Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKarasu, Rauf
dc.contributor.authorKaya, Ramazan Furkan
dc.date.accessioned2022-12-23T07:50:48Z
dc.date.issued2022
dc.date.submitted2022-12-20
dc.identifier.citationKAYA, Ramazan Furkan. Kişisel Verilerin Korunması Hukukunda Ticari Elektronik İleti, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2022.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/27215
dc.description.abstractCommercial electronic messages are one of the most common form of unsolicited messages. The growing of e-commerce has made these messages even more widespread. E-commerce law defines the sending and the content of commercial electronic messages into certain rules. Sending commercial electronic messages constitutes personal data processing activity as well. Therefore, the provisions of data protection law should also be taken into account when sending messages. However, the fact that both branches of law stipulate a positive statement of will for the activity and the interdisciplinary feature of the subject give rise to confusion. Hence, in this study, commercial electronic message sending is evaluated from the perspective of data protection law. First of all, data protection law is examined in order to solve the problem. Secondly, what the concepts and institutions related to commercial electronic messages mean in terms of data protection law is determined. Then, it is put forward how the rules of the two branches of law will be applied to the sending of commercial electronic messages. Through these, it is asserted how commercial electronic message sending should be examined in terms of data protection law. In this context, it is detected that the institutions of e-commerce law -those which allow sending commercial electronic messages- meet the grounds for lawful data processing within the data protection law. In this way, a legitimate ground, that is more suitable to the spirit of the field, is found for the necessities of the data protection law besides the grounds for lawful data processing. Therewithal, it is promulgated that there is no need for two separate consent for a single activity.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectKişisel Verilertr_TR
dc.subjectVeri işlemetr_TR
dc.subjectTicari elektronik iletitr_TR
dc.subjectİstenmeyen iletilertr_TR
dc.subjectİleti gönderimitr_TR
dc.subject.lcshHukuk (Genel). Karşılaştırmalı hukuk. Yeknesak hukuk.tr_TR
dc.titleKişisel Verilerin Korunması Hukukunda Ticari Elektronik İletitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetTicari elektronik iletiler, istenmeyen iletilerin en yaygın türlerinden biridir. Elektronik ticaretin büyümesi, iletileri daha da yaygınlaştırmıştır. Elektronik ticaret hukuku, ticari elektronik ileti gönderimini ve içeriğini belirli kurallara bağlamıştır. Ticari elektronik ileti gönderimi aynı zamanda kişisel veri işleme faaliyeti teşkil eder. Dolayısıyla ileti gönderiminde kişisel verilerin korunması hukukunun normları da dikkate alınmalıdır. Fakat her iki hukuk dalının faaliyet için olumlu irade beyanı araması ve konunun disiplinler arası niteliği karışıklığa sebep olmaktadır. Bu nedenle, bu çalışmada ticari elektronik ileti gönderimi kişisel verilerin korunması hukukunun bakış açısıyla değerlendirilmiştir. Söz konusu sorunun çözümü için öncelikle kişisel verilerin korunması hukuku incelenmiştir. İkinci olarak ticari elektronik ileti ile ilgili kavram ve müesseselerin kişisel verilerin korunması hukuku bakımından ne anlam ifade ettiği belirlenmiştir. Daha sonra iki hukuk dalına ait normların ticari elektronik ileti gönderimine nasıl uygulanacağı tespit edilmiştir. Böylece ticari elektronik ileti gönderiminin kişisel verilerin korunması hukuku bakımından nasıl incelenmesi gerektiği ortaya konulmuştur. Bu bağlamda elektronik ticaret hukukunun ticari elektronik ileti göndermeye cevaz veren kurumları kişisel verilerin korunması hukukundaki veri işleme şartlarını sağladığı saptanmıştır. Bu sayede kişisel verilerin korunması hukukunun veri işleme şartı dışındaki gerekliliklerine alanın ruhuna daha uygun meşru bir zemin bulunmuştur. Aynı zamanda tek bir faaliyet için iki ayrı olumlu irade beyanına gerek olmadığı tespit edilmiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentÖzel Hukuktr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2022-12-23T07:50:48Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypeannotationtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster