dc.contributor.advisor | Ayhan Kuru, Çiğdem | |
dc.contributor.author | Erzincanlı, Semiha Tomiris | |
dc.date.accessioned | 2024-07-30T10:54:35Z | |
dc.date.issued | 2024-07-22 | |
dc.date.submitted | 2024-07-03 | |
dc.identifier.citation | Erzincanlı S.T. Sağlıklı Bireylerde El Bileği Proprioseptif Egzersiz Eğitiminin
Motor Performans Parametrelerine Etkisinin Araştırılması. Hacettepe
Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortopedik Fizyoterapi ve Rehabilitasyon
Programı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2024. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/35393 | |
dc.description.abstract | This study was conducted
to investigate the effects of proprioceptive exercise training, used in addition to
traditional upper extremity exercises, on wrist joint position sense (JPS) (goniometer),
electrical activation level of forearm muscles (surface electromyography-EMG),
forearm muscle strength (dynamometer), reaction time (Nelson Hand Reaction Test),
weight transfer tolerance (analog scale) and upper extremity functional performance
(upper extremity Y balance test, UEP) before and after exercise training in healthy
individuals. EMG evaluation was performed during isotonic wrist movement (IWM),
grip and weight bearing tolerance (WBT). Additionally, pain (Visual Analog Scale),
hypermobility (Beighton Hypermobility Assessment) and functional status (Q-DASH)
were assessed to determine the suitability of the participants for the study. A total of
48 individuals aged 18-30 were included in the study and 7 of them were excluded.
Participants were divided into two groups: proprioception group (PG) (n=21) and
control group (CG) (n=20). Both groups received supervised exercise training with 10-
minute warm-up period and 30-minute exercise sessions twice a week for 6 weeks.
Participants were also followed up with daily home exercises. After training,
improvements were observed in reaction time (RT), muscle strength (MS), WBT and
UEP in both groups (p<0.05), but no differences were found between groups (p>0.05).
A significant improvement in JPS was observed in favor of PG (p<0.05). The training
increased activation levels for groups (p<0.05). EMG recordings showed the highest
to lowest activation levels during grip, WBT and isotonic movement, respectively. In
EMG analysis, co-contraction ratio was highest in WBT. In conclusion, proprioceptive
training didn’t provide additional benefits in RT, MS, WBT and UEP compared to the
CG. The progression in proprioceptive training could be IWM, WBT and grip, and if
stabilization is targeted, WBT exercises may enhance effectiveness of treatment. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/restrictedAccess | tr_TR |
dc.subject | Egzersiz, motor performans, propriosepsiyon, el bileği | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Kas-iskelet sistemi | tr_TR |
dc.title | SAĞLIKLI BİREYLERDE EL BİLEĞİ PROPRİOSEPTİF EGZERSİZ EĞİTİMİNİN MOTOR PERFORMANS PARAMETRELERİNE ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu çalışma sağlıklı bireylerde
geleneksel üst ekstremite egzersizlerine ek olarak kullanılan proprioseptif egzersiz
eğitiminin el bileği eklem pozisyon hissi (gonyometre), önkol kaslarının elektriksel
aktivasyon seviyesi (yüzeyel elektromiyografi-EMG), önkol kas kuvveti
(dinamometre), reaksiyon zamanı (Nelson El Reaksiyon Testi), ağırlık aktarma
toleransı (analog tartı) ve üst ekstremite fonksiyonel performansı (üst ekstremite Y
denge testi, ÜEP) üzerindeki etkilerini egzersiz eğitimi öncesinde ve sonrasında
inceleme amacı ile gerçekleştirilmiştir. EMG değerlendirmesi el bileği izotonik
hareketi, kavrama ve ağırlık aktarma toleransı (AAT) esnasında yapılmıştır. Ayrıca
bireylerin çalışmaya uygunluğu için ağrı (Vizüel Analog Skala), hipermobilite
(Beighton Hipermobilite Değerlendirmesi) ve fonksiyonel durumları (Q-DASH
anketi) sorgulanmıştır. Çalışmaya 18-30 yaş arasında 48 birey dahil edilmiş ve
bunların içerisinden 7 birey dışlanmıştır. Bireyler propriosepsiyon (PG) (n=21) ve
kontrol (n=20) (KG) olarak iki gruba ayrılmıştır. Her iki gruba haftada 2 gün 10 dakika
ısınma periyodu ve 30 dakika süpervize egzersiz eğitimi 6 hafta boyunca
uygulanmıştır. Ayrıca bireyler her gün ev egzersizi ile takip edilmiştir. Eğitim
sonrasında her iki grupta reaksiyon zamanında (RZ), kas kuvvetinde (KK), AAT’de,
ÜEP’de gelişme olduğu (p<0,05) kaydedilirken iki grup arasında fark bulunamamıştır
(p>0,05). Eklem pozisyon hissinde PG lehine anlamlı gelişme görülmüştür (p<0,05).
Grupların kas aktivasyon seviyeleri artmıştır (p<0,05). Kasların aktivasyon seviyesi
yüksekten düşüğe doğru kavrama, AAT ve izotonik hareket şeklinde kaydedilmiştir.
EMG analizinde kokontraksiyon oranı en yüksek AAT’de hesaplanmıştır. Sonuç
olarak proprioseptif eğitim RZ, KK, AAT, ÜEP’de KG’ye göre ek yarar sağlamamıştır.
Proprioseptif eğitimde progresyon izotonik hareket, AAT, kavrama şeklinde olabilir ve
stabilizasyon hedefleniyor ise AAT egzersizleri tedavinin etkinliğini artırabilir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Fizyoterapi ve Rehabilitasyon | tr_TR |
dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2025-02-01T10:54:35Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | presentation | tr_TR |