Show simple item record

dc.contributor.advisorCılga, İbrahim
dc.contributor.authorTaş, Ayşe
dc.date.accessioned2017-08-01T13:36:08Z
dc.date.available2017-08-01T13:36:08Z
dc.date.issued2017-07
dc.date.submitted2017-06-08
dc.identifier.citationAltaş, E. (2009). Çocukların Cinsel İstismarı Suçu. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Akbaş, T., Sanberk, İ. (2011). Çocuklara Yönelik Cinsel Taciz ve Koruyucu Eğitim- Çocuklarımızı Cinsel Tacizden Nasıl Koruyabiliriz? Adana: Karahan Kitabevi. Akdoğan, H. (2005). Çocuğun Cinsel İstismarı ve Türkiye’de Çocuk Cinsel İstismarını Önlemeye Yönelik Çalışmalar. Sexual Abuse Of The Children And Efforts İn Turkev To Prevent The Abuse, Polis Bilimleri Dergisi, 7 (1), 1-16. Child and Adolescent Psychiatrists. (2014). American Academy Of Child And Adolescent Psychiatry, The İnternational Journal, No. 5; Updated November 2014 22.06.2017 tarihinde http://www.aacap.org/AACAP/Families_and_Youth/Facts_for_Families/FFF-Guide/Child-Abuse-The-Hidden-Bruises-005.aspx adresinden erişildi. Avşar Kurnaz, Ş. (2007). Çocuk Yoksulluğu. Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 3 (12), 47-55. Ayral, F. (2010). Çocukların Cinsel İstismar Suçu ve Bu Suçla Mücadele. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Bahar, G. Savaş, H. Bahar, A. (2009). Çocuk İstismarı ve İhmali: Bir Gözden Geçirme. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4 (12), 52-65. Belma Gölge, Z., Hamzaoğlu, N ve Türk, B. (2011). Sağlık Çalışanlarının Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Farkındalık Düzeylerinin Ölçülmesi. Adli Tıp Dergisi, 26 (2), 86-96. Beter, Ö. (2010). Türkiye ve İngiltere’de Çocuk Koruma Sistemleri. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Bulut, S. (2007). Çocuk Cinsel İstismarı Hakkında Bir Derleme. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (28), 139-156. Burcu Öztürk, A. (2009). Çocuğun Cinsel İstismarı ve Aileyle Çalışma Child Sexual Abuse And Working With The Family. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 20 (2), 89-98. Canfield, M., Radcliffe, P., Marlow, S., Boreham, M., Gilchrist, G. (2017). Maternal Substance Use And Child Protection: A Rapid Evidence Assessment Of Factors Associated With Loss Of Child Care. Child Abuse & Neglect The İnternational Journal, Child Abuse & Neglect 70, 11–27. Çamurdan, A. (2006). Çocuk İhmali. Çocuk İstismarı ve İhmaline Multidisipliner Yaklaşım. (ss. 35-46), Ankara Üniversitesi Basımevi Definitions Of Child Abuse And Neglect. (2016). Child Welfare İnformation Cateway, Children’s Bureau, 22.06.2017 tarihinde https://www.childwelfare.gov/topics/can/ adresinden erişildi. Çocuk Haklarına Dair Sözleşme. (1989). Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 20 Kasım 1989. Çavlin Bozbeyoğlu, A., Koyuncu, E., Kardam, F. ve Sungur, A.(2010). Ailenin Karanlık Yüzü: Türkiye’de Ensest. Sosyoloji Araştırma Dergisi, 13 (1), 1-37. İMDAT- Şiddeti Önleme ve Rehabilitasyon Derneği ve ASUMA-Acıbadem Üniversitesi Suç ve Şiddetle Mücadele Uygulama ve Araştırma Merkezi. (2016). Çocuk İstismarına Yönelik Rapor. İstanbul: Şiddeti Önleme ve Rehabilitasyon Derneği-İMDAT ve ASUMA-Acıbadem Üniversitesi Suç ve Şiddetle Mücadele Uygulama ve Araştırma Merkezi. Doğan, Ö. (2009). Cinsel İstismara Uğrayan Ergenlerde Bireysel, Ailesel ve İstismara Ait Özelliklerin Tanımlanarak, İstismara Uğrama ve Psikiyatrik Bozukluk Oluşumu Üzerine Etkilerinin Araştırılması: Kontrollü Bir Çalışma. Uzmanlık Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Horozgil, D. (2011). Çocuk Cinsel İstismarı Suçunun Basit Şekli (TCK m. 103/1). Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 93, 108-146. İçağasıoğlu Çoban, A.(2013). Çocuk İhmal-İstismarında Uzmanlaşmış Koruyucu Aile Modeli, Türkiye’de Çocuğun Refahı ve Korunması “Kapsayıcı Bir Yaklaşım Arayışı”. E. Atamtürk ve E. Yaman (Haz.). Uluslararası Katılımlı Sosyal Hizmet Sempozyumu: 28-30 Kasım 2013-Kocaeli: Bildiriler (ss. 104-116). Ankara: Gündem Çocuk Derneği Yayınları. İnci, Y. (2010). Çocukların Cinsel Suistimali ve İstismarının Sosyo-Kültürel ve Ekonomik Boyutları. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara. İnan, M. (2010). 2005-2009 Yıllarında Kocaeli Adliyesi’nde Görülen Cinsel İstismar Konulu Davalarda Sanık ve Mağdur Çocukların Sosyo-Demografik Özellikleri ve Suçun Niteliği. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli. İnsan Hakları Derneği. (2008). Çocuk İhmali ve İstismarını Önleme Öğretmenler ve Aileler İçin Eğitim Kılavuzu, Ankara: İnsan Hakları Derneği. İşeri, E. (2006). Duygusal İstismar. Çocuk İstismarı ve İhmaline Multidisipliner Yaklaşım, (ss. 31-33). Ankara Üniversitesi Basımevi. Ovayolu, N., Uçan, Ö., ve Serindağ, S. (2007). Çocuklarda Cinsel İstismar ve Etkileri. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 2 (4), 13-22. Önen Doğan, Ö. (2009). Cinsel İstismara Uğrayan Ergenlerde Bireysel, Ailesel ve İstismara Ait Özelliklerin Tanımlanarak, İstismara Uğrama ve Psikiyatrik Bozukluk Oluşumu Üzerine Etkilerinin Araştırılması: Kontrollü Bir Çalışma. Uzmanlık Tezi, Doğuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir. Özbesler, C. ve İçağasıoğlu Çoban, A. (2013). İhmal ve İstismar Mağduru Çocuklarla Sosyal Hizmet, Sosyal Politika ve Kamu Yönetimi Bileşenleriyle Sosyal Hizmet Temelleri ve Uygulama Alanları. Ankara: Maya Akademi. Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları. Keskin, G. ve Çam, O. (2005). Çocuk Cinsel İstismarına Psikodinamik Hemşirelik Yaklaşımı, Türk Psikiyatri Dizini. Yeni Symposium Dergisi, 43 (3), 118-125. Koçak, C. ve Büyükgönenç, L.(2011). Toplumdaki Bireylerin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Bilgi ve Görüşleri, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 89-104. Köse Şahin, B.(2009). Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlardan Çocukların Cinsel İstismarı. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya. M. Shardlow, S.(2013). Protecting The Child, The Family And The State: A Brief Reflection, Türkiye’de Çocuğun Refahı ve Korunması “Kapsayıcı Bir Yaklaşım Arayışı”. E. Atamtürk ve E. Yaman (Haz.). Uluslararası Katılımlı Sosyal Hizmet Sempozyumu: 28-30 Kasım 2013-Kocaeli: Bildiriler (s. 104-116). Ankara: Gündem Çocuk Derneği Yayınları. Misra, A. (2011). Breaking The Silence, Easing The Pain: Efforts, Challenges, And Hopes Of Feminist Organizations In Turkey And India Working With Survivors Of Incest. Yüksek Lisans Tezi, Sabancı Üniversitesi, İstanbul. Polat, O. (2012). Çocuk İstismarı Nedir? Adli Tıp ve Adli Bilimler Dergisi, 15.01.2013 tarihinde http://www.adlitip.org/cocuk-istismari-nedir/ adresinden erişildi. Polat Uluocak, G. ve İçağasıoğlu Çoban, A.(2011). Çocuk İstismarı Alanında Çalışan Sosyal Hizmet Uzmanları Açısından Profesyonel Karar Verme. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 22 (2), 161-173. Riskler ve Çocuk Koruma, http://www.unicef.org.tr/sayfa.aspx?id=22 adresinden 10.15.2013 tarihinde erişim sağlanmıştır. Sandalcı, F. (2004). Aile İçinde ve Dışında Uğradığı Cinsel İstismar Nedeni İle Koruma Altına Alınan ve SHÇEK Kuruluşlarında Bakılan Çocukların Sosyo-Demografik Özellikleri ve Koruma Süreçleri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Serdar Taçyıldız, Ç.(2013). Cinsel İstismar Suçlularında Ebeveyn Kabul/Reddi (Baba) ve Çocukluk Dönemi Kararlarının İşlenen Suça Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul. Şahin, F. (2006). Çocuk İstismarının Tanımı, Epidemolojisi ve Multidisipliner Takım Yaklaşımının Önemi. Çocuk İstismarı ve İhmaline Multidisipliner Yaklaşım, (ss. 5-11). Ankara Üniversitesi Basımevi. Meclis Araştırma Komisyonu. (2010). TBMM Kayıp Çocuklar Başta Olmak Üzere Çocukların Mağdur Olduğu Sorunların Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis Araştırması Komisyonu Raporu, Ankara: Meclis Araştırma Komisyonu. Trabzon Barosu. (2015). Trabzon Barosu Çocuk Hakları Komisyonu Çocuk İzlem Merkezleri Türkiye Raporu. Trabzon: Trabzon Barosu. Uysal, A. (1998). Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılamada Hemşire ve Ebelerin Bilgi Düzeylerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir. UNİSEF, (2013). Çocuk Adalet Sisteminde Sosyal Çalışmacının Rolü. Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu. Vatandaş, N. (2006). Fiziksel İstismar. Çocuk İstismarı ve İhmaline Multidisipliner Yaklaşım, (ss. 13-18). Ankara Üniversitesi Basımevi. Preventing Child Maltreatment: A Guide to Taking Action and Generating Evidence. (2006). World Health Organization: WHO Library Cataloguing-in-Publication Data. Yılmaz, A. (2009). Çocuk İstismarı ve İhmali: Risk Faktörleri ve Çocukların Psiko-Sosyal Gelişimi Üzerindeki Etkileri. Civil Academy Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (1), 63-79. Yılmaz, B. (2015). Bir Hastanede Çalışan Hemşirelerin Çocuk İhmal ve İstismarına Yönelik Bilgi ve Yaklaşımlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara. Yılmaz, G. (2009). Cinsel İstismara Uğramış ve Uğramamış 6-12 Yaş Grubundaki Çocukların Aile Resmi Çizimleri, Davranış Sorunları ve Ailelerin İşlevsel Özelliklerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Farklı Boyutlarıyla Çocuk İstismarı. (Şubat, 2002). Empati, 4, 2-9 www.ekin.k12.tr, 2009, http://www.ekin.k12.tr/yayinarsiv/empati/empati4.pdf adresinden 20.10.2013 tarihinde erişim sağlanmıştır. Türk Ceza Kanunu (2004). T. C. Resmi Gazete, 5237, 26 Eylül 2004. I.Türkiye Çocuk Hakları Stratejisi 2012-2016, (2011). M. Ruhi Şahin ve A. Gülan (Haz.). 1. Türkiye Çocuk Hakları Kongresi Tübitak-Tüsside. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.tr_TR
dc.identifier.otherYÖK referans no: 10153381
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3841
dc.description.abstractThe research was carried out on Hacettepe University children's development, pre-school teachers, classroom teachers, social work, psychology, and sociology senior students. A total of 259 students participated in the survey from 570 students in the last class. Survey data were collected by face-to-face survey method. When we look at the age range of the students participating in the survey, 96.9% are in the age range of 18-27 years. In the same way, 98.5% of students were married and 1.16% were children. When we looked at the situation of students receiving information about child neglect and abuse, 68.8% of the students stated that they received information. The highest rate was child development with 98.0%, while the lowest rate was classroom teachers with 23.4%. Also, while 53.3% of students related to child neglect and abuse indicated that they did not attend any conferences/seminars, 46.7% of the students stated that they participated in the conference/seminar. In this respect, the highest participation was with 68.9% of social work students. When we look at the rate of encounter with the case, 66.7% of the students stated that they did not encounter any case, and the most encountered part was social work student with 56.8%. The minimum rate was 15.2% with pre-school. You were also asked if you could be diagnosed with the students when they met with the case. In this regard, 75.5% of the students stated that they can diagnose the case. This is a promising answer. However, in general, students (48.8%) found that students were found to be self sufficient. Very adequate and sufficient finding rates were only 19.7%. On the departmental basis, the highest rate of self-sufficiency was child development with 63.3% and social work student with 51.1%. It was understood that students should be able to answer yes with 92.9% in case of needing information about their lack of education in this regard. The students were asked what they did when they met the case. When we look at the answers given by students, social service is the only part that generally uses professional knowledge and skills and does all the work related to legal processes. When we look at the answers of the other chapters, we see that there are more reactions in the form of individual intervention and reaction, and in a few cases we see that the case is carried out by judicial processes. When we looked at the mean scores of the scale information about diagnosing the signs and risks of child neglect and abuse, the highest average was 2.57 ± 0.24 and the lowest was 2.26 ± 0.34. However, all departments received points below the expected score of 3. This shows us that all departments have lack of knowledge. In addition, when the answers given to the subscales of the departments are examined, the highest true rates are the characteristics of children who are predisposed to child neglect and exploitation, while the lowest mean neglect indications and sexual exploitation statements for children have been areas of concern. While pupils are better at diagnosing behavioral symptoms in child neglect and abuse, they have failed to diagnose neglect and sexuality. This shows that the information on students about child neglect and abuse is based on more general information and that specific information on more sensitive subjects is low. According to the results of the research and applied questionnaire, the students think that there is lack of information about child neglect and abuse. While there is a serious difference between the departments in terms of information about child neglect and abuse, the level of social service department has a high level of knowledge about implementation. From this point of view, it is considered that the knowledge level of the most important point is increased.tr_TR
dc.description.tableofcontentsİçindekiler KABUL VE ONAY…...............……………………………………………………………….i BİLDİRİM……………………...………………………………………………………………ii YAYINLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI……….......…..………………...iii ETİK BEYAN……………………………………………………………………………….…iv TEŞEKKÜR ..............................................................................................................v ÖZET ......................................................................................................................vi ABSTRACT .............................................................................................................viii KISALTMALAR............................................................................................................xiv TABLOLAR LİSTESİ .............................................................................................xv EKLER LİSTESİ ....................................................................................................xvii ÖNSÖZ ...................................................................................................................xviii GİRİŞ .......................................................................................................................1 1.BÖLÜM ...............................................................................................................1 1.1. ARAŞTIRMAYA GİRİŞ .......................................................................................1 1.2. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARININ GENEL ÇERÇEVESİ ...............................3 1.3. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARININ KAVRAMSAL BOYUTU ...............................5 1.4. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARININ TANIMI ......................................................10 1.4.1. Fiziksel İstismarın Tanımı ..............................................................................12 1.4.2. Duygusal İstismarın Tanımı ..............................................................................13 1.4.3. Çocuk İhmalinin Tanımı ......................................................................................14 1.4.4. Cinsel İstismarın Tanımı ..............................................................................16 1.4.5. Aile İçi Cinsel İstismar: “Ensest” ......................................................................20 1.5. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARI İLE İLGİLİ ULUSLARARASI DÜZENLEMELER..22 1.6. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARI İLE İLGİLİ TÜRKİYE’DEKİ HUKUKSAL ZEMİN..24 1.7. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARINDA TÜRKİYE’DEKİ GENEL DURUM ..............27 1.8. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARININ ÖNLENMESİ-TBMM STRATEJİLER VE EYLEMLER PLANI ......................................................................................................................................31 1.9. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARI VE SOSYAL HİZMET KURUMLARI ..............34 1.9.1. Çocuk İzlem Merkezlerinin Yapısı ......................................................................35 1.10. İHMAL VE İSTİSMARIN ÇOCUĞUN PSİKO-SOSYAL GELİŞİMİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ 39 1.11. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARI AÇISINDAN RİSK FAKTÖRLERİ ..............41 1.12. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARINA KARŞI KORUYUCU ÖNLEMLER ..............42 1.12.1. Bir Çocuk İstismar Edildiğini Açıklarsa Ne Yapılmalıdır! ..............................45 1.13. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARINDA AİLE İLE ÇALIŞMA ..............................46 1.14. ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARI VE SOSYAL HİZMET UYGULAMALARI ......49 1.15. ARAŞTIRMANIN SORUNSALI ......................................................................52 1.16. ARAŞTIRMANIN AMACI ..............................................................................54 1.17. ARAŞTIRMANIN ÖNEMİ ..............................................................................55 1.18. ARAŞTIRMANIN VARSAYIMLARI ......................................................................56 1.19. ARAŞTIRMANIN SINIRLILIKLARI ......................................................................56 1.20.TANIMLAR ......................................................................................................56 2. BÖLÜM ..............................................................................................................58 GEREÇ VE YÖNTEM ..............................................................................................58 2.1. ARAŞTIRMANIN YÖNTEMİ ..............................................................................58 2.1.1. Sosyo-Demografik Veri Formu ......................................................................58 2.1.2. Çocuk İhmal ve İstismarının Belirti ve Risklerini Tanılama Ölçek Formu ......58 2.1.3. Aracın Geçerlik ve Güvenilirliği ......................................................................59 2.1.4. Araştırmanın Modeli ......................................................................................60 2.1.5. Çalışma Evreni ve Örneklem ......................................................................60 2.1.6. Verilerin Toplanması ......................................................................................61 2.1.7. Verilerin Çözümlenmesi ve Yorumlanması ......................................................61 2.1.7.1. Anket Formunun Değerlendirilmesi ..............................................................61 2.1.7.2. Araştırma Bulgularının Analizi ......................................................................62 2.1.8. Araştırmanın Süresi ......................................................................................63 3. BÖLÜM ..............................................................................................................64 BULGULAR ..............................................................................................................64 3.1 ÖĞRENCİLERE AİT TANITICI BİLGİLER ......................................................64 Tablo 1: Öğrencilere Ait Sosyo-Demografik Özellikler ..............................................64 Tablo 2: Öğrencilerin Çocuk İhmal ve İstismarı Konusunda Eğitim Alma Durumları.....65 Tablo 3: Öğrencilerin Çocuk İhmal ve İstismarına İlişkin Yeterlilik Durumları ..............68 3.2. ÖĞRENCİLERİN ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARININ BELİRTİ VE RİSKLERİNİ TANILAMAYA İLİŞKİN BİLGİ DÜZEYLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ ......................................71 Tablo 4: Öğrencilerin Çocuk İhmal ve İstismarının Belirti ve Risklerini Tanılama Genel Ölçek ve Alt Ölçek Maddelerine Verdikleri Yanıtların İncelenmesi ..............................................71 3.3.1. Öğrencilerin Bölümlerine Göre Çocuklara Yönelik İhmal ve İstismarın Belirti ve Risklerini Tanılama Genel Ölçek ve Alt Ölçek Maddelerinin Puan Ortalamalarının Dağılımı ......79 Tablo 11: Öğrencilerin Bölümlerine Göre Çocuklara Yönelik İhmal ve İstismarın Belirti ve Risklerini Tanılama Konusunda Bilgi Puan Ortalamalarının Dağılımı ......................................86 3.2.4. Öğrencilerin Bölümlerine Göre Çocuklara Yönelik İhmal ve İstismarı Vakalarıyla Karşılaştıklarında Ne Yaptıklarına Dair Açık Uçlu Sorulara Verdikleri Cevaplar ......87 3.3.ÖĞRENCİLERİN ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARININ BELİRTİ VE RİSKLERİNİ TANILAMA KONUSUNDA BİLGİ PUAN ORTALAMALARINI ETKİLEYEN ETMENLER ..............92 Tablo 18: Öğrencilerin Çocuk İhmal ve İstismarı Hakkında Kendilerini Yeterli Bulması Açısından Değerlendirilmesi ......................................................................................................92 Tablo 19: Çocuk İhmal ve İstismarının Belirti ve Riskleri Tanılama Bilgi Puan Ortalamalarının Öğrencilerin Bölümlerine Göre Dağılımı ......................................................................93 Tablo 20: Öğrencilerin Bölümleri Arasında Anlamlı İlişki Bulunması Açısından Bölümlerin Karşılaştırması ......................................................................................................94 Tablo 21: Eğitim Hayatı Boyunca Çocuk İhmal ve İstismarı Vakasıyla Karşılaşma Durumuna Göre Bilgi Puan Ortalaması ......................................................................................................96 Tablo 22: Öğrenim Sırasında Çocuk İhmal ve İstismarı Konusunda Bilgi Alma Durumunun Bilgi Puan Ortalamasına Etkisi ......................................................................................................97 3. BÖLÜM ..............................................................................................................98 TARTIŞMA, SONUÇ VE ÖNERİLER ......................................................................98 4.TARTIŞMA ..............................................................................................................98 4.1. ÖĞRENCİLER HAKKINDA TANITICI BİLGİLER ..............................................98 4.1.1. Öğrencilerin Sosyo-Demografik Özellikleri ......................................................98 4.1.2. Öğrencilerin Çocuk İhmal ve İstismarı Hakkında Eğitim Etkinlikleri ..............98 4.1.3. Öğrencilerin Çocuk İhmal ve İstismarına İlişkin Görüşleri ............................100 4.2. ÖĞRENCİLERİN ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARININ BELİRTİ VE RİSKLERİNİ TANILAMAYA İLİŞKİN BİLGİ DÜZEYLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ ....................................102 4.2.1. Öğrencilerin Çocuk İhmal ve İstismarının Belirti ve Risklerini Tanılama Genel Ölçek ve Alt Ölçek Maddelerine Verdikleri Yanıtların İncelenmesi ....................................................102 4.2.SONUÇ ............................................................................................................114 4.3. ÖNERİLER ....................................................................................................121 KAYNAKÇA: ............................................................................................................124 EKLER: ....................................................................................................................129tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectÇocuk İhmal ve İstismarıtr_TR
dc.subjectİhmal
dc.subjectCinsel İstismar
dc.subjectSosyal Hizmet
dc.subjectChild Neglect and Abuse
dc.subjectNeglect
dc.subjectSexual Abuse
dc.subjectSocial Work
dc.titleHacettepe Üniversitesi Öğrencilerinin Çocuk İhmal ve İstismarı Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin İncelenmesitr_TR
dc.title.alternativeHACETTEPE ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARI HAKKINDAKİ BİLGİ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetAraştırma Hacettepe Üniversitesi öğrencilerinden çocuk gelişimi, okul öncesi öğretmenliği, sınıf öğretmenliği, sosyal hizmet, psikoloji ve sosyoloji son sınıf öğrencilerine yapılmıştır. Araştırmaya son sınıfta bulunan 570 öğrenciden toplam 259 öğrenci katılmıştır. Araştırmanın verileri yüz yüze anket uygulama yöntemi ile toplanmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş aralığına baktığımızda %96.9’si 18-27 yaş aralığındadır. Aynı şekilde medeni durumlarına bakıldığında %98.5’i bekar ve çocuk sahibi olan öğrenci oranı %1.16 olarak bulunmuştur. Öğrencilerin çocuk ihmal ve istismarı hakkında bilgi alma durumlarına baktığımızda öğrencilerin %68.8’i bilgi aldığını belirtmiştir. En yüksek oran %98.0 ile çocuk gelişimi olurken en düşük oran %23.4 ile sınıf öğretmenliği olmuştur. Ayrıca çocuk ihmal ve istismarı ile ilgili öğrencilerin %53.3’ü herhangi bir konferans/seminere katılmadığını belirtirken öğrencilerin %46.7’si konferans/seminere katılım gösterdiğini dile getirmiştir. Bu açıdan en yüksek katılım %68.9 ile sosyal hizmet öğrencileri olmuştur. Vaka ile karşılaşma oranlarına baktığımızda ise öğrencilerin %66.7’si herhangi bir vaka ile karşılaşmadığını belirtirken en fazla vaka ile karşılaşan bölüm %56.8 ile sosyal hizmet öğrencileri olmuştur. En az oran ise %15.2 ile okul öncesi bölümü olmuştur. Ayrıca öğrencilere vaka ile karşılaştıklarında tanılayabilir misiniz diye soruldu. Bu konuda öğrencilerin %75.5’i vakayı tanılayabileceğini belirtmiştir. Bu umut verici bir cevaptır. Ancak öğrencilerin kendini yeterli bulması ile ilgili soruda öğrenciler genel olarak (%48.8) kısmen yeterli bulmuştur. Çok yeterli ve yeterli bulma oranları ise sadece %19.7 olmuştur. Bölüm bazında ise kendini kısmen yeterli bulmada en yüksek oran %63.3 ile çocuk gelişimi ve %51.1 ile sosyal hizmet öğrencileri olmuştur. Öğrencilerin bu konuda eğitim eksikliklerinin bulunduğuna dair farkındalıklarının oldukları bilgiye ihtiyacınız var mı sorusuna %92.9 ile evet cevabı vermelerinden anlaşılmıştır. Öğrencilere vaka ile karşılaştıklarında ne yaptıkları sorulmuştur. Öğrencilerin verdikleri cevaplara baktığımızda genelde mesleki bilgi ve beceri kullanan ve yasal süreçlerle ilgili tüm çalışmaları yapan tek bölüm sosyal hizmet öğrencileri olmuştur. Diğer bölümlerin cevapların baktığımızda daha çok bireysel müdahale ve tepki şeklinde tepkilerin olduğunu ve çok az bir vaka da olayın adli süreçlere taşındığını görüyoruz. Yapılan araştırmada öğrenciler çocuk ihmal ve istismarının belirti ve riskleri tanılama konusundaki ölçek bilgi puan ortalamalarına baktığımızda en yüksek ortalama 2.57±0.24 ile okul öncesi olurken en düşük ortalama 2.26±0.34 ile psikoloji olmuştur. Ancak tüm bölümler beklendik puan olan 3’ün altında puan almışlardır. Bu da tüm bölümlerin bilgi eksikliklerinin olduğunu bize göstermektedir. Ayrıca bölümlerin alt ölçek maddelerine verdikleri cevaplar incelendiğinde en yüksek doğru oranı çocuk ihmal ve istismarına yatkın çocukların özellikleri olurken, en düşük ortalama ihmal belirtileri ve çocuklara yönelik cinsel istismar belirtileri ile ilgili alanlar olmuştur. Öğrenciler çocuk ihmal ve istismarında davranışsal belirtileri tanılamada daha iyiyken ihmal ve cinsel belirtileri tanılamada daha başarısız olmuşlardır. Bu durum çocuk ihmal ve istismarı hakkındaki öğrencilerin bilgilerinin daha genel geçer bilgiler üzerine olduğunu ve daha hassas konularla ilgili spesifik bilgilerinin düşük olduğunu göstermektedir. Yapılan araştırma ve uygulanan anket formlarından çıkan sonuçlara göre öğrencilerin çocuk ihmal ve istismarı hakkında bilgi eksikliği olduğu düşünmektedirler. Bölümler arasında çocuk ihmal ve istismarına yönelik bilgi açısından ciddi bir fark bulunmazken uygulama konusunda sosyal hizmet bölümünün bilgi düzeyi yüksek çıkmıştır. Bu açıdan en önemli noktanın bilgi düzeylerinin artırılması olduğu düşünülmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentSosyal Hizmettr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record