dc.contributor.advisor | Hızarcıoğlu Gülşen, Hayriye | |
dc.contributor.author | Demir Özaltun, Ayşe | |
dc.date.accessioned | 2024-09-17T08:08:12Z | |
dc.date.issued | 2024 | |
dc.date.submitted | 2024-05-06 | |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/35701 | |
dc.description.abstract | Enteral nutrition (EN) is defined as the administration of nutritional support products orally or through a tube/stoma into the stomach or small intestine in patients who have a functional digestive system but cannot receive the amount of nutrients they should take daily. Enteral nutrition, which is an easy and reliable method of nutrition, is more physiological than parenteral nutrition. In this study, it was aimed to present the indications for EN, EN administration site, method, EN product characteristics, modification of these in time, clinical course in outpatient clinic follow-up, changes in anthropometric measurements and laboratory results in the course of treatment in patients who received nutritional support through feeding tube/stoma and to compare with the world literature. The data of 296 patients (137 females (46.3%), 159 males (53.7%), under the age of 18 years, who were followed up with tube and/or oral enteral nutrition for at least 6 months between 1 January 2018 and 1 January 2023 by the Department of Pediatric Gastroenterology, Hacettepe University Faculty of Medicine, were retrospectively analysed. The median age at EN initiation was 1.5 years. A diagnosis of neurological disease was present in 51.4% of the patients in whom EN was initiated. The most common indication for EN was inadequate and/or unsafe oral intake (n=256; 86.5%). The site of EN administration was distal pylorus in 1.4% (n=4/296) of tube/stoma fed patients and intragastric in 98.6% (n=292). Nasogastric tube feeding was given in 36.2%, nasojejunal tube feeding in 0.3%, and stoma feeding in 63.5% of the patients. Among the stomas, surgical gastrostomy + Nissen fundoplication was the most common method of nutrition (32.1%). The number of patients in whom enteral nutrition was administered only via tube/stoma and oral nutrition was not administered at all was 182 (61.5%). Bolus feeding was preferred by 88.9%, continuous infusion by 8.8%, and combined method by 2.4%. The most common indication for change in EN products was switching from infant enteral nutrition products to isocaloric/hypercaloric polymeric EN with increasing age. Hypercaloric infant products (n=114, 38.5%) were the most common EN products at baseline, followed by polymeric hypercaloric fibre products for >1 year (17.6%) and polymeric isocaloric fibre products for >1 year (15.2%). The number of patients who met their entire daily energy requirement from enteral nutrition products was 220 (74.3%) at baseline, 206 (69.6%) after the first EN product change and 192 (64.9%) after the second change. When patients with a stoma and tube-fed patients were compared in terms of calorie and protein intake from the EN product, energy and protein from the initial EN product were higher in tube-fed patients. The number of patients who developed nutritional intolerance while receiving enteral nutrition products was 74 (25%). The change in the median body weight (BW), height, body mass index (BMI) values and BW z score and BMI z score values of the patients over time (EN baseline, 6th month, 12th month and last examination) was statistically significant (p<0.001). No change was found in height z score. It was found that the increase in BMI z score was more prominent especially in the first 6 months, but the increase in BMI z score was statistically significant throughout the follow-up, although the rate decreased compared to the baseline. These data showed that tube/stoma feeding, whether or not accompanied by oral feeding, had a positive effect on VA z score and BMI z score, especially in the first 6 months, but had no effect on height z score. Therefore, it was thought that the effect of EB in acute malnutrition may be more noticeable. | tr_TR |
dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Enteral beslenme | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Pediatri | tr_TR |
dc.title | ENTERAL BESLENME TEDAVİSİ UYGULANAN ÇOCUK HASTALARIN KLİNİK İZLEMİ | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Ankara, 2024. Enteral beslenme (EB), işlevsel sindirim sistemine sahip olduğu halde günlük alması gereken besin miktarını alamayan hastalarda, beslenme destek ürünlerinin ağızdan veya tüp/stoma aracılığıyla mideye veya ince bağırsağa verilmesi olarak tanımlanır. Kolay ve güvenilir bir beslenme yöntemi olan enteral beslenme parenteral beslenmeye göre daha fizyolojiktir. Bu çalışmada beslenme tüpü/stoma aracılığıyla beslenme desteği verilen hastaların EB endikasyonları, EB uygulama yeri, yöntemi, EB ürün özellikleri, bunların zaman içerisinde modifikasyonu, poliklinik takibindeki klinik seyirlerinin, antropometrik ölçüm ve laboratuvar sonuçlarının tedavi seyrindeki değişiminin sunulması ve dünya literatürü ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Gastroenteroloji Bilim Dalı tarafından 1 Ocak 2018- 1 Ocak 2023 tarihleri arasında tüp ve/veya oral yoldan enteral beslenme ile en az 6 ay süreyle takip edilen, 18 yaş altında 137’si kız(%46,3), 159’u erkek (%53,7), 296 hastanın bilgileri retrospektif incelendi. EB başlama yaşının ortanca değeri 1,5 yıldı. EB başlanan hastaların %51,4’ünde nörolojik hastalık tanısı mevcuttu. EB’nin en sık endikasyonu yetersiz ve/veya güvensiz oral alım (n=256; %86,5) idi. EB uygulama yeri tüp/stoma ile beslenenlerin %1,4’ünde (n=4) pilor distali iken %98,6’sında (n=292) mide içiydi. Hastaların %36,2'sine nazogastrik tüp, %0,3'üne nazojejunal tüp, %63,5’ine stoma yoluyla beslenme verildi. Stomalar içerisinde en sık cerrahi gastrostomi + Nissen fundoplikasyonu (%32,1) ile beslenme sağlandı. Enteral beslenmenin sadece tüp/stoma yolu ile uygulandığı ve oral beslenmenin hiç uygulanamadığı hasta sayısı 182 (%61,5) idi. Beslenme yöntemi olarak bolus beslenme %88,9, sürekli infüzyonla beslenme %8,8, kombine yöntem %2,4 tercih edilmişti. EB ürünlerinde en sık değişiklik endikasyonu artan yaşla birlikte bebek enteral beslenme ürünlerinden izokalorik/hiperkalorik polimerik EB ürünlerine geçilmesiydi. EB başlangıçta en sık hiperkalorik bebek ürünlerinin (n=114, %38,5), ardından >1 yaş polimerik hiperkalorik lifli (%17,6) ve >1 yaş polimerik izokalorik lifli (%15,2) EB ürünlerinin izlediği görüldü. Günlük enerji ihtiyacının tamamını enteral beslenme ürünlerinden karşılayan hasta sayısı başlangıçta 220 (%74,3) iken, ilk EB ürün değişikliğinden sonra 206 (%69,6), ikinci değişikliklerden sonra 192 (%64,9) idi. Stoması olan hastalarla tüple beslenen hastalar EB ürününden aldıkları kalori ve protein açısından karşılaştırıldığında, başlangıç EB ürününden gelen enerji ve protein tüple beslenen hastalarda daha yüksekti. Hastaların dörtte birinde enteral beslenme destei ilişkili intolerans bulguları gerlişti. Hastaların ortanca vücut ağırlığı (VA), boy, beden kitle indeksi (BKİ), VA z skoru ve BKİ z skoru değerlerinin zaman içinde değişiminin (EB başlangıç anı, 6. ay, 12. ay ve son muayene) istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü (p<0,001). Boy z skorunda değişiklik saptanmadı. BKİ z skorundaki artışın özellikle ilk 6 ay daha belirgin olduğu ancak başlangıca göre hızı azalsa da izlem boyunca BKİ z skorundaki artışın istatistiksel anlam taşıdığı saptandı. Bu veri bize oral beslenme eşlik etsin etmesin tüp/stoma ile beslenmenin özellikle ilk 6 ayda VA z skoru ve BKİ z skoru üzerinde pozitif katkısı olduğu ancak boy z skoru üzerine etkisi olmadığı gösterildi. Bu nedenle EB’nin akut malnütrisyonda etkisinin daha fark edilebilir olabileceği düşünüldü. | tr_TR |
dc.contributor.department | Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2024-09-17T08:08:12Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |