Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorUzun Avci, Emel
dc.contributor.authorSoysal, Elif
dc.date.accessioned2024-02-15T11:37:49Z
dc.date.issued2024-02-14
dc.date.submitted2024-01-15
dc.identifier.citationAcar Göktepe, G (2017). Modern aile tarihinde fotoğraf ve anlatı izinde: Ailedeki ulus ve evlatlıkları [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Hacettepe Üniversitesi. Ahmed, S. (2019). Duyguların kültürel politikası. Sel Yayıncılık. Akçaoğlu, A. (2020). Zarif ve dinen makbul: Muhafazakâr üst-orta sınıf habitusu. İletişim Yayınları. Akşit, B.& Şentürk, R., & Cengiz, K., & Küçükural, Ö. (2020). Türkiye’de dindarlık: Sosyal gerilimler ekseninde inanç ve yaşam biçimleri. İletişim Yayınları Albayrak, M. B. (2022). Kapsayıcı eğitim felsefesi üzerine bir deneme. Cogito Dergisi, (108),180-192. Apple, M.W. (2000) Between neoliberalism and neoconservatism: Education and conservatism in a global context. In: Torres, C.A., & Burbules, N.S. (Eds.), Globalization and education: critical perspectives (s. 57-78.) Routledge, Ateş, K. (2017). AKP, dinsel popülizm ve halk-olmayan. Mülkiye Dergisi, 41 (1), 105-129. Atılgan, G. (2015). Osmanlı'dan günümüze Türkiye'de siyasal hayat. Atılgan, G., & Saraçoğlu, C., & Uslu, A. (Ed.). Tarımsal kapitalizmin sancağı altında içinde (s.387-514). Yordam Kitap. Aydın, M. A. (2003). Mecelle-i Ahkâm-i Adliyye. TDV İslam Ansiklopedisi (DIA), 28, 231-235. Bağdatlı Vural, N. (2016). Toplumsal cinsiyet tartışmaları. Saygılıgil, F. (Ed.). Sosyal politika ve toplumsal cinsiyet içinde (s. 103-119) Dipnot Yayınları. Baker, U (2003). Muhafazakâr kisve. Bora, T. & Gültekingil, M. (Ed.), Modern Türkiye'de siyasi düşünce: Cilt 5 Muhafazakârlık içinde (s. 101-104). İletişim Yayınları. Beck, U. (2011). Risk toplumu başka bir modernliğe doğru. İthaki Yayınları Belge, M. (2021). Muhafazakârlık üzerine, modern Türkiye'de siyasi düşünce. Bora, T. & Gültekingil, M. (Ed.), Modern Türkiye'de siyasi düşünce: Cilt 5 Muhafazakârlık içinde (s. 92-100). İletişim Yayınları. Beneton, P. (2016). Muhafazakârlık. İletişim Yayınları Bora, A. & Üstün, İ. (2005). “Sıcak aile ortamı”: Demokratikleşme sürecinde kadın ve erkekler. TESEV Yayınları. Bora, A. (1998). Türk modernleşme sürecinde annelik kimliğinin kurulması. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Hacettepe Üniversitesi. Bora, A. (2010). Annesiz kızlar: Modern babaların modern kızları. Folklor/Edebiyat, 16(61), 7-15. Bora, A. (2021). Biraz gerçek, biraz fantezi, biraz tarih: Nükhet Sirman’la aile üzerine. Birikim Dergisi, 387-388, 8-20. Bora, T. (2018). Türk sağının üç hâli: Milliyetçilik, Muhafazakârlık, İslâmcılık. İletişim Yayınları Bora, T. (2021). Aile neyimiz olur?. Birikim Dergisi, 387-388, 6-8. Boratav, K. (2005). Türkiye iktisat tarihi 1908-2002. İmge Kitabevi. Çabuk Kaya, N. (2012). Aile ve Çocuk. Kasapoğlu, A. & Karkıner, N. (Ed.) Aile sosyolojisi içinde (s. 106-133). Anadolu Üniversitesi Yayınları. Çelenk, Z. (2021). Biz hepimiz aileyiz, her suçta beraberiz. Birikim Dergisi, 387-388, 108-111. Çokoğullar Bozaslan, E. (2018). Muhafazakârlık ve Ak Parti'nin aile politikaları [Yayımlanmamış doktora tezi] Ankara Üniversitesi. Demiral, S. (2022). Çocukluk konumunu politik bir pratik olarak düşünmek. Cogito Dergisi, 108, 52-67. Depeli, G. (2021). Aile üzerine dağınık düşünceler: Huzursuz “konfor”. Birikim Dergisi, 387-388, 122-129. Doğanay, Ü (2007). AKP'nin demokrasi söylemi ve muhafazakârlık: Muhafazakâr demokrasi ve eleştirel bir bakış. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62 (01), 65-88. Duben, A. (2021). Kent, aile, tarih (L. Şimşek, Çev.). İletişim Yayınları. (Orijinal basım yılı 2002). Duben, A., & Behar, C. (2014). İstanbul haneleri: Evlilik, aile ve doğurganlık 1880-1940 (N. Mert, Çev.). Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. (Orijinal basım yılı 1998). Durak, Y. (2013). Emeğin tevekkülü: Konya'da işçi-işveren ilişkileri ve dindarlık. İletişim Yayınları. Erdoğan, N. & Bora, T. (2021) Biz Anadolu'nun bağrı yanık çocukları'...'Muhafazakâr popülizm'. Bora, T. & Gültekingil, M. (Ed.), Modern Türkiye'de siyasi düşünce: Cilt 5 Muhafazakârlık içinde (s. 632-655). İletişim Yayınları. Foucault, M. (2019). Biyopolitikanın doğuşu (A. Tayla Çev.). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. (Orijinal basım yılı, 1979) Güçlü, S. (2018). Aileye ilişkin kuramsal yaklaşımlar. N. Adak (Ed.) Değişen toplumda değişen aile: Sosyolojik tartışmalar içinde (s. 65-91). Siyasal Kitabevi. Gürbilek, N. (1992) Vitrinde yaşamak: 1980’lerin kültürel iklimi. Metis Yayınları Howlett, C. (2022). Neoliberalizm, eleştirel pedagoji ve çocuk. Cogito Dergisi, 108, 193-203. Kağıtçıbaşı, Ç. (1981). Çocuğun değeri: Türkiye'de değerler ve doğurganlık. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. Kağıtçıbaşı, Ç. (1984). Aile-İçi etkileşim ve ilişkiler: Bir aile değişme modeli önerisi. T. Erder (Ed.) Türkiye’de Ailenin Değişimi içinde (s. 131-143). Türk Sosyal Bilimler Derneği Yayınları. Kandiyoti, D. (1984). Aile yapısında değişme ve süreklilik: Karşılaştırmalı bir yaklaşım. T. Erder (Ed.) Türkiye’de ailenin değişimi içinde (s. 15-33). Türk Sosyal Bilimler Derneği Yayınları. Kasapoğlu, A. (2012). Sosyolojik yaklaşımlar temelinde aile kuramları. A. Kasapoğlu & N. Karkıner (Ed.) Aile Sosyolojisi içinde (s. 3-26). Anadolu Üniversitesi Yayınları. Kaya, B. & Suzuki Him, M. (2020). Modern Türkiye’de orta sınıf çalışmaları: Tarihsel literatür değerlendirmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (1), 325-349. Keat, R. & Urry, J. (2016). Bilim olarak sosyal teori. (N. Çelebi, Çev.). İmge Kitabevi. (Orijinal basım yılı 1975) Keskin, E. B. (2020). Kentleşme ve ailenin değişimi. DBY Yayınları. Kılıç, A. F. (2013). Türkiye’de “yeni muhafazakâr aile”nin ortaya çıkış süreci. Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 9 (36), 169-189. Küçüktiryaki, A. (2014). Osmanlı Devleti’nde tanzimat sonrası aile hukuku alanındaki gelişmeler ve hukuk-ı aile kararnamesi. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13 (26), 177-201., Kümbetoğlu, B. (2008). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. Bağlam Yayıncılık. Mert, N. (2021). Muhafazakârlık ve laiklik. Bora, T. & Gültekingil, M. (Ed.), Modern Türkiye'de siyasi düşünce: Cilt 5 Muhafazakârlık içinde (s. 314-345). İletişim Yayınları. Neuman, W. L. (2006). Toplumsal araştırma yöntemleri nitel ve nicel yaklaşımlar (Ö. Akkaya, Çev.). Yayınodası Yayıncılık. (Orijinal basım yılı 1999) Özet, İ. (2018). Habitus dönüşümü olarak muhafazakârlığın iktidar deneyimini kavramsallaştırmak. Sosyoloji Notları Dergisi, 2(2), 176-194. Özgün, Y. (2021). Anti-feminizm