya Kültürleri, Sosyal Teori ve Kitle İletişimi. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Şakir Z. (1994). Sultan Abdülhamid’in Yunan Zaferi ve Gizli Siyaseti. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Şehsuvaroğlu H. Y. (2011). Tarihi Odalar. İstanbul: TBMM Milli Saraylar Yayınları.
Şeni N. (2007). La Collettività Italiana di İstanbul. Estite un Elite Filantropica nel XIX Secolo, Pagine: 145-15. Gli Italiani di İstanbul: Figure, Comunità, e Istituzioni dalle Riforme alla Repubblica (A Cura di Attilio de Gaspare e Roberta Ferrazza). Torino: Edizioni della Fondazione Giovanni Agnelli.
Şenyapılı Ö. (1981). Toplum ve İletişim. Ankara: Turhan Kitabevi.
Tahsin Paşa (1933). Sultan Abdülhamid’in Sırdaşı Tahsin Paşa’nın Yıldız Sarayı Hatıraları. İstanbul: Yakın Plan Yayınları.
Tansuğ S. (1993). Halil Paşa, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Tekinalp Ş. ve Uzun R. (2013). İletişim Araştırmaları ve Kuramları. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Tez Z. (2015). Avrupa’da Türk İzi, Oryantalizm ve Turquerie. İstanbul: Hayykitap.
Thalasso A. (2008). Osmanlı Sanatı, Türkiye’nin Ressamları. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş.
Tılıç L. D. (2009). Utanıyorum Ama Gazeteciyim-Türkiye ve Yunanistan’da Gazetecilik. İstanbul: İletişim Yayınları.
Timur T. (2006). Batı Avrupa, Doğu Roma ve Osmanlı Mirası, Sayfa: 158-167. Türk Kültürü ve Kimliği (Ed. T. Mesut Eren). İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayını.
Tokgöz O. (2015). İletişim Kuramlarına Anlam Vermek, Başlangıcından Günümüze Anglo-Amerikan İletişim Kuramı. Ankara: İmge Kitabevi.
Topaktaş H. (2015). Sultan II. Abdülhamid ve Diplomasi. İstanbul: Okur Kitaplığı-Metamorfoz Yayıncılık.
Trueblood B. F. (1905). “International Arbitration at the Opening of the Twentieth Century”, The Advocate of Peace (1894-1920), Vol: 67, No: 4 (April 1905), Pages: 80-85
Tuchman G. (1978). Making News A in the Construction of Reality. London: Free Press.
Tudor A. (2010). Kültür, Kitle İletişimi ve Toplumsal Etken, Sayfa: 395-427. Kitle İletişim Kuramları (Der. Erol Mutlu). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Tumber H. (1999). Introduction, Page: XV, News: A Reader (Ed. Howard Tumber), Oxford: Oxford University Press.
Turan Ş. (2000). Türkiye-İtalya İlişkileri I, Selçuklulardan Bizans’ın Sona Erişine. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
Turner G. (2016). İngiliz Kültürel Çalışmaları. Ankara: Heretik Yayınları.
Uçarol R. (1995). Siyasi Tarih (1789-1994). İstanbul: Filiz Kitabevi.
Uluç G. (2009). Medya ve Oryantalizm. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
Üçok C. (1957). Siyasi Tarih Dersleri. Ankara: Ajans Türk Matbaası.
Ünal T. (1958). Türk Siyasi Tarihi, 1700’den 1958’e Kadar. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
Venturi L. (1954). Resim, Giotto’dan Chagall’e Kadar Bin Resme Nasıl Bakmalı? İstanbul: Doğuş Matbaası.
Vural D. Ü. (2004). “19. Yüzyılda Asker Ressamların ve Cumhuriyet Dönemi Türk Ressamlarının Hocaları Olan Bir Grup Avrupalı Ressam” TSA Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 2-3. http://dokuman.tsadergisi.org/dergiler_pdf/2004/2004-agustos-aralik/2.pdf (Erişim Tarihi: 28.11.2013).
Weber E. (1971). A Modern History of Europe: Men, Cultures and Societies from the Renaissance to the Present. New York: W.W. Norton & Company, Inc.
Yasa-Yaman Z. (2011). Suretin Sireti. İstanbul: Pera Müzesi Yayınları.
Yaylagül L. (2016). Kitle İletişim Kuramları, Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Dipnot Yayınları.
Zuccolo L. (2011). “Gli İtaliani All’Estero: Il Caso Ottomano”, Diacronie, No: 5, 1. www.diacronie.it (Erişim Tarihi: 12.12.2013)
