Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorEsendağlı, Güneş
dc.contributor.authorTunalı, Gürcan
dc.date.accessioned2019-05-03T10:45:36Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-03-25
dc.identifier.citationTunalı G. Meme kanseri hücreleri tarafından üretilen fibronektinin miyeloid hücre karakteri üzerine etkisi. Hacettepe Ünversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tümör Biyolojisi ve İmmünolojisi Programı Doktora Tezi, Ankara, 2019.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/6961
dc.descriptionSisteme yüklenen bu doktora tezi Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Öğrenci İşleri tarafından tavsiye edilen öneriler doğrultusunda düzenlenmiştir.tr_TR
dc.description.abstractBasal-like breast cancer (BLBC) possess high capacity to regulate inflammation and identified with high-level myeloid cell infiltration. Extracellular matrix components produced by tumor cells, e.g. fibronectin (FN), can support myeloid cells’ maturation. Macrophages in the tumor gain immunosuppressive characters with the contribution of the STAT3 transcription factor. Tumor-associated macrophages (TAM) contribute to the formation of inflammatory microenvironment. EDA fragment released by elastase-2-mediated cleavage of FN can stimulate TLR4 receptor. This study is based on the hypothesis that the factors produced by BLBC cells regulate STAT3 activity in myeloid cells and interleukin-1β (IL-1β) production, which plays an important role in the inflammatory character of the tumor microenvironment, and FN/FN-EDA, elastase and TLR4 axis provide the contribution of inflammation in breast cancer. Peripheral blood monocytes and myeloid leukemia cell lines, as immature myeloid cell model, were used. Phenotypic (CD11b, CD11c, CD14, CD40) and functional (production of reactive oxygen species, chemotaxis and phagocytosis capacity, stimulation of CD4+ T cell proliferation) differentiation parameters were evaluated. STAT3 activation, TLR4 levels, IL-1β and elastase-2 production were investigated in myeloid cells incubated with BLBC cells’ supernatants. IL-1β, TLR4, elastase-2 and NF-kappa B stimulation by myeloid cell were evaluated following STAT3 activation. In the presence of pro-inflammatory cytokines, total FN and FN-EDA levels were evaluated in breast cancer cells. The effect of FN-EDA on TLR4 and NF-kappa B activity was investigated. Factors produced by BLBC cells induced phenotypic and functional maturation in myeloid cells. In myeloid cells with increasing chemotaxis capacity, STAT3 activation was stimulated by factors produced by BLBC. IL-1β secretion increased in myeloid cells with high STAT3 activity. Total FN and FN-EDA isoform was highly produced by IL-1β-induced BLBC cells. BLBC cell supernatants and FN-EDA were synergistically promoted IL-1β production from monocytes and stimulated NF-kappa B activity. The effect on IL-1β production and NF-kappa B activity were associated with STAT3 activation. Either secreted by BLBC cells or recombinant FN-EDA, when treated with neutrophil supernatants containing high levels of elastase-2, did not stimulate TLR4 and NF-kappa B activity. In conclusion, a positive feedback mechanism between BLBC and monocytes through STAT3/IL-1β/FN molecules supports chronic inflammation in the tumor microenvironment. Targeting STAT3, IL-1β and FN in BLBC may modulate inflammatory microenvironment in favour of cancer therapy. The development of treatment strategies for BLBC should take into account the presence of this positive feedback mechanism.tr_TR
dc.description.sponsorshipTÜBİTAK Proje no: 113Z923 ve 116Z997 Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Birimi Proje no: TDK-2018-16203tr_TR
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER ONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER ve KISALTMALAR xv ŞEKİLLER xviii TABLOLAR xxiii 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 4 2.1. Meme Kanseri 4 2.1.1. Meme Kanserinin Alt-tipleri 5 2.1.2. Meme Kanserinin İnflamatuvar Mikroçevresi 9 a. Meme Kanseri ve Makrofajlar 10 2.2. Monosit-Makrofaj Farklılaşması 14 2.2.1. TAM’lar ve STAT3 Transkripsiyon Faktörü 20 2.2.2. TAM’lar ve NF-kappa B Transkripsiyon Faktörü 23 2.2.3. TAM’lar ve İL-1beta 27 2.2.4. Hücre-dışı Matriksin Makrofaj Farklılaşmasına Etkisi 29 2.3. Fibronektin Yapısı 30 2.4. Hücre-dışı Matriks ve Kanser Gelişimi 34 2.4.1. Fibronektinin Kanser Gelişimindeki Rolü 35 3. GEREÇ ve YÖNTEM 39 3.1. Çalışmada Kullanılan Maddeler 39 3.2. Çalışmada Kullanılan Çözeltiler 40 3.3. Hücre Kültürü 44 3.3.1. Hücre Hatlarının Dondurulması ve Çözülmesi 46 3.3.2. Hücrelerin Pasajlanması 46 3.3.3. Hücre Sayımı 47 3.3.4. Ko-kültür Deneyleri 48 3.3.5. Meme Kanseri Hücre Hatlarından Süpernatan Eldesi ve Miyeloid Hücrelerin Uyarılması 49 3.3.6. Meme Kanseri Hücre Hatlarının Pro-inflamatuvar Sitokinler ile Uyarılması 49 3.3.7. Miyeloid Hücrelerde STAT3 Yolağının İnhibisyonu 50 3.4. Akım Sitometri 50 3.4.1. Reaktif Oksijen Türlerinin (ROT) Analizi 54 3.4.2. Fagositoz Analizi 54 3.4.3. Periferik Kan Mononükleer Hücrelerin (PKMH) İzolasyonu 55 3.4.4. Periferik Kandan Polimorfonükleer (PMN) Lökosit İzolasyonu 55 3.4.5. Floresan-aktive Hücre Ayrımlama (fluorescence-activated cell sorting, FACS) Yöntemi ile CD4+ T Hücre Eldesi 57 3.4.6. Manyetik-aktive Hücre Ayrımlama (mangnetic activated cell sorting, MACS) Yöntemi ile Monosit İzolasyonu 58 3.4.7. CD4+ T Hücre Çoğalmasının Ko-kültürlerde Analizi 60 3.5. Kemotaksis Deneyi 61 3.6. Western Blot Analizleri 62 3.6.1. Protein Lizatı Hazırlaması 62 3.6.2. Protein Ölçümü 62 3.6.3. Poliakrilamid Jel Elektroforezi 64 3.6.4. Transfer ve Blotlama 66 3.6.5. Primer ve Sekonder Antikor ile İnkübasyon 67 3.6.6. Kemolüminesans Görüntüleme ve Yoğunluk Ölçümü (Dansitometri) 68 3.7. Gen İfade Analizleri 68 3.7.1. RNA İzolasyonu 68 3.7.2. RNA Örneklerinden DNA’nın Uzaklaştırılması 69 3.7.3. Komplementer DNA (cDNA) Sentezi 70 3.7.4. Polimer Zincir Reaksiyonu (PZR) 71 3.8. Hücre Kültüründen Süpernatan Toplanması 74 3.9. ELISA Analizleri 75 3.9.1. İnsan Fibronektin ELISA 75 3.9.2. İnsan İL-1beta ELISA 76 3.9.3. İnsan PMN Elastaz ELISA 78 3.10. Rekombinant İnsan Fibronektin Ekstra Domain A+ (FN-EDA+) ve Ekstra Domain A- (FN-EDA-) Protein İzoformlarının Saflaştırılması 80 3.11. Salgılanan Embriyonik Alkalin Fosfataz (Secreted Embryonic Alkaline Phosphatase, SEAP) Bildirici (Reporter) Aktivite Analizi 81 3.12. İstatistiksel Analiz 82 4. BULGULAR 84 4.1. Bazal-benzeri ve Lüminal Meme Kanseri Hücrelerinin Miyeloid Hücre Farklılaşmasına Etkisi 84 4.1.1. Farklı Miyeloid Hücre Hatlarının Model Olarak Sınanması 84 4.1.2. Farklı Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücre Hatlarının THP-1 ve U937 Hücrelerinin Monositik Karakteri Üzerine Etkisi 91 a. Monosit Seri Belirteçlerinin Analizi 89 4.2. Bazal-benzeri ve Lüminal Meme Kanseri Hücrelerinden Salgılanan Faktörlerin Miyeloid Hücre Hatlarının Fenotipine ve Fonksiyonlarına Etkisi 94 4.2.1. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanların Miyeloid Hücrelerde Oluşturduğu İmmünfenotipik Değişimler 94 4.2.2. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerin CD4+ T Hücrelere Kostimülasyon Sağlama Kapasiteleri 97 4.2.3. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerin Kemotaksis Yeteneğinin Analizi 101 4.2.4. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde Reaktif Oksijen Türleri (ROT) Üretim Düzeylerinin Değerlendirilmesi 102 4.2.5. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerin Fagositoz Yeteneğinin Değerlendirilmesi 104 4.2.6. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde STAT3 Yolak Aktivasyonunun Araştırılması 106 4.2.7. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edlilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde İntegrin Ailesi Adezyon Moleküllerine Ait Gen İfadesinin Analizi 106 4.3. Bazal-benzeri ve Lüminal Meme Kanseri Hücrelerinden Salgılanan Faktörlerin Miyeloid Hücreler Üzerindeki Etkisinin Periferik Kan Monositleri ile Doğrulanması 111 4.3.1. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanların Monositlerde Oluşturduğu İmmünfenotipik Değişimler 111 4.3.2. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Monositlerin CD4+ T Hücrelere Kostimülasyon Sağlama Kapasiteleri 114 4.3.3. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Monositlerin Kemotaksis Yeteneğinin Analizi 117 4.3.4. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Monositlerde Reaktif Oksijen Türleri (ROT) Üretim Düzeylerinin Değerlendirilmesi 120 4.3.5. Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Monositlerin Fagositoz Yeteneğinin Değerlendirilmesi 121 4.4. Meme Kanseri Hücrelerinde Fibronektin Üretiminin Araştırılması 123 4.4.1. Bazal-benzeri, Lüminal ve HER2-pozitif Meme Kanseri Hücrelerinde Fibronektin Düzeyinin Belirlenmesi 123 4.4.2. Pro-inflamatuvar Sitokin Uyarımının Meme Kanseri Hücre Hatlarında Fibronektin Üretimine Etkisi 125 4.5. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Salgılanan Faktörlerin Miyeloid Hücrelerde İL-1beta, TLR4, MD2 ve Elastaz-2 Moleküllerine Etkisi 130 4.5.1. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde İL-1beta Üretiminin Değerlendirilmesi 131 4.5.2. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde TLR4 ve MD2 Düzeylerinin Analizi 133 4.5.3. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Elde Edilen Süpernatanlar ile Muamele Edilen Miyeloid Hücrelerde Elaztaz-2 Üretiminin.Değerlendirilmesi 135 4.6. Meme Kanseri Hücrelerinden Üretilen FN-EDA Proteininin TLR4 Ligandı Olarak Aktivitesinin Değerlendirilmesi 136 4.7. Bazal-benzeri Meme Kanseri Hücrelerinden Üretilen Faktörlerin ve FN-EDA’nın Monositik Hücrelerin İnflamatuvar Kapasitesi Üzerine Etkisi 139 4.8. Bazal-benzeri Meme Kanseri Kücrelerinin Etkisi Altındaki Miyeloid Hücrelerde STAT3 Aktivitesinin İncelenmesi 145 4.8.1. STAT3 Aktivitesinin Küçük İnhibitör Molekül Stattic ile Engellenmesi 145 4.8.2. STAT3DN/THP-1 ve shSTAT3/THP-1 Hücreleri ile Analizler 148 4.9. STAT3 İnhibisyonunun Miyeloid Hücrelerin Pro-inflamatuvar Karakterine Etkisi 151 4.9.1. STAT3 İnhibisyonunun Miyeloid Hücrelerde İL-1����� Üretimine Etkisi 151 4.9.2. STAT3 İnhibisyonunun Miyeloid Hücrelerde TLR4 ve MD2 İfadesine Etkisi 155 4.9.3. STAT3 İnhibisyonunun Miyeloid Hücrelerde Elastaz-2 Üretimine Etkisi 159 4.10. STAT3 İnhibisyonunun Rekombinant Fibronektin Proteinleri Varlığında Monositlerde İL-1beta Üretimine Etkisi 162 4.11. Rekombinant Fibronektin Proteinleri Varlığında Monositlerde STAT3 İnhibisyonunun NF-kappa B Aktivitesi Üzerine Etkisi 166 5. TARTIŞMA 168 5.1. Çalışma Kapsamında Kullanılan in vitro Deney Modellerinin Değerlendirilmesi 169 5.2. Meme Kanseri Hücreleri Tarafından Miyeloid Hücrelerde STAT3 Aktivitesinin Uyarılması 180 5.3. Fibronektinin Meme Kanseri Mikroçevresindeki Miyeloid Hücreler Üzerine Etkisi 187 6. SONUÇ ve ÖNERİLER 194 7. KAYNAKLAR 198 8. EKLER EK 1. Tez Çalışması ile ilgili etik kurul izni EK 2. Tez çalışması orijinallik raporu EK 3. Dijital Makbuz EK 4. Tez datasının içeren bilimsel toplantılar ve projeler 9. ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherKanser Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectMeme kanseritr_TR
