dc.contributor.advisor | Aksoy, Songül | tr_TR |
dc.contributor.author | Mengüloğul, Övül | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2015-10-14T09:32:01Z | |
dc.date.available | 2015-10-14T09:32:01Z | |
dc.date.issued | 2014 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/732 | |
dc.description.abstract | Factors in the initial period of stuttering and especially their parents' attitudes of individuals who stutter have great importance in terms of life-long effects of stuttering on the individual. This study was planned the aim to investigate the relationship between perceived parental attitudes and stuttering. With this purpose, 40 subjects who stutter 18 years old (20 female, 20 male) for study group and 40 subjects who do not stutter over 18 years old (20 female, 20 male) for control group were included at Hacettepe University Audiology and Speech Pathology. To assess stutter individuals, audio and video recording were made with the digital video camera and to assess how they perceive their stuttering severity the VAS (Visual Analog Scale) was applied and then, Parental Acceptance-Rejection Questionnaire Adult Form (Adult PARQ / K) was applied to all the participants. It was found that there was a significant difference between individuals with stuttering and individuals without stuttering in terms of the total parental acceptance-rejection score perceived from their mother (t = 5.584, p <.001). In addition, İt was found that there was a significant difference between individuals with who do and do not stutter in terms of the total parental acceptance-rejection score perceived by their father (t = 5.533, p <.01). It was not shown a significant difference between genders in terms of the participants perceived parental acceptance-rejection perception total and subscale scores obtained. It was concluded that parental acceptance-rejection perception have a negative impact on the stuttering. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.subject | Stuttering | tr_TR |
dc.title | Yetişkin Kekemelerde Ebeveyn Kabul/Red Algısının Değerlendirilmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.callno | 2014/1539 | tr_TR |
dc.contributor.departmentold | Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı | tr_TR |
dc.description.ozet | Kekemeliğin başlangıç dönemindeki bireysel ve çevresel faktörler ve özellikle kekeme bireylerin ebeveynlerinin tutumları, kekemeliğin birey üzerindeki yaşam boyu etkileri açısından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, algılanan ebeveyn tutumları ve kekemelik arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla planlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Hacettepe Üniversitesi Odyoloji ve Konuşma Bozuklukları Ünitesi'nde, kekemelik şikayeti olan 18 yaş üzeri 40 kekeme birey (20 kadın 20 erkek), kontrol grubu için kekemelik şikayeti olmayan 18 yaş ve üzeri 40 birey ((20 kadın 20 erkek) çalışmaya dahil edilmiştir. Kekeme bireyleri değerlendirmek üzere dijital video kamera ile ses-görüntü kaydı yapılmış ve kekeme katılımcılara kendi kekemelik şiddetlerini nasıl algıladıklarını değerlendirmeleri için VAS (Görsel Analog Ölçek), tüm katılımcılara Ebeveyn Kabul-Red Kontrol Ölçeği Yetişkin Formu (Yetişkin EKRÖ/K) uygulanmıştır. Yetişkin kekemelerin anneleri tarafından algıladıkları toplam ebeveyn kabul-red puanı, kekeme olmayan bireylerin anneleri tarafından algıladıkları toplam ebeveyn kabul-red puanından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı bulunmuştur (t=5.584, p<.001). Yetişkin kekemelerin babaları tarafından algıladıkları toplam ebeveyn kabul-red puanı, kekeme olmayan bireylerin babaları tarafından algıladıkları toplam ebeveyn kabul-red puanından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı bulunmuştur (t=5.533, p<.01). Katılımcıların ebeveynlerinden algıladıkları toplam ebeveyn kabul-red ve alt boyutlarından elde edilen puanlar açısından cinsiyetler arasında anlamlı bir fark görülmemiştir. Kekeme bireylerde ebeveyn kabul-red algısının olumsuz etkileri olduğu sonucuna varılmıştır. | tr_TR |