dc.contributor.advisor | Güler Yıldız, Tülin | |
dc.contributor.author | Banko, Çağla | |
dc.date.accessioned | 2018-03-16T07:49:19Z | |
dc.date.available | 2018-03-16T07:49:19Z | |
dc.date.issued | 2017 | |
dc.date.submitted | 2017-12-14 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/4398 | |
dc.description.abstract | The aim of this study is to investigate preschool teachers’ attitude towards rights of children and their views and behaviors on applying rights of children on their activities in class. Mixed research method and the sequential transformative design were used in this research. 205 preschool teachers for quantitative study and 10 preschool teachers for qualitative study were voluntarily included by using convenient sampling method. To determine preschool teachers’ attitude towards rights of children Attitude Scale for Children’s Rights, which was developed by Karaman- Kepenekçi (2006) wass used. An interview form and an observation form, which were developed by the researcher, were used to investigate preschool teachers’ views and behaviors on applying rights of children on their activities. According to results of this study, preschool teachers’ attitude towards children’s rights was high. The results show that the age of participants, whether they have children, the school types they work, their occupational experience, the number of children at their classroom and whether they get any education about rights of children do not have any effect on their attitudes toward rights of children. However, their graduation level had an effect. Moreover, it was obtained that their attitudes toward rights of children and their level of loving of children had a significant, positive and low relationship. The data obtained from interviews and observation shows that participants’ views and behaviors were not sufficient in terms of applying rights of children in their activities. It was found that they did not take children’s opinions about which activities could be applied and give feedbacks about their progress. Moreover, they did not give information about activities and evaluate the activities enough. Although they cared about participation of children and their opinions about participation, they did not offer any alternative activity to children who did not want to participate. It was found that teachers tried to guide them as children had difficulty on activities. In both attitude scale and interviews, it was obtained that teachers gave importance to right of play. However, they did not represent this importance in their behaviors. They did not allocate enough time for playing to children and playing was generally seen as a present for good behaviors. According to obtained data from scale and interviews, teachers love children. However, it was found that teachers threatened, compared and made judgement when they faced with misbehaviors. In scale, interviews and behaviors, it was seen that right of protection was important for participants. Finally, it was explored that participants did not offer enough opportunities for sharing atmosphere for children. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Eğitim Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Çocuk hakları | tr_TR |
dc.subject | katılım hakkı | |
dc.subject | koruma hakkı | |
dc.subject | yaşama- gelişme hakkı | |
dc.subject | çocuğun yüksek yararı | |
dc.subject | ayrımcılık gözetmeme | |
dc.subject | okul öncesi eğitimi | |
dc.subject | okul öncesi öğretmeni | |
dc.title | Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çocuk Haklarına İlişkin Tutum, Davranış Ve Görüşlerinin İncelenmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu araştırma, okul öncesi öğretmenlerinin çocuk haklarına yönelik tutumlarını ve sınıf içindeki uygulamalarında çocuk haklarına uygun davranış ve görüşlerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Karma yöntemin kullanıldığı bu araştırmanın deseni sıralı dönüşümsel desendir. Araştırmanın nicel boyutuna katılan 205 öğretmen ve nitel boyuta katılan 10 öğretmen uygun örnekleme metodu kullanılarak ve gönüllülük esasına dayalı olarak araştırmaya dâhil edilmiştir. Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk haklarına yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla Karaman- Kepenekçi (2006) tarafından geliştirilen Çocuk Haklarına İlişkin Tutum ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutu için ise araştırmacı tarafından öğretmenlerin sınıf içi uygulamalarında çocuk haklarına uygunluğa yönelik belirlenen temalara göre hazırlanan gözlem ve görüşme formları kullanılmıştır. Araştırma bulgularında okul öncesi öğretmenlerinin çocuk haklarına yönelik tutumlarının yüksek olduğu bulunmuştur. Katılımcıların yaş, çocuk sahibi olma durumları, çalıştıkları okul türü, mesleki deneyimleri, sınıflarında bulunan öğrenci sayısı ve çocuk hakları dersi alma durumlarının çocuk haklarına yönelik tutumları etkilemediği saptanmıştır. Öğrenim durumunun ise etkili olduğu bulunmuştur. Öğretmenlerin çocuk haklarına yönelik tutumları ile çocuk sevgisi düzeyleri arasında anlamlı, pozitif ve düşük bir ilişki bulunmuştur. Gözlem ve görüşmelerden elde edilen bulgulara göre katılımcıların sınıf içindeki uygulamalarında çocuk haklarına uygunluklarına yönelik görüş ve davranışlarının istenilen düzeyde değildir. Katılımcıların etkinlikler hakkında çocukların fikirlerini almadıkları ve geri bildirim vermedikleri saptanmış, yeteri kadar bilgilendirme ve değerlendirme yapmadıkları bulunmuştur. Bütün çocukların etkinliğe katılımlarına önem vermeleri ve kararlarına saygı duymalarına rağmen katılım sağlamak istemeyenler için farklı alternatifler sunmadıkları gözlem ve görüşmeler sonucu elde edilmiştir. Bununla birlikte katılımcıların çocuklara zorlandıklarında rehber oldukları elde edilmiştir. Katılımcıların oyun hakkına önem verdikleri hem tutum ölçeğinde, hem de yapılan görüşmelerde görülmektedir. Fakat sınıfta çocuklara oyun oynamaları için yeterli fırsatlar sağlanmadığı saptanmıştır. Öğretmenlerin çocuklara sevgiyle yaklaştığı hem gözlem hem de görüşme bulgularında yer almaktadır. Fakat istenilmeyen durumlarda öğretmenlerin tehdit, kıyaslama ve yargılama davranışları gösterdikleri saptanmıştır. Öğretmenlerin çocukların ihmal, istismar ve şiddetten korunması gerektiği tutumunda ve görüşünde oldukları bulunmuş ve sınıfta da çocukların zarar görmesini önledikleri gözlemlenmiştir. Son olarak, katılımcıların çocukların paylaşımlarını yeteri kadar desteklemedikleri ve desteklemeye yönelik herhangi bir ortam hazırlamadıkları görülmüştür. | tr_TR |
dc.contributor.department | İlköğretim | tr_TR |
dc.contributor.authorID | 247931 | tr_TR |