Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorUysal, Hacer Hande
dc.contributor.authorTanboğa, Seher
dc.date.accessioned2023-10-25T07:37:11Z
dc.date.issued2023
dc.date.submitted2023-06-15
dc.identifier.citationTanboga, S. (2023). Oral corrective feedback & repair techniques in dyadic online EFL young learner speaking lessons [Master's thesis, Hacettepe University]. HU Open Access.tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/34082
dc.description.abstractCorrective feedback has been at the centre of many SLA studies due to the desire to reveal its impact in creating opportunities for learning. Many of those studies have been mostly delimited to the experimental settings to compare different types of oral corrective feedback, primarily their effectiveness for learning grammatical structures. However, very few studies examined video-mediated or natural interactions to understand oral trajectories of feedback and its impact on young learners. With this in mind, this study explored what kinds of oral corrective feedback practitioners enacted on meaning and form in an informal video-mediated young learners EFL interaction setting and how/if these actions led to learner repairs. Aligning with this purpose, this study, in the first place, analysed the frequencies of corrective feedback through coding based on Lyster & Ranta’s (1997) model and repairs with respect to error distribution (syntactic, morphological, phonological, semantic). In the follow-up analysis, the researcher traced the details of correction sequences longitudinally across ten different one-to-one sessions of learners through discourse analysis. Nearly 20 hours of data coming from EFL-speaking lessons of 10 young learners inform us that teachers' preferences in online settings mainly rely on recasts with relatively fewer use of elicitations followed by explicit feedback and other CF moves. However, elicitation and sporadically used double corrective moves proportionally led to more repairs of learners than the most preferred CF, recasts. Nonetheless, some errors repaired by learners were repeated in future sessions, unveiling that the impact of correction and repair may not be long-lasting.tr_TR
dc.language.isoentr_TR
dc.publisherEğitim Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectVideo-mediated learningtr_TR
dc.subjectSecond language learningtr_TR
dc.subjectYoung learnerstr_TR
dc.subjectOral corrective feedbacktr_TR
dc.subject.lcshA - Genel konulartr_TR
dc.titleOral Corrective Feedback & Repair Techniques in Dyadic Online Efl Young Learner Speaking Lessonstr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetDüzeltici geribildirim, öğrenmeye fırsat sunmadaki etkisinin ortaya çıkarılması amacıyla ikinci/yabancı dil öğretiminde pek çok çalışmanın odak noktası olmuştur. Bu çalışmaların büyük çoğunluğu düzeltici geribildirimin özellikle gramer yapılarının öğrenilmesinde geribildirim türlerinin etkililiğini kıyaslamak için genellikle deneysel ortamlarla sınırlı kalmıştır. Diğer bir yandan, çok az çalışma sözlü geribildirim süreçlerini ve çocuk yaştaki öğrenciler üzerindeki etkisini anlamak için görüntülü veya doğal iletişim ortamlarını incelemiştir. Bunu bir kenara koyarak, bu çalışma, çocuklara okul dışında, İngilizcenin yabancı dil olarak öğretildiği çevrimiçi görüntülü görüşme ortamında öğretmenlerin yalnızca dilbilimsel değil aynı zamanda anlam ile ilgili hatalara da düzeltici ne tür sözlü geribildirimde bulunduklarını ve öğrencilerin hatalarını düzeltip düzeltmediği/nasıl düzelttiğini araştırmıştır. Bu amaç doğrultusunda, bu çalışma öncelikle hatalara (sözdizimsel, morfolojik, fonolojik, anlamsal) verilen düzeltici geribildirimleri Lyster &Ranta’ nın (1997) modeline bağlı ve düzeltmelerin sıklığını kodlama yoluyla analiz etmiştir. Daha sonra, araştırmacı söylem analiziyle her öğrencinin hata düzeltme süreçlerinin detaylarını 10 farklı birebir ders görüşmesi üzerinden uzun süreli olarak takip etti. Çocuk yaştaki 10 öğrenciyle yapılan İngilizcenin yabancı dil olarak öğretildiği çevrimiçi birebir görüntülü konuşma derslerinden elde edilen yaklaşık 20 saatlik veri, çevrimiçi ortamda öğretmenlerin tercihlerinin başlıca tekraren düzeltmeler üzerine olduğu ve göreceli daha az kullanılan çıkartımların, direkt düzeltme ve diğer düzeltici geribildirim türlerinin takip ettiğini ortaya koymaktadır. Bununla beraber, çıkartım ve ara sıra kullanılan ikili düzeltici geribildirimler en çok tercih edilen tekraren düzeltmelerden oran olarak daha çok öğrencinin hatasını düzeltmesine aracılık etmiştir. Yine de, öğrencilerin düzelttikleri hatalar, geribildirim ve düzeltmeninin etkisinin uzun süreli olmayabileceğini ortaya çıkararak, daha sonraki görüşmelerde yeniden yapılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentYabancı Diller Eğitimitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-10-25T07:37:11Z
dc.fundingTÜBİTAKtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster