Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDemir, Nurettin
dc.contributor.authorÖzkan, Ayşegül
dc.date.accessioned2023-01-16T07:55:45Z
dc.date.issued2023
dc.date.submitted2023-01-03
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/29187
dc.description.abstractThe Turkic -GAn suffix is seen in a few examples in the Old Turkic period. It has become a multifunctional suffix that can be used in different syntactic environments in later periods. Modern Turkic languages are divided into two groups in terms of the use of suffixes. The first group uses the suffix in more than one syntactic environment. In the Kipchak Turkic, the -GAn suffix functions as a tense-aspect marker. It also functions as a derivational suffix. Its primary function, which is the subject of our study, is to be used as a subordinate clause marker. In Turkic languages, clauses that are syntactically dependent on a matrix clause are coded with certain suffixes. They have internal and external syntactic features. They also have certain semantic features. The study's first aim is to describe these features of the subordinate clauses formed with the suffix -GAn in Kipchak languages synchronically. Within the scope of the study, Kazakh, Karakalpak, Nogai, Kyrgyz, Karay, Karachay-Balkarian, Kumyk, Tatar, and Bashkir is included in the study. On the other hand, the other group, which includes Turkish, uses the suffix in a limited area. This group has different functional equivalents for the suffix. Therefore, the second aspect of our study is to compare the functional equivalents in Kipchak languages and Turkish with morpho-syntactic and semantic features. Thus, we aim to determine the two groups' structural and semantic similarities and differences.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectKıpçak dilleritr_TR
dc.subjectTürkiye Türkçesitr_TR
dc.subject-GAn ekitr_TR
dc.subjectYan cümletr_TR
dc.subjectFiilimsitr_TR
dc.subjectUyumtr_TR
dc.subjectOlgusallıktr_TR
dc.subject.lcshFiloloji. Dilbilim.tr_TR
dc.titleKıpçak Grubu Türk Dillerinde -GAn Ekiyle Oluşturulan Yan Cümlelertr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBağımlı bir biçimbirim olan -GAn, Eski Türkçe döneminde az sayıda örnekte görülmekle birlikte sonraki dönemlerde farklı sözdizimsel çevrelerde kullanılabilen çok işlevli bir ek haline gelmiştir. Günümüzde ekin kullanımı açısından Türk dillerinin iki gruba ayrıldığı görülmektedir. Kıpçak dillerinin de yer aldığı ilk grup, eki birden fazla alanda sıklıkla kullanmaktadır. Kıpçak dillerine bakıldığında ilk işlevi temel cümle işaretleyicisi olarak kullanılmasıdır. Aynı zamanda sınırlı olmakla birlikte yeni sözcüklerin türetiminde kullanıldığı görülmektedir. Türkçede bir üst cümleye sözdizimsel açıdan bağımlı olan cümleler belirli ekler aracılığı ile kodlanır ve -GAn eki bunlardan biridir. Yan cümlelerin üç türünde, niteleme, tümleç ve zarf yan cümlelerinde kullanılmaktadır. Bu cümleler uyum işaretlemesi, öge sıralaması ve öge yönetimi gibi belirli iç sözdizimsel özelliklere, üst cümlede edindikleri sözdizimsel işlevler açısından dış sözdizimsel özelliklere sahiplerdir. Aynı zamanda belirli anlamsal özellikleri barındırırlar. Bu özellikler yan cümle türleri arasında farklılık göstermektedir. Çalışmanın ilk amacı eş zamanlı bir bakış açısıyla Kıpçak dillerinde -GAn ekiyle oluşturulan yan cümlelerin bu özelliklerini betimlemektir. Çalışma kapsamında Kıpçak dillerinden Kazakça, Karakalpakça, Nogayca, Kırgızca, Karayca, Karaçayca-Balkarca, Kumukça, Tatarca ve Başkurtça incelemeye dahil edilmiştir Öte yandan Türkiye Türkçesinin yer aldığı diğer grup eki sınırlı bir alanda, niteleme yan cümlelerinde kullanmaktadır. Bu grupta -GAn ekinin diğer alanlardaki kullanımları için farklı işlevsel karşılıklar bulunmaktadır. Niteleme yapılarında ek seçime bağlı olarak –(y)An ve -DXK olmak üzere farklı karşılıklar bulunurken tümleç yan cümlelerinde olgusallık bağlamında -DXK ekinin yanında -mA eki ile kullanılabildiği görülmektedir. Zarf yan cümlelerinde ise kodladığı anlamsal ilişkiye göre farklı karşılıklar edinir. Kıpçak dilleri ve Türkiye Türkçesinde yukarıda sıraladığımız işlevsel karşılıkların biçim-sözdizimsel ve anlamsal özellikler açısından karşılaştırmalı bir yöntemle ele alınması çalışmamızın diğer bir yönünü oluşturur. Böylelikle iki grup arasındaki yapısal benzerlik ve farklılıkların tespit edilmesi amaçlanmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentÇağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatlarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-01-16T07:55:45Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster