dc.contributor.advisor | Akı, Esra | tr_TR |
dc.contributor.author | Özkan, Esma | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2015-10-14T13:36:02Z | |
dc.date.available | 2015-10-14T13:36:02Z | |
dc.date.issued | 2013 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/1610 | |
dc.description.abstract | The aim of our study is to assess self efficacy, social anxiety, coping skills and environment effect of social participation in adult blind individuals and individuals with low vision. Between 18 to 65 years, 50 adult with low vision (study group), 50 blind people (study group) and 50 adult who have vision (control group) were included in the study. Personal factors were evaluated with Sociodemographic Characteristics Information Form. Assessment of self efficacy with General Self Efficacy Scale, assessment of level of coping and coping style with Ways of Coping Questionnaire, assessment of social anxiety with the Liebowitz Social Anxiety Scale, assessment of environment with Residental Environment Impact Scale ? Short Form (REIS-SF) and assessment of level of social participation limitation with the Participation Scale were used. Semi-structured interviews were conducted with participants. Self efficacy, level of coping skills and level of environmental sufficiency in blind individuals were lower than other groups (p<,05). Levels of self efficacy between low vision and blind people statistically significant difference was found in favor of low vision people (p<,05). Participation restrictions between people with low vision and sighted peer significant difference was found in favor of sigthed adults (p<,001). Participation restrictions between blind people and sighted peer significant difference was found in favor of sigthed adults (p<,001). Level of social anxiety and social participation restriction in adult blind people were higher than the other groups (p<,05). According to our study results, vision loss effects self efficacy, coping skills, social anxiety and stituation of social participation in adult individuals. Lower self efficacy, coping skills limitation and social anxiety which caused to participation restriction should assessment person centered and plan intervention programs in accord with occupational therapy models. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.subject | Low vision | tr_TR |
dc.title | Kör ve Az Gören Erişkin Bireylerde Öz Yeterlilik, Sosyal Kaygı, Başetme Becerileri ve Çevrenin Toplumsal Katılıma Etkisinin İncelenmesi. | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.callno | 2013/782 | tr_TR |
dc.contributor.departmentold | Ergoterapi Anabilim Dalı | tr_TR |
dc.description.ozet | Çalışmamızın amacı kör ve az gören bireylerde öz yeterlilik, sosyal kaygı, başetme becerileri ve çevrenin toplumsal katılımlarına olan etkisini incelemektir. Çalışmaya 18 ile 65 yaş arası 50 az gören, 50 kör ve 50 gören birey katıldı. Çalışmaya dahil edilen bireylerle ilgili kişisel bilgiler Sosyodemografik Özellikleri Bilgi Toplama Formu ile değerlendirildi. Öz yeterlilik düzeyleri Genel Öz Yeterlilik Ölçeği ile, başetme düzeyleri ve biçimleri Baş Etme Yolları Ölçeği ile, sosyal kaygı seviyeleri Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeği ile, çevreleri Yaşama Ortamı Etki Ölçeği- Kısa Form ile, toplumsal yaşama katılımdaki kısıtlılık seviyeleri Katılım Ölçeği ile değerlendirildi. Katılımcılarla yarı yapılandırılmış görüşme yapıldı. Kör bireylerin öz yeterlilikleri, başetme becerisi düzeyleri, çevresel yeterlilik seviyeleri diğer gruplara göre daha düşük bulundu (p<,05). Kör ve az gören bireylerin öz yeterlilik düzeyleri arasında az görenler lehine anlamlı fark bulundu (p<,05). Az gören bireylerin katılım kısıtlılıkları ile gören yaşıtlarının katılım kısıtlılıkları arasında görenler lehine anlamlı fark saptandı (p<,001). Kör bireylerin katılım kısıtlılıkları ile gören yaşıtlarının katılım kısıtlılıkları arasında görenler lehine anlamlı fark saptandı (p<,001). Kör erişkin bireylerin sosyal kaygılarının ve toplumsal katılım kısıtlılıklarının diğer gruplardaki bireylere göre daha fazla olduğu tespit edildi (p<,05). Çalışmamızdan elde ettiğimiz sonuçlara göre görme kaybı, erişkin bireylerin öz yeterlilik, baş etme becerileri, sosyal kaygı ve toplumsal katılım durumlarını etkilemektedir. Görme kaybı yaşayan bireylerin katılım kısıtlılıklarına yol açan öz yeterlilik, baş etme becerileri kısıtlılığı ve sosyal kaygı kişi merkezli olarak değerlendirilmeli ve uygun ergoterapi modelleri ile müdahale programları planlanmalıdır. | tr_TR |