dc.contributor.advisor | Tuncay, Tarık | |
dc.contributor.author | Ateş, Kamil | |
dc.date.accessioned | 2018-02-06T11:15:00Z | |
dc.date.available | 2018-02-06T11:15:00Z | |
dc.date.issued | 2018 | |
dc.date.submitted | 2017-12-26 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/4260 | |
dc.description.abstract | The main purpose of the study is to examine the services provided by local authorities in the social rehabilitation of drug addicts in the eyes of the beneficiaries. Based on the sample of the Youth and Family Support Center, which closes an important gap in the field of social rehabilitation in combating drug abuse, the role of local governments in pre- and post-treatment support and social rehabilitation of drug users and addicted individuals is to investigate the Case of Bursa. In the research, it is aimed to draw attention to the issue of social rehabilitation of medicine dependents, which is one of the most recent and most important issues of local governments, especially social policies of municipalities, to create awareness and contribute to solution of this problem surrounding our country with new centers to be opened.
The research is a pilot study in which the general screening model based on the quantitative methodology with the reason of suitability for the purpose of the study being conducted is used. Based on this model, the study tried to determine the current state of services provided by local governments in the social rehabilitation of drug addicts in Bursa and the opinions of beneficiaries benefiting from GADEM, a social rehabilitation center. Using the study sampling method, 140 studies were conducted with 489 items registered to GADEM.
9.3% of the substance users participating in the survey and having a mean age of 16.6 are women and 90.7% are men. 9.3% of them are in the ages of 10-17 years (3 of them are early adolescent, 7 are middle adolescents and 3 are late adolescents) and 39.3% are 18-24 years old and 23.6% age 25-30 years, 22.1% 31-40 years, 3.6% 41-49 years, and 2.1% 50 years of age and above. Of the participants, 20.7% are married, 69.3% are single, 9.3% are divorced and 0.7% are married but separate from each other. 38.6% of participants were in Osmangazi, 30% in Lightning, 12.1% in Nilüfer, 1.4% in Gemlik, 2.1% in İnegöl, 5% in Gürsu, 5.7% in Mudanya and 5% in Kestel . The first item used was 79.3% (111 people) escaped. P = .027 <.05 (χ2 (1) = 12.604, p = .027)), 75.7% had started to use substance due to their friend's environment, 62.1% medical / clinic treatment, and 30.7% were files for drug use. A statistically significant association between drug use and criminal case crime was found at a very high level (P = .000 <.05 (χ2 (1) = 80.375, p = .000). Statistical analysis between multiple drug use and self- = .351 <.05 (χ2 (1) = 2.096, p = .351), and 83.6% were observed to have accepted medical treatment after counseling.
During the treatment of substance abuse and after the rehabilitation process, the social worker undertakes a number of roles. These roles are shaped according to different intervention levels (micro, mezzo and macro). When we look at the micro level of the social worker's consulting role, we provide consultation and counseling for the drug addicted individual and his / her family, providing change at the institutional level to make mezzo-level addictive treatment and rehabilitation service better conditions and providing macro policy contribution and assistance in substance addiction. Integration from community requires the social worker to work efficiently in the short, medium and long term (micro-mezzo and macro) levels. Among the activities that need to be urgently intervened are the strengthening of individuals with addictive treatment in the perspective of the forces, the interventions that reduce or eliminate the harms in the social environment, mobilize the resources in society, change the secular legal / political legislation seen in society, and develop the steps to support social inclusion.
A social rehabilitation structures across the country after medical treatment in Turkey seems to be no low success rate of drug addiction treatment is not enough. Societies where addicts are difficult to adapt to social life are those who have the lowest success rate in addiction treatment. This is why collective rehabilitation activities, not just medical treatments, but also ongoing are important for a healthy community. Addiction treatment, on the other hand, is a process that can be successfully accomplished through the full existence of social integration programs. For this reason, the pre- and post-treatment support and social rehabilitation process becomes extremely important | tr_TR |
dc.description.sponsorship | Türkiye Sağlıklı Kentler Bİrliği | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | İÇİNDEKİLER
KABUL VE ONAY i
BiLDiRiM ii
YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii
ETİK BEYAN iv
TEŞEKKÜR vi
ÖZET vii
ABSTRACT ix
İÇİNDEKİLER xi
KISALTMALAR DİZİNİ xiv
TABLOLAR DİZİNİ xv
GRAFİKLER DİZİNİ xv
ŞEKİLLER DİZİNİ xv
ÇİZELGELER DİZİNİ xvi
GİRİŞ 1
1. BÖLÜM 9
KONUYA İLİŞKİN KURAMSAL ÇERÇEVE 9
1.1. Uyuşturucu Madde ve Madde Bağımlılığı Kavramı 9
1.1.1. Uyuşturucu ve Bağımlılık 10
1.1.2. Bağımlılık Nedenleri 12
1.1.3. Madde Bağımlılığına Eşlik Eden Psikopatolojiler 14
1.1.4. Bağımlılık Türleri 15
1.1.4.1. Fiziksel Bağımlılık 16
1.1.4.2. Psikolojik Bağımlılık 17
1.1.5. Bağımlılık Yapıcı Maddelerin Sınıflandırılması 17
1.2. Bağımlılığın Tedavisi ve Rehabilitasyonu 18
1.2.1. Alkol Bağımlılığının Tedavisi ve Rehabilitasyonu 20
1.2.2. Madde Bağımlılığının Tedavisi 22
1.2.3. Rehabilitasyon 25
1.2.3.1. Tıbbı Rehabilitasyon 27
1.2.3.2. Sosyal Rehabilitasyon 28
1.2.4. Tedavi Verileri ve İstatistikleri 31
1.3. Madde Kullanım Yaygınlığı 33
1.3.1. Dünya’da Madde Kullanım Yaygınlığı 33
1.3.2. Avrupa’da Madde Kullanım Yaygınlığı 37
1.3.3. Türkiye’de Madde Kullanımı Yaygınlığı 40
1.3.3.1. Türkiye’de Uyuşturucu Mücadele İle İlgili İstatistikler 44
1.3.4. Bursa’da Madde Kullanım Yaygınlığı ve Uyuşturucu İle Mücadele 46
1.3.4.1. Bursa İli Tedavi Verileri ve İstatistikleri 51
1.3.4.1.1. Amatem Verileri 51
1.3.4.1.2. Çematem Verileri 52
1.4. Yerel Yönetimlerde Bağımlılığın Rehabilitasyonu ve Sosyal Hizmet Mesleği 53
1.4.1. Yerel Yönetimler ve “Sosyal Belediyecilik” 53
1.4.2. Belediyelerin Madde Bağımlılığı İle Mücadele Çalışmaları 59
1.4.3. Bursa’da Uyuşturucu İle Mücadelede Yeni Yaklaşımlar ve Bağımlı Bireylerin Sosyal Rehabilitasyonu 64
1.4.3.1. Değerlisin Sağlıklı Kal Projesi 66
1.4.3.2. Gençlik ve Aile Destek Merkezi (Gadem) “Sosyal Rehabilitasyon Merkezi” 67
1.4.3.2.1. Gadem’in Açılışı 67
1.4.3.2.2. Gadem’in Amacı 67
1.4.3.2.3. Gadem’in Personel Durumu ve Fiziki Yapısı 68
1.4.3.2.4. Mobil Ekip ve Ex user (Eski Kullanıcı) Uygulaması 68
1.4.3.2.5. İnterdisipliner Bir Yaklaşım “Gadem Koordinasyon Kurulu” 69
1.4.3.2.6. Gadem’in İşleyişi 69
1.4.3.2.7. Bütünşehir Sistemi ve İlçe Belediye Koordinatörleri Kurulu 71
1.4.3.2.8. Gadem’de Bireye Yönelik Sosyal Rehabilitasyon Çalışmaları “Mikro Düzey” 72
1.4.3.2.9. Gadem’de Aileye Yönelik Sosyal Rehabilitasyon Çalışmaları “Mezzo Düzey” 74
1.4.3.2.10. Gadem’den ‘Öğretmenim Canım Benim’ Projesi “Makro Düzey” 75
1.4.4. Madde Bağımlılığı Alanında Sosyal Hizmetin Rolleri 76
1.4.5. Araştırmanın Problemi 81
1.4.6. Araştırmanın Amacı 83
1.4.7. Araştırmanın Önemi 83
1.4.8. Araştırmadaki Varsayımlar 84
1.4.9. Araştırmanın Sınırlılıkları 85
1.4.10. Tanımlar 85
2. BÖLÜM 87
2. YÖNTEM 87
2.1. Araştırma Modeli 87
2.2. Araştırmanın Evren ve Örneklemi 88
2.3. Veri Toplama Araçları 89
2.4. Veri Toplama Süreci 90
2.5. Verilerin İşlenmesi ve Çözümlenmesi 91
2.6. Araştırmada Süre ve Olanaklar 91
3. BÖLÜM 92
3. BULGULAR VE YORUM 92
3.1. Sosyo-Demografik Bulgular 92
3.2. Katılımcıların Kullandığı Maddelere İlişkin Bilgiler 100
3.3. Katılımcıların Mesleki, Çalışma ve Ekonomik Durumu 130
3.4. Katılımcının Ailesiyle ve Çevresiyle İlişki Durumu 134
3.5. Katılımcıların Gadem’e Geliş Süreci ve Sonrası 139
4. BÖLÜM 147
4. SONUÇ VE ÖNERİLER 147
4.1. Sonuç 147
4.2. Öneriler 148
1.4.10.1. Mikro Boyutta Öneriler 149
1.4.10.2. Mezzo Boyutta Öneriler 149
1.4.10.3. Makro Boyutta Öneriler 149
EKLER 168
EK 1-A: Aydınlatılmış Onam Formu 168
EK 1-B: Anket Araştırmaları İçin Aydınlatılmış Onam Formu 171
EK 2: Anket Formu 172
EK 3: Orijinallik Raporu 178
EK 4: Veli/Vasi Onay Formu 180
EK 5: Çocuk Rıza Formu 182
EK 6-A: Türkiye Sağlıklı Kentler Birliği Bilimsel Çalışmaları Destekleme Yazısı 184
EK 6-B: Türkiye Sağlıklı Kentler Birliği Bilimsel Çalışmaları Destekleme Yazısı 185
EK 7: H.Ü. Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu İzni 186
EK 8: Gadem Araştırma İdari İzni 187
ÖZGEÇMİŞ………………………………………………………………………………………………………..188 | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/restrictedAccess | tr_TR |
dc.subject | bağımlılık | tr_TR |
dc.subject | sosyal rehabilitasyon | |
dc.subject | sosyal hizmet | |
dc.subject | yerel yönetimler | |
dc.subject | sosyal belediyecilik | |
dc.title | Madde Bağımlılarının Sosyal Rehabilitasyonunda Yerel Yönetimlerin Rolü-Bursa İli Örneği | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu araştırmanın ana amacı, madde bağımlılarının sosyal rehabilitasyonunda yerel yönetimler tarafından verilen hizmetleri yararlanıcıların gözünden incelemektir. Madde bağımlılığı ile mücadelede sosyal rehabilitasyon alanında önemli bir eksikliği kapatan Gençlik ve Aile Destek Merkezi örnekleminden hareket edilmiştir. Madde bağımlısı bireylerin, tedavi öncesi ve sonrası destek ve sosyal rehabilitasyonunda yerel yönetimlerin rolü Bursa ili örneğinde araştırılmıştır. Araştırmada, yerel yönetimlerin özellikle de belediyelerin sosyal politikaların en güncel ve en önemli konularından birisi olan madde bağımlılarının tıbbı tedavi sonrası sosyal rehabilitasyonu konusuna dikkatlerini çekmek, farkındalık oluşturmak ve açılacak yeni merkezler ile ülkemizi saran bu sorunun çözümüne katkı sağlamak istenmiştir. Araştırma, yapılan çalışmanın amacına uygunluğu nedeni ile niceliksel metodolojiye dayalı genel tarama modelinin kullanıldığı tanıtsal bir çalışmadır. Bu model esas alınarak çalışmada Bursa’da madde bağımlılarının sosyal rehabilitasyonunda yerel yönetimler tarafından verilen hizmetlerin mevcut durumu ve sosyal rehabilitasyon merkezi olan GADEM’den yararlanan yararlanıcıların görüşleri çerçevesinde saptanmaya çalışılmıştır. Çalışma örnekleme yöntemi kullanılarak GADEM’e kayıtlı 489 madde kullanıcısından 140’ı ile gerçekleştirilmiştir.
Araştırmaya katılan ve yaş ortalamaları = 16.6 olan madde kullanıcıların %9.3’ünü kadın, %90.7’ini erkekler oluşturmaktadır. Yaş aralıklarına bakıldığında ise %9.3’ü 10-17 yaş (bunların içerisinde erken ergenlik evresinde 3 kişi, orta ergenlik döneminde 7 kişi ve geç ergenlik döneminde ise 3 kişi olmak üzere toplam 13 kişidir ) %39.3’ü 18-24 yaş, %23.6’sı 25-30 yaş, %22.1’i 31-40 yaş, %3.6’sı 41-49 yaş, ve %2.1’i 50 ve üstü yaş ve aralığındaki kişilerden oluşmaktadır. Katılımcıların içerisinde %20,7’si evli, %69.3’ü bekar, %9.3’ünü boşanmış ve %0.7’sini evli ama eşinden ayrı olanlar oluşturmaktadır. Katılımcıların %38.6’sı Osmangazi, %30.’u Yıldırım, %12.1 Nilüfer, %1.4’ü Gemlik, %2.1’i İnegöl, %5’i Gürsu, %5.7’si Mudanya ve %5’i Kestel İlçesinde ikamet etmektedir. İlk kullanılan madde %79.3’ü (111 kişi) esrardır. Madde kullanım sıklığı ile cinsiyet arasında anlamlı bir farklılık olduğu (p=.027<.05, (( χ2(1) = 12.604, p = .027)), %75.7’si arkadaş çevresi sebebiyle madde kullanmaya başladığı, %62.1’i daha önce tıbbı/klinik tedavi gördüğü, %30.7’si uyuşturucu kullanımından dolayı dosyası olduğu tespit edilmiştir. Uyuşturucu kullanımı ile adli vaka suç arasındaki istatistiksel olarak çok yüksek derecede anlamlı bir bağlantı bulunmuştur; (p=.000<.05, ((χ2(1) = 80.375, p = .000). ) Çoklu madde kullanımı ile kendisine zarar verme arasında istatistiksel p=.351<.05, (χ2(1) = 2.096, p = .351 olarak anlamlı bir bağlantı bulunduğu ve %83.6’sının danışmanlık hizmeti sonrası tıbbı tedaviyi kabul ettiği gözlemlenen durumlar arasındadır. Madde bağımlılığının tedavisinde ve sonrasında gerçekleştirilen rehabilitasyon sürecinde sosyal hizmet uzmanı önemli roller üstlenmektedir. Bu roller farklı müdahale düzeylerine göre (mikro, mezzo ve makro ) şöyle şekillenmektedir. Sosyal hizmet uzmanın danışmanlık rolünün mikro düzeyine baktığımızda madde bağımlısı birey ve ailesine yönelik konsültasyon ve danışmanlık, mezzo düzeyinde bağımlılık tedavi ve rehabilitasyon hizmetinin daha iyi şartlarda yapılması için kurum seviyesinde değişim sağlama, makro düzeyde ise madde bağımlılığı alanında politikalara katkı ve yardım sağlamaktır. Toplumla yeniden bütünleşmesi ve uyumu, sosyal hizmet uzmanının kısa, orta ve uzun vadede (mikro-mezzo ve makro) seviyelerde etkin çalışmasını gerekli kılmaktadır. Bağımlılık tedavisi görmüş bireyleri güçler perspektifinde güçlendirme, sosyal çevredeki zararları azaltan ya da yok eden müdahalelerde bulunma, toplumdaki kaynakları sosyal hizmet rolüyle harekete geçirme, toplumda görülen dışlayıcı yasal/politik mevzuatı değiştirme, sosyal içermeyi destekleyecek adımları geliştirme acilen müdahale edilmesi gereken faaliyetler arasında sayılabilir. Türkiye’de tıbbı tedavi sonrasında ülke genelinde bir sosyal rehabilitasyon yapısı henüz yeterli olmadığından madde bağımlılığı tedavisinin başarı oranının düşük olduğu görülmektedir. Bağımlıların sosyal hayata tekrar adapte olmasının zor olduğu toplumlar, bağımlılık tedavisinde başarı oranının en düşük olduğu toplumlardır. Bu yüzden sadece tıbbı tedavi değil devamında yapılacak olan topluma yeniden kazandırma faaliyetleri de sağlıklı bir toplum için önemlidir. Öte yandan bağımlılık tedavisi ancak tam manasıyla gerçekleştirilen sosyal bütünleşme programlarının varlığıyla başarıya ulaşabilecek bir süreçtir. Bu nedenle tedavi öncesi ve sonrası destek ve sosyal rehabilitasyon süreci son derece önemli hale gelmektedir | tr_TR |
dc.contributor.department | Sosyal Hizmet | tr_TR |
dc.contributor.authorID | 272007 | tr_TR |