olarak muhafazakâr aile söylemi. Birikim Dergisi, 387-388, 31-39 Öztan, E (2014). Türkiye'de ailecilik, biyosiyaset ve toplumsal cinsiyet rejimi. Toplum ve Bilim, 130, 176-188. Öztan, E. (2021). Ailelere musallat olan otoriter siyaset ve AKP aileciliğinin çıkmazları Birikim Dergisi, 387-388, 21-30. Parla, J. (2006). Babalar ve oğullar: Tanzimat romanının epistemolojik temelleri. İletişim Yayınları. Poster, M. (1989). Eleştirel aile kuramı (A.G. Tezcan, Çev.). Ayrıntı Yayınları. (Orijinal basım yılı 1978) Sayın, Ö. (2020). Aile sosyolojisi. Doğu Batı Yayınları. Sınar Çılgın, A (2004). Genç cumhuriyetin ütopyası: "Gürbüz Türk çocuğu". Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (6), 97-119. Sirman, N. (2002). Kadınların milliyeti. Bora, T. & Gültekingil, M. (Ed.), Modern Türkiye'de siyasi düşünce: Cilt 5 Muhafazakârlık içinde (s. 226-244). İletişim Yayınları. Şerifsoy, S. (2013). Aile ve Kemalist modernizasyon projesi, 1928-1950. Altınay, A.G. (Ed.) Vatan, millet, kadınlar içinde (s. 167-200). İletişim Yayınları. Timuroğlu, S. (2019). Anlatılan bizim hikayemiz değil. Kaygusuz. S. & Göndoğan İbrişim, D. (Ed.), Gaflet: Modern Türkçe edebiyatın cinsiyetçi sinir uçları içinde (s. 63-79). Metis Yayınları. Tokdoğan, N. (2015). “Biraz da feminist olmak lazım” MHP ve ülkü ocaklarında kadınlık halleri. Bora, A. (Ed.), İradenin iyimserliği içinde (s. 265-311). Ayizi Kitap. Türk Kanunu Medenisi, (1926). 01 Temmuz 2022 tarihinde, https://www.lexpera.com.tr/mevzuat/kanunlar/turk-kanunu-medenisi-743?gclid=Cj0KCQjw2_OWBhDqARIsAAUNTTFHvtNZ5hB-S0aNZjGTUPGaC0zMqAdOTUdCmma1CFMFuxpTlM5GOQQaAu7xEALw_wcB adresinden edinilmiştir. Üçoğlu, M. (2015). Neoliberalizm kent alanlarında neden yoksulluğa ihtiyaç duymaktadır?. İdealKent Dergisi, 6(16), 34-49. Üstel, F. (2008). Makbul vatandaş'ın peşinde: II. Meşrutiyet'ten bugüne vatandaşlık eğitimi. İletişim Yayınları. Yıldırmaz, S. (2015). Köylüler ve kentliler: Ellili yılların dönüşen yeni sosyo-ekonomik ve kültürel coğrafyası. Kaynar, M.K (Ed.), Türkiye’nin 1950’li yılları içinde (s. 541-564), İletişim Yayınları. Young-Bruehl, E. (2021). Çocuk düşmanlığı çocuklara karşı önyargıyla yüzleşme (A. Bora, Çev.). İletişim Yayınları. (Orijinal basım yılı 2012) Yurtseven, Y. (2003). 1917 Tarihli hukuk-ı aile kararnamesi ve Osmanlı aile hukukuna getirdiği yenilikler. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(1-2), 199-250. Ziya, A. & Haydar, A. (1913). Yeni Malumat-ı Medeniye. Kanaat Matbaasıtr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/34671
dc.description.abstractIn Turkey, the family transforms simultaneously with all other institutions and interacts with social changes. In recent years, the family and conservatism have been the center of attention in politics, law, and the culture industry. While the family and conservatism feed each other, there are situations in which the capacity of subjectivity emerges in the case of a critical approach to conservatism and the family. This research follows the appearance of conservatism in the family and how it shapes the future of the children of middle-income conservative families belonging to the working class. The research problem concerns the vision of children of middle-income conservative families living in the Hüyük district of Konya. When the literature on this subject is reviewed, there are examples of the transformation of the family. However, what makes this thesis unique is that it focuses on the transformation of the conservative family and looks at the motives of conservative families when it comes to their children. The assumption that families in Turkey tend to raise their children with secular/secular elements while institutions in the world and Turkey are becoming more conservative is also a perspective that makes the research unique. Due to the nature of the research problem, the qualitative research method was preferred since semi-structured interviews were conducted in the field. The collected data were analyzed by subjecting them to critical qualitative analysis. At the end of the research, it was seen that there is not only one form of conservatism; there are various conservatisms, even in the micro field. In addition, it was understood how conservatism is experienced/practiced change between genders and generations.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectMuhafazakârlıktr_TR
dc.subjectmuhafazakâr ailetr_TR
dc.subjectmuhafazakâr ailelerin çocuk vizyonutr_TR
dc.subjectConservatismtr_TR
dc.subjectconservative familytr_TR
dc.subjectchild vision of conservative familiestr_TR
dc.subject.lcshAile. Evlilik. Kadın.tr_TR
dc.titleMuhafazakâr Ailelerin Çocuk Vizyonutr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetTürkiye’de aile, diğer tüm kurumlarla eş zamanlı olarak dönüşüm geçirmektedir ve toplumsal değişimlerle karşılıklı etkileşim halindedir. Son yıllarda, aile ve muhafazakârlık hem siyasetin hem hukukun hem kültür endüstrisinin ilgi odağı olmuştur. Aile ve muhafazakârlık birbirini beslerken, muhafazakârlığa ve aileye eleştirel yaklaşma durumunda öznelik kapasitesinin de ortaya çıktığı durumlar oluşmaktadır. Bu araştırma; muhafazakârlığın aile içindeki görünümünü ve işçi sınıfına mensup olan orta gelirli olan muhafazakâr ailelerin çocuklarının geleceğini nasıl şekillendirdiği sorusunu takip etmektedir. Araştırmanın problemi, Konya’nın Hüyük ilçesinde yaşayan orta gelirli muhafazakâr ailelerin çocuk vizyonunun nasıl olduğu üzerinedir. Bu konu ile ilgili literatür tarandığında ailenin dönüşümü hakkında örnekler mevcuttur. Fakat bu tezi özgün kılan muhafazakâr ailenin dönüşümüne odaklanması ve söz konusu çocukları olduğunda muhafazakâr ailelerin hangi saiklerle hareket ettiğine bakacak olmasıdır. Dünyada ve Türkiye’de kurumlar muhafazakârlaşırken Türkiye’deki ailelerin, laik/seküler öğelerle çocuklarını yetiştirme eğiliminde olduğu varsayımı ile yola çıkılması da araştırmayı özgün kılan bir bakış açısı içermektedir. Araştırma probleminin doğası gereği sahaya çıkılıp, yarı-yapılandırılmış görüşmeler yapıldığı için nitel araştırma yöntemi tercih edilmiştir. Toplanan veriler, eleştirel niteliksel analize tabii tutularak çözümlenmiştir. Araştırma sonunda; muhafazakârlığın tek biçimi olmadığı, mikro alanda bile çeşitli muhafazakârlıklar olduğu görülmüştür. Buna ek olarak, muhafazakârlığın cinsiyetler ve kuşaklar arasında deneyimlenme/pratik edilme biçimlerinin değiştiği anlaşılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentİletişim Bilimleritr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-02-15T11:37:49Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster