dc.contributor.advisor | Esendağlı, Güneş | |
dc.contributor.author | Tunalı, Gürcan | |
dc.date.accessioned | 2019-05-03T10:45:36Z | |
dc.date.issued | 2019 | |
dc.date.submitted | 2019-03-25 | |
dc.identifier.citation | Tunalı G. Meme kanseri hücreleri tarafından üretilen fibronektinin miyeloid hücre karakteri üzerine
etkisi. Hacettepe Ünversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tümör Biyolojisi ve İmmünolojisi Programı
Doktora Tezi, Ankara, 2019. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/6961 | |
dc.description | Sisteme yüklenen bu doktora tezi Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Öğrenci İşleri tarafından tavsiye edilen öneriler doğrultusunda düzenlenmiştir. | tr_TR |
dc.description.abstract | Basal-like breast cancer (BLBC) possess high capacity to regulate inflammation and identified with
high-level myeloid cell infiltration. Extracellular matrix components produced by tumor cells, e.g. fibronectin (FN), can support myeloid cells’ maturation. Macrophages in the tumor gain immunosuppressive characters with the contribution of the STAT3 transcription factor. Tumor-associated macrophages (TAM) contribute to the formation of inflammatory microenvironment. EDA fragment released by elastase-2-mediated cleavage of FN can stimulate TLR4 receptor. This study is based on the hypothesis that the factors produced by BLBC cells regulate STAT3 activity in myeloid cells and interleukin-1β (IL-1β) production, which plays an important role in the inflammatory character of the tumor microenvironment, and FN/FN-EDA, elastase and TLR4 axis provide the contribution of inflammation in breast cancer. Peripheral blood monocytes and myeloid leukemia cell lines, as immature myeloid cell model, were used. Phenotypic (CD11b, CD11c, CD14, CD40) and functional (production of reactive oxygen species, chemotaxis and phagocytosis capacity, stimulation of CD4+ T cell proliferation) differentiation parameters were evaluated. STAT3 activation, TLR4 levels, IL-1β and elastase-2 production were investigated in myeloid cells incubated with BLBC cells’ supernatants. IL-1β, TLR4, elastase-2 and NF-kappa B stimulation by myeloid cell were evaluated following
STAT3 activation. In the presence of pro-inflammatory cytokines, total FN and FN-EDA levels were evaluated in breast cancer cells. The effect of FN-EDA on TLR4 and NF-kappa B activity was investigated. Factors produced by BLBC cells induced phenotypic and functional maturation in myeloid cells. In myeloid cells with increasing chemotaxis capacity, STAT3 activation was stimulated by factors produced by BLBC. IL-1β secretion increased in myeloid cells with high STAT3 activity. Total FN and FN-EDA isoform was highly produced by IL-1β-induced BLBC cells. BLBC cell supernatants and FN-EDA were synergistically promoted IL-1β production from monocytes and stimulated NF-kappa B activity. The effect on IL-1β production and NF-kappa B activity were associated with STAT3 activation. Either secreted by BLBC cells or recombinant FN-EDA, when treated with neutrophil supernatants containing high levels of elastase-2, did not stimulate TLR4 and NF-kappa B activity. In conclusion, a positive feedback mechanism between BLBC and monocytes through STAT3/IL-1β/FN molecules supports chronic inflammation in the tumor microenvironment. Targeting STAT3, IL-1β and FN in BLBC may modulate inflammatory microenvironment in favour of cancer therapy. The development of treatment strategies for BLBC should take into account the presence of this positive feedback mechanism. | tr_TR |
dc.description.sponsorship | TÜBİTAK Proje no: 113Z923 ve 116Z997 Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Birimi Proje no: TDK-2018-16203 | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | İÇİNDEKİLER ONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK
BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER ve KISALTMALAR xv
ŞEKİLLER xviii TABLOLAR xxiii 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 4 2.1. Meme Kanseri 4 2.1.1. Meme
Kanserinin Alt-tipleri 5 2.1.2. Meme Kanserinin İnflamatuvar Mikroçevresi 9 a. Meme Kanseri ve
Makrofajlar 10 2.2. Monosit-Makrofaj Farklılaşması 14 2.2.1. TAM’lar ve STAT3 Transkripsiyon Faktörü
20 2.2.2. TAM’lar ve NF-kappa B Transkripsiyon Faktörü 23 2.2.3. TAM’lar ve İL-1beta 27 2.2.4.
Hücre-dışı Matriksin Makrofaj Farklılaşmasına Etkisi 29 2.3. Fibronektin Yapısı 30 2.4. Hücre-dışı
Matriks ve Kanser Gelişimi 34 2.4.1. Fibronektinin Kanser Gelişimindeki Rolü 35 3. GEREÇ ve YÖNTEM
39 3.1. Çalışmada Kullanılan Maddeler 39 3.2. Çalışmada Kullanılan Çözeltiler 40 3.3. Hücre
Kültürü 44 3.3.1. Hücre Hatlarının Dondurulması ve Çözülmesi 46 3.3.2. Hücrelerin Pasajlanması 46
3.3.3. Hücre Sayımı 47 3.3.4. Ko-kültür Deneyleri 48 3.3.5. Meme Kanseri Hücre Hatlarından Süpernatan
Eldesi ve Miyeloid Hücrelerin Uyarılması 49 3.3.6. Meme Kanseri Hücre Hatlarının Pro-inflamatuvar
Sitokinler ile Uyarılması 49 3.3.7. Miyeloid Hücrelerde STAT3 Yolağının İnhibisyonu 50 3.4.
Akım Sitometri 50 3.4.1. Reaktif Oksijen Türlerinin (ROT) Analizi 54 3.4.2. Fagositoz Analizi 54 3.4.3.
Periferik Kan Mononükleer Hücrelerin (PKMH) İzolasyonu 55 3.4.4. Periferik Kandan Polimorfonükleer
(PMN) Lökosit İzolasyonu 55 3.4.5. Floresan-aktive Hücre Ayrımlama (fluorescence-activated
cell sorting, FACS) Yöntemi ile CD4+ T Hücre Eldesi 57 3.4.6. Manyetik-aktive Hücre Ayrımlama
(mangnetic activated cell sorting, MACS) Yöntemi ile Monosit İzolasyonu 58 3.4.7. CD4+ T Hücre
Çoğalmasının Ko-kültürlerde Analizi 60 3.5. Kemotaksis Deneyi 61 3.6. Western Blot Analizleri 62
3.6.1. Protein Lizatı Hazırlaması 62 3.6.2. Protein Ölçümü 62 3.6.3. Poliakrilamid Jel Elektroforezi 64
3.6.4. Transfer ve Blotlama 66 3.6.5. Primer ve Sekonder Antikor ile İnkübasyon 67 3.6.6. Kemolüminesans
Görüntüleme ve Yoğunluk Ölçümü (Dansitometri) 68 3.7. Gen İfade Analizleri 68
3.7.1. RNA İzolasyonu 68 3.7.2. RNA Örneklerinden DNA’nın Uzaklaştırılması 69 3.7.3. Komplementer
DNA (cDNA) Sentezi 70 3.7.4. Polimer Zincir Reaksiyonu (PZR) 71 3.8. Hücre Kültüründen
Süpernatan Toplanması 74 3.9. ELISA Analizleri 75 3.9.1. İnsan Fibronektin ELISA 75 3.9.2. İnsan
İL-1beta ELISA 76 3.9.3. İnsan PMN Elastaz ELISA 78 3.10. Rekombinant İnsan Fibronektin Ekstra
Domain A+ (FN-EDA+) ve Ekstra Domain A- (FN-EDA-) Protein İzoformlarının Saflaştırılması 80 3.11. Salgılanan Embriyonik Alkalin Fosfataz (Secreted Embryonic Alkaline Phosphatase, SEAP) Bildirici
(Reporter) Aktivite Analizi 81 3.12. İstatistiksel Analiz 82 4. BULGULAR 84 4.1. Bazal-benzeri ve
Lüminal Meme Kanseri Hücrelerinin Miyeloid Hücre Farklılaşmasına Etkisi 84 4.1.1. Farklı Miyeloid
Hücre Hatlarının Model Olarak Sınanması 84 4.1.2. Farklı Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücre Hatlarının
THP-1 ve U937 Hücrelerinin Monositik Karakteri Üzerine Etkisi 91 a. Monosit Seri Belirteçlerinin
Analizi 89 4.2. Bazal-benzeri ve Lüminal Meme Kanseri Hücrelerinden Salgılanan Faktörlerin
Miyeloid Hücre Hatlarının Fenotipine ve Fonksiyonlarına Etkisi 94 4.2.1. Meme Kanseri
Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanların Miyeloid Hücrelerde Oluşturduğu İmmünfenotipik
Değişimler 94 4.2.2. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen
Miyeloid Hücrelerin CD4+ T Hücrelere Kostimülasyon Sağlama Kapasiteleri 97 4.2.3. Meme Kanseri
Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerin Kemotaksis
Yeteneğinin Analizi 101 4.2.4. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele
Edilen Miyeloid Hücrelerde Reaktif Oksijen Türleri (ROT) Üretim Düzeylerinin Değerlendirilmesi 102
4.2.5. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid
Hücrelerin Fagositoz Yeteneğinin Değerlendirilmesi 104 4.2.6. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde
Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde STAT3 Yolak Aktivasyonunun Araştırılması
106 4.2.7. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edlilen Süpernatanlar ile Muamele
Edilen Miyeloid Hücrelerde İntegrin Ailesi Adezyon Moleküllerine Ait Gen İfadesinin Analizi 106 4.3.
Bazal-benzeri ve Lüminal Meme Kanseri Hücrelerinden Salgılanan Faktörlerin Miyeloid Hücreler Üzerindeki
Etkisinin Periferik Kan Monositleri ile Doğrulanması 111 4.3.1. Meme Kanseri Hücrelerinden
Elde Edilen Süpernatanların Monositlerde Oluşturduğu İmmünfenotipik Değişimler 111 4.3.2. Meme
Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Monositlerin CD4+ T Hücrelere
Kostimülasyon Sağlama Kapasiteleri 114 4.3.3. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar
ile Muamele Edilen Monositlerin Kemotaksis Yeteneğinin Analizi 117 4.3.4. Meme Kanseri
Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Monositlerde Reaktif Oksijen Türleri
(ROT) Üretim Düzeylerinin Değerlendirilmesi 120 4.3.5. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen
Süpernatanlar ile Muamele Edilen Monositlerin Fagositoz Yeteneğinin Değerlendirilmesi 121 4.4.
Meme Kanseri Hücrelerinde Fibronektin Üretiminin Araştırılması 123 4.4.1. Bazal-benzeri, Lüminal
ve HER2-pozitif Meme Kanseri Hücrelerinde Fibronektin Düzeyinin Belirlenmesi 123 4.4.2. Pro-inflamatuvar
Sitokin Uyarımının Meme Kanseri Hücre Hatlarında Fibronektin Üretimine Etkisi 125 4.5.
Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Salgılanan Faktörlerin Miyeloid Hücrelerde İL-1beta,
TLR4, MD2 ve Elastaz-2 Moleküllerine Etkisi 130 4.5.1. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden
Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde İL-1beta Üretiminin Değerlendirilmesi
131 4.5.2. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile
Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde TLR4 ve MD2 Düzeylerinin Analizi 133 4.5.3. Bazal-benzeri
Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde
Elaztaz-2 Üretiminin.Değerlendirilmesi 135 4.6. Meme Kanseri Hücrelerinden Üretilen FN-EDA Proteininin
TLR4 Ligandı Olarak Aktivitesinin Değerlendirilmesi 136 4.7. Bazal-benzeri Meme Kanseri
Hücrelerinden Üretilen Faktörlerin ve FN-EDA’nın Monositik Hücrelerin İnflamatuvar Kapasitesi Üzerine
Etkisi 139 4.8. Bazal-benzeri Meme Kanseri Kücrelerinin Etkisi Altındaki Miyeloid Hücrelerde
STAT3 Aktivitesinin İncelenmesi 145 4.8.1. STAT3 Aktivitesinin Küçük İnhibitör Molekül Stattic ile
Engellenmesi 145 4.8.2. STAT3DN/THP-1 ve shSTAT3/THP-1 Hücreleri ile Analizler 148 4.9. STAT3
İnhibisyonunun Miyeloid Hücrelerin Pro-inflamatuvar Karakterine Etkisi 151 4.9.1. STAT3 İnhibisyonunun
Miyeloid Hücrelerde İL-1����� Üretimine Etkisi 151 4.9.2. STAT3 İnhibisyonunun Miyeloid Hücrelerde
TLR4 ve MD2 İfadesine Etkisi 155 4.9.3. STAT3 İnhibisyonunun Miyeloid Hücrelerde Elastaz-2
Üretimine Etkisi 159 4.10. STAT3 İnhibisyonunun Rekombinant Fibronektin Proteinleri Varlığında
Monositlerde İL-1beta Üretimine Etkisi 162 4.11. Rekombinant Fibronektin Proteinleri Varlığında
Monositlerde STAT3 İnhibisyonunun NF-kappa B Aktivitesi Üzerine Etkisi 166 5. TARTIŞMA 168 5.1. Çalışma Kapsamında Kullanılan in vitro Deney Modellerinin Değerlendirilmesi 169 5.2. Meme
Kanseri Hücreleri Tarafından Miyeloid Hücrelerde STAT3 Aktivitesinin Uyarılması 180 5.3. Fibronektinin
Meme Kanseri Mikroçevresindeki Miyeloid Hücreler Üzerine Etkisi 187 6. SONUÇ ve ÖNERİLER
194 7. KAYNAKLAR 198 8. EKLER EK 1. Tez Çalışması ile ilgili etik kurul izni EK 2. Tez çalışması
orijinallik raporu EK 3. Dijital Makbuz EK 4. Tez datasının içeren bilimsel toplantılar ve projeler
9. ÖZGEÇMİŞ | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Kanser Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Meme kanseri | tr_TR |
dc.title | Meme Kanseri Hücreleri Tarafından Üretilen Fibronektinin Miyeloid Hücre Karakteri Üzerine Etkisi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | en |
dc.description.ozet | Bazal-benzeri meme kanseri (BBMK) inflamasyonu düzenleyici karaktere sahiptir ve yüksek
düzeyde miyeloid hücre infiltrasyonu gösterir. Tümör dokusunu oluşturan hücre-dışı matriks bileşenleri,
özellikle fibronektin (FN), miyeloid hücrelerin farklılaşmasına katkıda bulunur. Tümördeki makrofajlar
STAT3 transkripsiyon faktörünün katkısı ile immün baskılayıcı karakter kazanır. Tümör-ilişkili
makrofajlar (TAM), tümörde inflamatuvar mikroçevrenin oluşumuna katkı sağlar. Elastaz-2 FN’i özgül
bölgelerden keserek TLR4 reseptörünü uyarabilen EDA bölgesinin ortaya çıkmasını sağlar. Bu tez
çalışması, BBMK hücrelerinden üretilen faktörlerin miyeloid hücrelerdeki STAT3 aktivitesini ve tümör
mikroçevresindeki inflamatuvar karakterde önemli rol oynayan interlökin-1β (İL-1β) üretimini düzenlediği
ve FN/FN-EDA, elastaz ve TLR4 ekseninin meme kanserinde inflamasyonun devamlılığını
sağladığı hipotezine dayanmaktadır. Analizlerde periferik kan monositleri ve immatür miyeloid hücre
modeli olarak miyeloid lösemi hücre hatları kullanıldı. Bu hücrelerde fenotipik (CD11b, CD11c,
CD14, CD40) ve fonksiyonel (reaktif oksijen türlerinin üretimi, kemotaksis ve fagositoz kapasitesi,
CD4+ T hücre çoğalmasının uyarılması) farklılaşma parametreleri değerlendirildi. BBMK hücre
süpernatanları ile inkübe edilen miyeloid hücrelerde STAT3 aktivasyonu TLR4 düzeyleri, İL-1β ve elastaz-2 üretimi araştırıldı. STAT3 aktivasyonu sonrasında miyeloid hücrelerin İL-1β, TLR4, elastaz- 2 ve NF-kappa B aktivitesini uyarma düzeyi değerlendirildi. Pro-inflamatuvar sitokinler varlığında meme kanseri hücrelerinde total FN ve FN-EDA düzeyleri test edildi. FN-EDA’nın TLR4 ve NF-kappa B aktivitesine etkisi incelendi. BBMK hücrelerinden salgılanan faktörler miyeloid hücrelerde fenotipik ve fonksiyonel olgunlaşmayı uyardı. Kemotaksis kapasitesi artan miyeloid hücrelerde BBMK hücrelerinden salgılanan faktörlerin STAT3 aktivitesini uyardığı belirlendi. Yüksek STAT3 aktivitesine sahip miyeloid hücrelerde İL-1β salım kapasitesi arttı. İL-1β ile uyarılan BBMK hücrelerinde total FN ve FN-EDA izoformunun arttığı gözlemlendi. FN-EDA konsantrasyonu arttırılan BBMK hücre süpernatanlarının monositlerden İL-1β üretimini etkili bir şekilde desteklendiği görüldü. Yüksek düzeyde FN-EDA içeren ortamda BBMK hücrelerinden ve monositlerden salgılanan faktörlerin NF-kappa B aktivitesini uyardığı tespit edildi. İL-1β üretimi ve NF-kappa B aktivitesi üzerindeki etkinin STAT3 aktivasyonuna bağlı olarak gerçekleştiği belirlendi. BBMK hücrelerinden salgılanan FN-EDA’nın ve rekombinant FN-EDA varlığında yüksek düzeyde elastaz-2 içeren PMN lökosit süpernatanlarının TLR4 ve NF-kappa B aktivitesini uyarmadığı görüldü. Sonuç olarak, BBMK ve monositler arasında tümör mikroçevresindeki kronik inflamasyonu destekleyen, STAT3/İL-1β/FN molekülleri aracılığı ile
pozitif bir geri-besleme mekanizmasının olabileceği yönünde bilgilere ulaşılmıştır. BBMK’de STAT3, İL-1β ve FN’in hedeflenmesi inflamatuvar mikroçevreyi kanser tedavisine elverişli hale getirebilir. BBMK için tedavi stratejileri geliştirilirken bu pozitif geri-bildirim mekanizmasının varlığı dikkate alınmalıdır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Temel Onkoloji | tr_TR |
dc.contributor.authorID | 236440 | tr_TR |
dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2019-11-05T10:45:37Z | |