Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorRahmi Yılmaz, Ş.tr_TR
dc.contributor.authorGüven, Gökseltr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T10:03:35Z
dc.date.available2015-10-14T10:03:35Z
dc.date.issued2013tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/925
dc.description.abstractChronic kidney disease; is an important health issue both by increasing morbidity and mortality and its high burden on country economics. Dialysis or renal transplantation are the two treatment options for end stage renal disease patients. Renal transplantation from an appropriate donor; when compared with dialysis, improves quality of life and reduces morbidity and mortality. Renal transplantation rates have been increasing for the last 30 years. Following transplantation graft survival is the primary goal. Despite reaching over 90 % success rates in 1-year graft survival as a result of improvements in immunosuppressive therapy, similar success rates have not been achieved in long term graft survival rates. Chronic allograft dysfunction, has become the most important cause of graft loss in chronic period becoming the focus of interest of renal transplant specialists. 80 patients, followed up by Nephrology Department of Hacettepe University School of Medicine, on whom renal biopsy was performed due to chronic allograft dysfunction are included in this study. Etiologies of chronic allograft dysfunction were evaluated according to pathologic results of renal biopsy specimens and laboratory findings. Possible immunological and non-immunological risk factors of graft dysfunction were screened and recorded retrospectively. Panel Reactive Antibody (PRA) and donor specific anti-HLA antibodies (DSA) positivity, late graft dysfunction, longer periods of waiting time on dialysis, longer periods of cold ischemia, increased numbers of Human Leucocyte Antigen (HLA) mismatch pretransplantation were independent risk factors for chronic allograft dysfunction. Causes of chronic allograft dysfunction were detected to be; cellular and humoral rejection, calcineurin inhibitor toxicity, recurrent or de novo glomerulonephritis, tubulointerstitial nephritis and polyoma virus nephropathy.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.subjectRenal transplantationtr_TR
dc.titleKronik Allograft Fonksiyon Bozukluğu Risk Faktörleri ve Nedenleritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.callno2013/659tr_TR
dc.contributor.departmentoldİç Hastalıkları Ana Bilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetKronik böbrek hastalığı; morbidite ve mortaliteyi artırması, ülke ekonomisi üzerine ağır yük getirmesi bakımından önem arz eden bir sağlık sorunudur. Son dönem böbrek hastalığı olan hastalara diyaliz ve böbrek nakli olmak üzere iki tedavi seçeneği sunulmaktadır. Uygun bir vericiden yapılan böbrek nakli; diyalize kıyasla hayat kalitesini artırmakta, morbidite ve mortaliteyi ise azaltmaktadır. Son 30 yıldır böbrek nakli artmaktadır. Böbrek nakli sonrası graft sağ kalımı birincil hedef olmaktadır. İmmünsupresif tedavilerde kaydedilen gelişmeler sonucu 1 yıllık greft sağ kalımı %90?ın üzerine çıkmasına karşın, uzun dönem greft sağ kalımında aynı başarı sağlanamamıştır. Kronik allograft fonksiyon bozukluğu, kronik dönemde greft kaybının en önemli nedeni haline gelmiştir ve böbrek nakli ile ilgilenen uzmanların ilgi odağı olmuştur. Bu çalışmaya Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bölümü?nde takipli, kronik allograft fonksiyon bozukluğu nedeni ile böbrek biyopsisi yapılmış 80 hasta dahil edildi. Hastaların böbrek biyopsi sonuçlarına ve laboratuvar bulgularına göre kronik allograft fonksiyon bozukluğu nedenleri belirlendi. Retrospektif olarak, graft fonksiyon bozukluğu oluşturabilecek immünolojik ve nonimmunolojik risk faktörleri tarandı ve kaydedildi. PRA ve DSA pozitifliği, gecikmiş graft fonksiyonunun bulunması, nakil öncesi diyaliz süresinin uzaması, soğuk iskemi süresinin artışı, nakil öncesi HLA mismatch sayısının artışı kronik allograft fonksiyon bozukluğunda risk faktörü olarak belirlendi. Kronik allograft fonksiyon bozukluğu yapan nedenlerin; hücresel ve humoral rejeksiyon, kalsinörin inhibitör toksisitesi, rekürren ve de novo glomerülonefritler, tübülointerstisyel nefrit, polyoma virüs nefropatisi olduğu gösterildi.tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster