Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTosun, Mustafa Umur
dc.contributor.authorEke, Erdem Utku
dc.date.accessioned2019-03-04T08:02:46Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-06-12
dc.identifier.citationAbdurrahman, A. (2013a). Kamu Maliyesi. Ankara: Gazi Kitabevi. Akalın, G. (2016). Kamu Ekonomisi. Ankara: Orion Kitabevi. Akdoğan, A. (2013b). Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi (Temel İlke ve Esaslar, Vergileme ve Vergiler Hukuku, Uygulama Örnekleri). Ankara: Gazi Kitabevi. Akşin, S. (2008). Kısa Türkiye Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Aktan, Ç. C. (1988). Tımar Sistemi ve Osmanlı İmparatorluğu’ndaki Uygulaması. Dünya Araştırmaları Dergisi, 52, 69-78. Albayrak, Ö. (2013). Türkiye’de Reel Gelirlerin Gelişimi: 2003-2010. Ankara: Mülkiyeliler Birliği Yayınları. Albayrak, Ö., Bahçe, S. ve Pınar, A. (2016). Türkiye’de Daha Eşitlikçi Vergi Politikaları için Mikrosimülasyon Analizi: 2003-2013. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 71(1), 249-278. Altig, D. ve Carlstrom, C. T. (1999). Marginal Tax Rates and Income Inequality in a Life-Cycle Model. American Economic Review, 89(5), 1197–1215. Erişim: 8 Kasım 2017, American Economic Association. Ardanaz, M. ve Scartascini, C. (2011). Why Don’t We Tax the Rich? Inequality, Legislative Malapportionment, and Personal Income Taxation around the World (Rapor No: IDB-WP-282). USA, Inter-American Development Bank. Armağan, R. (2007). Türkiye’de Gelir ve Kur Bargain, O., Dolls, M., Immervoll, H., Neumann, D. Peichl, A., Pestel, N. ve Siegloch, S. (2015). Tax Policy and Income Inequality in The United States, 1979-2007. Economic Inquiry, 53(2), 1061-1085. Erişim: 26 Ekim 2017, Wiley Online Library. Barut, N. (2013). Türkiye’de Artan Oranlı Vergi Sistemi ve Gelir Dağılımı. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Baskıcı, M. M. (2005). 1800-1914 Yıllarında Anadolu’da İktisadi Değişim. Ankara: Turhan Kitabevi Yayınları. Bilici, N. (2008). Vergi Hukuku Genel Hükümler Türk Vergi Sistemi. Ankara, Seçkin Yayıncılık. Bird, R. M. ve Zolt, E. M. (2010). Dual Income Taxation and Developing Countries [Elektronik Sürüm]. Columbia Journal of Tax Law, 1(2), 174-217. Blum, W.J. ve Kalven, H. (1952). The Uneasy Case for Progressive Taxation. The University of Chicago Law Review, 19(3), 417-520. Erişim: 09 Eylül 2017, https://chicagounbound.uchicago.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer BUMKO. 2017. Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğü. Erişim: 20 Kasım 2017, http://www.bumko.gov.tr/TR,926/butce-kanunu-ve-ekleri.html Burns, L. ve Krever, R. (1998). Invidiual Income Tax. V. Thuronyi (Ed.). Tax Law Design and Drafting, International Monetary Fund. Cavid Bey, M. (2001). İktisat İlmi. (S. A. Çakmak ve O. Çakmak, Çev.). İstanbul: Liberte Yayınları. Cnossen, S. (1999). Taxing Capital Income in the Nordic Countries: A Model for the European Union? [Elektronik Sürüm]. FinanzArchiv / Public Finance Analysis, 56(1), 18-30. Craig, J. (1814). Elements of Political Science Vol. II [Elektronik Sürüm]. Edinburgh: James Ballantyne and Co. Çağan, N. (1980). Demokratik Sosyal Hukuk Devletinde Vergilendirme. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 37(1), 129-151. Erişim: 05 Şubat 2018, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/305/2873.pdf Çelikkaya, A. (2010). İkili Gelir Vergilemesi Modeli ve İskandinav Ülkelerindeki Uygulaması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, İİBF Dergisi, 5(2), 101-128. Çoşgel, M. M. (2004). Efficiency and Continuity in Public Finance: The Ottoman System of Taxation. Review of Social Economy, 33(3), 329-341. Erişim: 23 Nisan 2017, Repec. Doğan, A. (2016). İkili Gelir Vergisi, Türkiye’deki Durumu ve Uygulanabilirliği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara. Duncan, D. Ve Peter, K. S. (2012). Unequal Inequalities: Do Progressive Taxes Reduce Income Inequality? Bonn: IZA Discussion Paper Series. Durmuş, M. (2008). Kamu Ekonomisi. Ankara: Gazi Kitabevi. Deloitt. (t.y). Damga Vergisine Tabi Kağıtlar 2008-2011. Erişim: 09 Aralık 2017. https://www.verginet.net/dtt/1/Damga-Vergisi-Oranlari.aspx Echevarria, C. A. (2014). Income Tax Progressivity, Growth, Income Inequalty and Welfare. SERIEs Journal of the Spanish Economic Association, 6, 43-72. Erişim: 14 Mayıs 2017, Springer. Eggert, W. ve Genser, B. (2005). Dual Income Taxation in EU Member Countries. Munich, CESifo DICE Report. Erişim: 30 Temmuz 2017, CESifo. Elkins, D. (2006). Horizontal Equity as a Principle of Tax Theory. Yale Law & Policy Review, 24(1), 43-90. European Commission. (2017). Taxation Trends in the European Union Data for the EU Member States, Iceland and Norway (2017 Edition). Directorate-General for Taxation and Customs Union. Eurostat. (2017). Eursostat Database. Erişim: 20 Eylül 2017, http://ec.europa.eu/eurostat/data/database Feenberg, D. ve Coutts, E. (1993). An Introduction to the TAXSIM Model. Journal of Policy Analysis and Management, 12(1), 189-194. Erişim: 3 Şubat 2017, Econpapers. Gates, W. H. (Kasım 2002). Tax Alternatives for Washington State: A Report to the Legislature. USA, Washington State Tax Structure Study Committee. Gelir İdaresi Başkanlığı. (2017). Gelir Vergisi Tarifesi 2017. Erişim: 2 Şubat 2017, http://www.gib.gov.tr/yardim-ve-kaynaklar/yararli-bilgiler/gelir-vergisi-tarifesi2017 Gelir Vergisi Kanunu. (1960). T.C. Resmi Gazete, 193, 31 Aralık 1960. Genser, B. (2006). The Dual Income Tax: Implementation and Experience in European Countries (Rapor No: 06-25). Georgia State University, Andrew Young School of Policy Studies. Gerçek, A. (Ocak 2011). 6009 Sayılı Kanundan Sonra Ücretlerinin Vergilendirilmesi Adil mi? Bilanço, 131, 56-59. GİB. (t.y). Gelir İdaresi Başkanlığı Faaliyet Raporları. Erişim: 20 Mart 2018, http://www.gib.gov.tr/kurumsal/stratejik-yonetim/faaliyet-raporlari Güvenen, F., Kuruscu, B. ve Ozkan, S. (2013). Taxation of Human Capital and Wage Inequality: A Cross-Country Analysis. Review of Economic Studies, 81, 818-850. Erişim: 18 Nisan 2017, https://academic.oup.com/restud/articleabstract/81/2/818/1521889 Holmes, K. J. (2001). The Concept of Income – A Multi-disciplinary Analysis. International Bureau of Fiscal Documentation, Amsterdam. İnalcık, H. (2004). Osmanlı İmparatorluğu’nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi I. Cilt: 1300-1600. H. İnalcık ve D. Quataert (Ed.). (H. Berktay, Çev.). İstanbul: Eren Yayıncılık. Jellinek, G. (2017). İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirgesi Üzerine Modern Anayasa Tarihine Bir Katkı. (R. İ. Dülger ve M. Dülger, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık. Karabulut, K. (2005). 11 Teşrinisani 1942 Tarihli Varlık Vergisi’ne Bir Bakış. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi Prof. Dr. Şinasi Tekin Özel Sayısı, 27, 325-339. Kayalıdere, G. ve Özcan, P. M. (2012). Gelir Vergisi Açısından Vergi Harcamalarının Analizi: Türkiye ve Bazı OECD Ülke Örnekleri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakülte Dergisi, 17(1), 341-366. Küsmenoğlu, İ. (2010). Cumhuriyet Dönemi Vergi Tarihi Birinci Kitap (Osmanlı Devleti’nden 1980’e). Ankara: Oluş Yayıncılık Anonim Şirketi. KPMG. (Şubat 2018). Tax Reform – KPMG Report on New Tax Law Analysis and Observation. KPMG. Li, R ve Ma, G. (2015). Personal Income Tax Reforms and Effective Tax Functions in China. National Natural Science Foundation of China. Erişim: 12 Mart 2018, http://rongli.weebly.com/uploads/2/3/7/0/23708748/eitsep28.pdf Lutz, H. L. (1943). Ability to Pay [Elektronik Sürüm]. The Tax Review, 4(4), 13-16. Magna Charta: Büyük Sözleşme ya da Özgürlükler Sözleşmesi, (2009). (Ç. Dürüşken, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınevi. Maliye Bakanlığı. (2016). Vergi Harcamaları Raporu 2016. Ankara: T.C. Maliye Bakanlığı. McGee, R. W. (2004). The Philosophy of Taxation and Public Finance. Boston: Kluwer Academic Publishers Merter, M. E., Acar, İ. A. ve Arslan, E. (2007). Türk Vergi Sisteminde KDV Uygulaması ve Etkinliğinin Analizi. Maliye Dergisi, 153, 24-50. Miyazaki, T. ve Kitamura, Y. (2014). Redistributive Effects of Income Tax Rates and Tax Base 1984-2009: Evidence from Japanese Tax Reforms (Rapor No: 610). Tokyo, Institute of Economic Research Hitotsubashi University. Moene, K. O. ve Wallerstein, M. (2001). Inequality, Social Insurance, and Redistribution. The American Political Science Review, 95(4), 859–874. Erişim: 20 Ocak 2018, Jstor. Musgrave, R. A. (1959). The Theory of Public Finance A Study in Public Economy. Bombay: Tata – McGraw – Hill Book Company. Mutlu, A. (2009). Tanzimattan Günümüze Türkiye’de Vergileme Zihniyetinin Gelişimi. Ankara: T.C Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı. Mutluer, M. K., Öner, E. ve Kesik, A. (2013). Teori ve Uygulamada Kamu Maliyesi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Nadaroğlu, H. (1981). Kamu Maliyesi Teorisi. Kırklareli: Sermet Matbaası. Neamtu, I. ve Nielsen, N. W. (2013). Sources and Impact of Rising Inequality in Denmark. Aarhus: Center for Corporate Performance. NT. (2017). NordiskeTax. Erişim: 17 Ekim 2017, https://www.nordisketax.net/?l=eng OECD. (2017). Revenue Statistics - OECD Countries: Comparative Tables. Erişim: 10 Ekim 2017, https://stats.oecd.org/Index.aspx?DataSetCode=REV Ortaylı, İ. (2008). Türkiye Teşkilat ve İdare Tarihi. Ankara: Cedit Neşriyat. Özdemir, M. Ç. (2017). Gelir Dağılımı ve Yoksulluk. E. İslamoğlu ve M. Ç. Özdemir (Ed.). Gelir Eşitsizliği Ölçüm Yöntemleri (s. 75-106). Ankara, Seçkin Yayıncılık. Özlem, A. (2009). The Redistributive Effects of Fiscal Policies in Turkey, 2003. PhD Thesis, The University of Nottingham, United Kingdom. Özyer, M. A. (2014). Vergilerin Gelir Eşitsizliğine Etkisi 2002-2008 Dönemi İçin Bir Analiz. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara. Paksoy, S. ve Bakan, S. (2010). Türkiye’de Uygulanan Vergi Politikaları ve Ekonomik Büyüme Üzerine Etkileri: (1980 Sonrası) [Elektronik Sürüm]. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 150-170. Erişim: 10 Kasım 2017, Esosder. Pamuk, Ş. (2005). Osmanlı-Türkiye İktisadi Tarihi 1500-1914. İstanbul: İletişim Yayınları. Pınar, A. (2014). Maliye Politikası Teori ve Uygulama. Ankara: Turhan Kitabevi Yayınları. Pigou, A. C. (1960). A Study in Public Finance Third (Revised) Edition. London: Macmillan & Co Ltd New York St Martin’s Press. Piketty, T. (2014). Capital in the Twenty-First Century. (A. Goldhammer, Çev.). London: The Belknap Press of Harvard University Press. Piketty, T. ve Saez, E. (2012). Top Incmes and the Great Recession: Recent Evolutions and Policy Implications 13th Tacques Polak Annual Research Conference. Erişim: 23 Ağustos 2016, IMF. Radulescu, D. M. (2007). CGE Models and Capital Income Tax Reforms The Case of a Dual Income Tax for Germany.Münich: Springer. Rodriguez, F. (1998). Inequality, Redistribution, and Rent-Seeking. Ph.D. Thesis, Harvard University, Cambridge. Rosen, H. S. ve Gayer, T. (2008). Public Finance Eighth Edition. Singapore: McGrawHill Salanie, B. (2003). The Economics of Taxation [Elektronik Sürüm]. London: The MIT Press. Saraçoğlu, F. (2001). Gelir Vergisi Sisteminde Ayırma İlkesi Uygulaması ve Değerlendirilmesi. İ.Ü. İktisat Fakültesi, Maliye Araştırma Merkezi Konferansları 40. Seri, 60-68. Seligman, E. R. A. (1894). Progressive Taxation in Theory and Practice. Publications of the American Association, 9(1/2), 7-222. Erişim: 22 Mart 2018, Jstor. Seto, T. P. ve Buhai, S. L. (2006). Tax and Disability: Ability to Pay and The Taxation of Difference. University of Pennsylvania Law Review, 154, 1053-1145. Erişim: 12 Ekim 2016, PennLaw. Sorensen, P. B. (1994). From the Global Income Tax to the Dual Income Tax: Recent Tax Reforms in the Nordic Countries [Elektronik Sürüm]. International Tax and Public Finance, 1(1), 57-79. Stiglitz, J. E. (2000). Economics of the Public Sector Third Edition. New York/London: W.W. Norton & Company. Szarowska, I. (2014). Personal Income Taxation in a Context of a Tax Structure. Procedia Economics and Finance, 12, 662-669. Erişim: 10 Ağustos 2017, ScienceDirect. Şen, H. ve Sağbaş, İ. (2015). Vergi Teorisi ve Politikası. Ankara: Kalkan Offset. Şener, O. (2014). Kamu Ekonomisi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Takım, A. (2011). Türkiye’de 1960-1980 Yılları Arasında Uygulanan Kalkınma Planlarında Maliye Politikaları. Maliye Dergisi, 160, 154-176. Tanzi, V ve Zee, H. H. (2000). Tax Policy for Emerging Markets: Developing Countries (Rapor No: WP/00/35). IMF Working Papers. TAXSIM. (t.y). Erişim: 18 Nisan 2017, http://users.nber.org/~taxsim/ T. C. Anayasası. (1924). Erişim: 20 Ocak 2018, https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa24.htm T. C. Anayasası. (1982). Erişim: 20 Ocak 2018, https://www.tbmm.gov.tr/anayasa.htm TIA. (2017). Taxation and Investment in Austria 2017 [Elektronik Sürüm].Erişim: 6 Aralık 2017, Deloitte. TIB. (2017). Taxation and Investment in Belgium 2017 [Elektronik Sürüm].Erişim: 3 Aralık 2017, Deloitte. TID. (2015). Taxation and Investment in Denmark 2015 Reach, Relevance and Reliability. [Elektronik Sürüm].Erişim: 2 Aralık 2017, Deloitte. TIF. (2017). Taxation and Investment in Finland 2017 [Elektronik Sürüm].Erişim: 10 Aralık 2017, Deloitte. TII. (2016). Taxation and Investment in Italy 2016 Reach, Relevance and Reliability. [Elektronik Sürüm].Erişim: 6 Aralık 2017, Deloitte. TÜİK. (2009-2012). Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması Kesit Veri Seti. Ankara: TÜİK. TÜİK. (2011). Gelir Dağılımı Eşitsizlik Ölçütleri. Erişim: 22 Ocak 2018, http://www.tuik.gov.tr/MicroVeri/GYKA_2011/turkce/metaveri/tanim/gelirdaggiiliimii-essitsizlik-oelccuetleri/index.html TÜİK. (2012). Gelir Yaşam Koşulları Araştırması Panel Veri Seti 2012. Ankara: TÜİK. TÜİK. (2008-2011). Eşdeğer Hanehalkı Kullanılabilir Fert Gelirlerine Göre Gini Katsayısı. Erişim: 20 Aralık 2017, http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1011 Uluatam, Ö. (1999). Kamu Maliyesi. Ankara: İmaj Yayınevi. Utz, S. (2002). Ability to Pay [Elektronik Sürüm]. Faculty Articles and Papers Whittier Law Review, 23(867), 867-950. Erişim: 15 Ağustos 2016, Heinonline. Ünsal, H. (2013). Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi. Ankara: Gazi Kitabevi. Vazquez, J. M., Vulovic, V. ve Dodson, B. M. (2012). The Impact of Tax and Expenditure Policies on Income Disttribution: Evidence from a Large Panel of Countries. Hacienda Publica Espanola / Review of Public Economics, 200(4/2012), 95-130. Erişim:07 Ekim 2017, ScholarWorks@Georgia State University. Verbist, G. ve Figari, F. (2014). The Redistributive Effect and Progressivity of Taxes Revisited: An International Comparison Across the European Union. Euromod Working Paper, 6(14), Euromod. Vergi Usul Kanunu. (1961). T.C. Resmi Gazete, 213, 4 Ocak 1961. Yalçın, O. (2012). Varlık Vergisi Kanunu ve Uygulaması. Avrasya İncelemeleri Dergisi, 1/1, 313-354. Yalti, A. (2013). Vergi Hukukunda Ayırma Prensibi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Yılmaz, H. H. (2016). Türkiye’de Gelir Üzerinden Alınan Vergilerin Yeniden Dağıtım Etkisi: 2002-2013 Dönemi (Proje No: 214K014), Ankara. Zolt, E. M. (1996). The Uneasy Case for Uniform Taxation. Virginia Tax Review, 16(39), 39-109. Erişim: 16 Mayıs 2017, HeinOnline.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/6020
dc.description.abstractThe final form of the seperation principle implemented in Turkey since 2010, is a technique used to achieve the ability to pay of the taxpayer on the income tax rates. The separation principle, which expresses that the wage earnings are taxed differently according to the wage and non-wage income and earnings, is applied by changing the tax base in the income tax statement for the wage gains in the Turkish tax system. To ensure the fair distribution of the tax burden expressed in the Constitution of the Republic of Turkey and the principle of separation advantage in labor factor is important how much tax revenue has reached this goal. In order to determine this, the effect of the direct separation principle on wage earnings is examined, unlike other studies in the literature which include an analysis of the effects of income on income distribution in this study. This study, which differs in the literature from the point of not finding a study that examines the effect of the separation principle on the wage, aims to reveal to what extent the tax justice stated in the Constitution on the wage ear is really achieved. How the income tax burden on the wage earnings changes the result of the application of the separation principle The TÜİK Income and Living Conditions Survey was examined through the Panel Data Set 2012 and the Cross Section Data Set applied between 2009 - 2012 and analyzed by using percent share analysis and gini indices which measures income distribution inequality.tr_TR
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY……..………..………..………..………..………..………..………..…………... i BİLDİRİM………..………..………..………..………..………..………..………..………..………..….. ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI……..……..……... iii ETİK BEYAN………..………..………..………..………..………..………..………..………..……… iv ÖZET………..………..………..………..………..………..………..………..………..………..…………. v ABSTRACT………..………..………..………..………..………..………..………..………..…………. vi İÇİNDEKİLER………..………..………..………..………..………..………..………..………..…….. vii KISALTMALAR DİZİNİ……..………..………..………..………..………..………..…………... xi TABLOLAR DİZİNİ……….………..………..………..………..………..………..………..……… xii ŞEKİLLER DİZİNİ………..………..………..………..………..………..………..………..……….. xiv GİRİŞ………..………..………..………..………..………..………..………..………..………..…………. 1 1.BÖLÜM: VERGİ KAVRAMI ve TEORİK OLARAK VERGİYE YAKLAŞIM 6 1.1. KAVRAMSAL OLARAK VERGİNİN TANIMI…….………..………….. 6 1.2. VERGİLEMEDE TEORİK YAKLAŞIMLAR…….………..………..……. 8 1.2.1. Fayda Yaklaşımı………..………..………..………..………..………..………… 9 1.2.1.1. Fayda Yaklaşımında Gönüllü Mübadeleye Dayalı Vergileme…………..………..……….………..………..……….………..………..……… 10 1.2.1.2. Fayda Yaklaşımının Sigorta Primi ile Açıklanması……………… 11 1.2.1.3. Fayda Sağlayan Kamu Harcamalarına Katılım Payı Görüşü..... 12 1.2.2. Ödeme Gücü Yaklaşımı………..………..………..………..………..……….. 13 1.2.2.1. Ödeme Gücü Açısından Vergilemede Adalet Kavramı………… 15 1.2.2.2. Ödeme Gücü Açısından Vergilemede Fedakarlık Türleri…....... 18 1.3. VERGİ KAYNAĞI OLMASI AÇISINDAN ÖDEME GÜCÜ GÖSTERGELERİ………..………..………..………..………..………..………..………..…… 21 1.3.1. Ödeme Gücü Göstergesi Olarak Gelir………..………..………..………. 21 1.3.2. Ödeme Gücü Göstergesi Olarak Tüketim………..………..…………… 23 1.3.3. Ödeme Gücü Göstergesi Olarak Servet………..………..………..…...... 24 1.4. VERGİ KAYNAĞINA GÖRE VERGİ TÜRLERİ………..……..………… 25 1.4.1. Gelir Vergisi ve Gelirin Tanımı………..………..………..………..……… 25 1.4.1.1. Gelir Vergisinin Uygulama Biçimleri Açısından Ayrımı: Sedüler ve Üniter Gelir Vergisi………..………..………..…………….. 26 viii 1.4.1.2. Gelirin Tanımına İlişkin Teorik Yaklaşımlar: Safi Artış ve Kaynak Teorileri………..………..………..………..………..………. 28 1.4.1.3. Safi Artış Teorisi – Kaynak Teorisi Karşılaştırması………..…… 30 1.4.2. Harcama Vergileri ve Tüketimin Tanımı………..………..………..….. 31 1.4.2.1. Genel Harcama Vergileri………..………..………..………..………..….. 31 1.4.2.2. İşlem Vergileri………..………..………..………..………..………..……….. 33 1.4.3. Servet vergileri ve Servet Tanımı………..………..………..………..…… 35 1.5. ÖDEME GÜCÜNE ULAŞMADA KULLANILAN TEKNİKLER… 37 1.5.1. Vergi Tarifesi ve Artan Oranlılık………..………..………..………..…… 37 1.5.1.1. Basit (Sınıf Usulü ) Artan Oranlılık………..………..………..………. 41 1.5.1.2. Dilim Usulü Artan Oranlılık………..………..………..………..……….. 42 1.5.1.3. Gizli Artan Oranlılık………..………..………..………..………..………… 43 1.5.2. Asgari Geçim İndirimi………..………..………..………..………..………… 44 1.5.2.1. Matrahtan İndirim Yöntemi………..………..………..………..………… 46 1.5.2.2. Vergiden İndirim Yöntemi………..………..………..………..………….. 46 1.5.2.3. Bölme Yöntemi………..………..………..………..………..………..………. 47 1.5.3. Vergi Muafiyeti ve İstisnası………..………..………..………..…………… 48 1.5.4. Ayırma ilkesi………..………..………..………..………..………..………..…… 48 1.5.4.1. Ayırma İlkesini Destekleyen Görüşler………..………..…………….. 49 1.5.4.2. Ayırma İlkesine Karşı Görüşler………..………..………..……………... 51 2. BÖLÜM: TÜRK VERGİ SİSTEMİ ve DİĞER ÜLKELER ARASINDA AYIRMA İLKESİNE YÖNELİK VERGİ REFORMLARININ İNCELEMESİ 53 2.1. TÜRKİYE’DE VERGİ SİSTEMİNİN TARİHSEL GELİŞİMİ…… 53 2.1.1 Osmanlı Devleti Döneminde Vergi Sisteminin Genel Görünümü 54 2.1.1.1. Şer-i Vergiler………..………..………..………..………..………..………….. 55 2.1.1.2. Örfi Vergiler………..………..………..………..………..………..…………… 56 2.1.1.3. Osmanlı Devleti Vergi Anlayışının Tanzimat Fermanı Sonrası Değişimi………..………..………..………..………..………..………..………..…………. 58 2.1.2. Cumhuriyet Dönemi Vergi Sisteminin Gelişim Süreci……………. 60 2.2. GÜNÜMÜZDE TÜRK VERGİ SİSTEMİNİN GENEL YAPISI VE TEMEL VERGİ GÖSTERGELERİ……..………..………..………..………..……….. 65 2.2.1. Türk Vergi Sisteminde Ödeme Gücüne Ulaşmak İçin Kullanılan Tekniklerin İncelemesi………..………..………..………..………..………..…………. 72 2.2.1.1. Gelir Vergisinde Muafiyet ve İstisnalar Uygulamaları………….. 72 2.2.1.2. Gelir Vergisinde Asgari Geçim İndirimi Uygulaması…………… 74 ix 2.2.1.3. Gelir Vergisinde Ayırma İlkesi Uygulaması………..………..……... 75 2.3. GELİR VERGİSİNDE AYIRMA İLKESİ VE İKİLİ VERGİ UYGULAMASI KARŞILAŞTIRMASI………..………..………..………..………….. 78 2.3.1. Nordik Vergi Reformu………..………..………..………..………..………….. 79 2.3.2. Nordik Ülkelerde Mevcut Durum Değerlendirmesi………..……….. 82 2.3.2.1. Danimarka Örneği………..………..………..………..………..……………... 82 2.3.2.2. Finlandiya Örneği………..………..………..………..………..……………… 83 2.3.2.3. İsveç Örneği………..………..………..………..………..………..……………. 83 2.3.2.4. Norveç Örneği………..………..………..………..………..………..…………. 84 2.4. VERGİ REFORMU UYGULAYAN DİĞER ÜLKE ÖRNEKLERİNİN GENEL VERGİ İNCELEMESİ………..………...…………. 87 2.4.1. ABD’nde Gerçekleştirilen Son Vergi Reformu ve Genel Vergi Sisteminin İncelemesi………..………..………..………..………..………..…………... 87 2.4.2. Avusturya, Belçika ve İtalya’da İkili Gelir Vergisine Geçiş Reformu ve Mevcut Vergi Sistemlerinin Karşılaştırılması………..………. 90 2.4.3. Yunanistan ve Hollanda’da Sermaye Gelirinin Farlı Vergilendirilmesine Yönelik Reform Örneği………..………..………..………. 92 3. BÖLÜM: TÜRKİYE’DE 2008-2011 YILLARI ARASI ÜCRET GELİRLERİ ÜZERİNDE VERGİ VE AYIRMA İLKESİ UYGULAMASININ ETKİLERİ………..………..………..………..………..………..………..………..………..…………… 93 3.1. İLGİLİ LİTERATÜR ÖZETİ………..………..………..………..………..………... 94 3.2. KAPSAM, VERİ VE METODOLOJİ………..………..………..………..……… 98 3.3. ÜCRET KAZANCININ 2008 YILINDA VERGİ YÜKLERİ VE GELİR DAĞILIMI AÇISINDAN İNCELEMESİ………..………..…………….. 103 3.3.1. Panel Veri Üzerinde İnceleme………..………..………..………..………… 104 3.3.2. Kesit Veri Üzerinde İnceleme………..………..………..………..…………. 110 3.4. ÜCRET KAZANCININ 2009 YILINDA VERGİ YÜKLERİ VE GELİR DAĞILIMI AÇISINDAN İNCELEMESİ………..………..………..……. 119 3.4.1. Panel Veri Üzerinde İnceleme………..………..………..………..………… 119 3.4.2. Kesit Veri Üzerinde İnceleme………..………..………..………..…………. 123 3.5. ÜCRET KAZANCININ 2010 YILINDA VERGİ YÜKLERİ VE GELİR DAĞILIMI AÇISINDAN İNCELEMESİ………..………..………..……. 131 3.5.1. Panel Veri İncelemesi………..………..………..………..………..…………… 132 3.5.2. Kesit Veri İncelemesi………..………..………..………..………..…………… 140 3.6. ÜCRET KAZANCININ 2011 YILINDA VERGİ YÜKLERİ VE GELİR DAĞILIMI AÇISINDAN İNCELEMESİ………..………..………..…… 151 3.6.1. Panel Veri Üzerinde İnceleme………..………..………..………..………… 151 3.6.2. Kesit Veri Üzerinde İnceleme………..………..………..………..…………. 158 x SONUÇ………..………..………..………..………..………..………..………..………..………..……… 169 KAYNAKÇA………..………..………..………..………..………..………..………..………..………. 178 EK 1. 2008-2011 Yılları Ücret Ve Ücret Dışı Kazançlar İçin Gelir Vergisi Tarifesi İle Brüt Ücretler Ve Net Ücretlerin Hesaplanması………..……………….. 188 EK 2. 2008 Yılı Ücret Gelirlerine Ait İstatistik Hesaplamaları İçeren Tablolar (Panel Veri Seti Ve Kesit Veri Seti) ………..……………..………..………..…. 193 EK 3. 2009 Yılı Ücret Gelirlerine Ait İstatistik Hesaplamaları İçeren Tablolar (Panel Veri Seti Ve Kesit Veri Seti) ………..………..……….………..……….. 201 EK 4. 2010 Yılı Ücret Gelirlerine Ait İstatistik Hesaplamaları İçeren Tablolar (Panel Veri Seti Ve Kesit Veri Seti) ………..……….………..…………………. 209 EK 5. 2011 Yılı Ücret Gelirlerine Ait İstatistik Hesaplamaları İçeren Tablolar (Panel Veri Seti Ve Kesit Veri Seti) …..………..……….………..……………... 226 Ek 6. Doktora Tez Çalışması Orjinallik Raporu ……………………………………….. 243 Ek 7. Tez Çalışması Etik Komisyon Muafiyeti Formu ………………………………. 244tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectAyırma İlkesitr_TR
dc.subjectÖdeme Gücütr_TR
dc.subjectVergi Adaletitr_TR
dc.subjectTürk Vergi Sistemitr_TR
dc.titleTürkiye'de Gelir Vergisinde Uygulanan Ayırma İlkesinin Gelir Dağılımı Üzerine Etkisitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetTürkiye’de son haliyle 2010 yılından itibaren uygulanan ayırma ilkesi, gelir vergisi tarifesinde mükellefin vergi ödeme gücüne ulaşmada kullanılan bir tekniktir. Ücret kazançlarının ücret dışı diğer gelir unsuru kazanç ve iratlara göre farklı şekilde vergilendirilmesini ifade eden ayırma ilkesi, Türk vergi sisteminde ücret kazançları için gelir vergisi tarifesindeki matrah dilimlerini değiştirmek suretiyle uygulanmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda ifade edilen vergi yükünün adil dağılımını sağlamak adına uygulanan ve emek faktörüne gelir vergisinde avantaj sağlayan ayırma ilkesinin, bu amaca ne kadar ulaştığı önem taşımaktadır. Bunun tespiti için bu çalışmada, vergilerin gelir dağılımına etkilerinin analizini içeren literatürdeki diğer çalışmalardan farklı olarak, doğrudan ayırma ilkesinin ücret kazançları üzerine etkisi incelenmiştir. Literatürde ayırma ilkesinin ücretliler üzerindeki etkisini inceleyen bir çalışmaya rastlanılmaması açısından farklılık arz eden bu çalışma, ücret kazancı üzerinde anayasada belirtilen vergi adaletinin gerçekte ne ölçüde sağlandığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Ücret kazançları üzerindeki gelir vergisi yükünün, ayırma ilkesi uygulaması sonucu nasıl değiştiği, TÜİK Gelir ve Yaşam Koşulları araştırması 2012 Panel Veri seti ile 2009-2012 yılları arasında uygulanan Kesit Veri Seti üzerinden incelenmiş ve gelir dağılımındaki eşitsizliği ölçen yöntemler olan yüzde paylar analizi ile gini katsayısı hesaplamak suretiyle ayırma ilkesinin etkisine bakılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentMaliyetr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2021-06-12T08:02:46Z


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster