Abstract
Rosi Braidotti argues that the humanism tradition’s conception of the human being as an autonomous mind cannot be used to describe today’s humanity. The posthuman attitude replaces the dualist ontological distinction between the agent subject and the passive object and the hierarchical superiority of the subject over the others; it aims to put an understanding of a living, self-regulating vital matter and a subject that finds its own subjectivity in the entanglement of its relations with others. This attitude, with a Spinozist monistic approach, considers human and non-human-others on a horizontal ontological scheme, rather than vertical one. Posthumanism, which criticizes the problems that the hatred and the violence towards the non-self drags the world politically, geologically and ecologically, offers us a new perspective in which “difference” is affirmed.
The dual nature of dualist ontology, which critical posthumanism stands against, also manifests itself in the philosophy of language in the issue of the fixed essence of meaning and its phenomenal differences in usage. I think that there are parallels between the second period philosophy of Wittgenstein, which rejects the fixed nature of meaning and emphasizes its construction in use, its dependence on local conditions, its “nomadism” and “relationality” in a sense, and post-human pluralist understanding of the subject. In this thesis, we aim to examine the alternative ontology of posthumanism and its representation of subjectivity. By showing the relevance of this representation to the issue of “meaning” and certain problems of the philosophy of language, we hope to make a theoretical contribution to the multi-layered understanding of the posthuman subject from the perspective of philosophy of language.
xmlui.mirage2.itemSummaryView.Collections
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation
Ademollo, F. (2011). The Cratylus of Plato: A Commentary. Cambridge; New York: Cambridge University Press.
Ağın, B. (2020). Posthümanizm: Kavram, Kuram, Bilim Kurgu. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Ahmed, A. (2019). Wittgenstein: Felsefi Soruşturmalar. Dil Felsefesi içinde. Ankara: Fol Kitap.
Aslan H. (2018). Önsöz, Kratlyos: Gerçekliği Araştırmanın Aracı Olarak Dil. Kratylos içinde. (çev. C.Karakaya). İstanbul: İletişim Yayıncılık.
Barad, K. (1998). Getting Real: Technoscientific Practices and the Materialization of Reality.
Differences içinde, Vol. 10: 87-129.
Barad, K. (2003). Posthumanist Performativity: Toward an Understanding of How Matter Comes to Matter. Signs içinde, vol. 28, no. 3, 801-31.
Barad, K. (2007). Meeting the Universe Halfway: Quantum Physics and the Entanglement of Matter and Meaning, Durham: Duke University Press.
Barney, R. (2003). Names and Nature in Plato’s Cratylus. New York: Routledge. http://www.crcnetbase.com/isbn/9780203800645 adresinden erişildi.
Braidotti, R. (2002). Metamorphoses. Towards a Materialist Theory of Becoming. Cambridge: Polity.
Braidotti, R. (2006). Transpositions:On Nomadic Ethics, Cambridge: Polity.
Braidotti, R. (2011). Nomadic Theory. The Portable Rosi Braidotti, New York, Columbia University Press.
Braidotti, R. (2014). İnsan Sonrası. İstanbul: Kolektif Kitap.
Braidotti, R. (2018) “Affirmative Ethics, Posthuman Subjectivity, and Intimate Scholarship: a Conversation with Rosi Braidotti”, Decentering the Researcher in Intimate Scholarship (Advances in Research on Teaching, Vol. 31), Emerald Publishing Limited, Bingley, pp. 179-188
Braidotti, R. (2019) İnsan Sonrası, Pek İnsanca: Bir Posthümanistin Anıları ve Emelleri. (çev. Bülent. O. Doğan). Cogito: Sayı: 95-96 içinde. İstanbul: YKY.
Braidotti, R. (2021). İnsan Sonrası Bilgi. İstanbul: Kolektif Kitap.
Bennett, J. (2010). Vibrant Matter: A Political Ecology of Things. Duke University Press.
Deleuze, G., Guattari, F. (1988). A Thousand Plateaus, translated by Brian Massumi, London: The Athlone Press.
Deleuze, G. (2015). Anlamın Mantığı, Çev. Hakan Yücefer, İstanbul: Norgunluk Yayıncılık.
Derrida, J. (2011). Nietzschelerin Şöleni (drl. ve çev. A. Utku ve M. Erkan). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
Derrida, J. (2014). Gramatoloji, (çev. İ. Birkan). Ankara: Bilgesu.
Derrida, J. (2020). Yazı ve Fark, (çev. P. Burcu Yalım). Metis Yayınları.
Eagleton, T. (1988). Wittgenstein’s Friends. NLR I/135 içinde. Erişim: 10.06.2023 https://newleftreview.org/issues/i135/articles/terry-eagleton-wittgenstein-s-friends
Ferrando, F. (2020). Philosophical Posthumanism. Bloomsbury Academic.
Foucault, M. (1980). Power/Knowledge: Selected Interviews and Other Writings, 1972-79, (Ed. Colin Gordon). New York: Pantheon.
Foucault, M. (2000) Kelimeler ve Şeyler: İnsan Bilimlerinin Bir Arkeolojisi, çev. Mehmet Ali Kılıçbay, İstanbul: İmge Kitabevi.
Foucault, M. (2011). Özne ve İktidar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Gören, E. (2016a). Kratylos: Giris, Metin, Çeviri ve Dizinler içinde. İstanbul: Dergah Yayınları.
Gören, E. (2016b). Kratylos’a Yorumlar; Physis-Nomos Karşıtlığı Bağlamında Filolojik ve Yorumbilimsel Bir İnceleme; 2.Cilt. İstanbul: Dergah Yayınları.
Gülay, P. S (2022). Derrida ve Wittgenstein: Dil, Anlam ve Bağlam. Beytülhikme International Journal of Philosophy 2022, 12:4 içinde.
Haraway, D. (1990). Simians, Cyborgs, and Women: The Reinvention of Nature (1st ed.). Routledge.
Haraway, D. (2003). The companion species manifesto: dogs people and significant otherness. Prickly Paradigm Press.
Haraway, D. (2008). When Species Meet University of Minnesota Press, Minneapolis.
Harman, G. (2002). Tool-Being: Heidegger and the Metaphysics of Objects. Open Court.
Hinman, L, M. (2017). Nietzsche, Metafor ve Doğruluk. Nietzsche ve Dil içinde. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Kalaycı, N. (2019). Annelik, Hayvan-Oluş, Yeryüzü. Cogito, Sayı:93 içinde. İstanbul: YKY.
Kant, I. (2008). Critique of Practical Reason. In Gregor, M. J. (ed.), Practical Philosophy. (Trans. Mary J. Gregor). Cambridge University Press.
Latour, B. (2008). Hiç Modern Olmadık (çev. İnci Uysal), Norgunk Yayıncılık.
Luce, J. V. (1964). The Date of the Cratylus. The American Journal of Philology, 85(2), 136. doi:10.2307/293061
Nietzsche, F. (1989). On the Geneology of Morals and Ecco Homo, Vintage Books ed. (ed. W. Kauffman), New York: Vintage Books.
Nietzsche, F. (1996). Human, All Too Human. Translated by R. J. Hollingdale. Cambridge: Cambridge University Press.
Nietzsche, F. (2017a). Ahlak Ötesi Anlamda Doğru ve Yalan Üzerine. Nietzsche ve Dil içinde. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Nietzsche, F. (2017b). Müzik ve Söz Üzerine. Nietzsche ve Dil içinde. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Nietzsche, F. (2019). Şen Bilim, Ana Metin-1 Bütün Kitapları (çev. A. İnam). Say Yayınları.
Nietzsche, F. (2019). Tragedya’nın Doğuşu (çev. M. Tüzel). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Platon. (2016). Kratylos: Giris, Metin, Çeviri ve Dizinler (çev. E.Gören). İstanbul: Dergah Yayınları.
Platon. (2020). Devlet (çev. S. Eyüboğlu, M.Ali Cimcoz). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Rızvanoğlu, E. (2013). Anlamdan Yoruma: Dil Felsefesinin Sınırları Üzerine Bir İnceleme. “doktora tezi”: 307626. Hacettepe Üniversitesi.
Rızvanoğlu, E. (2019). Dilde Nesnellik Arayışları ve Öznenin Tasviyesi, L. Wittgenstein: Temel Kavram ve Sorunlar içinde. (ed. H. Tepe ve B. Akar). Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
Salman, G. (2019). Voice and Phenomenon: Derrida and Husserl. DörtÖge, vol.8, no.15, 1-14.
Sedley, D. N. (2003). Plato’s Cratylus. Cambridge Studies in the Dialogues of Plato. Cambridge, UK; New York: Cambridge University Press.
Smith, I. (2014). Taking the Tool Analogy Seriously: Forms and Naming in the Cratylus. The Cambridge Classical Journal, 60, 75-99. doi:10.1017/S1750270514000037
Soykan, O. N. (1991). Metin Okuma: Platon:Sofist, Yunanca-Türkçe. İstanbul: Ara.
Spinoza, B. (2019). Etika. Çev. Hilmi Ziya Ülken. Ankara: Dost Kitabevi.
Stiegler, B. (1998). Technics and time. Stanford, Calif.: Stanford University Press.
Toprak, F. (2022a). Bergson’dan Barad’a Yeni Materyalist Feminizm. ViraVerita E-Dergi: Disiplinlerarası Karşılaşmalar / Sayı 15, May, 2022, ss.185-206.
Toprak, F. (2022b). “Feminizmin Doğa Bilimleri İle Buluşması: Kuantum Felsefesinden Yeni Materyalizm Ve İnsan-Sonrası’na (Post-Human) Eleştirel Bir Okuma”. “doktora tezi”: 736960. Ankara Üniversitesi.
Türkyılmaz, Ç. (2019). Wittgenstein’ın Özne Anlayışı. L. Wittgenstein: Temel Kavram ve Sorunlar içinde. (ed. H. Tepe ve B. Akar). Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
Verbeek, P. (2011). Moralizing Technology: Understanding,and Designin of the Moralit of Things, Chicago, IL: Chicago University Press.
Yıldız, N. (2013) Nietzsche On The Relation Between Language And Philosophy. “doktora tezi”: 347324. Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
Wittgenstein, L. (2006). Tractatus Logico Philosophicus. İstanbul: Metis Kitap.
Wittgenstein, L. (2020). Felsefi Soruşturmalar. İstanbul: Metis Kitap.
Wolfe, C. (2010). What is Posthumanism?, Minneapolis, MN: Minnesota University Press.
