Show simple item record

dc.contributor.advisorGüçiz Doğan, Bahar
dc.contributor.authorSavaş Duman, Çiğdem
dc.date.accessioned2024-11-14T08:57:28Z
dc.date.issued2024
dc.date.submitted2024-10-02
dc.identifier.citationVancouvertr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/36111
dc.description.abstractDuman, Ç.S., The Relationship Between Overweight/Obesity and Some Psychosocial Factors and Eating Attitudes in Hospital Employees: Case Control Study, Hacettepe University Graduate School of Health Sciences Epidemiology Program Master's Thesis, Ankara, 2024. The main purpose of this study is to examine whether eating attitudes, perceived stress and perceived social support are the main factors in the case of being overweight/obese in hospital workers and other possible factors. In addition, it is also aimed to evaluate the possible health consequences of overweight/obesity according to the frequency of complaints developed in the last week according to the statements of the individuals. The study is the first study to evaluate the relationship between overweight and obesity and eating attitudes and psychosocial characteristics in healthcare workers in Turkey. In this study, 149 overweight, 113 obese and 224 normal weight healthcare workers were interviewed. In the advanced analysis of the obese case group, 4 different models were created using the Logistic Regression Test with variables and the OR and confidence intervals of the selected model were evaluated according to the fit analysis between the models. Although it was not statistically significant, it was seen that males were 1.4 times more than females in the obese group compared to the control group (95% CI 0.73-2.67) (p=0.30). Compared with the control group, it was seen that obese people aged between 30-39 were 5.6 times more than those aged between 20-29 (95% CI 3.11-10.35; p<0.001). When the eating attitude variable investigated as the main effect in obese people was examined, it was seen that those with disturbed eating attitudes were 2.4 times more than those without disturbed eating attitudes (95% CI 1.05-5.70; p=0.037). It was found that among overweight workers, those with at most high school education were 1.6 times more than those with above high school education (OR= 1.6, 95% CI=1.04-2.73; p=0.034). Among obese healthcare workers, “members of other professions” were 5.1 times more than “members of healthcare professions” (95% CI=2.76-9.71; p<0.001); and 2.4 times (95% CI=1.27-4.70; p=0.001) in overweight people. When compared with the control group, it was seen that the household sizes of overweight and obese employees were higher than the control group (household size ≥5 was 16.5% in the control group, 18.1% in the overweight group, 27.4% in the obese group; p1=0.10, p2=<0.001) and it was found that an additional individual to the household size increased the probability of obesity by 1.4 times (95% CI=1.19-1.82; p<0.001). Although obesity is a health problem, obese hospital employees rated their general health status as good/very good. The fact that most of the overweight/obese employees have tried to lose weight at least once and still want to lose weight suggests that this is due to the importance they give to body image rather than their perception of health. In order to protect and develop the health workforce, it is important to include annual BMI monitoring in periodic screening programs of employees in line with the recommendations of the Ministry of Health. These programs should also include additional advanced examinations in order to detect possible health outcomes early, considering the additional health risks of obese employees.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectFazla kilotr_TR
dc.subjectobezitetr_TR
dc.subjectyeme tutumutr_TR
dc.subjectpsikososyaltr_TR
dc.subjectsağlık çalışanıtr_TR
dc.subject.lcshHalk sağlığıtr_TR
dc.titleHASTANE ÇALIŞANLARINDA FAZLA KİLOLULUK/OBEZİTE İLE BAZI PSİKOSOSYAL ETKENLER VE YEME TUTUMU İLİŞKİSİ: VAKA KONTROL ÇALIŞMASItr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetSavaş Duman, Ç., Hastane Çalışanlarında Fazla Kiloluluk/Obezite İle Bazı Psikososyal Etkenler Ve Yeme Tutumu İlişkisi: Vaka Kontrol Çalışması, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Epidemiyoloji Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2024. Bu çalışmada temel amaç, hastane çalışanlarında fazla kilolu/obez olma durumunda yeme tutumunun, algılanan stresin ve algılanan sosyal desteğin ana etken olup olmadığını ve diğer kuvvetle muhtemel etkenleri incelemektir. Ayrıca, fazla kilo/obezitenin olası sağlık sonuçlarını kişilerin beyanlarına göre son bir hafta içerisinde gelişen şikayet sıklıklarına göre değerlendirmek de amaçlanmıştır. Çalışma, Türkiye genelinde sağlık çalışanlarında fazla kiloluluk ve obezitenin yeme tutumu ve psikososyal özellikler ile ilişkisini değerlendiren ilk çalışmadır. Bu çalışmada 149 fazla kilolu, 113 obez ve 224 normal kilolu sağlık çalışanı ile görüşülmüştür. Obez vaka grubunun ileri analizlerinde değişkenler ile Logistik Regresyon Testi kullanılarak 4 farklı model oluşturulmuş olup modeller arası uyum analizine göre şeçilmiş modelin OR ve güven aralıkları değerlendirilmiştir. Her ne kadar istatistiksel olarak anlamlı değilse de kontrol grubu ile karşılaştırıldığında obez grupta erkeklerin kadınlardan 1,4 kat daha fazla olduğu görülmüştür (%95 GA 0,73-2,67) (p=0,30). Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, 30-39 yaş aralığında olan obezlerin, 20-29 yaş aralığında olanların 5,6 katı (%95 GA 3,11-10,35; p<0,001) olduğu görülmüştür. Obezlerde ana etken (main effect) olarak araştırılan yeme tutumu değişkeni incelendiğinde, bozulmuş yeme tutumuna sahip olanların, yeme tutumu bozulmuş olmayanların 2,4 katı (%95 GA 1,05-5,70; p=0,037) olduğu görülmüştür. Fazla kilolu çalışanlarda en fazla lise düzeyinde eğitim görenlerin lise üstü eğitim görenlerden 1,6 kat daha fazla oldukları saptanmıştır (OR= 1,6, %95 GA=1,04-2,73; p=0,034). Obez sağlık çalışanlarında “diğer meslek mensuplarının”, “sağlık meslek mensuplarının” 5,1 katı (%95 GA=2,76-9,71; p<0,001); fazla kilolulularda ise 2,4 katı (%95 GA=1,27-4,70; p=0,001) olduğu görülmüştür. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, fazla kilolu ve obez çalışanların hane halkı büyüklüklerinin kontrol grubundan daha fazla olduğu (hane halkı büyüklüğü ≥5 olanlar Kontrol grubunda %16,5, Fazla kilo grubunda %18,1, obez grubunda %27,4; p1=0,10, p2=<0,001) görülmüş olup, hane halkı sayısına eklenen bir bireyin obezite görülme ihtimalini 1,4 kat artırdığı (%95 GA=1,19-1,82; p<0,001) tespit edilmiştir. Obezite bir sağlık sorunu olmasına rağmen obez hastane çalışanları, genel sağlık durumlarını iyi/çok iyi şeklinde değerlendirmiştir. Fazla kilolu/obez çalışanların çoğunun en az bir kez kilo vermeyi denemiş olmaları ve halen kilo vermeyi istemeleri, sağlık algılarından ziyade beden imajına verdikleri önemden kaynaklandığını düşündürmektedir. Sağlık iş gücünün korunması ve geliştirilmesinde, Sağlık Bakanlığının önerileri doğrultusunda, çalışanların periyodik tarama programlarının içinde yıllık BKİ takiplerine yer verilmesi önemlidir. Bu programlar, obez çalışanların ek sağlık riskleri gözetilerek olası sağlık sonuçlarını erken tespit edebilmek amacıyla ek ileri tetkikleri de içermelidir.tr_TR
dc.contributor.departmentEpidemiyolojitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-11-14T08:57:28Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypeworkingPapertr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record