Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorYıldız, Adalet Elçin
dc.contributor.authorYaraşır, Yasin
dc.date.accessioned2024-12-18T11:38:36Z
dc.date.issued2024
dc.date.submitted2024-09-24
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/36278
dc.description.abstractMRI is an effective imaging modality for the differential diagnosis and follow-up of inflammatory arthritis of the hand. In this study, we established a fine-tuned hand MRI protocol and aimed to demonstrate inflammatory findings at hand through the detailed assessment provided by the MRI. We investigated how effective MRI is in the differential diagnosis of inflammatory arthritis, particularly in the early stages. We conducted the study in a collaborative effort between the Departments of Radiology and Rheumatology at Hacettepe University with 57 patients, who presented to the rheumatology outpatient clinic between September 1, 2021, and June 1, 2024, and met the inclusion criteria. We gathered demographic, radiographic, and MRI findings and created a comprehensive data set. The mean age was 54±12 years and 73.6% of the patients were female. The distribution of the final diagnosis groups within the study group was as follows: 11 psoriatic arthritis (PsA), 14 rheumatoid arthritis (RA) (six seropositive (SpRA), eight seronegative (SnRA)), 11 erosive osteoarthritis and/or calcium pyrophosphate dihydrate crystal deposition disease (EOA±CPPD), 21 arthritis with distal interphalangeal joint involvement (ADIPI). In the first step, we analyzed the relationships between the final diagnosis groups and MRI findings and made pairwise comparisons between the groups. In the second step, we created a logistic regression model to identify risk factors for PsA. In the last step, we analyzed the correlation between the preliminary MRI and the patient's final diagnosis. When comparing the groups regarding MRI findings, we observed no difference between PsA and ADIPI except for nail bed enthesitis. Nail bed enthesitis was more common in the ADIPI group than PsA (p=0.048). There was no significant difference between SpRA and SnRA groups. Although not statistically significant, subcortical osteitis was more common in the SpRA group (83.3%) than SnRA group (%25) (p=0.103). In comparison between PsA and RA (SnRA+SpRA), there was a difference in enthesitis (p=0.033) and periarticular soft tissue edema (p=0.042); these findings were more frequent in PsA. In our further analysis after combining the vii ADIPI and PsA groups due to their similar MRI features, enthesitis (ligamentous enthesitis, extensor peritendinitis, nail bed enthesitis) and periarticular soft tissue edema were much more common in this combined group compared to the other groups (p<0.001). Although not statistically significant, it was noteworthy that 7 of the 9 diaphyseal osteitis seen in the entire study group were in the PsA+ADIPI group. In our analysis to determine the risk factors of PsA, we found that those with enthesitis were 24.27 times more likely to be in the PsA+ADIPI group than those without enthesitis (95% CI: 2.624 - 63.309). The accurate classification rate of the model was 83.7%, and the area under curve (AUC) value was 0.81. The coefficient of correlation between the radiologist's preliminary diagnosis and the rheumatologist's final diagnosis was 0.90 (95% CI: 0.812 - 0.961).tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectEntezittr_TR
dc.subjectdistal interfalangiyal eklem artrititr_TR
dc.subjectMRGtr_TR
dc.subjectinflamatuvar artritlertr_TR
dc.subjectpsöryatik artrittr_TR
dc.titleYüksek çözünürlüklü MRG’nin psöryatik artrit, romatoid artrit, erozif osteoartrit ve kristal artropatilerinin ayırıcı tanısına katkısıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetMRG, inflamatuvar el artritlerinin ayırıcı tanısında ve takibinde kullanılan etkin bir görüntüleme yöntemidir. Bu çalışmada, iyi planlanmış bir el MRG protokolü oluşturup tetkikin el eklemleri düzeyinde sağladığı detaylı inceleme imkânı sayesinde inflamatuvar bulguların, özellikle erken dönemdeki inflamatuvar artritleri birbirinden ayırmada ne kadar etkili olduğunu araştırdık. 1 Eylül 2021 ile 1 Haziran 2024 tarihleri arasında, Hacettepe Üniversitesi Radyoloji ve Romatoloji Bölümleri’nin işbirliği ile yürüttüğümüz çalışmada, romatoloji polikliniğine başvuran ve çalışmaya dâhil etme ölçütlerini karşılayan 57 hastayı analizlere dâhil ettik. Demografik bulguları, radyografi ve MRG bulgularını toplayıp genel veri seti oluşturduk. Hastaların %73.6’sı kadın, yaş ortalaması ise 54±12 yıldı. Çalışma grubu içerisindeki nihai tanı gruplarının dağılımı; 11 psöryatik artrit (PsA), 14 romatoid artrit (RA) (altı seropozitif (SpRA), sekiz seronegatif (SnRA)), 11 erozif osteoartrit ve/veya kalsiyum pirofosfat dihidrat kristal birikimi hastalığı (EOA±KPPD), 21 distal interfalangiyal eklem tutulumlu artrit (DİFTA) şeklindeydi. İlk aşamada, nihai tanı gruplarıyla MRG bulguları arasındaki ilişkiyi analiz edip gruplar arasında ikili karşılaştırmalar yaptık. İkinci aşamada, PsA risk faktörlerini belirlemek için model oluşturduk. Son aşamada ise MRG ön tanısı ile hastanın nihai tanısı arasındaki uyuma baktık. MRG bulguları açısından grupların karşılaştırılmasında, PsA ile DİFTA arasında tırnak yatağı enteziti dışında hiçbir farklılık görmedik. Tırnak yatağı enteziti DİFTA grubunda daha fazlaydı (p=0.048). SpRA ve SnRA grupları arasında anlamlı farklılık yoktu. İstatistiksel anlamlı olmasa da SpRA grubunda subkortikal osteit (%83.3), SnRA grubundakinden (%25) daha fazlaydı (p=0.103). PsA ve RA (SnRA+SpRA) gruplarının karşılaştırılmasında, entezit (p=0.033) ve periartiküler yumuşak doku ödemi (p=0.042) açısından farklılıklar vardı; bu bulgular PsA’da daha sıktı. Benzer MRG özellikleri göstermesi nedeniyle DİFTA ve PsA grubunu birleştirerek yaptığımız analizde, diğer gruplara göre bu birleşik grupta entezit (bağ enteziti, ekstensör peritendinit, tırnak yatağı enteziti) ve periartiküler yumuşak doku ödemi çok daha fazlaydı (p<0.001). İstatistiksel olarak anlamlı olmasa da, tüm v çalışma grubunda görülen 9 diyafizyel osteitin 7 tanesinin PsA+DİFTA grubunda olması dikkat çekiciydi. PsA’nın risk faktörlerini belirlemek amacıyla yaptığımız analizde ise enteziti olanların PsA+DİFTA grubunda yer alma olasılığının, enteziti olmayanlara göre 24.27 kat daha fazla olduğunu bulduk (%95 GA: 2.624 – 63.309). Kurulan modelin doğru sınıflama oranı %83.7 ve eğri altında kalan alan (AUC) değeri 0.81 idi. Radyolog ön tanısı ile romatolog nihai tanısı arasındaki uyum katsayısı ise 0.90’dı (%95 GA: 0.812 - 0.961).tr_TR
dc.contributor.departmentRadyolojitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-12-18T11:38:36Z
dc.fundingBilimsel Araştırma Projeleri KBtr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster