Show simple item record

dc.contributor.advisorTosun, Emre
dc.contributor.authorÖztürk, Anıl
dc.date.accessioned2018-02-13T12:04:54Z
dc.date.available2018-02-13T12:04:54Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2017
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4293
dc.description.abstractPeriimplantitis is a clinical situation seen around implants and charecterised by soft tissue inflammation together with adjacent bone loss. If left untreated, it ends up with regional bone loss and ultimately total loss of implant. Conventional algoritm for periimplantitis is mechanical treatment. Yet, Recent studies are showing that using laser procedure without mechanical treatment or as a supportive tratment may give successful results. It is verified that, laser procedures have antimicrobial effect and help removing small residues that cannot be reached by mechanical debridment. There are various results showing what kind of alterations this procedures may cause on implant surface. The aim of this study was to compare the effects of lasers on SLA surfaced titanium and roxolid discs. Three study groups were optained by using diode laser in CW mode with R-24B handpiece(808nm), Er:YAG laser(2940nm) in SP mode and Er:YAG laser in VSP mode. These groups were divided into two subgroups to compare roxolide and titanium materials. 13 titanium discs with 5 mm diameter and 13 roxolid discs with 5 mm diameter are used. 12 of these 13 titanium and roxolid discs are shooted with determinated laser doses into 2 subgroups. Other 1 of these 13 titanium and roxolid discs are planned as control groups without appling any laser dose on their surfaces. After the laser application titanium and roxolid discs were examined with SEM and profilomater for surface morphology, surface topography and 3-dimentional surface analysis and graphics. All results are compared with other groups, subgroups and control groups. More surface damage was observed in Er:YAG laser VSP mode group than SP mode group. Roxolid materials were effected more than titanium materials in all groups after laser applications. Diode laser was found to be safer for the treatment of periimplantitis.tr_TR
dc.description.tableofcontentsTEŞEKKÜR v ÖZET iii ABSTRACT vii İÇİNDEKİLER viii SİMGELER VE KISALTMALAR x ŞEKİLLER xii TABLOLAR xiv 1. GİRİŞ VE GENEL BİLGLİER 1 1.1. Lazer 1 1.1.1. Lazer Tarihi 2 1.1.2. Diş Hekimliğinde Lazer Kullanımı 3 1.1.3. Lazer Cihazı ve Yapısı 4 1.1.3.1. Lazer Materyali 5 1.1.3.2. Pompalama Sistemi 6 1.1.3.3. Rezonatörler 7 1.1.4. Lazer Işığının Özellikleri 7 1.1.5. Stimüle Emilsiyon ve Amplifikason 9 1.1.6. Radyasyon 10 1.1.7.Lazer İletim Sistemleri 11 1.1.8.Lazer Emisyon Modları 13 1.1.9. Lazer Doku Etkileşimi 14 1.1.10. Lazer Fotobiyolojisi 16 1.1.11. Lazer Sınıflaması 17 1.1.11.1. Soft Lazerler (Düşük Enerji Düzeyli) 17 1.1.11.2. Hard Lazerler (Yüksek Enerji Düzeyli) 17 1.1.12. Diş Hekimliğinde Kullanılan Lazerler 18 1.1.12.1. Argon Lazer 18 1.1.12.2. Diyot Lazer 19 1.1.12.3. Neodymium: Yttrium Aluminum Garnet(Nd:YAG) Lazer 19 1.1.12.4. Holmium: YAG Lazer 20 ix 1.1.12.5. Erbium Lazerler 20 1.1.12.6. CO2 Laser 21 1.1.13. Oral ve Maksillofasial Cerrahide Lazer Kullanımı 22 1.1.14. İmplantolojide Lazer Kullanımı 24 1.2. Periimplant Hastalıklar ve Lazer 26 1.2.1. Periimplanter Fizyoloji ve Patoloji 27 1.2.2. Sağlıklı Periodontal ve Periimplanter Dokular 28 1.2.3. Periimplant Hastalıklar 29 1.2.3.1. Periimplant Mukositis 29 1.2.3.2. Periimplantitis 30 1.2.4. Periimplanter Hastalıklar ve İnflamasyon 32 1.2.5. Periimplanter Hastalıkların Tedavi Yaklaşımları 33 1.2.6. Antiseptik Ajanlar, Sistemik veya Lokal Antibiyotik Uygulamaları 34 1.2.7. İmplant Yüzey Dekontaminasyonu 35 2. GEREÇ VE YÖNTEM 39 2.1. Gereçler 39 2.1.1. Diyot Lazer 39 2.1.2. Er:YAG Lazer 40 2.1.3. Titanyum Diskler 42 2.1.4. SEM 42 2.2. Yöntem 43 2.2.1. Deney Gruplarının Oluşturulması 43 2.2.2. Örneklerin Elektron Mikroskobu İncelemesine Hazırlanması 44 2.2.3. Örneklerin Elektron Mikroskobunda İncelenmesi 45 2.2.4. Örneklerin Yüzey Pürüzlülüğü Açısından Değerlendirilmesi 46 3. BULGULAR 47 4. TARTIŞMA 75 5. SONUÇLAR 84 6. KAYNAKLAR 87tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectPeriimplantitistr_TR
dc.subjectLazertr_TR
dc.subjectRoxolidtr_TR
dc.subjectTitanyumtr_TR
dc.titlePeriimplantitis Tedavisinde Kullanılan ER:YAG veDiyot Lazerlerin Titanyum ve Roxolid Diskler Üzerindeki Etkilerinin Karşılaştırılmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetPeriimplantitis, implant çevresinde izlenen, yumuşak doku inflamasyonun yanı sıra implant çevresi kemik kaybıyla karakterize bir klinik tablodur. Tedavi edilmeyen durumlarda bölgesel kemik kaybı ve en nihayetinde implantın tamamen kaybı ile sonuçlanır. Periimplantitis tedavilerinde geleneksel yaklaşım mekanik tedavidir. Ancak son yıllarda yapılan çalışmalar lazer uygulamalarının mekanik tedaviden bağımsız veya mekanik tedaviye destekleyici olarak kullanımının başarılı sonuçlar verdiğini göstermiştir. Lazer uygulamalarının antimikrobiyal etkinlik sağladığı ve yüzeyde mekanik debridmanla ulaşılamayan küçük artıkları uzaklaştırdığı ortaya konmuştur. Bu uygulamaların sonucunda implant yüzeyinde ne gibi değişiklikler olduğu üzerine çok çeşitli sonuçlar vardır. Bu çalışmanın amacı lazer uygulamalarının SLA yüzeyli titanyum ve roxolid diskler üzerindeki etkilerini karşılaştırmaktır. Çalışmamızda diyot(808nm) ve Er:YAG(2940nm) olmak üzere iki farklı lazer kullanılmış, diyot lazer R24-B ucu CW konumda, Er:YAG lazer SP ve VSP konumda uygulanmak üzere 3 farklı uygulama grubu elde edilmiştir. Bu 3 çalışma grubu kendi arasında roxolid ve titanyum olmak üzere 2’şer alt gruba ayrılmıştır. Çalışmada 13 adet 5 mm çapında SLA yüzeyli roxolid disk ve 13 adet 5 mm çapında titanyum disk kullanılmıştır. 1’er adet titanyum ve roxolid disk kontrol grubu olarak uygulama yapılmaksızın incelenmiş, kalan 12’şer disk ise 3 alt grupta her biri bir adet olmak üzere belirlenen dozlarda uygulamaya tabi tutulmuştur. Uygulama sonrası diskler SEM altında incelenmiş, ardından 3 boyutlu yüzey analizi ölçümleri yapılmış. Çıkan sonuçlar kendi içlerinde ve kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır. Araştırmamız sonucunda VSP konumda uygulanan Er:YAG lazerin SP konumda uygulanan aynı doza göre daha fazla yüzey harabiyetine neden olduğu görülmüştür. Roxolid disklerin titanyum disklere göre benzer doz uygulamalardan daha fazla etkilendiği izlenmiştir. Periimplantitis tedavisinde en güvenli uygulamanın diyot lazer olduğu sonucuna varılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentAğız Diş ve Çene Cerrahisitr_TR
dc.subtypedentThesis


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record