dc.titleMeme Kanseri Hücreleri Tarafından Üretilen Fibronektinin Miyeloid Hücre Karakteri Üzerine Etkisitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.description.ozetBazal-benzeri meme kanseri (BBMK) inflamasyonu düzenleyici karaktere sahiptir ve yüksek düzeyde miyeloid hücre infiltrasyonu gösterir. Tümör dokusunu oluşturan hücre-dışı matriks bileşenleri, özellikle fibronektin (FN), miyeloid hücrelerin farklılaşmasına katkıda bulunur. Tümördeki makrofajlar STAT3 transkripsiyon faktörünün katkısı ile immün baskılayıcı karakter kazanır. Tümör-ilişkili makrofajlar (TAM), tümörde inflamatuvar mikroçevrenin oluşumuna katkı sağlar. Elastaz-2 FN’i özgül bölgelerden keserek TLR4 reseptörünü uyarabilen EDA bölgesinin ortaya çıkmasını sağlar. Bu tez çalışması, BBMK hücrelerinden üretilen faktörlerin miyeloid hücrelerdeki STAT3 aktivitesini ve tümör mikroçevresindeki inflamatuvar karakterde önemli rol oynayan interlökin-1β (İL-1β) üretimini düzenlediği ve FN/FN-EDA, elastaz ve TLR4 ekseninin meme kanserinde inflamasyonun devamlılığını sağladığı hipotezine dayanmaktadır. Analizlerde periferik kan monositleri ve immatür miyeloid hücre modeli olarak miyeloid lösemi hücre hatları kullanıldı. Bu hücrelerde fenotipik (CD11b, CD11c, CD14, CD40) ve fonksiyonel (reaktif oksijen türlerinin üretimi, kemotaksis ve fagositoz kapasitesi, CD4+ T hücre çoğalmasının uyarılması) farklılaşma parametreleri değerlendirildi. BBMK hücre süpernatanları ile inkübe edilen miyeloid hücrelerde STAT3 aktivasyonu TLR4 düzeyleri, İL-1β ve elastaz-2 üretimi araştırıldı. STAT3 aktivasyonu sonrasında miyeloid hücrelerin İL-1β, TLR4, elastaz- 2 ve NF-kappa B aktivitesini uyarma düzeyi değerlendirildi. Pro-inflamatuvar sitokinler varlığında meme kanseri hücrelerinde total FN ve FN-EDA düzeyleri test edildi. FN-EDA’nın TLR4 ve NF-kappa B aktivitesine etkisi incelendi. BBMK hücrelerinden salgılanan faktörler miyeloid hücrelerde fenotipik ve fonksiyonel olgunlaşmayı uyardı. Kemotaksis kapasitesi artan miyeloid hücrelerde BBMK hücrelerinden salgılanan faktörlerin STAT3 aktivitesini uyardığı belirlendi. Yüksek STAT3 aktivitesine sahip miyeloid hücrelerde İL-1β salım kapasitesi arttı. İL-1β ile uyarılan BBMK hücrelerinde total FN ve FN-EDA izoformunun arttığı gözlemlendi. FN-EDA konsantrasyonu arttırılan BBMK hücre süpernatanlarının monositlerden İL-1β üretimini etkili bir şekilde desteklendiği görüldü. Yüksek düzeyde FN-EDA içeren ortamda BBMK hücrelerinden ve monositlerden salgılanan faktörlerin NF-kappa B aktivitesini uyardığı tespit edildi. İL-1β üretimi ve NF-kappa B aktivitesi üzerindeki etkinin STAT3 aktivasyonuna bağlı olarak gerçekleştiği belirlendi. BBMK hücrelerinden salgılanan FN-EDA’nın ve rekombinant FN-EDA varlığında yüksek düzeyde elastaz-2 içeren PMN lökosit süpernatanlarının TLR4 ve NF-kappa B aktivitesini uyarmadığı görüldü. Sonuç olarak, BBMK ve monositler arasında tümör mikroçevresindeki kronik inflamasyonu destekleyen, STAT3/İL-1β/FN molekülleri aracılığı ile pozitif bir geri-besleme mekanizmasının olabileceği yönünde bilgilere ulaşılmıştır. BBMK’de STAT3, İL-1β ve FN’in hedeflenmesi inflamatuvar mikroçevreyi kanser tedavisine elverişli hale getirebilir. BBMK için tedavi stratejileri geliştirilirken bu pozitif geri-bildirim mekanizmasının varlığı dikkate alınmalıdır.tr_TR
dc.contributor.departmentTemel Onkolojitr_TR
dc.contributor.authorID236440tr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2019-11-05T10:45:37Z


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster