dc.contributor.advisor | Cihangir, Nilüfer | |
dc.contributor.author | Ibrahim, Amal Hajo Hassan | |
dc.date.accessioned | 2024-10-18T07:00:32Z | |
dc.date.issued | 2024-03-22 | |
dc.date.submitted | 2024-05-27 | |
dc.identifier.citation | Amal Hajo Hassan Ibrahim | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/36010 | |
dc.description.abstract | One of the major environmental problems we have today is dye pollution, primarily caused
by the textile industry. Biological approaches play a crucial role in addressing dye
pollution due to their environmental friendliness and significant effect on dye removal. In
this study, degradation and adsorption techniques using Yarrowia lipolytica NBRC1658
were examined as two different biological approaches to remove azo dyes from an aqueous
environment. In degradation approach different parameters were investigated. The highest
decolorization percentage 97% was observed at pH 7 for reactive yellow18(RY18), at pH 9
for acid red 18(AR18) and 92% at pH3 for basic blue41(BB41). When examining the
impact of carbon and nitrogen sources in the degradation process, it was observed that
glucose and fructose are the optimal carbon sources, while ammonium sulfate, peptone,
and ammonium chloride are the preferred nitrogen sources. The experimental findings
revealed that the optimal conditions for the decolorization process are as follows: a
temperature of 30 ˚C, a rotation speed of 150 rpm, a dye concentration of 50 mg/L and an
inoculum size of 3 ml. adsorption studies were carried out using biomass and fungal cells
entrapped in alginate beads as biosorbent. The rate of decolorization was found to be
higher in biomass compared to cells entrapped within alginate beads. The highest
adsorption capacities were observed at pH 2, pH 2 and pH 9 for RY18, AR18 and BB41,
respectively. The adsorption capacity was significantly improved by increasing the
8
adsorbent dosage and initial concentration. Adsorption isotherm experiments showed that
the adsorptive behaviour fits the Langmuir model which shows that the dye and adsorbent's
interaction was a monolayer adsorption and the adsorbent's surface was homogeneous. The
obtained results from the kinetic experiment indicated that the decolorization process was
achieved through chemical adsorption, as evidenced by the fitting of the pseudo-second
order kinetic model. According to thermodynamic outcomes, adsorption of dyes was
increased as the temperature was increasing. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Fen Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Azo boyası | tr_TR |
dc.subject | Biyodegradasyon | tr_TR |
dc.subject | Adsorpsiyon | tr_TR |
dc.subject | Biyokütle | tr_TR |
dc.subject | İmmobilizasyon | tr_TR |
dc.subject | Adsorpsiyon izotermleri | tr_TR |
dc.subject | Kinetik | tr_TR |
dc.subject | Termodinamik | tr_TR |
dc.title | Yarrowia lipolytica ile Tekstil Boyar Maddelerinin Renginin Giderimi | tr_TR |
dc.title.alternative | Decolorization of Textile Dyes by Yarrowia Lipolytica | |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Tekstil endüstrisinden kaynaklanan boya kirliliği, günümüzde karşılaştığımız en büyük
çevre sorunlarından biridir. Biyolojik yaklaşımlar çevre dostu olmaları ve boyanın
giderilmesinde büyük etkiye sahip olmaları nedeniyle boya kirliliğinin çözümünde önemli
rol oynamaktadır.
Bu çalışmada, Yarrowia lipolytica NBRC 1658 kullanılarak yapılan biyodegradasyon ve
adsorpsiyon teknikleri, azo boyalarının sulu ortamdan uzaklaştırılması için iki farklı
biyolojik yaklaşım olarak incelenmiştir. Biodegradasyon çalışmalarında farklı parametreler
araştırılmıştır. En yüksek renk giderme yüzdesi (%97), reaktif sarı 18(RY18) için pH 7'de,
asit kırmızı 18 (AR18) için pH 9'da ve bazik mavi 41 (BB41) için pH3'te %92
gözlenmiştir. Üretim ortamında karbon ve nitrojen kaynaklarının etkisini incelemek
amacıyla yapılan çalışmalarda, glukoz ve fruktoz gibi karbon kaynaklarının, amonyum
sülfat, pepton ve amonyum klorür gibi nitrojen kaynaklarının en uygun olduğu
gözlemlenmiştir. Sonuçlara dayanarak, 150 rpm'lik bir dönüş hızının, 50 mg/L'lik bir boya
konsantrasyonunun, 3 mL'lik bir inokulum miktarının ve 30 °C'lik bir sıcaklığın, renk
giderme işlemi için optimal olduğu belirlenmiştir. Adsorpsiyon çalışmalarında, biyosorbent
olarak Aljinat içerisine tutuklanmış hücreler ve biyokütle kullanılarak gerçekleştirilmiştir.
Biyokütlenin renk giderme oranı, Aljinat içerisine tutuklanmış hücrelerden daha yüksek
6
bulunmuştur. En yüksek adsorpsiyon kapasiteleri RY18, AR18 ve BB41 için sırasıyla pH
2, pH 2 ve pH 9'da saptanmıştır. Adsorban miktarının ve başlangıç konsantrasyonunun
arttırılmasıyla adsorpsiyon kapasitesi önemli ölçüde geliştirilmiştir. Adsorpsiyon izoterm
deneyleri, adsorpsiyon davranışının Langmuir modelini takip ettiğini göstermiştir. Bu da
boya ile adsorban arasındaki etkileşimin tek katmanlı adsorpsiyon olduğunu ve adsorban
yüzeyinin homojen olduğunu göstermektedir. Kinetik deneydeki yalancı ikinci derece,
işlemin kimyasal adsorpsiyon yoluyla gerçekleştirildiğini gösterdi. Termodinamik
bulgulara göre artan sıcaklıkla boya adsorpsiyonunun arttığı saptanmıştır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Biyoloji | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2024-10-18T07:00:32Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | workingPaper | tr_TR |