Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorPınar, Bayhan
dc.contributor.authorKaymaz, Çiğdem
dc.date.accessioned2025-02-17T05:51:37Z
dc.date.issued2025-01-24
dc.date.submitted2025-01-21
dc.identifier.citationKaymaz, Ç., Sosyal Geri Çekilme Davranış Gösteren Erken Çocukluk Dönemindeki Çocuklar İçin Hazırlanmış Erken Müdahale Programlarının Değerlendirilmesi: Bir Meta-Analiz Çalışması, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Programı, Doktora Tezi, Ankara, 2025tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/36476
dc.description.abstractThis thesis aims to evaluate the effectiveness of early intervention programs targeting social withdrawal behaviors in children during early childhood (0-8 years). To achieve this, the study seeks to answer the following research questions: What early intervention programs have been implemented for children exhibiting social withdrawal behaviors? What are the characteristics of these programs? What is the effect size of these programs? Are there moderating variables influencing the effectiveness of these programs, and if so, what are these variables? Social withdrawal behaviors, including shyness, social avoidance, social isolation, and behavioral inhibition, can lead to various developmental challenges in children. This research synthesizes findings from different interventions, evaluates their overall impact, and aims to identify the moderating variables affecting their effectiveness. The meta-analysis was conducted following the PRISMA guidelines. The results indicate that early interventions generally have a positive impact on reducing social withdrawal behaviors, although significant differences exist between studies. While some interventions were found to significantly reduce social withdrawal, others demonstrated limited effects. The overall effect size, calculated using a random-effects model, was -0.2808, indicating a statistically significant reduction in social withdrawal behaviors in intervention groups compared to control groups. However, high heterogeneity (I² = 80.79%) highlights the need for further exploration of methodological and contextual differences. These findings suggest that structured early intervention programs can be effective in reducing social withdrawal behaviors and should be tailored to meet individual and contextual needs. Future research should examine the influence of factors such as parental involvement, program duration, and cultural differences in greater detail.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccesstr_TR
dc.subjectSosyal geri çekilmetr_TR
dc.subjectdavranış inhibisyonu
dc.subjecterken müdahale
dc.titleSosyal Geri Çekilme Davranış Gösteren Erken Çocukluk Dönemindeki Çocuklar İçin Hazırlanmış Erken Müdahale Programlarının Değerlendirilmesi: Bir Meta-Analiz Çalışmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetBu tez çalışması, erken çocukluk dönemindeki (0-8 yaş) sosyal geri çekilme davranışı sergileyen çocuklara uygulanmış erken müdahale programlarının etkililiğini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda, sosyal geri çekilme davranışı gösteren çocuklar için hangi erken müdahale programları uygulanmıştır? ; Uygulanan erken müdahale programlarının özellikleri nedir? ; Uygulanan erken müdahale programlarının etki büyüklüğü nedir?; Bu programların etkililiği üzerinde moderatör değişkenler var mıdır? Eğer var ise bu değişkenler nelerdir? Sorularına yanıt aranmıştır. Utangaçlık, sosyal kaçınma, sosyal izolasyon, davranış inhibisyonu gibi sosyal geri çekilme davranışları çocukların gelişim alanlarında farklı problemler yaşanmasına neden olmaktadır. Bu araştırma ile farklı müdahalelerden elde edilen bulgular sentezlenmiş; müdahalelerin genel etkisini değerlendirilmiş ve etkinliği etkileyen moderatör değişkenler ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Bu meta-analiz çalışması yürütülürken PRISMA rehberi takip edilmiştir. Sonuçlar, erken müdahalelerin sosyal geri çekilme davranışlarını azaltmada genel olarak olumlu etkiler oluşturduğunu fakat çalışmalar arasında önemli farklılıklar bulunduğunu göstermiştir. Bazı müdahalelerin sosyal geri çekilme davranışlarını anlamlı düzeyde azalttığı görülürken, diğerlerinin etkisinin sınırlı olduğu tespit edilmiştir. Rastgele etkiler modeliyle hesaplanan ortak etki büyüklüğü -0.2808 olarak bulunmuş ve müdahale gruplarının kontrol gruplarına kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bir azalma gösterdiği ortaya konulmuştur. Ancak, yüksek heterojenlik (I² = %80.79), metodolojik ve bağlamsal farklılıkların daha fazla araştırılmasını gerekli kılmaktadır. Bu bulgular, yapılandırılmış erken müdahale programlarının sosyal geri çekilme davranışlarını azaltmada etkili olabileceğini ve bireysel ve bağlamsal ihtiyaçlara göre uyarlanması gerektiğini vurgulamaktadır. Gelecekteki çalışmaların, ebeveyn katılımı, program süresi ve kültürel faktörler gibi moderatörlerin etkisini daha ayrıntılı bir şekilde ele alması gerekmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentÇocuk Gelişimitr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2025-08-22T05:51:37Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster