Show simple item record

dc.contributor.advisorKUŞÇU, OĞUZ
dc.contributor.authorAYDINBELGE, ALİ DOĞAN
dc.date.accessioned2024-12-18T11:45:48Z
dc.date.issued2024
dc.date.submitted2024-08-13
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/36289
dc.description.abstractAccording to the World Health Organization, 39.9 million people worldwide are living with HIV. The development of antiretroviral therapies has increased the lifespan of these individuals; however, this increase has also led to a higher prevalence of comorbidities such as osteoporosis, cardiovascular disease, and hypertension. These comorbidities can adversely affect the physical functionality and quality of life of individuals living with HIV. This study aims to evaluate balance and voluntary motor control in individuals living with HIV (PLWH) and to investigate the clinical factors influencing these conditions. During the study, 167 individuals diagnosed with HIV-1 infection were assessed, but 10 individuals who lacked sufficient balance function to maintain an upright position on the platform were excluded. As a result, 157 individuals were included in the study. Each participant underwent assessment using the Limits of Stability (LoS) and the Modified Clinical Test of Sensory Interaction on Balance (mCTSIB). Objective balance evaluations were performed using mCTSIB, and participants' composite scores were compared with normative values for their age and gender. Based on this assessment, participants were categorized into two groups: those with normal balance and those with balance disorders. Among individuals with balance disorders, longer durations of HIV diagnosis were noteworthy. After controlling for age and associated comorbidities, individuals with a diagnosis duration of 10 years or more had approximately 5.4 times higher risk of balance disorder compared to other groups (OR: 5.399, 95% CI: 1.312-22.228, p=0.020). Furthermore, the fracture risk assessed by FRAX in the balance disorder group was significantly higher compared to those with normal balance; the risk of hip fracture was 21.2% in the balance disorder group versus 4.0% in the normal group. Similarly, the major osteoporotic fracture risk was 18.2% in the balance disorder group and 1.6% in the normal group (p=0.004 and p=0.001). According to the SF-36 survey results, scores for physical function (median: 80 vs. 95, p<0.001), social functioning (median: 75 vs. 87.75, p=0.039), pain (median: 73.75 vs. 100, p=0.006), and general health perception (median: 55 vs. 65.50, p=0.041) were significantly lower in the balance disorder group compared to the normal balance group. Our findings indicate that individuals living with HIV who have balance disorders face serious health challenges due to increased risks of falls and fractures. The rise in hip and major osteoporotic fracture risks highlights the elevated morbidity and mortality risks in this group. This underscores the necessity for vigilant monitoring and proactive interventions in health management to maintain the physical integrity of these individuals. The SF-36 survey results show that individuals with balance disorders have lower social functioning, physical function, and general health perception, suggesting difficulties in maintaining functional capacity and participating in social life. It is crucial to develop multidisciplinary approaches and personalized treatment plans to improve the quality of life for individuals living with HIV. Implementing balance training and preventive strategies to reduce fracture risk can enhance their independence in daily activities and promote active social participation, thereby potentially reducing morbidity and mortality and significantly improving overall health and quality of life.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectHIVtr_TR
dc.subjectDenge Bozukluklarıtr_TR
dc.subjectKırık Riskitr_TR
dc.subjectPosturografitr_TR
dc.subjectSF-36tr_TR
dc.subject.lcshOtolarengolojitr_TR
dc.titleHIV-1 ile Yaşayan Bireylerde İstemli Motor Kontrol ve Statik dengenin Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetDünya Sağlık Örgütü’ne göre, dünya genelinde 39.9 milyon kişi HIV ile yaşamaktadır. Antiretroviral tedavilerin gelişimi, bu bireylerin yaşam süresini artırmış; ancak bu artış, osteoporoz, kardiyovasküler hastalık ve hipertansiyon gibi komorbiditelerin sıklığını da artırmıştır. Bu komorbiditeler, HIV ile yaşayan bireylerin fiziksel işlevselliklerini ve yaşam kalitelerini olumsuz etkileyebilir. Bu çalışmanın amacı, HIV ile yaşayan bireylerde (HIYB) denge ve istemli motor kontrolün değerlendirilmesi ve bu duruma etki eden klinik faktörlerin incelenmesidir. Çalışma süresince, HIV-1 enfeksiyonu tanısı almış 167 HIYB değerlendirilmiş, ancak platformda dik durmayı sağlayacak yeterli denge fonksiyonuna sahip olmayan 10 kişi çalışma dışı bırakılmıştır. Sonuç olarak, çalışmamıza 157 birey dahil edilmiştir. Katılımcıların her birine Kararlılık Sınırları (Limits of Stability, LoS) ve Dengenin Kliniğe Uyarlanmış Etkileşim Testi (Modified Clinical Test of Sensory Interaction on Balance, mCTSIB) uygulanmıştır. mCTSIB ile objektif bir şekilde denge değerlendirmesi yapılan hastalar, testten aldıkları kompozit skorlar kullanılarak, kendi yaş ve cinsiyetlerine göre normatif değerlerle karşılaştırılmıştır. Bu değerlendirme sonucunda, normal dengeye sahip olan ve denge bozukluğu olan bireyler tespit edilerek iki gruba ayrılmıştır. Denge bozukluğu olan bireylerde, HIV tanı süresinin daha uzun olması dikkat çekmiştir (rakamlar). Yaş etkisi ve eşlik eden komorbiditeler kontrol edildiğinde, HIV tanı süresi 10 yıl veya daha fazla olan bireylerde denge bozukluğu riski, diğer gruplara göre yaklaşık 5.4 kat daha yüksek bulunmuştur (OR: 5.399, %95 GA: 1.312-22.228, p=0.020). Bunun yanında, denge bozukluğu olan grupta FRAX ile değerlendirilen kırık riski, normal dengeye sahip gruba kıyasla anlamlı derecede yüksek bulunmuştur; kalça kırığı riski denge bozukluğu olan grupta %21.2 iken, normal grupta %4.0 olarak saptanmıştır. Benzer şekilde, major osteoporotik kırık riski denge bozukluğu olan grupta %18.2, normal grupta ise %1.6 olarak tespit edilmiştir (p=0.004 ve p=0.001). SF-36 anketi sonuçlarına göre, denge bozukluğu grubunda fiziksel fonksiyon skoru (medyan: 80 vs. 95, p<0.001), sosyal işlevsellik (medyan: 75 vs. 87.75, p=0.039), ağrı (medyan: 73.75 vs. 100, p=0.006) ve genel sağlık algısı (medyan: 55 vs. 65.50, p=0.041) skorları normal denge grubuna kıyasla anlamlı derecede daha düşük bulunmuştur. Çalışmamızda elde edilen bulgular, denge bozukluğu olan HIV ile yaşayan bireylerin, artmış düşme ve kırık riski nedeniyle ciddi sağlık sorunlarıyla karşı karşıya olduklarını ortaya koymaktadır. Bu grupta kalça kırığı ve major osteoporotik kırık risklerindeki artış, morbidite ve mortalite riskinin yükseldiğini göstermektedir. Bu durum, sağlık yönetiminde dikkatli izleme ve müdahale gereksinimini vurgulamakta ve bu bireylerin fiziksel bütünlüklerini korumak için proaktif önlemler alınmasının önemini ortaya koymaktadır. SF-36 sağlık anketi sonuçları, denge bozukluğu olan bireylerin sosyal işlevsellik, fiziksel fonksiyon ve genel sağlık algısının düşük olduğunu göstermiştir. Bu da sosyal hayatta var olma ve fonksiyonel kalma açısından zorluklarla karşılaştıklarını işaret etmektedir. HIV ile yaşayan bireylerin yaşam kalitesini artırmak için multidisipliner yaklaşımlar ve kişiselleştirilmiş tedavi planlarının geliştirilmesi önemlidir. Günlük yaşam aktivitelerinde bağımsızlıklarını sürdürmeleri ve sosyal hayata aktif katılımları için denge eğitimi ve kırık riskini azaltacak önleyici stratejilerin uygulanması gerekmektedir. Bu tür müdahaleler, morbidite ve mortaliteyi azaltabilir ve bireylerin genel sağlık ve yaşam kalitesini önemli ölçüde iyileştirebilir.tr_TR
dc.contributor.departmentKulak Burun Boğaztr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-12-18T11:45:48Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record