dc.contributor.advisor | Demirkıran, Halil Gökhan | |
dc.contributor.author | Dursun, Gökay | |
dc.date.accessioned | 2024-09-17T07:55:41Z | |
dc.date.issued | 2024 | |
dc.date.submitted | 2024-02-21 | |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/35691 | |
dc.description.abstract | DURSUN G. Comparison of Graduation Results of Early Onset Scoliosis Patients
and Posterior Instrumentation and Fusion Results of Adolescent Idiopathic
Scoliosis Patients Between Paired Groups. Hacettepe University Faculty of
Medicine, Orthopedics and Traumatology Specialization Thesis, Ankara 2024.
Early-onset scoliosis (EOS) is a progressive, life-threatening condition that needs to
be treated carefully. Treatment with growing rods (GR) is the most frequently
preferred method, and is usually followed by posterior instrumentation and fusion
(PIF), which is also called graduation. Graduation surgery is technically demanding
and complicated, leading to a preference for avoiding definitive fusion when there's
adequate improvement in scoliosis angle, no implant failure, and no need to change
instrumentation level. To compare the risks and benefits of instrumented posterior
fusion between patients with adolescent idiopathic scoliosis (AIS) treated with
standard PIF, and patients with idiopathic EOS treated with GR and graduated with
PIF. This is a retrospective study. The study included patients with idiopathic etiology
EOS who underwent dual-GR and definitive surgery, as well as those who underwent
standard PIF with AIS diagnosis during the study period. The AIS and the EOS groups
were matched in terms of coronal deformity (scoliosis angle), sagittal deformity (T2-
T12 kyphosis, L1-S1 lordosis), gender, and age variables by Propensity Score
Matching analysis (Method nearest 1:3). Seven hundreds seventy-six patients (24
EOS, 752 AIS) were included in the study. Seventy-two AIS patients were matched
against 24 EOS patients. Significant differences were found between the groups in
terms of scoliosis correction percentage, surgery time, transfusion need, and number
of instrumented segments. The percentage of T1-T12 increase, percentage of T1-S1
increase, instrumented spinal segment length increase, and the estimated of blood loss
(EBL) were similar. Complications were seen in five patients (20.8%) in the EOS
group. One patient experienced intraoperative neuromonitoring alerts, which resolved
with appropriate intervention. One superior mesenteric artery syndrome, two proximal
anchor loosening and one superficial infection were recorded. Five patients (6.8%) in
the AIS group had complications (two screw malposition, one shoulder imbalance, one
trunk shift, one adding-on) and required revision surgery. Although the EOS group
had longer surgical time, more bleeding, and less correction of the coronal deformity,
trunk height gained by definitive surgery was the same as the AIS group. There is a
difference in favor of AIS between the groups in terms of coronal deformity correction
rates, but the final scoliosis angle of EOS patients is clinically satisfactory [(22.17
±13.07°)]. In conclusion, definitive fusion in EOS with idiopathic etiology does not
carry an excessive risk for complications, and the gains obtained by the patients at the
end of surgery are remarkable. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Erken başlangıçlı skolyoz | tr_TR |
dc.subject | Adölesan idiopatik skolyoz | tr_TR |
dc.subject | Mezuniyet | tr_TR |
dc.subject | Eşleşmiş gruplar | tr_TR |
dc.subject | Sonuç | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Kas-iskelet sistemi | tr_TR |
dc.title | ERKEN BAŞLANGIÇLI SKOLYOZ HASTALARI İLE ADÖLESAN İDİOPATİK SKOLYOZ HASTALARININ EŞLEŞTİRİLMİŞ GRUPLARDA POSTERİOR ENSTRÜMANTASYON VE FÜZYON AMELİYATI SONUÇLARININ KARŞILAŞTIRILMASI | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | DURSUN G. Erken Başlangıçlı Skolyoz Hastaları İle Adölesan İdiopatik Skolyoz
Hastalarının Eşleştirilmiş Gruplarda Posterior Enstrümantasyon Ve Füzyon
Ameliyatı Sonuçlarının Karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi,
Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanlık Tezi, Ankara 2024. Erken başlangıçlı skolyoz
(EOS) ilerleyici, hayatı tehdit eden ve dikkatle tedavi edilmesi gereken bir hastalıktır.
Büyüyen rod (GR) tedavisi en sık tercih edilen yöntemdir ve genellikle bunu
mezuniyet olarak isimlendirilen posterior enstrümantasyon ve füzyon (PEF) ameliyatı
takip eder. Mezuniyet cerrahisi teknik olarak zor ve karmaşıktır, bu nedenle skolyoz
açısı kabul edilebilirse, implant yetmezliği olmadığında ve enstrümantasyon seviyesini
değiştirmeye gerek olmadığında PEF tercih edilmez. Çalışmanın amacı standart PEF
ile tedavi edilen adölesan idiyopatik skolyozlu (AİS) hastalar ile GR tedavisi ile
mezuniyet sırasında PEF uygulanan idiyopatik etiyolojiye sahip EOS'lu hastalar
arasında eşleşmiş gruplarda PEF’in kar-zararını karşılaştırmaktır. Çalışma retrospektif
olarak dizayn edilmiştir. Çalışmaya idiyopatik etiyolojiye sahip, GR ve definitif
cerrahi uygulanan EOS hastaları ile AIS tanısıyla standart PEF uygulanan hastalar
dahil edildi. AIS ve EOS grupları koronal deformite (skolyoz açısı), sagital deformite
(T2-T12 kifoz, L1-S1 lordoz), cinsiyet ve yaş değişkenleri açısından eğilim skoru
eşleştirme analizi ile eşleştirildi (en yakın komşuluk 1:3 yöntemi). Yedi yüz yetmiş
altı hasta (24 EOS, 752 AIS) çalışmaya dahil edilmiştir. Yetmiş iki AIS hastası 24 EOS
hastası ile eşleştirilmiştir. Gruplar arasında skolyoz düzeltme yüzdesi, ameliyat süresi,
transfüzyon ihtiyacı ve enstrümante edilen segment sayısı açısından anlamlı
farklılıklar bulundu. T1-T12 artış yüzdesi, T1-S1 artış yüzdesi, enstrümante edilen
spinal segment uzunluğu artışı ve tahmini kan kaybı (EBL) benzerdi. EOS grubunda
beş hastada (%20.8) komplikasyon görüldü. Bir hastada intraoperatif
nöromonitörizasyon uyarıları görüldü, uygun müdahale ile düzeldi. Bir superior
mezenterik arter sendromu, iki proksimal ankor gevşemesi ve bir yüzeysel enfeksiyon
kaydedilmiştir. AIS grubunda 5 hastada (%6.8) komplikasyon görüldü (iki vida
malpozisyonu, bir omuz dengesizliği, bir gövde kayması, bir adding-on) ve revizyon
cerrahisi geçirmeleri gerekti. EOS grubunda daha uzun cerrahi süre, daha fazla kanama
ve koronal deformitede daha az düzeltme olmasına rağmen, definitif cerrahi ile
kazanılan gövde yüksekliği AIS grubu ile aynıdır. Koronal deformite düzeltme
oranları açısından gruplar arasında AIS lehine bir fark vardır, ancak EOS hastalarının
nihai skolyoz açısı klinik olarak yeterlidir [(22.17 ±13.07°)]. Sonuç olarak, idiyopatik
etiyolojili EOS'da definitif füzyon komplikasyonlar açısından aşırı risk
taşımamaktadır ve hastaların cerrahi sonunda elde ettikleri kazanımlar dikkat
çekicidir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Ortopedi ve Travmatoloji | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2024-09-17T07:55:41Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | medicineThesis | tr_TR |