Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKöse, Nezire
dc.contributor.authorAkgöl, Ahmet Cüneyt
dc.date.accessioned2017-01-19T13:45:20Z
dc.date.available2017-01-19T13:45:20Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2106-12-12
dc.identifier.citationAkgöl A.C.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3081
dc.description.abstractHandling workerks have musculoskeletal risks since they carry heavy objects and make repetitive moves with some parts of their bodies as a part of their jobs. This situation is not only an important health problem for the employees but also a global and serious burden for employers and national economies. Generally speaking ergonomic approaches, which are known to reduce musculoskeletal disorders, costs, loss of work and efficiency, work-related accidents basing on lack of attention and increase life quality of the employees, are being applied. Most of those approaches consists of trainings aiming increasing the level of knowledge of the employees on musculoskeletal disorders and methods for protection from them, and imposing safer behavioral habits. The purpose of this study is; to create an effective training method in order to reduce the ergonomic risks of handling workers and bringing them skills for taking measures for those risks. Thereof, a training method adopted as per experimental learning theory (TMAELT) is designed and compared with the traditional training models basing on seminars. As per the results of the follow up for one year, the trainings basing on TMAELT reduced musculoskeleton symptoms, musculoskeleton and ergonomic risks and risky working posture habits significantly(p<0,05). On the other hand, the trainings basing on seminar method did not create any difference (p<0,05). These results showed that the trainings basing on TMAELT can be used as an effective method for reducing the health and ergonomic risks of the handling workers and bringing ergonomic awareness for them to take measure for those risks.en
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER Sayfa ONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ xii ŞEKİLLER DİZİNİ xiii TABLOLAR DİZİNİ xiv 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 5 2.1. El ile taşıma yapan İşçilerde Kas-İskelet Sistemi Rahatsızlıkları ve Nedenleri 5 2.2. El ile Taşıma Yapan İşçilerde Kas-İskelet Sistemi Rahatsızlıkları İçin Risk Oluşturan Durumlar 5 2.3. Kas-İskelet Sistemi Risklerini Önlemede Ergonomik Farkındalık Oluşturmanın Önemi 6 2.4. Kas-İskelet Sistemi Rahatsızlıkları ve Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi 8 2.4.1. Değerlendirme Yönteminin Seçilmesi 8 2.4.2. Değerlendirme Yöntemleri 9 2.5. Kas-İskelet Sistemi Rahatsızlıklarını Önlemede Eğitimlerin Etkinliği 10 2.6. Öğrenme Kuramları 12 2.6.1. Deneyimsel Öğrenme Kuramı 13 3. YÖNTEM 17 3.1. Etik Kurul Onayı 17 3.2. Çalışma Planının Genel Çerçevesi 17 3.3. Bireyler 17 x İÇİNDEKİLER Sayfa 3.4. Örneklem Büyüklüğünün Belirlenmesi 18 3.5. Hazırlık Süreçleri 19 3.6. Çalışmaya Alınacak Kişilerin Belirlenmesi ve Ön Değerlendirme 20 3.7. Çalışmada Kullanılan Değerlendirme Araçları 22 3.7.1. Katılımcıların Kas-İskelet Sistemi ve Ergonomik Riskler Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi 22 3.7.2. Kas-iskelet Sistemi Rahatsızlıkları ve Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi 22 3.7.3. Çalışma Postürlerinin Değerlendirilmesi 24 3.7.4. Egzersiz Yapma Alışkanlığının Takibi 25 3.7.5. Çalışma Postürünü Etkileyebilecek Depresif Ruhsal Durumların Değerlendirilmesi 26 3.7.6. Çalışma Postürünü Etkileyebilecek Vücut Kompozisyonu Sorunlarının Değerlendirilmesi. 26 3.8. Çalışma Gruplarının Oluşturulması 27 3.9. Örneklem Büyüklüğünün Belirlenmesi 27 3.10. Eğitim İçeriğinin Hazırlanması 27 3.10.1. Deneyimsel Öğrenme Grubuna Eğitimlerin Verilmesi 29 3.10.2. Seminer Gurubuna Eğitim Verilmesi 31 3.11. İstatistiksel İncelemelere Ait Özellikler 32 4. BULGULAR 34 4.1. Tanımlayıcı Özellikler 34 4.2. Değerlendirme Bulguları 35 5. TARTIŞMA 77 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 88 7. KAYNAKLAR 91 xi İÇİNDEKİLER 8. EKLER EK 1: Tez Çalışmasıyla İlgili Etik Kurul İzinleri EK 2: Araştırma Amaçlı Çalışma İçin Aydınlatılmış Onam Formu (Araştırmacının Açıklaması) EK 3: Katılımcının Beyanı Formu EK 4: Beck Depresyon Envanteri (Türkçe) Formu EK 5: Gönüllüler İçin Ön Değerlendirme Formu EK 6: Kas-İskelet Sistemi Bilgi Ölçme Anketi EK 7: Hollanda Kas-iskelet Sistemi Anketi Kısa Sürümü Türkçe Uyarlaması EK 8: Hızlı Tüm Vücut Değerlendirme Aracı EK 9: Egzersiz Programı Tutum Ölçeği 9. ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectErgonomi eğitimitr_TR
dc.subjectKas-iskelet sistemi hastalıkları
dc.subjectDeneyimsel öğrenme
dc.titleElle Taşıma Yapan İşçilerde Ergonomik Farkındalık Oluşturma ve Kas İskelet Sistemi Rahatsızlıklarını Önlemeye Yönelik İki Farklı Eğitim Yönteminin Karşılaştırılmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetElle taşıma yapan işçiler, görevleri gereği ağır objeleri kaldırdıkları, taşıdıkları, bazı vücut bölgeleriyle çok tekrarlı hareketler yaptıkları için kas-iskelet sistemiyle ilgili riskler taşırlar. Bu durum çalışanlar için önemli bir sağlık sorunu olmasının yanı sıra, işverenler ve ülkelerin ekonomisi için küresel, ciddi bir malî yüktür. Bu sorunun çözümü için yaygın olarak ergonomik yaklaşımlar kullanılır. Bunlar; çalışmaya bağlı kas-iskelet sistemi rahatsızlıklarını, sağlık giderlerini, iş ve verim kaybını, dikkat eksikliğine bağlı iş kazalarını azaltır ve çalışanların yaşam kalitesini arttırır. Bu yaklaşımların önemli kısmını, çalışanların kas-iskelet sistemi riskleri ve korunma yolları konularındaki bilgilerini artırma ve güvenli davranış alışkanlıkları kazandırma amaçlı eğitimler oluşturur. Bu çalışmanın amacı, elle taşıma yapan işçilerin kas-iskelet sistemi ve ergonomik risklerini azaltmak ve bu risklere karşı önlem alabilme becerisi kazandırmaya yönelik, etkin bir eğitim yöntemi oluşturmaktı. Bu nedenle deneyimsel öğrenme kuramına göre uyarlanmış eğitim modeliyle (DÖKUEM) bir eğitim tasarlandı ve ergonomi eğitimlerinde uygulanan seminer tarzı geleneksel eğitim modeliyle karşılaştırıldı. Bir yıllık takip sonuçlarına göre DÖKUEM’le verilen eğitimler, kas-iskelet sistemi semptomlarını, kas-iskelet sistemi ve ergonomik riskleri, riskli çalışma postürü alışkanlıklarını anlamlı ölçüde azalttı (p<0.05) Seminer yöntemiyle verilen eğitimlerin ise anlamlı bir değişim oluşturmadı (p>0.05). Bu sonuçlar, DÖKUEM ile verilen eğitimlerin, elle taşıma yapan işçilerin sağlık ve ergonomik risklerini azaltmada ve ergonomik farkındalık oluşturarak bu risklere karşı önlem alabilme becerisi kazandırmada etkin bir eğitim yöntemi olarak kullanılabileceğini gösterdi.tr_TR
dc.contributor.departmentFizyoterapi ve Rehabilitasyontr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster