Abstract
Folk song is a kind of oral expression integrated with the melody, which includes the common world of imagination, feelings, thoughts and values belonging to society. The system of dreams, feelings, thoughts and values transmitted from generation to generation through folk songs embodies a number of cultural codes that, although they have undergone various changes and transformations in the process ranging from the mythological period to modern life, remain unchanged in essence. The status of men and women in social culture and life, their rights, responsibilities, duties, etc. these are some of the cultural codes that exist in the social subconscious and are revealed through folk songs. Men and women as creators of culture are parts of a whole. Depending on this phenomenon, the effects of gender roles are seen in the subject, melody, performance and shape characteristics of the folk song. It is possible to access information about the place, duty, rights and responsibilities of men and women in society through folk songs. It is possible to access information about the place, duty, rights and responsibilities of men and women in society through folk songs. Folk songs, in which cultural images and symbols are richly included, are also ceremonial texts that determine the roles of men and women in society. Gender is related to space. Space and spatial processes in our thesis will be examined in the context of gender relations, TRT Turk is located in the repertoire, folk songs, folk songs and the roles of men and women will be examined the role of gender in the effect of space; cultural geography and cultural contexts of Social Psychology in songs venue shall be determined by considering designs.
xmlui.mirage2.itemSummaryView.Collections
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation
Abalı, İ. (2022). Sosyokültürel Hayatta Ferdi Tayfur ve Çeşme Şarkısı. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 10(33), 31-58.
Abbasova, İ., & Akkaynak, Ö. (2017). Türkünün Kültürümüzdeki Yeri ve Önemi. Musiqi Dünyası, 4(73), 7848-7854.
Acıpayamlı, O. (1974). Türkiye’de Doğumla İlgili Âdet ve İnanmaların Etnolojik Etüdü. Ataturk Üniversitesi Yayınları.
Aça, M. (2016). Halk Bilimi El Kitabı. Kömen Yayınları.
Aikhenvald, A. Y. (2016). How Gender Shapes the World. Oxford University Press.
Akbalık, E. (2014). Halk Hikâyelerinde Bir İmaj Olarak Bağ ve Bahçenin Kadın ve Bedeni ile İlişkisi. Milli Folklor, 26, 113-124.
Akçay, D. G. (2013). Tokat Kenti Geleneksel Konut Dokusunun Koruma Bağlamında İrdelenmesi: Halit Sokak, Bey Sokak, Beyhamam Sokak [Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi]. İstanbul.
Akın, A. (2016). Tarihi Süreç İçinde Cami ve Fonksiyonları Üzerine Bir Deneme. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15(29), 177-209.
Akpınar, E. (2012). Eğin Türkülerinin Coğrafî Analizi. Electronic Turkish Studies, 7(4), 253-274.
Akşit, E. E. (2009). Kadınların Hamamı ve Dönüşümü. In A. Alkan (Ed.), Cins Cins Mekân (pp.:136-167). Varlık Yayınları.
Aktaş Küçükay, T. (2019). Artvin Merkez Köylerinde Halk Hekimliği Uygulamaları (Derleme, İnceleme, Tasnif) Artvin Çoruh Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü].
Albayrak, N. (2012). Türkü. In Diyanet İslam Ansiklopedisi (Vol. 41). İstanbul.
Aliağaoğlu, A. (2012). Balıkesir Şehrinde Haftalık Pazarlar: Çekicilikler Ve Sorunlar. Doğu Coğrafya Dergisi, 17(27), 43-72.
Alkan, A. (1999). Toplumsal Cinsiyet ve Kent Planlaması. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 54(4), 1-29.
Alkan, A. (2009). Cins Cins Mekân. Varlık Yayınları.
Allen, S. (1999). Points and Lines: Diagrams and Projects for the City. Princeton Architectural Press.
Alsan, Ş. (2005). Türk Mimari Süsleme Sanatlarında Mitolojik Kaynaklı Hayvan Figürleri (Orta Asya’dan Selçuklu’ya) Marmara Üniversitesi]. İstanbul.
Altınok, B. Y. (2003). Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları. Oba Kitabevi.
Alvanoudi, A. (2014). Grammatical Gender in İnteraction: Cultural and Cognitive Aspects (Vol. 9). Brill.
Alver, K. (2012). Kent İmgesi. In K. Alver (Ed.), Kent sosyolojisi (pp. 9-29). Hece Yayınları.
Aral, A. E. (2023). Kentte Esnaf Kültürü: Sözlü Tarih Bağlamında Anafartalar Çarşısı. In E. Aslan (Ed.), Kuramsal Yaklaşımlar Işığında Kent Folkloru (pp. 33-48). Çizgi Kitabevi.
Arat, N. (1986). Kadın Sorunu. Say Yayınları.
Arı, A. (2002). Tevhidi Tedrisat ve Laik Eğitim. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 181-192.
Arığ, A. S. (2006). Türklerde Kıyafetin Kısa Tarihi. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 22(64-65-66), 141-160.
Arık, H. (2009). Kahvehanede Erkek Olmak: Kamusal Alanda Erkek Egemenliğin Antropolojisi. In A. Alkan (Ed.), Cins Cins Mekân (pp. 168-201). Varlık Yayınları.
Arsel, İ. (2015). Tevrat ve İncil'in Eleştirisi. Kaynak Yayınları.
Arslan, M. (2005). Türk Destanlarında Evren Tasarım. In P. D. G. Gülsevin & D. M. Arıkan (Eds.), Prof. Dr. Fikret Türkmen Armağanı (Vol. Prof. Dr. Fikret Türkmen Armağanı, İzmir, Aralık 2005, XLIX + 863 s., pp. 65-75). Kanyılmaz Matbaası.
Arslanoğlu, İ. (1999). Cibali Ocağı Dedesi ve Taliplerinin Alevilikle İlgili Görüşleri. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş-ı Veli Araştırma Dergisi, 12, 115–138.
Atılgan, H. (2016). Barak Elleri'nin Talihsiz Ezo'su. Repertükül-Türküpedia. https://repertukul.com/Makaleler--BARAK-ELLERININ-TALIHSIZ-EZO-SU
Atli, M. H. (2013). Almancada Dilbilgisel Cinsiyet Sistemi ve Bu Sistemin Yabancı Dil Olarak Edinimi. Dil Dergisi(160), 5-25.
Aytaş, G. (2003). Türkülerde Turna. Türk Kültürü ve Haci Bektaş-ı Veli Araştırmaları Dergisi(28), 1-26.
Ayverdi, E. H., & Yüksel, İ. A. (1977). Avrupa'da Osmanlı Mimârî Eserleri: Romanya, Macaristan. İstanbul Fetih Cemiyeti.
Bachelard, G. (1996). Mekânın Poetikası (A. Derman, Trans.). Kesit Yayıncılık.
Badinter, E. (1992). Biri Ötekidir. Afa Yayınları.
Bakan, K. (1981). Türkiye’de Kentsel Dış Mekânların Düzenlenmesi. Tübitak Yayınları.
Bakırcı, N., & Katı, Y. (2019). Malatya Halk Kültüründe Geçiş Dönemleri İnanış ve Uygulamalar. Türük Uluslararası Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 7(18), 1-21.
Balıkçı, Ş. (2018). Şahmeran Efsanesi ve Yılan Tılsımlarının Psikanalitik Açıdan Değerlendirilmesi. Uluslararası Folklor Akademi Dergisi, 1, 53-64.
Baran, M. (2006). Halk Mimarisinin Halkbilimi Bağlamında Değerlendirilmesine Harran Evleri Örneği. Milli Folklor, 72, 141-147.
Bascom, W. R. (1954). Four Functions of Folklore. The Journal of American Folklore, 67(266), 333-349. https://www.jstor.org/stable/536411
Bascom, W. R. (2010). Folklorun Dört İşlevi (F. Çalış, Trans.). In S. G. M. Ö. Oğuz (Ed.), Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar 2. Geleneksel Yayınları.
Başgöz, İ. (1967). Dream Motif in Turkish Folk Stories and Shamanistie, lnitiation. Asian Folklore Studies, 36(1), 1-18.
Başgöz, İ. (1996). Protesto: Folklorun Beşinci İşlevi (Fonksiyonu). DV Yayınlar.
Başgöz, İ. (2008). Türkü. Pan Yayıncılık.
Başgöz, İ. (2018). Gemerek Nire Bloomington Nire (2. Baskı). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Batuk, C. (2006). Âdem ve Havva’nın Kitabı: Eski Ahit Apokrifasında Âdem ve Havva’nın Hayatı. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(10), 51-96.
Bayat, F. (2006). Türk Mitolojisinde Dağ Kültü. Folklor Edebiyat, 46, 48-57.
Bayat, F. (2007). Mitolojiye Giriş. Ötüken Yayınları.
Bayat, F. (2011). Türk Mitolojik Sistemi. Ötüken Yayınları.
Beauvoir, S. d. (1993). Kadın: İkinci Cins. Payel Yayınları.
Beken, M. N. (1998). Musicians, Audience and Power: The Changing Aesthetics in the Music at the Maksim Gazino of Istanbul. University of Maryland.
Bell, H. R. (2003). Erkek İşi/Kadın İşi: Dünyanın En Eski Kültüründe Cinsiyetin Tinsel Rolü (M. Erkmen, Trans.). Epsilon Yayıncılık.
Benedict, R. (2011a). Krizantem ve Kılıç: Japon Kültürü Üzerine Bir İnceleme (T. Turgut, Trans.). İş Bankası.
Benedict, R. (2011b). Kültür Örüntüleri (M. Topal, Trans.). İletişim Yayınları.
Bolay, S. H. (2004). Felsefe Sözlüğü. Akçağ Yayınları.
Bondi, L. (1992). Gender Symbols and Urban Landscapes. Progress in human geography, 16(2), 157-170.
Bondi, L., & Davidson, J. (2005). Situating Gender. A companion to feminist geography, 15-31.
Bondi, L., & Domosh, M. (1998). On the Contours of Public Space: A Tale of Three Women. Antipode, 30(3), 270-289.
Bora, A. (2009). Rüyası Ömrümüzün Çünkü Eşyaya Siner. Cins Cins Mekân, 63-75.
Boratav, P. N. (1982). Folklor ve Edebiyat (Vol. 2). Adam Yayıncılık.
Boratav, P. N. (2019). 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı. BilgeSu Yayıncılık.
Braun, F. (2000). Geschlecht im Türkischen: Untersuchungen Zum Sprachlichen Umgang Mit Einer Sozialen Kategorie (Vol. 42). Otto Harrassowitz Verlag.
Bulut, H. İ. (2014). Bir Kur'an Meyvesi Olarak İncir ve Türk Kültüründe İncir Yorumları. Electronic Turkish Studies, 9(5), 435-464.
Burnett, P. (1973). Social Change, the Status of Women and Models of City Form and Development. Antipode, 5(3), 57-62.
Bußmann, H., & Hellinger, M. (2003). The Linguistic Representation of Women and Man. In Gender Across Languages (Vol. 3, pp. 1-26). John Benjamins Publishing Company.
Butler, J. (2008). Cinsiyet Belası. Metis Yayıncılık.
Butler, J. (2014). Bela Bedenler. Pinhan Yayınları.
Bütüner, F. B., Aral, E. A., & Çavdar, S. (2017). Kentsel Mekân Olarak Demiryolu: Sincan-Kayaş Banliyö Hattı. Ankara Araştırmaları Dergisi, 5(1), 73-97.
Campbell, J. (2000). Kahramanın Sonsuz Yolculuğu. Kabalcı Yayınevi.
Cansever, T. (1992). Şehir ve Mimari Üzerine Düşünceler. Ağaç Yayıncılık.
Cansız, S. Ç. (2010). Ninnilerde Kadın Anlatıcının Sesİ. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
Carney, G. O. (1998). Music Geography. Journal of Cultural Geography, 18 (1), 1-10.
Çakır, S. (1994). Osmanlı Kadın Hareketi (Vol. 4). Metis Yayınları.
Çelepi, M. S. (2019, 2018). Türk Halk Kültüründe Dünden Bugüne Kamu Kazanları Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi, Ankara.
Çelik, A. (2020). Kadın Ağzı Türkülerde Kadın Rolleri [Yüksek Lisans Tezi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi]. Sivas.
Çetin, E. (2005). Divanü Lügati’t-Türk’teki Yiyecek İçecek Adları Ve Bu Adların Türkiye Türkçesindeki Görünümleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 185-200.
Çetindağ, G. (2005). Elazığ Türküleri [Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi]. Elâzığ.
Çetindoğan, M. Ö. (2009). Kırsal Mitten Kentsel Ritüele Geçiş ve Beden-Mekan İlişkisinin 1990 Sonrası Türk Oyun Yazarlığına Yansıması. Tiyatro Araştırmaları Dergisi, 27(27), 137-160.
Çetinkaya, G. (2023). Geçmişten Günümüze Tokat’ın Marka Değerleri. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi(10), 282-304.
Çevik, M. (2012). Türkü Kültüründe Değişim Süreci ve Musa Eroğlu [PhD Thesis, Gazi Üniversitesi]. Ankara.
Çevik, M. (2022). Türkü Çözümlemeleri: Sözden İcraya İcradan Yazıya Metin Olarak Türkü. Ürün Yayınları.
Çınar, A. A. (2004). Muğla Kitabı: Arkeoloji-Tarih-Coğrafya-Ağız Özellikleri-Halk Kültürü. Printer Ofset Matbaacılık.
Çobanoğlu, Ö. (2000). Aşık Tarzı Kültür Geleneği ve Destan Türü. Akçağ Yayınevi.
Çobanoğlu, Ö. (2001). Türk Mitolojisi. In Türk Dünyası Edebiyat Tarihi (pp. 5-85). Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Çobanoğlu, Ö. (2004). Kültürlerin Diyaloğu veya Diyalogsuzluğu Bağlamında Halkbilimi Çalışmalarının Yeri ve Önemi. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 1, 149-164.
Çobanoğlu, Ö. (2009). Halk Edebiyatına Giriş. Anadolu Üniverstiesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Çobanoğlu, Ö. (2010). Türkü Olgusu Bağlamında "Türkü" ve "Şarkı" Terimlerinin Etimolojisini Yeniden Tanımlama Denemesi. Türk Yurdu, s. 46-49. Türk Yurdu Dergisi, 269, 46-49. https://www.turkyurdu.com.tr/yazar-yazi.php?id=1823
Çobanoğlu, Ö. (2011). Türk Edebiyatının Mitolojik Kaynakları. Anadolu Üniversitesi Yayını.
Çobanoğlu, Ö. (2020). Türk Mitolojisinde Anaerkil Dönem Üzerine Tespitler. Kutlu Yayınevi.
Çoruhlu, Y. (2000). Türk Mitolojisinin Anahatları. Kabalcı Yayınevi.
Dağabakan, F. Ö. (2011). Dillerde Cinsiyet Almanca ve Türkçede Cinsiyet Kavramları. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi(46), 281-300.
Dağabakan, F. Ö. (2012). Toplumdilbilimsel Bir Kavram Olarak Kadın-Erkek Dil Ayrımına Türkçe ve Almanca Açısından Bir Yaklaşım. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi(47), 87-106.
Davidson, J. (2000). The World was Getting Smaller: Women, Agoraphobia and Bodily Boundaries. Area, 32(1), 31-40.
Delen, M. (2023). Türkülerde Yer Alan Ülke ve Şehirlerin Tematik Analizi [Doktora Tezi, Ordu Üniversitesi]. Ordu.
Demir, H. (2021). Dicle (On Gözlü) Köprüsü’nün Somut ve Somut Olmayan Miras Olarak Korunması. Milli Folklor, 17(132), 226-249.
Demirci, Y. Z. (1938). Köy Halk Türküleri. Burhaneddin Yayınları.
Demirtaş, A. (2004). Sosyal Sınıflandırma, Kişilerarası Beklentiler ve Kendini Doğrulayan Kehanet. İletişim Araştırmaları, 2(2), 33-53.
Demren, Ç. (2014). Kahvehane Erkekliği: Ankara'da Bir Gecekondu Mahallesi Örneği. Gece Kitaplığı.
Deniz, A. (2018). Feminist Coğrafya: Cinsiyetin Coğrafyası & Coğrafyanın Cinsiyeti. Sosyal coğrafya içinde, 251-284.
Deniz, A., & Özgür, E. M. (2014, 4-7 Haziran 2014). 'Görünmez Ol'dan 'Her Yerdeyiz'e: LGBTT Bireylerin Ankara'sı. Türkiye Coğrafyacılar Derneği Uluslararası Kongresi, Muğla.
Devellioğlu, F. (2000). Osmalıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat (haz.: Aydın Sami Güneyçal). Aydın Kitabevi.
Dilçin, C. (1983). Örneklerle Türk Şiir Bilgisi: Ölçüler, Uyak, Nazım Biçimleri, Söz Sanatları (Vol. 517). Türk Dil Kurumu Yayınları.
Dilçin, C. (1997). Örneklerle Türk Şiir Bilgisi. Türk Dil Kurumu Yayınları.
Direk, Z. (2009). Simone de Beauvoir: Abjeksiyon ve Eros Etiği. Cogito, 58, 11-39.
Dizdaroğlu, H. (1969). Halk Şiirinde Türler. Ankara Üniversitesi Basımevi.
Donovan, J. (1997). Feminist Teori. İletişim Yayınları.
Dorson, R. M. (1972). An Introduction: Concepts of Folklore and Folklife Studies. In R. M. Dorson (Ed.), Folklore and Folklije (pp. 1-50). University of Chicago Press.
Dökmen, Z. Y. (2009). Toplumsal Cinsiyet Sosyal Psikolojik Açıklamalar. Remzi Kitabevi.
Dumezil, G. (2012). Mit ve Destan (Cilt 1) (A. Berktay, Trans.). Yapı Kredi Yayınları.
Duran, H. (2010). Yol Türküleri Üzerine Bir Değerlendirme. Gazi Türkiyat Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 1(6), 155-165.
Durukoğlu, S., & Özbay, Z. (2024). Materyal ve Teknik Unsurlar Bütünü Olarak "Kuşlar Yasına Gider" Romanının Çözümlemesi. International Journal of Language Academy, 12(51), 326-348.
Düşmez, H. (1995). Öyküleriyle Ürer Türküler. Kaliru Yayınları.
Düzgün, Ü. K. (2014). Türk Destan Kahramanı ve Başkurt Destanlarının Tipolojisi. Kömen Yayınları.
Efe, R. (1996). Kızılırmak Nehri'nin Akım ve Rejim Özellikleri. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Öneri, 39-60.
Elçin, Ş. (1986). Halk Edebiyatına Giriş. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Eldem, S. H. (1954). Türk Evi Plan Tipleri. Pulhan Matbaası.
Eliade, M. (1991). Kutsal ve Dindışı (M. A. Kılıçbay, Trans.). Gece Yayınları.
Eliade, M. (2001). Mitlerin Özellikleri (S. Rifat, Trans.). Om Kitabevi.
Elinç, Z. K., & Kaya, L. G. (2018). Mitoloji ve İnanışlar Işığında Türk Kültüründe Hurma Ağacı ve Sembollerİ. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(2), 413-424.
Ember, C. R., & Ember, M. (2003). Encyclopedia of Sex and Gender: Men and Women in the World's Cultures Topics and Cultures AK-Cultures LZ (Vol. 1). Springer Science & Business Media.
Erbil, P. (2008). Kibele’den Pandora’ya: Kadının Tarihsel Yenilgisi. Arkadaş Yayınevi.
Ergin, M. (1988). Oğuz Kağan Destanı (Tercüme, Metin, Sözlük). Hülbe Basın Yayın.
Ergin, M. (1994). Dede Korkut Kitabı. Boğaziçi Yayınları.
Ergin, M. (2008). Orhun Abideleri. Boğaziçi Yayınları.
Ergun, P. (2004). Türk Kültüründe Ağaç Kültü. Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Ergun, P. (2010). Türk Kültüründe Ruhlar ve Orman Kültü. Milli Folklor, 87, 113-121.
Ergüven, M. (2009). Pusudaki Ten. Agora Kitaplığı.
Erhat, A. (2007). Mitoloji Sözlüğü. Remzi Kitabevi.
Ersoy, İ. (2021). Simbiyotik Bir İlişki: Kültürel Bir Alan Olarak Mekân ve Müzik. Alternatif Politika, 13 (1), 318-350.
Ersöz, D. (2021). Ahmet Yesevi, Hakim Ata ve Yunus Emre’de Ahiret Tasarımı. Folklor Akademi Dergisi, 4(1), 116-141.
Esen, A. Ş. (1982). Anadolu Ağıtları. Türkiye İş Bankası Yayınları.
Esin, E. (1979). Türk Kosmolojisi: İlk Devir Üzerine Araştırmalar. Edebiyat Fakültesi Matbaası.
Esin, E. (2004). Orta Asya’dan Osmanlı’ya Türk Sanatında İkonografik Motifler. Kabalcı Yayınevi.
Fazlan, İ. (1975). İbn Fazlan Seyahatnamesi Tercümesi (R. Şeşen, Trans.). Bedir Yayınları.
Fidan, S. (2018). Kına Geleneği Bağlamında Oluşan Sözlü Şiir Ürünlerinin İşlevleri: Gaziantep Örneği. Asia Minor Studies(Special), 275-293.
Finnegan, R. (2018). Oral poetry: İts nature, Significance and Social Context. Wipf and Stock Publishers.
Foucault, M. (2005). Başka Mekânlara Dair (F. Keskin, Trans.). In M. Foucault (Ed.), Özne ve İktidar, Seçme Yazılar (Vol. 2, pp. 291-302). Ayrıntı Yayınları.
Gazimihal, M. R. (2006). Anadolu Türküleri ve Musiki İnkılabımız (M. Özarslan, Ed.). İstanbul: Doğu Kütüphanesi.(Original work published in 1928).
Giddens, A. (2012). Sosyoloji (C. G. Hüseyin Özel, Trans.). Kırmızı Yayınları.
Goody, J. (2011). Yaban Aklın Evcilleştirilmesi (K. Değirmenci, Trans.). Pinhan Yayıncılık.
Goswami, N., O'Donavan, M. M., & Yount, L. (2014). Why Race and Gender Still Matter: An İntersectional Approach. Pickering & Chatto.
Göğceli, Y. K. (1953). Sarı Yıldız, Mavi Yıldız. Türk Folklor Araştırmaları, 3(51), 801.
Gökbel, A. (1996). Ölüleri Kutsallaştırma: Türbeler ve Ziyaret Yerleri. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi(1), 187-191.
Gökçe, E. (1982). Eğin Türküleri (Vol. 1). Yaba Yayınları.
Gökçe, Y. (2009). Âşık Battal Dalkılıç’ın Hayatı, Sanatı ve Edebi Kişiliği [Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi]. Ankara.
Gökçe, Y. (2019). “Rafadan Tayfa” Çizgi Filmindeki Geleneksel Türk Çocuk Oyunları ve Bunların Medya Kültürü Yoluyla Yeni Kuşaklara Aktarımı. Motif Uluslararası Genç Halkbilimciler ve Türk Dünyası Kongresi, Eskişehir.
Gören, S. (2010). 17. Yüzyıl Şairlerinden Fehîm-i Kadîm, Âşık Ömer ve Karacaoğlan'ın Şiirlerinde Hayvanlar Marmara Universitesi]. İstanbul.
Gözaydın, N. (1989). Anonim Halk Şiiri Üzerine. Türk Dili Türk Şiiri Özel Sayısı III( Halk Şiiri), 445-450.
Günay, U. (1986). Âşık Tarzı Şiir Geleneği ve Rüya Motifi. Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Günay, U. (1993). Âşık Veysel ve Âşık Tarzı Şiir Geleneği. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 10(1), 21-42.
Günday, A. (1977). Notaları ile Halk Türküleri ve Türkü Öyküleri. Anıt Matbaacılık.
Güney, E. C. (1959). Halk Türküleri-2. Yeditepe Yayınları.
Güngör, E. (1992). Kültür Değişmeleri ve Milliyetçilik. Ötüken Yayınevi.
Güngör, H. (2000). Geleneksel Türk Dininde Din Anlayışı Dinler Tarihi Araştırmaları II (Sempozyum 20–21 Kasım 1998 Konya), Ankara.
Gür, Ş. Ö. (1996). Mekân Örgütlenmesi. Gür Yayıncılık.
Gürhan, N. (2010). Toplumsal Cinsiyet ve Din. Şarkiyat(4), 58-80.
Gürhan, N. (2017). Yemek ve Din: Yemeğin Dinî Simgesel Anlamları Üzerine Bir İnceleme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(2), 1204-1223.
Gürsoy, Ü. (2012). Türk Kültüründe Ağaç Kültü ve Dut Ağacı. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi(61), 43-54.
Güven, M. (2005). Türkiye Sahasındaki Hikâyeli Türküler Üzerine Bir Araştırma [Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi]. Erzurum.
Güvenç, B. (1991). İnsan ve Kültür. Remzi Kitabevi.
Halifeoğlu, F. M., Toprak, Z. F., & Kavak, O. (2011, 16-18 Eylül 2011). Tarihi Diyarbakır Köprülerinin Mimari, Hidrolojik ve Jeolojik Açıdan Değerlendirilmesi 2. Su Yapıları Sempozyumu, Diyarbakır.
Hattox, R. (1985). Coffe and Coffehouse. University of Washington Press.
Hayford, A. M. (1985). The Geography of Women: An Historical İntroduction. Antipode, 17(2‐3), 136-145.
Helimoğlu, M. Y. (2013). Diyarbakır Efsaneleri. Eğiten Kitap Yayınları.
Hertzberger, H. (2008). Space and Learning: Lessons in Architecture 3. 010 Publishers.
Hésiode, & Homère. (1974). The Homeric Hymns and Homerica (H. G. Evelyn & M. A. White, Trans.). Harvard University Press.
Holmberg, U. H. (1964). The Mythology of All Races. Siberian.
Hooks, B. (2012). Feminizm Herkes İçindir: Tutkulu Politika (E. Aydın, Trans.). Bgts Yayınları.
Hoşgör, A. G. (2018). Türkiye'de Kırsal Kadının Toplumsal Konumu: Bölgesel Eşitsizlikler, Yasal Müdahaleler ve Kısmi Kazanımlar. In H. Şimga, F. Gökşen, B. E. Oder, & D. Yükseker (Eds.), Türkiye'de Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları. Koç Üniversitesi Yayınları.
İlaydın, H. (1997). Türk Edebiyatında Nazım. Akçağ Yayınları.
İmer, K. (1987). Toplum Dil Bilimin Kimi Kavramlarına Kuramsal Bir Bakış ve Dil Türleri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 31(1-2), 213-230.
İnan, A. (1976). Eski Türk Dini Tarihi. Kültür Bakanlığı Yayınları.
İnan, A. (1995). Tarihte ve Bugün Şamanizm Materyaller ve Araştırmalar. Türk Tarih Kurumu Yayınları.
İpek, B. (2022). Kömürhan Köprüsü Harput’a Bakar Türküsünün Söz Varlığı. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi, 9(17), 1-14.
Işık, S. Y. (2016). İnsan Okudum: Halk Kültüründe Okuma ve Okuryazarlar. Ütopya Yayınevi.
Işın, P. M. (2018). Avcılıktan Gurmeliğe Yemeğin Kültürel Tarihi. Yapı Kredi Yayınları.
Jespersen, O. (1925). Die Sprache, İhre Natur, Entwicklung Und Entstehung (Vol. 3). C. Winter.
Jung, C. G. (2003). Dört Arketip (Z. A. Yımazer, Trans.). Metis Yayınları.
Jung, C. G. (2019). Dönüşüm Sembolleri (F. G. Gerhold, Trans.). Alfa Yayınları.
Kabaklı, A. (1985). Türk Edebiyatı (Vol. 1). Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları.
Kaçmaz, M., & Kaçmaz, P. (2019). Edebiyat Coğrafyası; Elif Şafak Romanlarının Coğrafi Terim ve Mekân Analizleri. Türk Coğrafya Dergisi(73), 53-60.
Kaderli, Z. (2023). Eleştirel Folkloristik Bağlamında Kadın Bedeninin Gerçek Yaşam Deneyimine Yönelik Performatif İmkânları. Milli Folklor, 18(137), 48-60.
Kafesoğlu, İ. (1977). Türk Milli Kültürü. Ötüken Neşriyat.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2018). Türkiye'de Kadın ve Eğitim. In H. Şimga, F. Gökşen, B. E. Oder, & D. Yükseker (Eds.), Türkiye'de Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları. Koç Üniversitesi Yayınları.
Kahraman, S. A., & Dağlı, Y. (2008). Günümüz Türkçesiyle Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi (Vol. 1). Yapı Kredi Yayınları.
Kalafat, Y. (1994). Halk İnançlarında Değirmen. In Ö. Çobanoğlu & M. Özarslan (Eds.), Folkloristik: Prof. Dr. Umay Günay Armağanı. Hacettepe Üniversitesi.
Kalafat, Y. (2005). Doğu Anadolu’da Eski Türk İnançlarının İzleri. Babil Yayınevi.
Kamacı Gencer, D. (2020). Cinsiyet. In E. Boz (Ed.), Türkçede Dilbilgisel Ulamlar (pp. 157-182). Gazi Kitabevi.
Kaplan, M. (1951). Dede Korkut Kitabında Kadın. Türkiyat Mecmuası, 9, 99-112.
Karabaş, S. (1981). Bütüncül Türk Budunbilimine Doğru. ODTÜ Fen ve Edebiyat Fakültesi Yayını.
Karataş, P. (2023). Folklorun İmge Yaratma Gücü Bağlamında Türk Sözlü Kültüründe Bağdat. Efe Akademi Yayınları.
Kaşgarlı, M. (1985). Divan-ı Lügat’it-Türk (B. Atalay, Trans.). Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Kaşgarlı, M. (2015). Divan-ü Lügat-it-Türk (A. B. Ercilasun & Z. Akkoyunlu, Trans.). Türk Dil Kurumu Yayınları.
Kaya, D. (1999). Anonim Halk Şiiri (Vol. 294). Akçağ Yayınevi.
Kaya, İ. (2013). Coğrafi Düşüncede Mekân Tartışmaları. Posseible(4), 34-47.
Kayalı, Y. (2013). Eski Bir Hint Geleneği: Sati. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 53(1), 365-374.
Kemal, Y. (1977). Yılanı Öldürseler. Cem Yayınevi.
Kerimoğlu, C., & Doğan, G. (2015). Türkçede Cinsiyet Görünümleri ve Çağrışımsal Zihniyet. Türklük Bilimi Araştırmaları(38), 143-178.
Keskin, A. (2018). Türk Kültüründe Alkışlar (Dualar/İyi Dilekler) ve Kargışlar (Beddualar/Kötü Dilekler): Metin Ve Bağlam Merkezli Bir İnceleme Ege Üniversitesi]. İzmir.
Kılıç, M. (1991). İslâmda Toplumu Dinamikleştiren Kurum: Cami ve Sosyal Hayattaki Yeri. Diyanet İlmî Dergisi, 27(4), 147-159.
Kırmızıgül, F. Ç. (2023). Bireysel ve Disiplinlerarası Yorumlar Işığında Plastik Bir Değer Üslubu Olarak Ankara Çeşmeleri. Çeşm-i Cihan: Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi E-Dergisi, 10(1), 62-94.
Kızılkaya, N. (2007). Sunam Türkü Hikayesi Tiyatrosu. İnönü Üniversite Halk Oyunları Topluluğu.
Kocaer, S. (2007). Bir Sosyal Kontrol Aracı Olarak Beddualar ve İnternet. Milli Folklor, 19(75), 30-33.
Koç, Y. (1984). Determinizm ve Mekân. Boğaziçi Yayınları.
Koçak, A. (2023). Sabahattin Ali Şiirlerinde Kendini Keşfetme Yolculuğunda Dağ. Frankofoni, 43, 23-32.
Korkmaz, R., & Şahin, V. (2017). Romanda Mekân: Romanda Mekân Poetiği ve Çözümlemeler. Akçağ Yayınevi.
Kousaleos, N. (1999). Feminist Theory and Folklore. Folklore Forum, 30, 19-34.
Köprülü, M. F. (1987). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar. Diyanet İşleri Başkanlığı.
Köprülü, M. F. (2004). Edebiyat Araştırmaları (Vol. 1). Akçağ Yayınları.
Köse, S. (2013). Âşık Tarzı Şiir Geleneğinde Mitik Mekân ve Mitik Zaman Algısı. Turkish Studies, 8/1, 1995-2012.
Krappe, H. A. (1964). The Folk-Song. Norton.
Kumartaşlıoğlu, S. (2018). Afyonkarahisar/Emirdağ Türkülerinde Coğrafya ve Mekân Unsurları. Меѓународно списание за лингвистички, книжевни и културолошки истражувања, 99-113.
Kunos, I. (1994). Türk Halk Edebiyatı. Bizim Gençlik Yayınları.
Kurt, B. (2020). Geleneksel Türk Kültüründe Göç Olgusunun Türkülere Yansımaları ve Malatya Yöresi Yayla Türküleri. Milli Kültür Araştırmaları Dergisi, 4(2), 30-42.
Kuzay Demir, G. (2018). Mekân-Zaman-İnsan İlişkisi Bağlamında 21. Yüzyılda Pazarlar. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(40), 63-74.
Lai, M. (1995). The Law of the Threshold: Women Writers in Indian English. In (Vol. 29). Indian Institute of Advanced Study.
LaViolette, F., & Silvert, K. H. (1951). A Theory of Stereotypes. Social Forces, 29(3), 257–262.
Ledgin, S. P. (2010). Discovering Folk Music Foreword by Gregg and Evan Spirideli. Praeger.
Lefebvre, H., & Nicholson-Smith, D. (1991). The Production of Space (Vol. 142). Oxford Blackwell.
Mackenzie, S. (2002). Kentte Kadınlar (A. Alkan & B. Duru, Trans.). In Yirminci Yüzyıl Kenti (pp. 249-283). İmge Yayınevi.
Malinowski, B. (2016). Bilimsel Bir Kültür Teorisi (D. Uludağ, Trans.). Doğu Batı Yayınları.
McDowell, L. (1993). Space, Place and Gender Relations: Part I. Feminist Empiricism and The Geography of Social Relations. Progress in human geography, 17(2), 157-179.
McGarty, C., Yzerbyt, V. Y., & Spears, R. (2002). Social, Cultural and Cognitive Factors in Stereotype Formation. In Stereotypes as explanations: The formation of meaningful beliefs about social groups (Vol. 1, pp. 1-16). Cambridge University Press.
Mélikoff, I. (2006). Uyur idik Uyardılar. Demos Yayınları.
Merriam, A. P., & Merriam, V. (1964). The Anthropology of Music. Northwestern University Press.
Mertol, H., & Kaymak, C. (2021). Tokat Türkülerini Müzik Coğrafyası Merkezli Okumak. Gelecek Vizyonlar Dergisi (fvj: Future Visions Journal), 5 (Coğrafya Özel Sayısı), 41-49.
Mirioğlu, G. (2018). Kentlere Feminist Coğrafya Perspektifinden Bakmak. Ege Coğrafya Dergisi, 27(2), 183-194.
Mirioğlu, G. (2019). Mekânı Feminist Perspektifle Okumak: Balıkesir Kenti Merkezi İş Alanı Örneği. lnternational Journal of Geography and Geography Education(41), 103-128.
Mirioğlu, G., & Arı, Y. (2015). Türk Coğrafya Literatüründe Feminist Coğrafyanın İzleri. Coğrafyacılar Derneği Uluslararası Kongresi Bildiriler Kitabı, 3(11), 21-23.
Mirzaoğlu, F. G. (2000). Zeybek Türküleri ve Dansları Hacettepe Üniversitesi]. Ankara.
Mirzaoğlu, F. G. (2001). Türkülerin İşlevleri ve Zeybek Türküleri. Türkbilig(2), 76-91.
Mirzaoğlu, F. G. (2003a, 22th June-27th June). Ballads for Henna Nights 46th Annual Meeting of the Permanent International Altaistic Conference (PIAC), Ankara.
Mirzaoğlu, F. G. (2003b). Bir Tarihî Türkü:" Cezayir". Türkbilig(6), 117-126.
Mirzaoğlu, F. G. (2003c). “Güdüşlü’nün Çeşmesi”: Bir Türkünün Yaratılış Hikâyesi Bağlamında Tema, İcrâ, Ve Müzikal. Türkbilig(5), 85-93.
Mirzaoğlu, F. G. (2005). Türkülerde Mitolojik Unsurlar. Türkbilig(10), 34-53.
Mirzaoğlu, F. G. (2010). Lirik Türkülerde Kadın Tipleri. Türkbilig/Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 11(20), 127-164.
Mirzaoğlu, F. G. (2012). Türk Halk Türkülerinde Degirmen Motifi ve Degirmenci Türküleri. Bilig, 62, 159-182.
Mirzaoğlu, F. G. (2015). Halk Türküleri Konu-İcra-Yapı-Anlam-İşlev. Akçağ Yayınları.
Mirzaoğlu, F. G. (2016a). Béla Bartόk’s Turkish Folk Music Research: Text, Music, Performance The İnternational Bartok Music Festival and Symposium, Commemorating the 70th Anniversary.
Mirzaoğlu, F. G. (2016b). The Turkish Oral Poetry and Narrative Songs. Ethnographica et Folkloristica Car-pathica, 65, 490-530.
Mirzaoğlu, F. G. (2017). Geleneksel Türk Halk Müziği. In A. Şayık (Ed.), Anadolu'nun Sırlı Sesi Müziğiyle Ankara (pp. 66-90). Ankara Kalkınma Ajansı.
Mirzaoğlu, F. G. (2018). Kültürel Sembol ve Süreklilik: Tokat Yazmalarında ve Halk Türkülerinde Ortak Motifler ve Semboller Uluslararası Geçmişten Günümüze Tokat’ta İlmi ve Kültürel Hayat Sempozyumu/Bildiriler Cilt 2, Tokat.
Mirzaoğlu, F. G. (2019a). Anadolu Kültüründe ve Halk Türkülerinde Turnalar. In U. Özdağ & G. G. Alpaslan (Eds.), Anadolu Turnaları. Biyoloji, Kültür, Koruma (pp. 211-230). Ürün Yayınları.
Mirzaoğlu, F. G. (2019b). Gurbet Türkülerinde İstanbul İmgesi: "Yârim İstanbul’u Mesken mi Tuttun?". Folklor/Edebiyat, 25(100), 849-859.
Monk, J., & Hanson, S. (1982). On not excluding half of the human in human geography. The Professional Geographer, 34(1), 11-23.
Mortan, K., & Küçükerman, Ö. (2011). Çarşı, Pazar, Ticaret ve Kapalıçarşı. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Naldan, F. (2023). Somut Kültürel Miras Örneği olarak Kemaliye Su Değirmeni. sanat ve Yorum, 1(42), 58-65.
Narlı, M. (2007). Şiir ve Mekân: Cumhuriyet Dönemi (1920-1950) Türk Şiirinde Şiir-Mekân İlişkisi. Hece Yayınları.
Nas, E., Çelebilik, G., & Demirbaş, A. (2011). Tokat Nebiköy Yöresel Kadın-Erkek Giyiminde Alevîlikteki Üçleme, Dört Kapı-Kırk Makam ve On İki İmam Kavramlarının Yansımaları. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 60, 245-264.
Nietzsche, F. (2015). İnsanca, Pek İnsanca (M. Tüzel, Trans.). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Ocak, A. Y. (2002). Türkler Türkiye ve İslam. İletişim Yayınları.
Ocak, A. Y. (2013). Türkler, Türkiye ve İslâm: Yaklaşım, Yöntem ve Yorum Denemeleri. İletişim Yayınları.
Oğuz, M. Ö. (2001). Halk Şiirinde Tür Şekil ve Makam. Akçağ Yayınevi.
Onay, A. T. (1996). Türk Halk Şiirlerinin Şekil ve Nev'i. Akçağ Yayınevi.
Ortaylı, İ. (2006). Osmanlı Toplumunda Aile. Pan Yayıncılık.
Osland, J. S., Bird, A., June Delano, & Mathew Jacob. (2000). Beyond Sophisticated Stereotyping: Cultural Sensemaking in Context [and Executive Commentaries]. The Academy of Management Executive (1993-2005), 14(1), 65–79.
Ögel, B. (1991). Türk Kültür Tarihine Giriş (Vol. 1). Kültür Bakanlığı Yayınları.
Ögel, B. (1995). Türk Mitolojisi-II. Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Ögel, B. (1998). Türk Mitolojisi 1. Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Ölçer, E. (2003). Türkiye Masallarında Toplumsal Cinsiyet ve Mekan İlişkisi Bilkent Üniversitesi]. Ankara.
Ölçer Özünel, E. (2020). Eşiktekiler Gecekondu Folklorunda İnsan-Zaman-Mekân. Geleneksel Yayıncılık.
Önal, G. F. (2013, 16.05.2013). Orta Anadolu Türkülerinde Kadınlarımız Aile ve Kadın Sempozyumu, Kırıkkale.
Örnek, S. V. (1979). Anadolu Folklorunda Ölüm. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Basımevi.
Öz, Z. D. (2024). Doğumla İlgili İnanış ve Uygulamalarda “Değirmen”. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 17(47), 261-276.
Özaydınlık, K. (2014). Toplumsal Cinsiyet Temelinde Türkiye’de Kadın ve Eğitim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi(33), 93-112.
Özbek, M. (1998). Türk Halk Müziği El Kitabı. Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Özbey, K. (2022). Kent, Mekân, Sınır ve Kimlik: Türkiye’de Kentsel Kimliklerin İnşasında Kentsel Sınırların Rolü. Kent Akademisi, 15(4), 1959-1974.
Özdemir, N. (2005). Türk Eğlence Kültürü: Cumhuriyet Dönemi. Akçağ Yayınevi.
Özdemir, N. (2017). Kültür Bilimi ve Yönetimi. Grafiker Yayınları.
Özdemir, N. (2018). Geleneksel Bilgi ve Kültür Ekonomisi. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 18(1), 1-28.
Özdemir, N. (2019). Kuşaklararasılık ve Kültürel Değişme. Çocuk ve Medeniyet, 4(7), 125-149.
Özdemir, N., & Özdemir, E. (2020). Yaratıcı Kentler ve Yaşayan Kültür. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 3(4), 2-23.
Özel, M. A. (2009). Su Medeniyeti ve Çeşmeler. In F. Akben & H. Toprak (Eds.). Şan Ofset Baskı.
Özen, H. (2016). Halk Bilgisinin Mimariye Dönük Temsilleri. In M. Aça (Ed.), Halk bilimi el kitabı (pp. 326-356). Kömen Yayınları.
Özgüç, N. (1998). Kadınların Coğrafyası. Çantay Kitabevi.
Özgüç, N. (2008). Gender Representation in Academic Geography in Turkey. The Arab World Geographer, 11(4), 232-250.
Özgüç, N., & Timor, A. N. (2006). İnsan ve Mekân: Prof.Dr.Erol Tümertekin'e 80. Yıl Armağanı. Çantay Kitapevi.
Özkan, Y. Z. (1978). Hikayeli Halk Türküleri Üzerinde Bir Araştırma Atatürk Üniversitesi]. Erzurum.
Özkul, İ. (2020). Şehir İnsanın Hafızasıdır. Mostar, 179, 6-7.
Öztürk, A. O. (2001). “Alamanya Türküleri” Türk Göçmen Edebiyatının Sözlü/Öncü Kolu. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, 13, 91-117.
Pamukçu, A. (2021). Bursa Kapalıçarşı ve Hanlar Bölgesi Folkloru [Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi]. Ankara.
Pekman, Y. (2007). Türk Tiyatrosunda Bir 'Başrol' Olarak Mahalle. Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölümü Dergisi, 10, 28-61.
Pickles, J., & Watts, M. J. (1992). Paradigms for İnquiry? In Geography's Inner Worlds (pp. 301-326).
Pınarbaşı, G. (2021). Edebiyat ve Sinema Birlikteliğine Arketipsel Bir Bakış: Yılanı Öldürseler Örneği. Türkiye Film Araştırmaları Dergisi, 1(2), 89-106.
Pınarcıoğlu, M. (1994). Yeni Coğrafya ve Yerellikler. Toplum ve Bilim(64-65), 90-110.
Reed, E. (1994). Kadının Evrimi Anaerkil Klandan Ataerkil Aileye (Ş. Yeğin, Trans.). Payel Yayınları.
Reinhard, K. (1971, 1971). Sivas Vilayeti Aşık Melodi Tipleri. Uluslararası 1. Folklor Kongresi Bildirileri,
Rekha. (2009). Renegotiating Gendered Space: A Reading of Krishna Sobti's Fiction. Indian Literature, 53(3 (251)), 163-191. http://www.jstor.org/stable/23340331
Resta, G., & Gasco, G. (2020). Dal corridoio/galleria elisabettiano al sofa turco: ripensare l’arte di abitare. FAMagazine. Ricerche e progetti sull'architettura e la città(52-53), 32-39.
Roux, J. P. (1994). Türklerin ve Moğolların Eski Dini (A. Kazancıgil, Trans.). İşaret Yayınları.
Roux, J. P. (2000). Ateş, Türklerde ve Moğollarda Ateş Kültü (G. Yılmaz, Trans.). In Antik Dünyada ve Geleneksel Toplumlarda Dinler ve Mitolojiler Sözlüğü.
Sakaoglu, S. (1985). Delikanli Teşkilatı. In Görgü Ansiklopedisi: Geleneklerimiz-Göreneklerimiz (pp. 110-112). İstanbul: Tercüman Yayınları.
Sakaoğlu, S., & Alptekin, A. B. (2006). Anonim Halk Edebiyatı. In Türk Edebiyatı Tarihi 4. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Salman, M. (1937). Öz Ses ve Zevk Kaynaklarımız. Halkevi Yayınları.
Sami, Ş., & Timurtaş, F. K. (2006). Kâmûs-i Türkî. Çağrı Yayınları.
Sancar, S. (2003). Üniversitede Feminizm: Bağlam, Gündem ve Olanaklar. Toplum ve Bilim Dergisi, 97, 164-182.
Saraçoğlu, A. (1999). Ercişli Emrah: Gökyüzünde Bölük Bölük Turnalar. Kültür Bakanlığı.
Sarpkaya, S., & Genç, A. (2023). Tokat’ta Dracula: Tokat Kalesi ve Dracula’yla İlgili İnanmalar ve Anlatmaların İncelenmesi. In E. Aslan (Ed.), Kuramsal Yaklaşımlar Işığında Kent Folkloru. Çizgi Kitabevi.
Sennett, R. (2013). Kamusal İnsanın Çöküşü (S. Durak & A. Yılmaz, Trans.). Ayrıntı Yayınları.
Seyidov, M. (1994). Gam-Şaman ve Onun Gaynaklarına Umumi Bakış. Genclik Yayınarı.
Silveira, J. (1980). Generic Masculine Words and Thinking. Women's Studies International Quarterly, 3(2-3), 165-178.
Soja, E. W. (2015). Postmodern Coğrafyalar (Y. Çetin, Trans.). Sel Yayıncılık.
Soysal, M. E. (2010). Tarihsel Süreçte Bayrak ve Sancaklarımız. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 42, 209-239.
Sözen, M., Eruzun, C., Akatlı, F., & Alioğlu, F. (2001). Türklerde Ev Kültürü. Doğan Kitap.
Stark, H. (2019). Deleuze'den Sonra Feminist Teori (M. Erkmen, Trans.). Epsilon Yayınları.
Stone, A. (2019). Feminist Felsefeye Giriş (Y. C.-B. Tanrısever, Trans.). Otonom Yayıncılık.
Subakan, K. (1982). Türk Halk Müziği ve Oyunları (Vol. 1). Folklor Dergisi.
Sungu, İ. (1938). Tevhidi Tedrisat. Belleten, 2(7-8), 397-432.
Şahin, Ö. (2020). Feminist Kurama Göre Anadolu Sahası Âşık Tarzı Şiir Geleneğinde Kadın Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi]. Ankara.
Şatıroğlu, Â. V. (1970). Dostlar Beni Hatırlasın. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Şengül, M. B., & Kıncal, E. (2023). Kadınlığın Sıra Dışı Bir Mağduriyet Hikâyesi: Eğreti Gelinler. Hikmet-Akademik Edebiyat Dergisi(18), 287-304.
Şimga, H., Gökşen, F., Oder, B. E., & Yükseker, D. (2018). Türkiye'de Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları. Koç Üniversitesi Yayınları.
Tanrıkulu, M. (2014). Coğrafya ve Kültür. Edge Akademi Yayınları.
Tanyeli, U. (1999). Başlangıcından Modernleşmeye Osmanlı Çağı 1300-1800. In Y. Sey & Ş. Önar (Eds.), Tarihten Günümüze Anadolu'da Konut ve Yerleşme (pp. 135-245). Yem Kitabevi.
Tarky, H. (2006). İran'da Şehirleşme. In N. Özgüç & A. N. Timor (Eds.), İnsan ve Mekân: Prof.Dr.Erol Tümertekin'e 80. Yıl Armağanı. Çantay Kitapevi.
Taş, F., & Turhan, S. (2004). Erzincan Türküleri-II (Sözlü Kırık Havalar). Ajans-Türk Basın ve Basım.
Taş, G. (2016). Feminizm Üzerine Genel Bir Değerlendirme: Kavramsal Analizi, Tarihsel Süreçleri ve Dönüşümleri. Akademik hassasiyetler, 3(5), 163-175.
Tekin, T. (1988). Orhon Yazıtları. Türk Dil Kurumu Yayınları.
Tezcan, M. (1974). Türklerle İlgili Stereotipler (Kalıp Yargılar) ve Türk Değerleri Üzerine Bir Deneme. Ankara Üniversitesi Basımevi.
Tezokur, M. H. (2021). Hinduizm ve Kadın. Akademisyen Kitabevi.
Thevonet, J. (2009). Thevenot Seyahatnamesi (A. Berktay, Trans.). Kitap Yayınları.
Timurtaş, F. K. (1964). Osmanlıca Grameri: Eski Yazı ve İmlâ, Arapc̦a, Farsc̦a, Eski Anadolu Türkc̦esi, Aruz. Küçükaydın Matbaası.
Tivers, J. (1978). How the Other Half Lives: The Geographical Study of Women. The Royal Geographical Society, 10(4), 302-306.
Togan, Z. V. (1981). Umumi Türk Tarihine Giriş. Enderun Kitabevi.
Togan, Z. V. (1982). Oğuz Destanı. Enderun Kitabevi.
Tohumcu, A. (2010). Bir Mekan Temsili: Taverna. Porte Akademik, 1(1), 5 11.
Tong, R. F., Tina. (2021). Feminist Düşünce (B. S. Aydaş, Trans.). Sel Yayınları.
Topalak, H. İ. (2022). Gâvur Dağı (Amanoslar) Yöresinde Hikâyeli Türküler: Osmaniye ve İlçeleri Hacettepe Üniversitesi]. Ankara.
Tuncer, S. (2012). Beşeri Coğrafyaya Feminist İtirazlar. Fe Dergi, 4(1), 79-90.
Turan, D. (2011). Mekan-Müzik İlişkisi Açısından Türkiye'de Taverna Dokuz Eylül Üniversitesi]. İzmir.
Turan, Ş. (2002). Türk Kültür Tarihi. Bilgi Yayınevi.
Turhan, S., Dökmetaş, K., & Çelik, L. (2003). Notalarıyla Türkülerimiz ve Hikayeleri. Alfa Yayınları.
Tümertekin, E. (1958a). The Distribution of Sex Ratios with Special Reference to İnternal Migration in Turkey. Review of the Geographical Institute University of Istanbul, 4, 9-32.
Tümertekin, E. (1958b). Türkiye’de Kadın ve Erkek Nisbetinin Dağılışı. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 9, 22-49.
Tümertekin, E. (1958-1959). Türkiye Ziraatindaki Kadın Gücünün Dağılışı. Türk Coğrafya Dergisi, 18-19, 173-176.
Tümertekin, E. (1964a). Changing Picture of Female Participation in Turkish Agriculture. The Professional Geographer(2), 17-20.
Tümertekin, E. (1964b). Türkiye’de Ziraatte Çalışan Kadınların Miktar ve Dağılışındaki Değişim. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 14, 54-61.
Uğur, A. (2015). Müzik Cografyasi: Türkülerdeki Cografya. Bilig, 74, 239-260.
Ülken, H. Z. (2004). Türk Tefekkürü Tarihi. Yapı Kredi Yayınları.
Ünlü, T. S. (2017). Kent Kimliğinin Oluşumunda Kentsel Bellek ve Kentsel Mekan İlişkisi: Mersin Örneği. Planlama, 27(1), 75-93.
Vikipedi, Ö. A. (2022a). Nisa Sûresi. Vikipedi Özgür Ansiklopedi. Retrieved 16.08.2022 from https://tr.wikipedia.org/wiki/Nisa_Suresi
Vikipedi, Ö. A. (2022b). Yi Jing. Retrieved 16.08.2022 from https://tr.wikipedia.org/wiki/Yi_Jing
Vural, F. G. (2011). Türk Kültürünün Aynası: Türküler. Fine Arts, 6(3), 397-411.
Weyland, A. Ö. P. (2013). Mekan Kültür İktidar Küreselleşen Kentlerde Yeni Kimlikler. İletişim Yayınları.
Yakıcı, A. (2007). Halk Şiirinde Türkü. Akçağ Yayınları.
Yakıcı, A. (2010). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Somut Mekânı: Konya Barana Odaları. Milli Folklor, 22(87), 94-100.
Yalçın, O. (2020). Türk Kültürü Sözlü Şiir Geleneğinde Ekolojik Boyut: Derin Ekoloji Yaklaşımı Bağlamında Eko-Eleştirel Çözümleme. Folklor/Edebiyat, 26(103), 463-482.
Yalçıner, G. (1997). Han. In Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi (pp. 753-754). İstanbul: Yapı Endüstri Merkezi.
Yalman, E. N. (2005). Çağdaş Köylerde Yapılan Yerleşim Mantığı Çalışmalarının Arkeolojik Yerleşmelerin Yorumuna Katkısı [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. İstanbul.
Yanık, M. (2021). Servet-i Fünûn Şiirinde Deniz Temalı Şiirlerin Psikanalitik İncelenmesi Ordu Üniversitesi]. Ordu.
Yavuz, Y. (2024). Türkülerin Dünyasında Mekânsal Yaratımlar Bağlamında Irmaklar ve Kadınlar. Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi, 8(1), 506-535.
Yazıcı, R. (1995). Türkülerimizin Türklüğü. Erciyes, 214, 1-2.
Yazır, E. H. (1993). Hak Dini Kuran Dili Kuran-ı Kerim Meali. Merve Yayınları.
Yeşil, Y. (2012). Türk Dünyasında Geçiş Dönemi Ritüelleri ve Bu Ritüellerde İcra Edilen Türler Gazi Üniversitesi]. Ankara.
Yeşil, Y. (2014). Türk Dünyası’nda Geçiş Dönemi Ritüelleri Üzerine Tespitler. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 3(9), 117-136.
Yıldırım, S., & Pınar Kuzu, F. (2020). Türk ve Türk Dünyası Destanlarında Ağaç Etrafında Şekillenen Anlam Olgusu. Türkoloji Dergisi, 103, 36-58.
Yılmaz, A. (2003). Türk Kültüründe Kadın ve Kadın Ağzı Türküler. Bizim Büro Basımevi.
Yılmaz, A. (2009). "Benim Adım Bayram, Herkes Bu Tezgâha Hayran": Kadın-Kent İlişkisinde Sosyete Pazarı Durağı. In A. Alkan (Ed.), Cins Cins Mekân (pp. 202-216). Varlık Yayınları.
Yılmaz, A. M. (2011). Sembolik ve Gerçek Anlamlarıyla Türkü Metinlerine Yansıyan Hayvanlar. Folklor/Edebiyat, 17(66), 229-250.
Yolcu, M. A. (2016). Halk Bilimi Araştırma Kuram ve Yöntemleri. In M. Aça (Ed.), Halk bilimi el kitabı (pp. 225-307). Kömen Yayınları.
Young, K. (2006). Beden Folkloru (S. Cengiz, Trans.). In Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar 1 (pp. 250-254). Geleneksel Yayıncılık.
Yüceşahin, M., & Yazgan, P. (2017). Kentler Toplumsal Cinsiyetsiz Değildir: Türkiye'de Kentsel Mekânın Üretiminin Feminist Bir Eleştirisi. Kadin/Woman 2000, 18(1), 85-106.
Yüceşahin, M. M. (2016). Toplumsal Cinsiyet ve Mekânın Karşılıklı İlişkisi: Patriyarkanın Sosyal Mekânı Örgütleyişine Dair Bir Tartışma. Kadın/Women 2000: Kadın Araştırmaları Dergisi, 17(1), 73-101.
Zelinsky, W. (1973). The Strange Case of the Missing Female Geographer. The Professional Geographer, 25(2), 101-105. https://doi.org/10.1111/j.0033-0124.1973.00101.x
Zencirci, N. (2015). Anadolu’da Buğday Hasadının Sosyo Kültürü ve Diyalektolojisi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(3), 265-276.
Zeybek, Ş. N. (2014). Türkülerimizde Dinî Motifler (Trt Repertuarı Kapsamında) [Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi]. Ankara.
