Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorUma, Mehmet Serdar
dc.contributor.authorKazkayası, İnci
dc.date.accessioned2017-01-13T11:44:53Z
dc.date.available2017-01-13T11:44:53Z
dc.date.issued2016-12
dc.date.submitted2016-12-19
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3057
dc.description.abstractDiabetes mellitus (DM) which is one of the foremost health problems enhances the risk of Alzheimer’s disease (AD) although the molecular mechanisms behind this association remain unclear. In the present study, selective Alzheimer’s disease indicator-1 (seladin-1) and insulin degrading enzyme (IDE) expressions were investigated in rat primary cultured neurons under diabetic conditions and in the brains of streptozotocine (STZ)-induced diabetic rats. We found that lack of insulin rather than high glucose levels decreased seladin-1 and IDE protein and mRNA levels in cultured rat primary neurons after 5 days incubation. If the diabetic conditions were intermittent, neuronal seladin-1 levels were unaffected whereas IDE levels were reduced. Increased BACE1 levels accompanied to decreased seladin-1 levels after 5 days of insulin deprivation. Metformin incubation in the presence of insulin increased seladin-1 protein and mRNA levels. Metformin and estradiol incubation with intermittent glucose treatment caused IDE to remain at control levels. STZ-induced diabetes reduced seladin-1 and IDE but did not change BACE1 levels in the brains of rats. Seladin-1 and IDE levels which were unchanged in the brains of ovariectomized rats decreased in STZ-induced diabetic and ovariectomized rats. Taken together we suggest that seladin-1 and IDE may represent new treatment targets for DM patients to prevent AD onset.en
dc.description.tableofcontentsONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER ve KISALTMALAR xii ŞEKİLLER xiv TABLOLAR xvi 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 2 2.1. Diabetes Mellitus 2 2.2. Alzheimer Hastalığı 2 2.2.1. Alzheimer Hastalığı Patolojisinde Amiloid β Hipotezi 3 2.2.2. Alzheimer Hastalığı Patolojisinde Tau Hipotezi 3 2.3. Diabetes Mellitus ve Alzheimer Hastalığı İlişkisi 4 2.4. Alzheimer Hastalığı Tip 3 Diyabet midir? 5 2.5. Seladin-1 10 2.6. İnsülin Degrade Edici Enzim 13 3. GEREÇ ve YÖNTEM 19 3.1. Hücre Kültürü İnkübasyon Grupları 19 3.2. Sıçan Primer Hücre Kültürü 22 3.3. Deneysel Diyabetin Oluşturulması 23 3.4. Western Blot Analizleri 24 3.5. Gerçek Zamanlı Ters Transkripsiyon Polimeraz Zincir Reaksiyonu Analizleri 25 3.6. Kolesterol ve Desmosterol Ölçümleri 26 3.7. İmmünositokimya Analizleri 26 3.8. Hücre Canlılığı 26 3.9. İstatistiksel Analiz 27 3.10. Deneylerde Kullanılan Çözelti, İlaç ve Reaktifler 27 4. BULGULAR 29 4.1. Hücre Kültüründe Uygulanan İşlemlerin Hücre Canlılığına Etkisi 29 4.2. Hücre Kültüründe 48 saat Devamlı İnkübasyonun Seladin-1 Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 30 4.3. Hücre Kültüründe 5 gün Devamlı İnkübasyonun Seladin-1 Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 31 4.4. Hücre Kültüründe 5 gün Devamlı İnkübasyonun Seladin-1 Proteini Üzerine Etkisinin Konfokal Mikroskopi ile Gösterilmesi 32 4.5. Hücre Kültüründe 48 saat Aralıklı İnkübasyonun Seladin-1 Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 33 4.6. Hücre Kültüründe 5 gün Aralıklı İnkübasyonun Seladin-1 Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 34 4.7. Hücre Kültüründe 5 gün Aralıklı İnkübasyonun Seladin-1 Proteini Üzerine Etkisinin Konfokal Mikroskopi ile Gösterilmesi 35 4.8. Hücre Kültüründe 5 gün Devamlı İnkübasyonun BACE1 Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 36 4.9. Hücre Kültüründe 5 gün Devamlı İnkübasyonun Desmosterol/Kolesterol Oranına Etkisi 37 4.10. Hücre Kültüründe 48 saat Devamlı İnkübasyonun İDE Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 38 4.11. Hücre Kültüründe 5 gün Devamlı İnkübasyonun İDE Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 39 4.12. Hücre Kültüründe 5 gün Devamlı İnkübasyonun İDE Proteini Üzerine Etkisinin Konfokal Mikroskopi ile Gösterilmesi 40   4.13. Hücre Kültüründe 48 saat Aralıklı İnkübasyonun İDE Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 41 4.14. Hücre Kültüründe 5 gün Aralıklı İnkübasyonun İDE Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 42 4.15. Hücre Kültüründe 5 gün Aralıklı İnkübasyonun İDE Proteini Üzerine Etkisinin Konfokal Mikroskopi ile Gösterilmesi 43 4.16. Deneysel Diyabetin Kan Glukoz Düzeyi ve Vücut Ağırlığına Etkisi 44 4.17. Deneysel Diyabetin Seladin-1 Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 45 4.18. Deneysel Diyabetin BACE1 Protein Düzeyine Etkisi 46 4.19. Deneysel Diyabetin İDE Protein ve mRNA Düzeyine Etkisi 47 5. TARTIŞMA 48 5.1. Diyabetin Seladin-1 Üzerine Etkisi 48 5.2. Diyabetin İDE Üzerine Etkisi 54 6. SONUÇ ve ÖNERİLER 58 7. KAYNAKLAR 59 8. EKLER 69 EK-1: Tez Çalışması ile İlgili Etik Kurul İzinleri EK-2: Tez Çalışması ile İlgili Bildiriler ve Yayınlar EK-3: Tez Çalışması ile İlgili Yayının Tam Metni 9. ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesstr_TR
dc.subjectDiyabettr_TR
dc.subjectAlzheimer hastalığı
dc.subjectSeladin-1
dc.subjectİnsülin degrade edici enzim
dc.titleDeneysel Diyabet Modelinde Hipergliseminin Alzheimer Hastalığı ile İlişkili Proteinler Üzerine Etkisitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetEn önde gelen sağlık sorunlarından biri olan diyabet Alzheimer hastalığı (AH) riskini artırır ancak bu ilişkideki moleküler mekanizmalar henüz aydınlatılamamıştır. Bu tez kapsamında diyabetik koşullar altındaki primer nöronal hücre kültüründe ve streptozotosin (STZ) ile oluşturulan diyabetik sıçan beyinlerinde selective Alzheimer’s disease indicator-1 (seladin-1) ve insülin degrade edici enzim (İDE) düzeyleri araştırıldı. Primer nöronal hücre kültüründe glukozun yüksek olmasından ziyade insülin eksikliğinin seladin-1 ve İDE protein ve mRNA düzeylerini azalttığı gösterildi. Diyabetik koşullar aralıklı uygulandığında seladin-1 düzeyi etkilenmezken İDE düzeyi azaldı. Beş gün insülinsiz inkübasyondan sonra azalan seladin-1 düzeylerine artmış BACE1 düzeyleri eşlik etti. İnsülin varlığında metformin ile inkübasyon seladin-1 protein ve mRNA düzeylerini artırdı. Aralıklı glukoz ile eşzamanlı yapılan metformin ve estradiol inkübasyonu İDE’nin düzeyinin kontrol grubu ile aynı kalmasını sağladı. STZ ile oluşturulan diyabet sıçanların beyinlerindeki seladin-1 ve İDE düzeylerini azaltırken BACE1 düzeyini değiştirmedi. Yalnızca overektomi yapılan sıçanların beyinlerinde seladin-1 ve İDE düzeyleri değişmezken overektomi ve diyabet yapılan grupta azaldı. Tüm bu bulgular seladin-1 ve İDE’nin diyabetli kişilerde AH gelişmesini önlemek için yeni tedavi hedefleri olabileceğini düşündürmüştür.tr_TR
dc.contributor.departmentFarmakolojitr_TR
dc.contributor.authorID10134351tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster