Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorÖzçelik, Bahar
dc.contributor.authorArıker, İdil
dc.date.accessioned2017-06-13T08:56:42Z
dc.date.available2017-06-13T08:56:42Z
dc.date.issued2016
dc.date.submitted2016-10-31
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3507
dc.description.abstractThe aim of this study was to evaluate the effect of three different gutta percha solvents and their different application times on the push-out bond strengths of ProRoot MTA and Biodentine. 80 single rooted mandibular premolar teeth with no cracks, fractures and resorption on the root surfaces were used. After removal of crowns, root canals were prepared by using ProTaper rotary nickel titanium system and then a standard diameter was obtained with peeso-reamers. Following preparation of root canals, two hundred and forty 1-mm-thick midroot sections were obtained. These dentin slices were divided into two groups according to the filling material. Group 1: ProRoot MTA, Group 2: Biodentine. These groups were randomly assigned into 3 different subgroups according to gutta-percha solvents. In these three subgroups, randomly assigned dentin slices were treated with the following solvents: Chloroform, eucalyptol and orange oil. Within each subgroup, the specimens were further divided into two and solvents were applied for either 5 or 10 minutes (min). Thereafter, solvents were removed by irrigating with distilled water and the slices were dried with air sprey. The root canal spaces of each slice were filled either with ProRoot MTA or Biodentine according to their groups. The push-out bond strength values were measured after 21 days. Data were analyzed using three way ANOVA with Bonferroni correction p = 0.05. The solvents and their application times didn’t statistically affect the bond strength of ProRoot MTA and Biodentine but for the subgroup treated with orange oil for 10 min, the push out bond strength of Biodentine was reduced significantly (p<0.05).tr_TR
dc.description.tableofcontentsONAY SAYFASI i TEŞEKKÜR ii ÖZET iii ABSTRACT iv İÇİNDEKİLER v SİMGELER VE KISALTMALAR vii TABLOLAR DİZİNİ viii ŞEKİLLER DİZİNİ ix 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 4 2.1. Kök Kanal Tedavisinin Yenilenmesini Gerektiren Durumlar 4 2.2. Kanal Dolgusunu Uzaklaştırma Yöntemleri 6 2.2.1. Kök Kanal Dolgu Maddesinin Mekanik Yöntemlerle Uzaklaştırılması 7 2.2.2. Gütaperkanın Isıtılmış Enstrümanlar Yoluyla Uzaklaştırılması 9 2.2.3. Gütaperkanın Kimyasal Yöntemlerle Uzaklaştırılması 10 2.3. Kalsiyum Silikat Esaslı Simanlar 16 2.3.1. Mineral Trioksit Agregat (MTA) 17 2.3.2. EndoSequence Root Repair Material (ERRM) 19 2.3.3. Calcium Enriched Mixture (CEM) 20 2.3.4. Bioaggregate (BA) 21 2.3.5. Biodentine 22 2.4. Bağlanma (Adezyon) 24 2.4.1. Kök Kanalına Bağlanmayı Etkileyen Faktörler 24 2.4.2. Kalsiyum Silikat Esaslı Materyallerin Bağlanma Dayanımları 26 2.4.3. Bağlanma Dayanımının Ölçülmesinde Kullanılan Yöntemler 28 2.5. Taramalı Elektron Mikroskobu 29 3. GEREÇ VE YÖNTEM 30 3.1. Diş Seçimi 31 3.2. Kök Kanalının Şekillendirilmesi 32 3.3. Kesitlerin Hazırlanması 34 3.4. Dentin kesitlerine gütaperka çözücü solüsyonların uygulanması 36 vi 3.5. Dentin kesitlerinin ProRoot MTA ve Biodentine ile doldurulması 37 3.5.1. Örneklerin ProRoot MTA ile Doldurulması 37 3.5.2. Örneklerin Biodentine ile doldurulması 38 3.6. ProRoot MTA ve Biodentine’in Dentine Bağlanma Dayanımlarının Ölçülmesi 39 3.7. Örneklerin SEM ile incelenmesi 41 3.7. İstatistiksel Analiz 43 4. BULGULAR 44 4.1. Simanların bağlanma dayanımına etkisi 44 4.2. Çözücülerin Bağlanma Dayanımına Etkisi 45 4.3. Sürenin Bağlanma Dayanımına Etkisi 48 4.3. SEM Analizi Bulguları 49 5. TARTIŞMA 54 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 64 KAYNAKLARtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectTrikalsiyum silikat esaslı simanlartr_TR
dc.subjectGütaperka çözücü
dc.titleFarklı Gütaperka Çözücülerin Trikalsiyum Silikat İçerikli Simanların Kök Kanalına Bağlanma Dayanımı Üzerine Etkisitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.description.ozetBu çalışmanın amacı, alt çene küçük azı dişlerinden elde edilen dentin kesitleri üzerinde, üç farklı gütaperka çözücü solüsyonun ve farklı uygulama sürelerinin, ProRoot MTA ve Biodentine’in bağlanma dayanımına etkisinin değerlendirilmesidir. Bu çalışmada kök yüzeyinde çatlak, kırık ya da rezorpsiyon bulunmayan 80 adet alt çene küçük azı dişi kullanılmıştır. Dişlerin kronları uzaklaştırıldıktan sonra ProTaper Universal döner eğe sistemi ile kök kanalları şekillendirilmiş ve ardından peeso-reamer frezlerle standart bir çap elde edilmiştir. Kök kanallarının şekillendirilmesinin ardından dişlerin orta 1/3’lük bölümlerinden 1 mm kalınlığında dentin kesitleri alınmıştır. Elde edilen dentin kesitleri ProRoot MTA ve Biodentine ile doldurulmak üzere iki ana gruba ayrılmıştır. 1. Grup: ProRoot MTA, 2. Grup: Biodentine. Bu ana gruplardaki örnekler de farklı çözücülerin uygulanacağı alt gruplara rastgele dağıtılmıştır. Alt gruplardaki kesitlere 5’er ve 10’ar dakika olacak şekilde sırasıyla kloroform, portakal yağı ve ökaliptol ile muamele edilmiştir. Çözücüler daha sonra distile su ile yıkanarak uzaklaştırılmış, hava spreyi ile kurutulmuş ve kesitlerin kanal boşlukları ProRoot MTA ve Biodentine ile doldurulmuştur. Nemli ortamda 21 gün bekletilmesinin ardından push-out testi ile örneklerin bağlanma dayanımları test edilmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde üç yönlü Anova ve post-hoc Bonferroni testleri kullanılmıştır. Çözücülerin ve farklı uygulama sürelerinin ProRoot MTA ve Biodentine’in bağlanma dayanımları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi bulunmazken, portakal yağının 10 dakika uygulanması sonrası Biodentine’in bağlanma dayanımının anlamlı olarak düştüğü sonucu elde edilmiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentEndodontitr_TR
dc.contributor.authorIDTR195008tr_TR
dc.subtypedentThesis


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster