dc.contributor.advisor | Cahit, Gelekçi | |
dc.contributor.author | Sizer, İsmail | |
dc.date.accessioned | 2019-07-09T12:22:54Z | |
dc.date.issued | 2019 | |
dc.date.submitted | 2019-06-11 | |
dc.identifier.citation | Sizer, İsmail. Ankara’daki Suriyeli Sosyal Sermayesinin Oluşum Süreci. Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2019. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/7805 | |
dc.description.abstract | The Syrians began to take refuge in Turkey following the eruption of the civil war in 2011. In response to the emerging humanitarian crisis caused by the civil war, Turkey has implemented an open door policy based on respect for basic human rights. Moreover, the immigration policies concerning the Syrians seeking refuge in Turkey was formulated in a way that treated the refugees as “guests” and sought to host them in temporary accommodation centers. However, in a short period of time, the emigration of Syrians to Turkey turned into a sudden mass influx, the likes of which were rarely seen in history. Because of the inadequate capacity of temporary accommodation centers, the mass influx was firstly directed to the border provinces, and pursued a course of continued spread all over Turkey. As of today over 3.5 million Syrians, the vast majority of whom live in urban areas, maintain their lives under temporary protection status in different provinces of Turkey. In the case of Turkey, the state, which is considered to be the most important macro structural actor in international migration and civil society literature, has lost its restrictive role through the open door policy and mass asylum activities in this process. The objective of this thesis is to understand, through a sociological point of view, the dynamics of community among Syrians in Ankara -whose numbers are estimated to be over 90.000- alongside the interactions between them and the NGOs whose actions and activities have concentrated on Syrians during this process. In this context; Semi-structured in-depth interviews were conducted with 18 participants: managers, employees and beneficiaries of two different NGOs operating in the neighborhoods where the Syrians living in Ankara established their own habitats. As a result of the field research; it has been concluded that migration networks from certain districts of Aleppo to certain neighborhoods of Ankara have become operational, evolving into immigrant networks after the migration and becoming homogenous in every field of life - it is these migration networks that constitute the Syrian social capital in Ankara, together with a number of socio-cultural norms. Furthermore, this research reveals that the two different NGOs interviewed have made significant contributions to the Syrians throughout their interactions with the community during this process. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Suriyeli | |
dc.subject | Sosyal sermaye | |
dc.subject | Sosyal ağlar | |
dc.subject | Ankara | |
dc.subject | Sivil toplum kuruluşu | |
dc.subject | Göç ağları | |
dc.subject.lcsh | Konu Başlıkları Listesi::Sosyal bilimler::Sosyoloji | tr_TR |
dc.title | Ankara'daki Suriyeli Sosyal Sermayesinin Oluşum Süreci | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | 2011 yılında Suriye’de başlayan iç savaşla beraber, Suriyeliler Türkiye’ye sığınmaya başlamıştır. İç savaş nedeniyle ortaya çıkan insani kriz karşısında Türkiye; insan hakları refleksleriyle açık kapı politikası uygulamış ve Türkiye’ye sığınan Suriyelilere ilişkin göç yönetimini geçici barınma merkezlerinde misafir olarak ağırlama üzerine kurmuştur. Ancak, Suriyelilerin Türkiye’ye göçü kısa bir süre sonra, tarihte eşine az rastlanır derece büyük ve ani bir kitlesel sığınmaya dönüşmüştür. Barınma merkezlerinin kapasitelerinin yetersiz kalması ile kitlesel akınlar, öncelikle sınır illerine yönelmiş ve devamında tüm Türkiye’ye yayılan bir seyir izlemiştir. Günümüz itibariyle çok büyük bir çoğunluğu şehirlerde olmak üzere 3.500.000’un üstünde Suriyeli Türkiye’nin farklı illerinde geçici koruma statüsü altında hayatını sürdürmektedir. Bu tez çalışması; uluslararası göç ve sivil toplum literatürlerinde en önemli makro yapısal aktör olarak görülen devletin, açık kapı politikası ve yaşanan kitlesel sığınma ile Türkiye özelinde sınırlayıcı rolünü yitirdiği bir süreçte, Ankara’ya yerleşen 90.000’nin üzerinde Suriyelinin topluluk dinamiklerini ve kendilerine yönelik faaliyet yürüten STK’larla geliştirdikleri etkileşimleri sosyolojik bir bakış açısıyla anlamayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda; Ankara’da yaşayan Suriyelilerin kendi habitatlarını kurdukları mahallelerde faaliyet yürüten iki farklı STK’nın yöneticileri, çalışanları ve yararlanıcıları olmak üzere 18 katılımcıyla yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Yapılan saha araştırması neticesinde; Halep’in belli bölgelerinden Ankara’nın belli mahallelerine işlerlik kazanan göç ağlarının kurulduğu, göç sonrası göçmen ağlarına evrilen ve hayatın her alanında homojenleşen bu sosyal ağların birtakım sosyo-kültürel normlarla beraber Ankara’daki Suriyeli sosyal sermayesini oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca görüşülen iki farklı STK’nın da tüm bu süreç içerisinde girdiği etkileşimlerle Suriyelilere çok önemli katkılar sunduğu tespit edilmiştir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Sosyoloji | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2019-07-09T12:22:54Z | |
dc.identifier.ORCID | https://orcid.org/0000-0001-5411-1345 | tr_TR |