Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKaranfil, Yiğitcan
dc.contributor.authorAksöz, Berke
dc.date.accessioned2025-04-10T11:48:07Z
dc.date.issued2025
dc.date.submitted2024-12-16
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/36763
dc.description.abstractRugby is a sport characterized by high-intensity anaerobic interval runs alongside aerobic exertion. During matches, sudden accelerations, intense isometric contractions due to pushing and pulling, and heavy physical contact require players to exert maximum strength throughout the game. Consequently, rugby matches are known to increase serum levels of CK and Mb. Although these increases are often attributed to skeletal muscle damage, these markers can also rise as a result of myocardial injury. Sports with high levels of isometric contractions can lead to concentric left ventricular hypertrophy due to increased systemic arterial pressure. In this context, rugby is thought to impose significant cardiac stress, making it essential to investigate its effects on cardiac damage biomarkers. This study aims to determine whether rugby sevens, an Olympic sport played in three matches a day, induces cardiac damage. A total of 28 licensed female rugby players participating in the Turkey Rugby Sevens Championship were included. Blood samples were collected twice: before warm-up exercises and at the end of the championship. Serum levels of hs-cTnI, NTproBNP, BNP, CK-MB, Mb, and hs-CRP were analyzed using immunoassay methods. At the end of the championship, significant increases were observed in all cardiac biomarkers (hs-cTnI, p<0.001; NT-proBNP, p<0.001; BNP, p<0.01; CK-MB, p<0.001; Mb, p<0.001; and hs-CRP, p<0.001). Post-championship, CK-MB, and Mb concentrations exceeded reference limits in 12 and 23 players, respectively, while increases in other biomarkers remained within reference ranges. A positive correlation was found between the duration of physical activity and the increases in Mb and CKMB levels (r=0.659, p<0.001; r=0.663, p<0.001, respectively). Considering that Mb and CK-MB can also increase due to skeletal muscle damage, these findings suggest that rugby sevens does not cause cardiac damage.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectKardiyak hasartr_TR
dc.subjectRagbi Sporutr_TR
dc.subjectHs-cTnItr_TR
dc.subjectCK-MBtr_TR
dc.subjectHs-CRPtr_TR
dc.subject.lcshKardiyovasküler sistemtr_TR
dc.titleELİT KADIN SPORCULARDA YEDİLİ RAGBİNİN KARDİYAK BİYOBELİRTEÇLER ÜZERİNE ETKİSİtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetRagbi,aerobik efora eşlik eden yüksek şiddetli anaerobik interval koşuların yer aldığı bir spor dalıdır. Maç sırasında ani ivmelenmeler, karşılıklı itme ve çekmelere bağlı yoğun izometrik kasılmalar ve şiddetli fiziksel temaslar olması, maç boyunca sporcuların maksimal kuvvet uygulamasını gerektirmektedir. Buna bağlı olarak ragbi maçlarının CK ve Mb'nin serum düzeylerinde artışa sebep olduğu bilinmektedir. Her ne kadar bu artışlar iskelet kası hasarının sonucu olarak yorumlansa da, bu belirteçler miyokard hasarına bağlı olarak da artabilmektedir. İzometrik kasılmaların yoğun olduğu sporlarda, artmış sistemik arter basıncı nedeniyle konsantrik sol ventrikül hipertrofisi gelişebilmektedir. Bu bağlamda ragbinin de önemli bir kardiyak yüklenmeye neden olabileceği düşünülmekte ve ragbinin kardiyak hasar biyobelirteçleri üzerindeki etkisini araştırmayı önemli hale getirmektedir. Bu çalışma, gün içinde 3 maç şeklinde oynanan olimpik bir spor dalı olan yedili ragbinin kardiyak hasara yol açıp açmayacağı sorusunu yanıtlamayı amaçlamaktadır. Bu çalışmaya Türkiye Yedili Ragbi Şampiyonası’na katılan lisanslı 28 kadın ragbici dahil edilmiştir. Ragbicilerden ısınma egzersizi öncesi ve şampiyonanın sonunda olmak üzere iki kez kan örnekleri alınıp hscTnI, NT-proBNP, BNP, CK-MB, Mb, hs-CRP'nin serum düzeyleri immünassay yöntemi ile değerlendirilmiştir. Şampiyona sonunda, tüm kardiyak biyobelirteçlerde anlamlı artış gözlenmiştir (Hs-cTnI, p<0.001; NT-proBNP, p<0.001; BNP, p<0.01; CK-MB, p<0.001; Mb, p<0.001 ve hs-CRP, p<0.001). Müsabaka sonrası CK-MB ve Mb konsantrasyonları sırasıyla 12 ve 23 sporcuda referans limitlerinin üzerinde tespit edilmiş olup diğer biyobelirteçlerdeki artışların referans sınırları içerisinde kaldığı görülmüştür. Ragbicilerin fiziksel olarak aktif olduğu süreyle Mb ve CK-MB artışları arasında pozitif korelasyon bulunmuştur (sırasıyla r=0.659 p<0.001, r=0.663 p<0.001). Mb ve CK-MB’nin iskelet kası kaynaklı olarak da yükseliş gösterebildiği değerlendirildiğinde, bu bulgular, yedili ragbinin kardiyak bir hasara yol açmadığını düşündürmektedirtr_TR
dc.contributor.departmentSpor Hekimliğitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2025-04-10T11:48:07Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster