Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorŞahin Tekinalp, A. Pelin
dc.contributor.authorŞimşek Özel, Heval
dc.date.accessioned2018-04-17T07:08:19Z
dc.date.available2018-04-17T07:08:19Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-04-03
dc.identifier.citationMetin içindetr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4445
dc.description.abstractIn this research, the buildings which were constructed as schools in İzmir from the period of Tanzimat to Republic and have reached today are discussed. In 19th century, as a continuation of the reforms that Sultan Mahmud II had started, Rescript of Tanzimat was declared in 1839, the changes in the following period both created needs for new institutions and new city centres, and required renovations in the systems of education, planning and zoning. In this framework, new architectural types with new architectural styles were added to the architectural repertoire. The government offices, post offices, the buildings of city halls, stations, hospitals, police stations and schools became the areas to which the motifs and forms of Baroque and Rococo as well as the styles such as Neo-Classic, Neo-Gothic, Art Nouveau and Orientalist elements were applied on their own or with an eclectic approach. In the period of modernization, in parallel with the acceleration of relations with the West, education increasingly came into prominence. Beside the new centralized form of government and seeking for a new social order which were aimed to be made country-wide through the reforms, the function of education, shaped by ideas in favor of modernization, as a kind of transformation mechanism became a current issue. In parallel with the system of education that gradually renewed and changed, the buildings of schools were constructed first in Istanbul and then in rural areas. Following the declaration of Tanzimat, benefitting from the civil rights and the possibilities provided by the legal regulations made one after another, foreigners, Levantines and non-muslims also constituted their own educational institutions. These educational institutions tried to apply the examples of the West both in the content of education they provided and the language of architecture they adopted. In the second half of the 19th century, it is possible to say that a significant physical transformation took place in İzmir which was one of the important port cities of the era with its large trade volume and where a Western community lived having a numerical density as well as an economical potential. Within the scope of this transformation, the reflections of reforms and practices in both education and architecture can also be observed in Izmir. In the districts where the Muslims lived and in the places which could be counted as the centre of the city, the buildings that hosted new educational institutions were built by the state. At the same time, it is observed that Levantines, foreigners, and non-muslims who were bourgeoisified thanks to the given equal ownership rights to each nation in the cities and especially by the handover of the capital, also constructed many educational buildings while creating their own urban environment in the areas which they preferred. In The Second Constitutional Period while the reforms in the field of education continued, the preferences of transforming power that changed the direction in relation to the ideology created the architectural style called such names as “National Architecture Renaissance” or “Ottoman Revival” and educational buildings also took place among the buildings which were constructed in this style. In the scope of this study, the written source related to this topic has been examined, the architectural drawings, realized by on-site studies and scientific criteria, have been supported with visual materials.tr_TR
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY i BİLDİRİM ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii ETİK BEYAN iv ÖZET v ABSTRACT vii ŞEKİL LİSTESİ xi GİRİŞ 1 1. BÖLÜM 5 TANZİMAT’TAN CUMHURİYET’E OSMANLI MODERNLEŞMESİ VE EĞİTİM ALANINDAKİ YENİLİKLER 5 1. 1. Tanzimat Öncesi Gelişmeler 6 1. 2. Tanzimat Dönemi (1839-1876) 9 1. 3. II. Abdülhamid Dönemi (1876-1909) 15 1. 4. II. Meşrutiyet Dönemi ve Sonrası (1908-1923) 23 1. 5. Modernleşme Sürecinde Yabancı ve Gayrimüslimlerin Eğitimi 30 2. BÖLÜM 39 TANZİMAT SONRASI OSMANLI MODERNLEŞME SÜRECİNDE KENTLEŞME VE MİMARLIK ALANINDAKİ YENİLİKLER 39 2. 1. Tanzimat Öncesi Gelişmeler 40 2. 2. Tanzimat’tan II. Meşrutiyet’e Kent ve Mimaride Değişim (1839-1908) 46 2. 3. II. Meşrutiyet Dönemi’nde Mimarlık Ortamı ve “Milli Mimari Rönesansı” (1908-1923/30) 52 3. BÖLÜM 56 OSMANLI MODERNLEŞMESİ VE İZMİR 56 3. 1. Tanzimat Öncesinde İzmir 56 3. 1. 1. Kentin Tarihsel Gelişimi 56 3.1.1.1. Kuruluşundan 18. Yüzyıl Sonuna Kadar İzmir ……………………….57 3.1.1.2. 19. Yüzyıl Başındaki Gelişmeler………………………………………64 3. 1. 2. Kentin Demografik ve Sosyo-Ekonomik Yapısı 65 3. 1. 3. Kentin Fiziksel Yapısı 72 3. 2. Tanzimat’ın İlanından Sonra İzmir……………………………………...88 3. 2. 1. İdari Yapıdaki Değişimler 88 3. 2. 2. Ekonomik Alandaki Gelişmeler 89 3. 2. 3. Demografik Yapı 91 3. 2. 4. Kent ve Mimari Doku 96 3.2.4.1. İlk Kent Planları………………………………………………………101 3.2.4.2. Ulaşım ve Altyapıdaki Yenilikler…………………………………….102 4. BÖLÜM 107 TANZİMAT SONRASI MODERNLEŞME SÜRECİNDE İZMİR’DE İNŞA EDİLEN VE GÜNÜMÜZE ULAŞAN EĞİTİM YAPILARI 107 4. 1. İzmir-Konak Mesleki Ve Teknik Anadolu Lisesi 107 4. 2. İzmir Mithatpaşa Anadolu Teknik, Teknik ve Endüstri Meslek Lisesi 156 4. 3. İzmir Atatürk Lisesi 174 4. 4. İzmir Namık Kemal Lisesi 225 4. 5. İzmir Karşıyaka İmam Hatip Ortaokulu 281 4. 6. İzmir Kız Lisesi 306 DEĞERLENDİRME VE SONUÇ 322 KAYNAKÇA 338 EK 1. Doktora Tez Çalışması Orijinallik Raporu ……………………………….. 352 EK 2. Tez Çalışması Etik Komisyon Muafiyeti Formu …………………………. 354tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectOsmanlı Modernleşmesitr_TR
dc.subjectTanzimat Dönemi
dc.subjectII. Meşrutiyet Dönemi
dc.subjectEğitim
dc.subjectMimarlık
dc.subjectİzmir
dc.subjectEğitim Yapıları
dc.titleTanzimat'tan Cumhuriyet'e İzmir'de Eğitim Yapılarıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetBu araştırmada Tanzimat’tan Cumhuriyet’e İzmir’de okul olarak inşa edilen ve günümüze ulaşan yapılar ele alınmıştır. 19. yüzyılda, II. Mahmut'un başlattığı yenileşme hareketlerinin devamı olarak, 1839'da Tanzimat Fermanı ilan edilmiş, takip eden dönemdeki değişimler, yeni kurumlara ve kent merkezlerine ihtiyaç doğururken eğitim, planlama ve imar sistemlerinde de yenileşmeye gidilmesini gerektirmiştir. Bu bağlamda yeni bina tipleri yeni mimari üsluplarla birlikte mimari repertuara katılmıştır. Hükümet konakları, postaneler, belediye, gar, hastane, karakol ve okul binaları, Barok ve Rokoko motif ve biçimlerin yanı sıra Neo Klasik, Neo-Gotik, Art Nouveau gibi üslupların ve Oryantalist unsurların tek başlarına ya da eklektik yaklaşımla bir arada uygulandığı alanlar olmuşlardır. Modernleşme sürecinde Batı ile ilişkilerin ivme kazanmasına koşut olarak eğitim giderek ön plana çıkmış ve bir tür toplumsal dönüşüm mekanizması olarak işlemesi gündeme gelmiştir. Kademeli olarak yenilenen ve değişen eğitim sistemine paralel olarak, okul binaları önce İstanbul sonra taşrada inşa edilmiştir. Tanzimat’ın ilanını takiben yapılan yasal düzenlemelerin sağladığı olanaklardan yararlanan yabancı, Levanten ve gayrimüslimler de kendi eğitim kurumlarını oluşturmuşlardır. Bu eğitim kurumları, hem verdikleri eğitimin içeriği hem de kullandıkları mimarlık diliyle Batı’daki örnekleri uygulamaya çalışmışlardır. 19. yüzyılda geniş ticaret hacmi ile dönemin önemli liman kentlerinden biri olan İzmir’de, belirgin bir fiziksel dönüşümün gerçekleştiğini söylemek mümkündür. Bu dönüşüm kapsamında, hem eğitim hem mimarlık alanında gerçekleşen yenilik ve uygulamaların yansımaları İzmir’de de izlenebilir. Her millete eşit mülk edinme hakkı tanınmasıyla, özellikle sermayenin el değiştirerek artması sayesinde burjuvalaşan gayrimüslimler, yabancılar ve Levantenlerin tercih ettikleri bölgelerde kendi kentsel çevrelerini yaratırken pek çok eğitim yapısı da inşa ettikleri görülür. II. Meşrutiyet Dönemi’nde ise eğitim alanında yenilikler devam ederken, değişen iktidarın ideolojik temelleriyle bağlantılı olarak yön değiştiren tercihler “Milli Mimari Rönesansı”, “Osmanlı Canlandırmacılığı” gibi isimlerle anılan mimari akımı yaratmış ve bu üslupta inşa edilen yapılar arasında okul binaları da yerini almıştır. Araştırma kapsamında konuyla ilgili yazılı kaynaklar incelenmiş, bilimsel ölçütlerle gerçekleştirilen mimari çizimler, görsel malzemeyle desteklenmiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentSanat Tarihitr_TR
dc.contributor.authorID113029tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster