Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDede, Kadir
dc.contributor.authorÇelik, İkra Bengisu
dc.date.accessioned2024-07-09T11:24:45Z
dc.date.issued2024-07-08
dc.date.submitted2024-06-11
dc.identifier.citationAbidin, C. (2018). Internet Celebrity: Understanding Fame Online. Bingley: Emerald Publishing. Acar, F., & Altunok, G. (2013). The "politics of intimate" at the intersection of neo-liberalism and neo-conservatism in contemporary Turkey. Women's Studies International Forum, 41(1), 14-23. doi:10.1016/j.wsif.2012.10.001 Açıkel, F. (1996). “Kutsal mazlumluğun” psikopatolojisi. Toplum ve Bilim(70), s. 153-196. Akay, S. (2023). Revisiting the modern infrastructure ideal: present as past in neo-Ottoman Istanbul. Southeast European and Black Sea Studies. doi:10.1080/14683857.2023.2231679 Akça, İ. (2018). 1980 Sonrası Türkiye'de Hegemonya Projeleri ve Otoriterizmin Değişen Biçimleri. İ. Akça, A. Bekmen, & B. A. Özden (Dü) içinde, Yeni Türkiye'ye Varan Yol: Neoliberal Hegemonyanın İnşası (s. 27-67). İstanbul: İletişim Yayınları. Akçaoğlu, A. (2018). Zarif ve Dinen Makbul: Muhafazakar Üst-Orta Sınıf Habitusu. İstanbul: İletişim Yayınları. Aktoprak, E. (2016). Postkolonyal Bir “Dava” Olarak “Yeni Türkiye”nin Yeni Ulusu. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 71(1), 1-32. doi:10.1501/SBFder_0000002383 Alkan, M. Ö. (2015). Soğuk Savaş’ın Toplumsal, Kültürel ve Günlük Hayatı İnşa Edilirken... M. K. Kaynar (Dü.) içinde, Türkiye’nin 1950’li Yılları (s. 591-617). İstanbul: İletişim Yayınları. Alkan, M. Ö. (2017). Altmışlı Yıllarda Günlük Hayatın Siyaseti. M. K. Kaynar (Dü.) içinde, Türkiye’nin 1960’lı Yılları (s. 933-985). İstanbul: İletişim Yayınları. Alonso, A. M. (1988). The Effects of Truth: Re-Presentations of the Past and the Imagining of Community. Sociology Lens, 1(1), 33-57. doi:10.1111/j.1467-6443.1988.tb00003.x Amzi-Erdogdular, L. (2019). Ottomania: Televised Histories and Otherness Revisited. Nationalities Papers, 47(5), 879-893. doi:10.1017/nps.2018.83 Anderson, B. (1995). Hayali Cemaatler: Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması. (İ. Savaşır, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları. Appadurai, A. (1986). Introduction: commodities and the politics of value. A. Appadurai (Dü.) içinde, The Social Life of Things: Commodities in Cultural Perspective (s. 3-63). Cambridge: Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9780511819582.003 Argın, Ş. (2003). Nostalji ile Ütopya Arasında. İstanbul: Birikim Yayınları. Arısan, M. (2022). Populism, victimhood and Turkish foreign policy under AKP rule. Turkish Studies, 23(5), 681-700. doi:10.1080/14683849.2022.2106131 Aronczyk, M. (2013). Branding the Nation: The Global Business of National Identity. Oxford: Oxford University Press. doi:10.1093/acprof:oso/9780199752164.001.0001 Arriagada, A., & Bishop, S. (2021). Between Commerciality and Authenticity: The Imaginary of Social Media Influencers in the Attention Economy. Communication, Culture and Critique, 14(4), 568-586. doi:10.1093/ccc/tcab050 Arslan, E., & Aslan, C. (2023). Sembolik Siyaset ve Ayasofya: Necip Fazıl Kısakürek Örneği. Kültür Araştırmaları Dergisi(18), 349-370. doi:10.46250/kulturder.1315745 Auyero, J. (1999). Re-Membering Peronism: An Ethnographic Account of the Relational Character of Political Memory. Qualitative Sociology, 22, 331-351. doi:10.1023/A:1022059705335 Aydemir, Ş. S. (2014). Suyu Arayan Adam. İstanbul: Remzi Kitabevi. Aydın, U. A. (2018). Lanetli Süreklilik: Neoliberal Militarizmden Otoriter Muhafazakarlığa. İ. Akça, A. Bekmen, & B. A. Özden (Dü) içinde, Yeni Türkiye'ye Varan Yol: Neoliberal Hegemonyanın İnşası (s. 165-198). İstanbul: İletişim Yayınları. Aykaç, P. (2019). Musealisation as a strategy for the reconstruction of an idealised Ottoman past: Istanbul’s Sultanahmet district as a ‘museum-quarter’. International Journal of Heritage Studies, 25(2), 160-177. doi:10.1080/13527258.2018.1475407 Aykaç, P. (2022). Multiple neo-Ottomanisms in the construction of Türkiye's (trans)national heritage: TIKA and a dialectic between foreign and domestic policy. Turkish Studies, 23:3, 354-382, DOI: 10.1, 23(3), 354-382. doi:10.180/14683849.2021.1970543 Baker, S. M., & Azzari, C. N. (2020). The dark side of nostalgic bonds: Moral motivators of consumer identities, decisions and behaviours. M. H. Jacobsen (Dü.) içinde, Nostalgia Now (s. 165-182). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780429287602-9 Bakıner, O. (2013). Is Turkey coming to terms with its past? Politics of memory and majoritarian conservatism. Nationalities Papers, 41(5), 691-708. doi:10.1080/00905992.2013.770732 Bali, R. (2002). Tarz-ı Hayat’tan Life Style’a: Yeni Seçkinler, Yeni Mekanlar, Yeni Yaşamlar. İstanbul: İletişim Yayınları. Batcho, K. I. (2020). Nostalgia: the paradoxical bittersweet emotion. M. H. Jacobsen (Dü.) içinde, Nostalgia Now: Cross-Disciplinary Perspectives on the Past in the Present (s. 31-46). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780429287602 Batuman, B. (2023). Claiming the Neo-Ottoman Mosque: Islamism, Gender, Architecture. C. Raudvere, & P. Onur (Dü) içinde, Neo-Ottoman Imaginaries in Contemporary Turkey (s. 155-173). Cham: Palgrave Macmillan. doi:10.1007/978-3-031-08023-4_6 Baudrillard, J. (2011). Nesneler Sistemi. (O. K. Adanır, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. Baudrillard, J. (2018). Simülakrlar ve Simülasyon. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğu Batı Yayınları. Bauman, Z. (2018). Retrotopya. (A. Karatay, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık. Bayram, H. (2018). Yeni-Osmanlıcılık Perspektifinden Mehter Müziği: Balıkesir Örnek Olayı. Ö. Doğuş Varlı (Dü.), Uluslararası Etnomüzikoloji Sempozyumu Bildiri Kitabı içinde (s. 142-152). Bursa: Etnomüzikoloji Derneği. Bekić, J. (2021). Revisionism as a characteristic of authoritarian ex empires: a case study of Turkish neo Ottomanism (1990 2020). International Studies, 21(1), 127-144. doi:10.46672/ms.21.1.6 Bengi, D. (2017). 50’li Yıllarda Türkiye: Sazlı Cazlı Sözlük. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Bengi, D. (2020). 80’li Yıllarda Türkiye: Sazlı Cazlı Sözlük. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Berezin, M. (2017). On the construction sites of history: Where did Donald Trump come from? American Journal of Cultural Sociology, 5(3), 322-337. doi:10.1057/s41290-017-0045-7 Berryman, R., & Kavka, M. (2017). ‘I Guess A Lot of People See Me as a Big Sister or a Friend’: the role of intimacy in the celebrification of beauty vloggers. Journal of Gender Studies, 27(3), 307-320. doi:10.1080/09589236.2017.1288611 Beta, A. R. (2019). Commerce, piety and politics: Indonesian young Muslim women’s groups as religious influencers. New Media & Society , 21(10), 2140-2159. doi: 10.1177/1461444819838774 Bhabha, H. K. (1990). DissemiNation: time, narrative, and the margins of the modern nation. H. K. Bhabha (Dü.) içinde, Nation and Narration (s. 231-262). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780203388341-16 Bici Nasır, E. (2020, Mayıs-Haziran). Salon Estetiği Bağlamında Osmanlı Canlandırmacılığı. Arredemanto Mimarlık(340), s. 80-83. Bico, C. (2012, Nisan). Rıza pazarlığı, rant kardeşliği: Denizli, Gazianteğ ve Kayseri'de Orta Sınıflaşma. Express(127), s. 14-17. Bilici, M. (2013). İslam’ın Bronzlaşan Yüzü: Caprice Hotel Örnek Olayı. N. Göle (Dü.) içinde, İslam’ın Yeni Kamusal Yüzleri (s. 216-236). İstanbul: Metis Yayınları. Birler, Ö. (2018). Muhafazakârlık. G. Atılgan, & E. A. Aytekin (Dü) içinde, Siyaset Bilimi: Kavramlar, İdeolojiler, Disiplinlerarası İlişkiler (s. 315-328). İstanbul: Yordam Kitap. Blee, K. M., & Creasap, K. A. (2010). Conservative and Right-Wing Movements. Annual Review of Sociology, 36, 269-296. doi:10.1146/annurev.soc.012809.102602 Bora, T. (2016). Muhafazakar ve İslamcı Söylemde Beyaz Türk Hıncı: Beyaz Türk'e Kahretmek. E. Aktoprak, & A. C. Kaya (Dü) içinde, 21. Yüzyılda Milliyetçilik: Teori ve Siyaset (s. 273-292). İstanbul: İletişim Yayınları. Bora, T. (2021). Büyük Olsun Bizim Olsun: Türk Muhafazakarlığı ve İnşaat Şehveti. T. Bora (Dü.) içinde, İnşaat Ya Resulullah (s. 9-16). İstanbul: İletişim Yayınları. Bora, T., & Canefe, N. (2007). Türkiye'de Popülist Millyetçilik. N. Canefe (Dü.) içinde, Anavatandan Yavruvatana: Mlliyetçilik, Bellek ve Aidiyet (s. 141-172). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Bora, T., & Onaran, B. (2003). Nostalji ve Muhafazakarlık: "Mazi Cenneti". A. Çiğdem (Dü.) içinde, Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce - Cilt 5: Muhafazakârlık (s. 243-260). İstanbul: İletişim Yayınları. Bouchard, G. (2013). National Myths: An overview. G. Bouchard (Dü.) içinde, National Myths: Constructed Pasts, Contested Presents (s. 276-297). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780203097113-16 Boym, S. (2007). Nostalgia and Its Discontents. The Hedgehog Review, 9(2), 7-18. Boym, S. (2009). Nostaljinin Geleceği. (F. B. Aydar, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları. Bozoğlu, G., & Whitehead, C. (2018). Turkish Neo-Ottoman memory culture and the problems of copying the past. B. Brenna, H. D. Christensen, & O. Hamran (Dü) içinde, Museums as Cultures of Copies:The Crafting of Artefacts and Authenticity. Routledge. doi:10.4324/9781351106498-9 Brooks, G., Drenten, J., & Piskorski, M. J. (2021). Influencer Celebrification: How Social Media Influencers Acquire Celebrity Capital. Journal of Advertising, 50(5), 528-547. doi:10.1080/00913367.2021.1977737 Brown, S. (1993). Postmodern Marketing? European Journal of Marketing, 27(4), 19-34. doi:10.1108/03090569310038094 Brown, S. (2022). Get Rich or Lie Trying: Ambition and Deceit in the New Influencer Economy. Londra: Atlantic Books. Brown, W. (2006). American Nightmare: Neoliberalism, Neoconservatism, and De-Democratization. Political Theory, 34(6), 690-714. doi:10.1177/0090591706293016 Brown, W. (2018). Halkın Çözülüşü: Neoliberalizmin Sinsi Devrimi. (B. E. Aksoy, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları. Brysk, A. (1995). "Hearts and Minds": Bringing Symbolic Politics Back In. Polity, 27(4), 559-585. doi:10.2307/3234960 Buchenau, B., Richter, V., & Denger, M. (2015). Post-Empire Imaginaries? Anglophone Literature, History, and the Demise of Empires. Leiden: Brill. Buğra, A., & Savaşkan, O. (2015). Türkiye'de Yeni Kapitalizm: Siyaset, Din ve İş Dünyası. İstanbul: İletişim Yayınları. Bulut, E., & İleri, N. (2019). Screening Right-Wing Populism in “New Turkey”: Neo-Ottomanism, Historical Dramas, and the Case of Payitaht Abdulhamid. S. Shimpach (Dü.) içinde, The Routledge Companion to Global Television (s. 244-255). New York: Routledge. doi:10.4324/9781315192468-25 Butler, J. (2014). Cinsiyet Belası: Feminizm ve Kimliğin Altüst Edilmesi. (B. Ertür, Çev.) İstanbul: Metis Yayıncılık. Cagaptay, S. (2006). Islam, Secularism, and Nationalism in Modern Turkey: Who is Turk? Routledge: Londra. Carley, K. (1990). Content Analysis. R. E. Asher (Dü.) içinde, The Encyclopedia of Language and Linguistics (s. 725-730 ). Edinburg: Pergamon Vpres. Carr, D. (1986). Narrative and the Real World: An Argument for Continuity. History and Theory, 25(2), 117-131. doi:10.2307/2505301 Chovanec, J. (2022). Between Orient and Occident: The Construction of a Postimperial Turkish Identity in Ahmet Hamdi Tanpınar’s Novel Huzur. K. Edtstadler, S. Folie, & G. Zocco (Dü) içinde, New Perspective on Imagology (s. 181-200). Berlin: Brill. doi:10.1163/9789004513150_010 Chung, S., & Cho, H. (2017). Fostering Parasocial Relationships with Celebrities on Social Media: Implications for Celebrity Endorsement. Psychology & Marketing, 34(4), 481-495. doi:10.1002/mar.21001 Cohen, P. (1980). Subcultural conflict and working-class community. S. Hall, D. Hobson, A. Lowe, & P. Willis (Dü) içinde, Culture, Media, Language (s. 66-75). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780203381182-6 Connerton, P. (2012). Modernite Nasıl Unutturur? (K. Kelebekoğlu, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık. Çakmak, A. (2019). Constructing Neo-Ottomanism: From Rhetorical to Political Action and Its Aftermaths. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Çalış, Ş. H. (2015). Hayaletbilimi ve Hayali Kimlikler: Neo-Osmanlılık, Özal ve Balkanlar. Konya: Çizgi Kitabevi. Çavdar, A. (2012, Nisan). Kemalist "boş gösteren"e dönüş. Express(127), s. 48-53. Çavuşoğlu, E. (2021). Kadim İdeoloji Korporatizme AKP Makyajı: İnşaata Dayalı Büyüme Modelinin Yeni-Osmanlıcılıkla Bütünleşerek Ulusal Popüler Proje Haline Gelişi. T. Bora (Dü.) içinde, İnşaat Ya Resulullah (s. 77-94). İstanbul: İletişim Yayınları. Çetinsaya, G. (2003). Cumhuriyet Türkiye'sinde 'Osmanlıcılık'. A. Çiğdem (Dü.) içinde, Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce - Cilt 5: Muhafazakârlık (s. 361-380). İstanbul: İletişim Yayınları. Çevik, G. (2016). The Public Square: Memory and Meaning. Cross Americas: Probing Disglobal Networks (s. 87-92). Santiago: ACSA. doi:10.35483/ACSA.Intl.2016.20 Çınar, A. (2001). National History as a Contested Site: The Conquest of Istanbul and Islamist Negotiations of the Nation. Comparative Studies in Society and History, 43(2), 363-391. doi:10.1017/S0010417501003528 Çınar, A. (2005). Modernity, Islam, and Secularism in Turkey: Bodies, Places, and Time. Minneapolis: University of Minneapolis Press. Çolak, Y. (2006). Ottomanism vs. Kemalism: Collective memory and cultural pluralism in 1990s Turkey. Middle Eastern Studies, 42(4), 587-602. doi:10.1080/00263200600642274 Danforth, N. (2014). Multi-Purpose Empire: Ottoman History in Republican Turkey. Middle Eastern Studies, 50(4), 655-678. doi:10.1080/00263206.2014.892481 Danforth, N. (2016). The Ottoman Empire from 1923 to Today: In Search of a Usable Past. Mediterranean Quarterly, 27(2), 5-27. doi:10.1215/10474552-3618039 Davis, F. (1977). Nostalgia, Identity and the Current Nostalgia Wave. The Journal of Popular Culture, 11(2), 414-424. doi:10.1111/j.0022-3840.1977.00414.x Davutoğlu, A. (2001). Stratejik Derinlik. İstanbul: Küre Yayınları. De Gregorio, G., & Goanta, C. (2022). The Influencer Republic: Monetizing Political Speech on Social Media. German Law Journal, 23(2), 204-225. doi:10.1017/glj.2022.15 De Groot, J. (2022). Tarihi Tüketmek. (B. Helvacıoğlu, Çev.) İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi. Dede, K. (2020). "Arzu"nun Sürekliliği ya da Yetmişlerden Günümüze Ertem Eğilmez Sineması. M. K. Kaynar (Dü.) içinde, Türkiye'nin 1970'li Yılları (s. 959-969). İstanbul: İletişim Yayınları. Dede, K., & Çoruk, E. (2020). "Eski" ve "Yeni" Türkiye Arasında Özal Nostaljisi. Moment Dergi, 7(1), 5-27. doi:10.17572/mj2020.1.527 Dilmener, N. (2014). Bak Bir Varmış Bir Yokmuş – Hafif Türk Pop Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları. Dilmener, N. (2014). Bak Bir Varmış Bir Yokmuş – Hafif Türk Pop Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları. Dorroll, C. M. (2015). The Spatial Politics of Turkey's Justice and Development Party (AK Party): On Erdoğanian Neo-Ottomanism. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Tucson: The University of Arizona. Drisko, J. W., & Maschi, T. (2015). Content Analysis. Oxford: Oxford University Press. Edis, T. (2018). Cosmic Conspiracy Theories: How Theologies Evade Science. J. Seckbach, & R. Gordon (Dü) içinde, Theology and Science: From Genesis to Astrobiology (s. 143-165). Singapore: World Scientific Publishing Company. doi:10.1142/9789813235045_0007 El-Artss, T. (2015). Ottomania: Boy Love, Incest, and the Arab Spring . D. Haller, A. Lichtenberger, & M. Meerpohl (Dü) içinde, Essays On Heritage, Tourism and Society in the MENA Region (s. 15-40). Paderborn: Ferdinand Schöningh. doi:10.30965/9783657766260_004 Eldem, E. (2014, Temmuz). Kemalizm Öldü, Yaşasın Hamidizm! Toplumsal Tarih(247), s. 50-54. Eldem, E. (2015). Cultural Heritage in Turkey: An Eminently Political Matter. D. Haller, A. Lichtenberger, & M. Meerpohl (Dü) içinde, Essays On Heritage, Tourism and Society in the MENA Region (s. 67-91). Paderborn: Ferdinand Schöningh. doi:10.30965/9783657766260_007 Eliaçık, İ. (2021). Paranın Dini İmanı Olur mu versus "Dava"nın Ölümü. T. Bora (Dü.) içinde, İnşaat Ya Resulullah (s. 181-186). İstanbul: İletişim Yayınları. Emre Çetin, K. B. (2017). Islamic lifestyle and Emine Beder’s TV cookery show Kitchen Love. European Journal of Cultural Studies, 20(4), 464-477. doi:10.1177/1367549415603379 Erdoğan, E. (2022). Anadolu'da Akademisyen Olarak Çalışmanın Haletiruhiyesi: Başka Türlü Bir Dünyaya İnanma İsteği. Fe Dergi, 14(1), 21-34. doi:10.46655/federgi.996087 Ergin, M., & Karakaya, Y. (2017). Between neo-Ottomanism and Ottomania: Navigating state-led and popular cultural representations of the past. New Perspectives on Turkey, 33-59. doi:10.1017/npt.2017.4 Ergin, M., & Shinohara, C. (2021). Neo-Ottomanism and Cool Japan in comparative perspective. New Perspectives on Turkey, 65, 27-48. doi:10.1017/npt.2021.17 Esenbel, S. (2000). Türk ve Japon modernleşmesi: ‘Uygarlık süreci’ kavramı açısından bir mukayese. Toplum ve Bilim(84 ), s. 18-36. Eser, B., & Karaosmanoğlu, D. (2023). Gastrodiplomacy in Turkey: ‘saving the world’ or neoliberal conservative cultural policies at work. International Journal of Cultural Policy. doi:10.1080/10286632.2023.2183951 Eslen-Ziya, H. (2023). Post-truth and Anti-science in Turkey: Putting It into Perspective. C. Raudvere, & P. Onur (Dü) içinde, Neo-Ottoman Imaginaries in Contemporary Turkey (s. 237-256). Cham: Palgrave Macmillan. doi:10.1007/978-3-031-08023-4_9 Eslen-Ziya, H., & Pehlivanlı, E. (2022). The search for alternative knowledge in the post-truth era: Anti-vaccine mobilization during the COVID-19 pandemic in Turkey. Cogent Social Sciences, 8(1). doi:10.1080/23311886.2022.2130213 Fisher-Onar, N. (2009). Echoes of a Universalism Lost: Rival Representations of the Ottomans in Today's Turkey. Middle Eastern Studies, 45(2), 229-241. doi:10.1080/00263200802697290 Fisher-Onar, N. (2021). Remembering Empires: Between Civilisational Nationalism and Post-National Pluralism. J. Chovanec, & O. Heilo (Dü) içinde, Narrated Empires: Perceptions of Late Habsburg and Ottoman Multinationalism (s. 387-398). Londra: Palgrave Macmilla. doi:10.1007/978-3-030-55199-5_17 Frank, A. (2016). Representations of Contemporary Turkey, the Ottoman Empire, Islam, and Gender Through the Phenomenon of Modern Pop Culture the Case of Turkish Soap Operas in the Western Balkans. M. S. Kafkasyalı (Dü.) içinde, Balkanlarda İslâm: Miadı Dolmayan Umut (s. 43-76). Ankara: TİKA. Furlanetto, E. (2015). “Imagine a Country Where We Are All Equal”: Imperial Nostalgia in Turkey and Elif Shafak’s Ottoman Utopia. B. Buchenau, V. Richter, & M. Denger (Dü) içinde, Post-Empire Imaginaries? Anglophone Literature, History, and the Demise of Empires (s. 159-180). Leiden: Brill. doi:10.1163/9789004302280_009 Ger, G., & Belk, R. W. (1996). I'd like to buy the world a coke: Consumptionscapes of the “less affluent world”. Journal of Consumer Policy, 19(3), 271-304. doi:10.1007/BF00411411 Goffman, E. (2014). Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu. (B. Cezar, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları. Gontijo, L. C., & Barbosa, R. S. (2020). Erdoğan’s pragmatism and the ascension of AKP in Turkey: Islam and neo-Ottomanism. Digest of Middle East Studies, 29(1), 76-91. doi:10.1111/dome.12205 Göle, N. (2000). Snapshots of Islamic Modernities. Daedalus, 129(1), 91-117. Graham, B. (2002). Heritage as Knowledge: Capital or Culture? Urban Studies, 39(5-6), 1003-1017. doi:10.1080/00420980220128426 Gruber, C. (2021). Bereket Bargains: Islamic Amulets in Today’s “New Turkey”. L. Saif, F. Leoni, M. Melvin-Koushki, & F. Yahya (Dü) içinde, Islamicate Occult Sciences in Theory and Practice (s. 572-606). Leiden: Brill. doi:10.1163/9789004426979_014 Güler, Z. E. (2010). Recep Tayyip Erdoğan'ın Davos "Şovu" ve Etkileri. Memleket Siyaset Yönetim (13), 205-231. Gürbilek, N. (2010). Kötü Çocuk Türk. İstanbul: Metis Yayınları. Gürbilek, N. (2011). Vitrinde Yaşamak: 1980'lerin Kültürel İklimi. İstanbul: Metis Yayınları. Gürbilek, N. (2015). Sessizin Payı. İstanbul: Metis Yayınları. Hansson, S. O. (2017). Science denial as a form of pseudoscience. Studies in History and Philosophy of Science Part A, 63, 39-47. doi:10.1016/j.shpsa.2017.05.002 63 Harrem. (2022a, Şubat 22). Parfüm For Men / Erkek. Trendyol: https://www.trendyol.com/harrem/parfum-for-men-60ml-8682325323112-p-232903968/saticiya-sor?merchantId=357167 adresinden alındı Harrem. (2023a). Gül mayası suyu aydınlatıcı ve gözenek sıkılaştırıcı tonik 110 ml ürününe gelen yorumlar. Trendyol.com: https://www.trendyol.com/harrem/gul-mayasi-suyu-aydinlatici-ve-gozenek-sikilastirici-tonik-110-ml-00273-p-45945681/yorumlar?boutiqueId=61&merchantId=110908 adresinden alındı Harrem. (2023b, Aralık 22). Yaşam Çiçeği Serisi Aşk Kadın Parfüm 100 Ml. Trendyol: https://www.trendyol.com/harrem/yasam-cicegi-serisi-ask-kadin-parfum-100-ml-p-646068713/saticiya-sor?merchantId=357167 adresinden alındı Harrem. (2023c, Şubat 23). Yaşam Çiçeği Serisi Aşk Kadın Parfüm 100 Ml. Trendyol: https://www.trendyol.com/harrem/yasam-cicegi-serisi-ask-kadin-parfum-100-ml-p-646068713/saticiya-sor?merchantId=357167 adresinden alındı Harrem. (2023d, Nisan 26). Parfüm For Men / Erkek. Trendyol: https://www.trendyol.com/harrem/parfum-for-men-60ml-8682325323112-p-232903968/saticiya-sor?merchantId=357167 adresinden alındı Harrem. (2023e, Nisan 27). Parfüm For Men / Erkek. Trendyol: https://www.trendyol.com/harrem/parfum-for-men-60ml-8682325323112-p-232903968/saticiya-sor?merchantId=357167 adresinden alındı Harrem. (2023f, Ekim 13). Parfüm For Men / Erkek. Trendyol: https://www.trendyol.com/harrem/parfum-for-men-60ml-8682325323112-p-232903968/saticiya-sor?merchantId=357167 adresinden alındı Harrem. (2023g, Ekim 8). Mimar Sinan Parfümü. Trendyol: https://www.trendyol.com/nilhan-sultan/mimar-sinan-parfum-p-50048700/saticiya-sor?merchantId=110908 adresinden alındı Hartog, F. (2000). Tarih, Başkalık, Zamansallık. (M. E. Özcan, A. Kahiloğulları, & L. Yılmaz, Çev.) Ankara: Dost Kitabevi Yayınları. Hearn, J. (2007). National identity: banal, personal and embedded. Nations and Nationalism, 13(4), 657-67. doi:10.1111/j.1469-8129.2007.00303.x Herring, S. C. (2009). Web Content Analysis: Expanding the Paradigm. I. H. Research, J. Hunsinger, L. Klastrup, & M. Allen (Dü). içinde Dordrecht: Springer. doi:10.1007/978-1-4020-9789-8_14 Hobsbawm, E. J., & Ranger, T. (2006). Geleneğin İcadı. (M. M. Şahin, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı. Hund, E., & McGuigan, L. (2019). A Shoppable Life: Performance, Selfhood, and Influence in the Social Media Storefront. Communication, Culture and Critique, 12(1), 18-35. doi:10.1093/ccc/tcz004 Huyssen, A. (2000). Present Pasts: Media, Politics, Amnesia. Public Culture, 12(1), 21-38. Ingleton, P., & York, L. (2019). From Clooney to Kardashian: reluctant celebrity and social media. Celebrity Studies, 10(3), 364-379. doi:10.1080/19392397.2019.1630152 Jabbour, J. (2011). The AKP’s Foreign Policy towards the Middle East: Changes within continuity or rupture with past practices? Bilgi(23), 125-148. Jacob, F. (2022). Turkish Nationalism: From Gallipoli to Contemporary Neo-Ottomanism. F. Jacob, & C. Schapkow (Dü) içinde, Nationalism in a Transnational Age: Irrational Fears and the Strategic Abuse of Nationalist Pride (s. 15-40). Boston: De Gruyter Oldenbourg. doi:10.1515/9783110729290-002 Janson, T. (2023). Lovers of the Rose: Islamic Affect and the Politics of Commemoration in Turkish Museal Display. C. Raudvere, & P. Onur (Dü) içinde, Neo-Ottoman Imaginaries in Contemporary (s. 57-97). Cham: Palgrave Macmillan. doi:10.1007/978-3-031-08023-4_3 Janson, T., & Kınıkoğlu, N. (2021). Sacred (re)Collections: Culture, Space and Boundary Negotiation in Turkish-Islamic Memory Politics. Middle East Journal of Culture and Communication, 16(2), 229-257. doi:10.1163/18739865-20219105 Johnson, N. C. (2001). From Time Immemorial: Narrative of nationhood and the making of national space. J. May, & N. Thrift (Dü) içinde, Timepsace: Geographies of Temporality (s. 89-105). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780203360675-7 Kakışım, C. (2012, Aralık). Bir Alt Emperyal Serüven Olarak Yeni Osmanlıcılık. Birikim Dergisi(284), s. 56-61. Kalaycı, H. (2021). A Not-So-Friendly Match Between ‘Old Turkey’ and ‘New Turkey’: Turkish Football and Stadiums as a Domain of Hegemonic Struggle. Asian Journal of Middle Eastern and Islamic Studies, 15(4), 519-535. doi:0.1080/25765949.2021.2009196 Kandiyoti, D. (2013). Cariyeler, Bacılar, Yurttaşlar: Kimlikler ve Toplumsal Dönüşümler. İstanbul: Metis Yayınları. Karakaya, Y. (2012). Ottomania: Multiple Narratives of the Ottoman Past in Turkey. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Koç Üniversitesi. Karakaya, Y. (2020). The conquest of hearts: the central role of Ottoman nostalgia within contemporary Turkish populism. American Journal of Cultural Sociology, 8(2), 125-157. doi:10.1057/s41290-018-0065-y Karaosmanoglu, D. (2010). Nostalgia Spaces of Consumption and Heterotopia: Ramadan Festivities in Istanbul. Culture Unbound, 2(2), 282-302. doi:10.3384/cu.2000.1525.10216283 Karaosmanoğlu, D. (2020). From Ayran to Dragon Fruit Smoothie: Populism, Polarization and Social Engineering in Turkey. International Journol of Communication, 14, 1253-1274. Karaosmanoğlu, Y. K. (1993). Yaban. İstanbul: İletişim Yayınları. Kartopu, S., & Ünalan, A. (2019). Büyü ve Tabiatüstü Güçlere Başvurma Nedenleri Üzerine Bir Saha Araştırması. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19(2), 379-399. doi:10.30627/cuilah.637773 Khamis, S., Ang, L., & Welling, R. (2017). Self-branding, ‘micro-celebrity’ and the rise of Social Media Influencers. Celebrity Studies, 8(2), 191-208. doi:10.1080/19392397.2016.1218292292 Kılıçbay, M. A. (1998, Mayıs-Temmuz). Bir "Tarih Okuma Tarzı" Olarak Gericilik. Doğu Batı(3), s. 25-29. Kınıkoğlu, C. N. (2021). Displaying the Ottoman past in an ‘old’ museum of a ‘new’ Turkey: The Topkapi Palace Museum. Southeast European and Black Sea Studies,, 21(4), 549-569. doi:10.1080/14683857.2021.2005126 Kınıkoğlu, C. N. (2022). "Yeni Türkiye"de Ulusal Günlerin Reklam Filmlerinde Hatırlanması: Gündelik Milliyetçiliğin Görüntüleri. Moment Dergi, 9(2), 438-464. doi:10.17572/mj2022.2.438-464 Kim, I., & Kuljis, J. (2010). Applying content analysis to Web based content. 32nd International Conference on Information Technology Interfaces (s. 283-288). Cavtat: IEEE. Kinoğlu, S. D. (2014). Neo-Ottoman Perspectives: Turkish Identity and Culinary Culture in a Sociopolitical Context. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Corvallis: Oregon State University. Koertge, N. (2013). Belief Buddies versus Critical Communities: The Social Organization of Pseudoscience. M. Pigliucci, & M. Boudry (Dü) içinde, Philosophy of Pseudoscience: Reconsidering the Demarcation Problem (s. 165-180). Chicago: University of Chicago Press. doi:10.7208/9780226051826-010 Korkman, Z. K. (2015). Blessing Neoliberalism: Economy, Family, and the Occult in Millennial Turkey. Journal of the Ottoman and Turkish Studies Association, 2(2), 335-357. doi:10.2979/jottturstuass.2.2.06 Koyuncu-Lorasdağı, B. (2011). On the Question of Islam and Nationalism in Turkey: Sources and Discourses. E. F. Keyman, & A. Kadıoğlu (Dü) içinde, Symbiotic Antagonisms: Competing Nationalisms in Turkey (s. 133-161). Salt Lake City: The University of Utah Press. Kozanoğlu, C. (1994). Cilalı İmaj Devri. İstanbul: İletişim Yayınları. Kozanoğlu, C. (1995). Pop Çağı Ateşi. İstanbul: İletişim Yayınları. Kozanoğlu, C. (1997). İnternet Dolunay Cemaat. İstanbul: İletişim Yayınları. Kozanoğlu, C. (2001). Yeni Şehir Notları. İstanbul: İletişim Yayınları. Kraidy, M. M. (2019). Boycotting neo-Ottoman cool: Geopolitics and media industries in the Egypt-Turkey row over television drama. Middle East Journal of Culture and Communication, 12(2), 149-165. doi:10.1163/18739865-01202010 Kraidy, M. M., & Al-Ghazzi, O. (2013). Neo-Ottoman Cool: Turkish Popular Culture in the Arab Public Sphere. Popular Communication: The International Journal of Media and Culture, 11(1), 17-29. doi:10.1080/15405702.2013.747940 Krawietz, B. (2019). On Coming to Grips with Turkish Oil Wrestling: Conceptualising Muscular Islam and Islamic Martial Arts. B. Gräf, B. Krawietz, S. Amir-Moazami, U. Freitag, & K. Hirschler (Dü) içinde, Ways of Knowing Muslim Cultures and Societies: Studies in Honour of Gudrun Krämer (s. 327-354). Leiden: Brill. doi:10.1163/9789004386891_017 Kuyaş, A. (2002). Yeni Osmanlılar'dan 1930'lara Anti-emperyalist Düşünce. A. İnsel (Dü.) içinde, Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce - Cilt 3: Kemalizm (s. 247-252). İstanbul: İletişim Yayınları. Küçük, B., & Türkmen, B. (2017). Müzakeresiz kamusallık: Milli cemaatin yeniden inşası sürecinde Demokrasi Nöbetleri. Toplum ve Bilim(140), s. 181-214. Larochelle, D. L. (2020). Transnational Soap Operas and Cultural Identity in Times of Change. C. Constantopoulou (Dü.) içinde, Crisis' Representations Frontiers and Identities in the Contemporary Media Narratives (s. 64-96). Leiden: Brill. doi:10.1163/9789004439559_005 Leerssen, J. (2016). Imagology: On using ethnicity to make sense of the world. Iberic@l: Revue d’études ibériques et ibéro-américaines(10), 13-31. Lewis, R. (2020). “This Is What the News Won’t Show You”: YouTube Creators and the Reactionary Politics of Micro-celebrity. Television & New Media, 21(2), 201-217. doi:10.1177/1527476419879919 Lowenthal, D. (2015). The Past is a Foreign Country (Revisited). Cambridge: Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9781139024884 Mardin, Ş. (2011). Türkiye, İslam ve Sekülarizm. (E. Gen, & M. Bozluolcay, Dü) İstanbul: İletişim Yayınları. Mede, N. G., & Schäfer, M. S. (2020). Science-related populism: Conceptualizing populist demands toward science. Public Understanding of Science, 29(5), 473-491. doi:10.1177/0963662520924259 Merkley, E. (2020). Anti-Intellectualism, Populism, and Motivated Resistance to Expert Consensus. Public Opinion Quarterly, 84(1), 24-48. doi:10.1093/poq/nfz053 Mert, N. (1999). Sağdan Yükselen Muhalefet: Yerlilik. Cogito(21), s. 173-178. Michael, M. N. (2022). Nationalizing the Ottomans and Ottomanizing the Turks. Turkish Historical Review, 13(1-2), 28-41. doi:10.1163/18775462-bja10030 Mishkova, D. (2023). Rival Byzantiums: Empire and Identity in Southeastern Europe. Cambridge: Cambridge University Press. Moudouros, N. (2014). The ‘Harmonization’ of Islam with the Neoliberal Transformation: The Case of Turkey. Globalizations, 11(6), 843-857. doi:10.1080/14747731.2014.904157 Muller, J. Z. (2001). Conservatism: Historical Aspects. N. J. Smelser, & P. B. Baltes (Dü) içinde, International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences (s. 2624-2628). Amsterdam: Elsevier. doi:10.1016/B0-08-043076-7/02751-0 Munck, R. (2014). Neoliberalizm ve Siyaset, Neoliberalizmin Siyaseti. A. Saad-Filho, & D. Johnston (Dü) içinde, Neoliberalizm: Muhalif Bir Seçki (Ş. Başlı, & T. Öncel, Çev., 2 b., s. 106-122). İstanbul: Yordam Kitap. Mutluer, N. (2020). Türkiye'de Cinsiyet Hallerinin Sınırları: "Namussallaştırma". N. Mutluer (Dü.) içinde, Cinsiyet Halleri: Türkiye'de Toplumsal Cinsiyetin Kesişim Halleri (s. 14-30). İstanbul: Varlık Yayınları. Navaro-Yashin, Y. (2012). Kimlik Piyasası: Metalar, İslamcılık, Laiklik. D. Kandiyoti, & A. Saktanber (Dü) içinde, Kültür Fragmanları: Türkiye'de Gündelik Hayat (s. 229-258). İstanbul: Metis Yayınları. Neuendorf, K. A. (2002). The Content Analysis Guidebook. Londra: Sage Publications. Nilhan Osmanoğlu Vatansever. (2021a, Temmuz 30). #Hümayun Sohbetleri -1 #DÜĞÜN . YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=iZwYmp5ISm8 adresinden alındı Nilhan Osmanoğlu Vatansever. (2021b, Ağustos 9). #Hümayun Sohbetleri - 3 #Osmanlı'da Edeb. YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=4z-SHkSlQw4 adresinden alındı Nilhan Osmanoğlu Vatansever. (2021c, Ağustos 13). Hümayun Sohbetleri - 4 #Osmanlı #Hanedan #Sürgünü. YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=XQHKBvZTY4o adresinden alındı Nilhan Sultan. (2024). Nilhan Sultan. Instagram: https://www.instagram.com/nilhansultan/?hl=en adresinden alındı Norris, P., & Inglehart, R. (2019). Cultural Backlash: Trump, Brexit, and Authoritarian Populism. Cambridge: Cambridge University Press. doi:10.1017/9781108595841 Oktay, A. (1995). Türkiye'de Popüler Kültür. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Ongur, H. Ö. (2015). Identifying Ottomanisms: The Discursive Evolution of Ottoman Pasts in the Turkish Presents. Middle Eastern Studies, 51(3), 416-432. doi:10.1080/00263206.2014.976622 Onur, P. (2023). The New Ottoman Henna Nights and Women in the Palace of Nostalgia. C. Raudvere, & P. Onur (Dü) içinde, Neo-Ottoman Imaginaries in Contemporary Turkey (s. 209-236). Cham: Palgrave Macmillan. doi:10.1007/978-3-031-08023-4_8 Ormanlar, Ç. (1998). Amerika’dan Esen Moda Rüzgârları. B. Oya, & D. Özkan (Dü) içinde, 75 Yılda Değişen Yaşam Değişen İnsan: Cumhuriyet Modaları (s. 61-65). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. Ostovich, S. T. (2020). Dangerous memories: Nostalgia and the historical sublime. M. H. Jacobsen (Dü.) içinde, Nostalgia Now (s. 101-115). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780429287602-5 Öktem, K. (2023). Architectures of Domination? The Sacralisation of Modernity and the Limits of Ottoman Islamism. N.-O. I. Turkey, C. Raudvere, & P. Onur (Dü). içinde Cham: Palgrave Macmillan. doi:10.1007/978-3-031-08023-4_5 Özbek, M. (1998). Arabesk Kültür: Bir Modernleşme ve Popüler Kimlik Örneği. S. Bozdoğan, & R. Kasaba (Dü) içinde, Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik (s. 168-187). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. Özbudun, S. (2015). Osmanlı'yı "İhya" Etmek: Akp'nin Törenleri. K. İnal, N. Sanvar, & U. B. Gezgin (Dü) içinde, Marka Takva Tuğra: AKP Döneminde Kültür ve Politika (s. 219-231). İstanbul: Evrensel Basım Yayın. Özcan, Ş. (2021). Türk Hava Yolları’nın 85. Yıl Reklamı: Milliyetçi Söylemin Tüketim Kültürüne Yansıması Üzerine Bir İnceleme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 7(2), 357-381. doi:10.17932/IAU.ICD.2015.006/icd_v07i2007 Özel Volfová, G. (2016). Turkey’s Middle Eastern Endeavors: Discourses and Practices of Neo-Ottomanism under the AKP. Die Welt des Islams, 56(3-4), 489-510. doi:10.1163/15700607-05634P10 Özgültekin, F. S. (2019). AK Parti Döneminde Tarihyazımı ve Milliyetçilik: Köşe Yazarları Üzerinden Bir İnceleme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi. Özkan, B. (2016). Yeni-Osmanlıcılık ve Pan-İslamcılık. E. Haspolat, & D. Yıldırım (Dü) içinde, Türkiye’de Yeni Siyasal Akımlar (1980 Sonrası) (s. 405-458). Ankara: Siyasal Kitabevi. Öztan, G. G., & Korucu, S. (2017). Tutku, Değişim ve Zarafet: 1950'li Yıllarda. İstanbul: İstanbul Doğan Kitap. Pickering, M., & Keightley, E. (2006). The Modalities of Nostalgia. Current Sociology, 54(6), 919-941. doi:10.1177/0011392106068458 Potts, J. (2014). Journeys through the Past: Contempt, Nostalgia, Enigma. K. Niemeyer (Dü.) içinde, Media and Nostalgia: Yearning for the Past, Present and Future (s. 212-222). Londra: Palgrave Macmillan. doi:10.1057/9781137375889_17 Raudvere, C., & Onur, P. (2022). “I am the Granddaughter of the Ottomans”: Gender, Aesthetics and Agency in Neo-Ottoman Imaginaries – An Introduction. C. Raudvere, & P. Onur (Dü) içinde, Neo-Ottoman Imaginaries in Contemporary Turkey: Gendered Discourses, Agencies, and Visions (s. 1-32). Cham: Palgrave Macmillan. doi:10.1007/978-3-031-08023-4_1 Ricoeur, P. (2012). Hafıza, Tarih, Unutuş. (M. E. Özcan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları. Ritzer, G. (1998). Toplumun McDonaldlaştırılması: Çağdaş Toplum Yaşamının Değişen Karakteri Üzerine Bir İnceleme. (Ş. S. Kaya, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Robson, J. (1934). Magic Cures in Popular Islam. The Muslim World, 24(1), 33-43. doi:10.1111/j.1478-1913.1934.tb00278.x Rose, J. (2003). Government advertising and the creation of national myths: the Canadian case. Journal of Philanthrophy and Marketing, 8(2), 153-165. doi:10.1002/nvsm.209 Ruacan, İ. Z. (2020). Fear, Superiority, Self-Identification and Rejection: Turks’ Different Attitudes to Europe since the Late Ottoman Era. Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 22(5), 684-700. doi:10.1080/19448953.2020.1799298 Rutjens, B. T., Sutton, R. M., & van der Lee, R. (2018). Not All Skepticism Is Equal: Exploring the Ideological Antecedents of Science Acceptance and Rejection. Personality and Social Psychology Bulletin, 44(3), 384-405. doi:10.1177/0146167217741314 Said, E. W. (2013). Şarkiyatçılık: Batı'nın Şark Anlayışları. (B. Ülner, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları. Saktanber, A. (2012). "Siz Nasıl Eğleniyorsanız Biz de Öyle İbadet Ediyoruz": Entelektüellik ve Popüler Kültür Arasında Türkiye'nin Yeni İslamcı Gençliği. D. Kandiyoti, & A. Saktanber (Dü) içinde, Kültür Fragmanları: Türkiye'de Gündelik Hayat (s. 259-277). İstanbul: Metis Yayınları. Sancar, N. (2015). Çarşıdan 'Pazar'a Kamusal Alanın Dönüşümü. K. İnal, N. Sanvar, & U. B. Gezgin (Dü) içinde, Marka Takva Tuğra: AKP Döneminde Kültür ve Politika (s. 73-89). İstanbul: Evrensel Basım Yayın. Sandıkçı, Ö., & Ger, G. (2001). Fundamental Fashions: The Cultural Politics of the Turban and the Levi's. Advances in Consumer Research, 28, 146-150. Sandıkçı, Ö., & Ger, G. (2002). In-Between Modernities and Postmodernities: Theorizing Turkish Consumptionscape. Advances in Consumer Research, 29(1), 465-470. Senay, B. (2015). Artists, antagonisms and the ney in the popularization of ‘Sufi Music’ in Turkey. European Journal of Cultural Studies, 18(1), 52-69. doi:10.1177/1367549414557805 Sert, Ö. (2013, Eylül). Yeni Osmanlıcı Hatırlamanın Halleri: Türkiye’de Nostalji Politikası, Kentte Gigantomani, Ev Ekonomisinde Saray Hayali. Birikim Dergisi(203), s. 94-104. Sinanoğlu, S. (2017, Mart 30). Parti Ebed Müddet: Bir Siyaset Teknolojisi Olarak Yeni Osmanlıcı TRT Dizileri. Aralık 2024, 17 tarihinde Birikim Dergisi: https://birikimdergisi.com/guncel/8236/parti-ebed-muddet-bir-siyaset-teknolojisi-olarak-yeni-osmanlici-trt-dizileri adresinden alındı Sinha, K., Jhalani, P., Khan, A., & Mukherjee, P. C. (2023). Influencers as institutions: Impact of digital politics in the Global South. Global Policy, 14(5), 912-924. doi:10.1111/1758-5899.13188 Stemler, S. E. (2015). Content Analysis. R. Scott, & S. Kosslyn (Dü) içinde, Emerging Trends in the Social and Behavioral Sciences (s. 1-14). New York: Wiley. doi:10.1002/9781118900772.etrds005 Street, J. (2004). Celebrity Politicians: Popular Culture and Political Representation. The British Journal of Politics and International Relations, 6(4), 435-452. doi:10.1111/j.1467-856X.2004.00149.x Sultandan.com. (2021a, Ekim 16). Nurbanu Sultan Parfümü. Trendyol: https://www.trendyol.com/nilhan-sultan/nurbanu-sultan-parfum-p-48146876/saticiya-sor?merchantId=110908 adresinden alındı Sultandan.com. (2021b, Ağustos 27). Nurbanu Sultan Parfümü. Trendyol: https://www.trendyol.com/nilhan-sultan/nurbanu-sultan-parfum-p-48146876/saticiya-sor?merchantId=110908 adresinden alındı Sultandan.com. (2022a). Nilhan Sultan Cuma Selamlığı Kokusu. Trendyol: https://www.trendyol.com/nilhan-sultan/cuma-selamligi-kokusu-p-46996579? adresinden alındı Sultandan.com. (2022b, Mart 21). Hürrem Sultan Parfümü. Trendyol: https://www.trendyol.com/nilhan-sultan/hurrem-sultan-parfum-p-97425384/saticiya-sor?merchantId=110908 adresinden alındı Sultandan.com. (2023a). Kanuni Sultan Süleyman Han Kokusu. Sultandan.com: https://sultandan.com/kanuni-sultan-suleyman-han-kokusu-334 adresinden alındı Sultandan.com. (2023b). Gül Şerbeti 2x250 ml. Sultandan.com: https://sultandan.com/gul-serbeti-2x250-ml-392 adresinden alındı Sultandan.com. (2023c). 2. Abdülhamid Han Parfüm. Sultandan.com: https://sultandan.com/2.-abdulhamid-han-parfum-324 adresinden alındı Sultandan.com. (2023d). Hürrem Sultan Parfümü. Sultandan.com: https://sultandan.com/hurrem-sultan-parfum-325 adresinden alındı Sultandan.com. (2023e). Valide Sultan Parfüm. Sultandan.com: https://sultandan.com/valide-sultan-parfum-366 2023 adresinden alındı Sultandan.com. (2023f). 2.Abdülhamid Han Porselen 3'lü Set. Sultandan.com: https://sultandan.com/2.abdulhamid-han-porselen-3-lu-set-346 adresinden alındı Süskind, P. (2012). Koku. (T. Turan, Çev.) İstanbul: Can Yayınları. Şafak, E. (2013, 12 29). Bu toprağın evladıyım tabi ki Osmanlı'yı yazacağım. (H. Solak, Röportaj Yapan) Şenalp, M. G. (2017). Yeni-Osmanlıcılığın Ekonomi Politiğinin Bir Eleştirisi: Ulusötesi Bir Hegemonya Projesinin Yükseliş ve Düşüşü. Praksis(44-45), 937-970. Şenol Cantek, F. (2017). Bir "Korkunç Yenge" Prototipi Olarak Semra Özal. M. Çiftçi, & T. Bora (Dü) içinde, Yengeler Cumhuriyeti (s. 109-129). İstanbul: İletişim Yayınları. Tanyeli, U. (2020, Mayıs-Haziran). Osmanlı ile Özdeşleşmek: Altüst Olan Roller. Arredemanto Mimarlık(340 ), s. 57-63. Taş, H. (2022). The chronopolitics of national populism. Identities, 29(2), 127-145. doi:10.1080/1070289X.2020.1735160 Taştan, İ., & Karanfil, E. (2021). Grandchildren of Ottomans vs. Children of Atatürk: A Script on Turkey's Emerging Political Identities Towards 2023. Markets, Globalization & Development Review, 6(3). doi:10.23860/MGDR-2021-06-03-03 Tekelioğlu, O. (2003). Edebiyatta Tekil Bir Ulusal Kanonun Oluşmasının İmkansızlığı Üzerine. Doğu Batı(22), s. 65-78. Tokatlı, P. (2021). Gelenekten Popülere: Bir Harem Fantazyası Olarak Kına Geceleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Tokdoğan, N. (2018). Yeni Osmanlıcılık: Hınç, Nostalji, Narsisizm. İstanbul: İletişim Yayınları. Torbakov, I. (2017). Neo-Ottomanism versus Neo-Eurasianism?: Nationalism and Symbolic Geography in Postimperial Turkey and Russia. Mediterranean Quarterly, 28(2), 125-145. doi:10.1215/10474552-4164303 Traverso, E. (2019). Geçmişi Kullanma Kılavuzu: Tarih, Bellek, Politika. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları. Trouillot, M.-R. (2015). Geçmişi Susturmak: Tarihin Üretilmesi ve İktidar. (S. O. Zeybek, Çev.) İstanbul: İthaki Yayınları. Tunç, A. (2002). Yoksunluktan Yoksulluğa. Birikim Dergisi(152-153), s. 50-54. Turgut, H., & Yayla, N. (2020). Ottomentality as Technology of Self: How Do Mobile Games Aestheticize the Entrepreneurial Self? M. N. Erdem, N. Kocabay-Sener, & T. Demir (Dü) içinde, Handbook of Research on Aestheticization of Violence, Horror, and Power (s. 417-438). Hershey: IGI GLOBAL. doi:10.4018/978-1-7998-4655-0.ch021 Türkeş, M. (2016). Decomposing Neo-Ottoman Hegemony. Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 18(3), 191-216. doi:10.1080/19448953.2016.1176388 Türkmen, A. (2020, Mayıs-Haziran). Neoliberal Kentlerin Neo-Osmanlı Görkemi. Arredemanto Mimarlık(340), s. 78-80. Uzer, U. (2020). Conservative Narrative: Contemporary Neo-Ottomanist Approaches in Turkish Politics. Middle East Critique, 29(3), 275-290. doi:10.1080/19436149.2020.1770444 Uzgel, İ., & Yaramış, V. (2010, Mart-Nisan). Özal’dan Davutoğlu’na Türkiye’de Yeni Osmanlıcı Arayışlar. Doğudan(16), s. 36-49. Uzunçarşılı Baysal, C. (2015). Kötücül Siluet. K. İnal, N. Sanvar, & U. B. Gezgin (Dü) içinde, Marka Takva Tuğra: AKP Döneminde Kültür ve Politika (s. 125-138). İstanbul: Evrensel Basım Yayın. Ünal Çınar, R. (2020). Ecdadın İcadı: AKP İktidarın Bellek Mücadelesi. İstanbul: İletişim Yayınları. Ünlü, B. (2014). Türklük Sözleşmesi’nin İmzalanışı (1915 1925). Mülkiye Dergisi, 38(3), 47-81. Van Dijk, T. A. (2006). Discourse and manipulation. Discourse & Society, 17(3), 359-383. doi:10.1177/0957926506060250 Veblen, T. B. (2015). Aylak Sınıfın Teorisi: Kurumların İktisadi İncelemesi. (E. Kırmızıaltın, & H. Bilir, Çev.) Ankara: Heretik Yayınları. Walton, J. F. (2010). Practices of Neo-Ottomanism: Making Space and Place Virtuous in Istanbul. O. I. Europe?, D. Göktürk, L. Soysal, & İ. Türeli (Dü). içinde Londra: Routledge. doi:10.4324/9780203844427-13 Walton, J. F. (2016). Geographies of Revival and Erasure: Neo-Ottoman Sites of Memory in Istanbul, Thessaloniki, and Budapest. Die Welt des Islams, 56(3-4), 511-533. doi:10.1163/15700607-05634p11 Wastnidge, E. (2019). Imperial Grandeur and Selective Memory: Re-assessing Neo-Ottomanism in Turkish Foreign and Domestic Politics. Middle East Critique, 28(1), 7-28. doi:10.1080/19436149.2018.1549232 White, J. (2013). Müslüman Milliyetçiliği ve Yeni Türkler. İstanbul: İletişim Yayınları. Williams, G. (2008). Dangerous Victims: On Some Political Dangers of Vicarious Claims to Victimhood. Distinktion: Journal of Social Theory, 9(2), 77-95. doi:10.1080/1600910X.2008.9672965 Winship, J. (1980). Sexuality for sale. S. Hall, D. Hobson, A. Lowe, & P. Willis (Dü) içinde, Culture, Media, Language: Working Papers in Cultural Studies, 1972-79 (s. 210-217). Londra: Routledge. doi:10.4324/9780203381182-21 Yang Erdem, C. (2017). Ottomentality: neoliberal governance of culture and neo-ottoman management of diversity. Turkish Studies, 18(4), 710-728. doi:10.1080/14683849.2017.1354702 Yankaya, D. (2014). Yeni İslami Burjuvazi. İstanbul: İletişim Yayınları. Yaşlı, F. (2015). AKP, Cemaat, Sünni Ulus: Yeni Türkiye Üzerine Tezler. İstanbul: Yordam Kitap. Yavuz, M. H. (2016). Social and Intellectual Origins of Neo-Ottomanism: Searching for a Post-National Vision. Die Welt des Islams, 56(3-4), 438-465. doi:10.1163/15700607-05634p08 Yavuz, M. H. (2020). Nostalgia for the Empire: The Politics of Neo-Ottomanism. Oxford: Oxford University Press. Yazan, B., & Üzüm, M. (2017). Ottoman Turkish in the high school curriculum: current language planning discussions in Turkey. Current Issues in Language Planning, 18(3), 264-282. doi:10.1080/14664208.2016.1264735 Yeğenoğlu, M., & Coşar, S. (2014). AKP ve Toplumsal Cinsiyet Meselesi: Neoliberalizm ve Patriyarka Arasında Mekik Dokumak. S. Coşar, & G. Yücesan-Özdemir (Dü) içinde, İktidarın Şiddeti: AKP'li Yıllar, Neoliberalizm ve İslamcı Politikalar (s. 158-184). İstanbul: Metis Yayınları. Yılmaz, İ. (2018). Islamic Populism and Creating Desirable Citizens in Erdogan’s New Turkey. Mediterranean Quarterly, 29(4), 52-76. doi:10.1215/10474552-7345451 Yuval-Davis, N. (2014). Cinsiyet ve Millet. (A. Bektaş, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları. Yücebaş, S. (2012). Türkiye'de muhafazakarlığın gündelik yaşam estetiği. İnsanbilim Dergisi, 1(2), 63-80.tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/35227
dc.description.abstractThe consumption of the past is impossible without the production of the past. In a capitalist threshold where everything is subject to the economy, the production and consumption of the past entail a highly political intervention into what has the right to exist without economically meaning anything. This thesis aims to undertake such an interpretation through the lens of Neo-Ottomanism, which seeks dominance in Turkey. To this end, the thesis is divided into three parts. The first part will examine the history of Neo-Ottomanism. It will explore the inspirations before 1980, Turkey's shift from a neo-liberalized desire for becoming a Little Ottoman Empire in the 1980s to 2000s, ultimately becoming the New Turkey of present-day Neo-Ottoman politics with their criticisms. The second part will investigate Neo-Ottoman consumption in Turkey, analyzing how conservatism has transformed into a consumerist ideology, how history is conditioned for this consumption, how the ideology of conquest in both public and private spheres merges with a politically expansive consumerism, and the impact of nostalgia on this consumption will be discussed. This section will focus on a study of Neo-Ottomanism that is devoid of essentialism, non-foundationalist, and compared with global examples. Last section will directly engage with Neo-Ottoman producers and consumers, examining Sultandan.com, which attempts to stand out with authenticity in the competition of Neo-Ottoman consumption. This section will discuss the commodification of the Ottoman Empire, the inclusion of the sultanate in the influencer economy, and the perception of the consumer. Neo-Ottomanism is as much a historical as it is a societal reconstruction. This reconstruction of history and society aims not only for conservatism but also to produce the consumerist neoliberal individual. Consequently, Neo-Ottoman consumption not only limits the past of this individual but also limits their future, ultimately shaping everyday life with a very limited political horizon.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectYeni-Osmanlıcılıktr_TR
dc.subjectGösterişçi Tüketimtr_TR
dc.subjectNostaljitr_TR
dc.subjectKokutr_TR
dc.subjectNeo-muhafazakartr_TR
dc.subjectNeo-liberalizmtr_TR
dc.subject.lcshSiyaset bilimi (Genel)tr_TR
dc.titleİmparatorluk Nostaljisi ve Gösterişçi Tüketim: Kayıp Zamanı Koklamaktr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetGeçmişin tüketimi, geçmişin üretimi olmadan olanaksızdır. Her şeyin ekonominin konusu edildiği, ekonomik olarak belirli bir paha etmemenin var olmamakla eşleştirildiği kapitalist bir eşikte geçmişin üretimi ile tüketimi neyin var olma hakkı olduğuna dair oldukça siyasal bir müdahaledir. Türkiye’nin kapitalistleşme sürecini de bu minvalde neyin var olacağına izin verme siyaseti olarak okumak mümkündür. Bu tez, böylesi bir okumayı Türkiye’de egemen hale gelmeye başlayan Yeni-Osmanlıcılık irtibatıyla yapmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla Yeni-Osmanlıcılığın tarihine bakılacaktır. 1980 öncesindeki ilhamlar, 1980’lerden 2000’lere Küçük Osmanlı arzusundaki neo-liberalleşirken neo-muhafazakarlaşan Türkiye, sonunda Yeni-Türkiye olarak Yeni-Osmanlıcı günümüz siyaseti ve bunların eleştirileri incelenecektir. Ardından Yeni-Osmanlıcı tüketim irdelenecek Türkiye’de muhafazakarlığın tüketicilik ideolojisine dönüşmesini, tarihin bu tüketime nasıl koşulduğunu, kamusal ve özel alandaki fetih ideolojisinin nasıl Yeni-Osmanlıcı oldukça siyasal bir yayılmacı tüketicilikle birleştiğini ve nostaljinin bu tüketimdeki etkisini bahse açacaktır. Yeni-Osmanlıcılık özcülükten azade, temelci olmayan ve küresel örnekleriyle karşılaştırılan bir incelemenin konusu olacaktır. Son olarak Yeni-Osmanlıcı üretici ve tüketici ile doğrudan ilgilenilecek, Yeni-Osmanlıcı tüketim rekabetinde otantiklikle öne çıkmaya çalışan Sultandan.com’a göz atılacak, buradaki içeriğin ve söylemin analizi yapılacaktır. Osmanlı’nın metalaşması, saltanatın influencer ekonomisine dahil olması ve tüketicinin algısı söz konusu edilecektir. Yeni-Osmanlıcılık tarihsel olduğu kadar toplumsal bir yeniden inşadır. Tarihin ve toplumun bu yeniden inşası muhafazakâr olduğu kadar tüketici neo-liberal bireyin üretilmesini amaçlar. Sonuç olarak Yeni-Osmanlıcı tüketim, bu bireyin geçmişini sınırladığı kadar onun geleceğini de sınırlar ve nihayetinde oldukça sınırlı bir siyasal ufukla gündelik hayatı biçimlendirir. Yeni-Osmanlıcı nostaljiyi incelemek bu sınırlı siyasal ufkun ekonomisinin incelenmesini de mümkün kılar.tr_TR
dc.contributor.departmentSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-07-09T11:24:45Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypepresentationtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster