dc.contributor.advisor | Bayraktar Erten, Nesrin | |
dc.contributor.author | Kasar, Hilal | |
dc.date.accessioned | 2023-07-11T12:55:02Z | |
dc.date.issued | 2023 | |
dc.date.submitted | 2023-06-21 | |
dc.identifier.citation | Kasar, H. (2023). Eski Türkçe, Orta Türkçe ve Türkiye Türkçesi Atasözlerinde Klitikler. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/33607 | |
dc.description.abstract | Clitics are structures that can demonstrate the features of dependent and independent morphemes, always leaning on the preceding or following host with the transformation of independent morphemes into dependent morphemes, and therefore can form a phonological unity. They also have common features with affixes and words, are unstressed and assign the stress to the preceding syllable. The typology of clitics and test researchs for their classification are presented in detail in this thesis. Clitics in Old Turkish, Middle Turkish and Turkish are handled on the basis of proverbs. The cliticization situation of pronoun-based personal suffixes and the cliticization situation of the copula are examined, and the other scanned clitics are evaluated under a separate heading. Most of the other examined clitics are structures that demonstrate affixation, grammaticalization and particle features. These clitics are: A / -+A, -+CA, -+çI, dA, erinç, erki and ki, -gIl, gU / -+gU, kim, clitic +ki, -lA and -(y)lA ̴ile, mA / -mA, interrogative clitic mX, Ok, takı, teg, üçün and için, yme. In the part of conclusion of the thesis, clitics in Turkish proverbs are classified as “Clitics Examined in in Old Turkish and Middle Turkish Proverbs” and “Clitics Examined in Turkish Proverbs” | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Klitik | tr_TR |
dc.subject | Enklitik | tr_TR |
dc.subject | Atasözleri | tr_TR |
dc.subject | Türkiye Türkçesi | tr_TR |
dc.subject | Morfoloji | tr_TR |
dc.subject | Eski Türkçe | tr_TR |
dc.subject | Orta Türkçe | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Türk dili ve edebiyatı | tr_TR |
dc.title | Eski Türkçe, Orta Türkçe ve Türkiye Türkçesi Atasözlerinde Klitikler | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bağımlı ve bağımsız biçim birimi özellikleri gösterebilen, bağımsız biçim birimlerin bağımlı biçim birimi olarak kendisinden önceki veya sonraki ağırlayıcıya daima eğilimli olan ve böylece fonolojik bir birliktelik oluşturabilen yapılar klitiklerdir. Aynı zamanda ekler ve sözcüklerle ortak özellikler taşıyan, vurgusuz ve vurguyu kendisinden önceki heceye atan yapılardır. Klitiklerin tipolojileri ve sınıflandırılması için yapılmış test çalışmaları, bu tezde detaylı bir biçimde verilmiştir. Eski Türkçe, Orta Türkçe ve Türkiye Türkçesindeki klitikler, atasözleri temelinde ele alınmıştır. Zamir kökenli kişi eklerinin klitikleşme durumu ve ek fiilin klitikleşme durumu incelenmiş ve diğer incelenen klitikler ise ayrı bir başlık içerisinde değerlendirilmiştir. Diğer incelenen klitiklerin çoğu ekleşme, dil bilgiselleşme ve parçacık özelliği gösteren yapılardır. Bu klitikler şunlardır: A / -+A, -+CA, -+çI, dA, erinç, erki ve ki, -gIl, gU / -+gU, kim, klitik +ki, -lA ve -(y)lA ̴ile, mA / -mA, mX soru klitiği, Ok, takı, teg, üçün ve için, yme. Türk atasözlerindeki klitikler, tezin sonuç bölümünde “Eski Türkçe ve Orta Türkçe Atasözlerinde İncelenen Klitikler” ve “Türkiye Türkçesi Atasözlerinde İncelenen Klitikler” olarak sınıflandırılmıştır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Türk Dili ve Edebiyatı | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2023-07-11T12:55:03Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |