Show simple item record

dc.contributor.advisorBAYHAN, PINAR
dc.contributor.authorBalaban Öztürk, Gizem
dc.date.accessioned2023-02-21T13:10:13Z
dc.date.issued2023
dc.date.submitted2023-01-11
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/29350
dc.description.abstractAdolescence, which is seen as the transition period from childhood to adulthood, is a critical development period in which socio emotional changes are experienced towards gaining peer relationships, identity and autonomy. The psychological resilience level of the adolescent and parental attitudes are effective in determining the adolescent's reaction to the stressful events experienced in this period. Psychological resilience is considered to be related to the ecological system theory, as it is affected by environmental and individual factors. In this framework, it is planned to examine the relationship between parental attitudes and psychological resilience levels during adolescence in terms of socio-emotional development. The study group consists of 308 students in grades 9, 10 and 11 who continue their education in different types of high schools in Beylikdüzü, Istanbul. Data collection process was provided with Demographic Information Form and Environmental Relations Form, created by the researcher, the Psychological Resilience Attitude and Skill Scale Child Form, and the Parent Attitude Scale. Independent groups t-test, one-way analysis of variance (ANOVA) and Pearson Correlation analysis were applied to examine the information obtained from the adolescents. As a result of the research: there was a positive relationship between psychological resilience and the adolescent's perceived parental acceptance (r = 0.13, p < .05) and control (r = 0.13, p < .05) attitudes; negative statistically significant correlations were found between psychological autonomy (r=-0.15, p<.05) attitude. It was found that as the adolescent's perceived parental acceptance increased, the adolescent's relationship with school increased (r=.335 , p<0.001), and as the mother's relationship with school increased, the relationship the child established with school increased (r=,307 , p<0,01).tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectergenlik, sosyo-duygusal gelişim, psikolojik sağlamlık, anne baba tutumları, ekolojik sistem kuramıtr_TR
dc.titleErgenlik Döneminde Psikolojik Sağlamlık Ve Algılanan Anne Baba Tutumları Arasındaki İlişkinin Ekolojik Sistem Kuramı Çerçevesinde İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetÇocukluktan yetişkinliğe geçiş dönemi olarak görülen ergenlik dönemi akran ilişkileri, kimlik ve özerklik kazanmaya yönelik sosyo-duygusal değişimlerin yaşandığı kritik öneme sahip gelişim dönemidir. Bu dönemde yaşanan stres olayları karşısında ergenin tepkisini belirlemesinde ergenin psikolojik sağlamlık düzeyi ve anne baba tutumları etkili olmaktadır. Psikolojik sağlamlık, çevresel ve bireysel faktörlerden etkilenmesi nedeni ile ekolojik sistem kuramı ile ilişkili kabul edilmektedir. Bu çerçevede, sosyo-duygusal gelişim açısından ergenlik döneminde anne baba tutumları ile psikolojik sağlamlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi planlanmıştır. Çalışma grubunu, İstanbul ili Beylikdüzü ilçesinde farklı lise türlerindeki okullarda öğrenime devam eden 9,10 ve 11. Sınıf 308 ergen oluşturmaktadır. Çalışmada araştırmacı tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu ve Çevre ile İlişkiler Formu, Psikolojik Sağlamlık Tutum ve Beceri Ölçeği Çocuk Formu ve Anne Baba Tutum Ölçeği ile veri toplama işlemi gerçekleştirilmiştir. Ergenlerden alınan bilgileri incelemek amacıyla bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson Korelasyon analizi uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda: psikolojik sağlamlık ile ergenin algıladığı anne baba kabul (r = 0.13, p < .05) ve denetleme (r = 0.13, p < .05) tutumları arasında pozitif yönde, psikolojik özerklik (r=-0,15, p<.05) tutumu arasında negatif yönde istatistiksel açıdan anlamlı ilişkiler olduğu bulunmuştur. Ergenin algıladığı anne baba kabul arttıkça ergenin okul ile ilişkisinin arttığı (r=,335 , p<0,001), annenin okul ile ilişkisinin arttıkça çocuğun okul ile kurduğu ilişkinin arttığı (r=,307 , p<0,01) bulunmuştur.tr_TR
dc.contributor.departmentÇocuk Gelişimi ve Eğitimitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-02-21T13:10:13Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypelearning objecttr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record