Show simple item record

dc.contributor.advisorYılbaş, Aysun Ankay
dc.contributor.authorSevimli, Mohammad
dc.date.accessioned2022-12-08T11:18:29Z
dc.date.issued2022-10-10
dc.date.submitted2022-10-19
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/27180
dc.description.abstractBackground: Videolaryngoscopy is frequently used in the management of patients who are predicted to have a difficult airway. Compared to direct laryngoscopy, it offers a better laryngeal view and increases the likelihood of successful intubation. It is among the most preferred difficult airway instruments, especially due to its ease of use, portability and similarity to direct laryngoscopy. Laryngoscopy and intubation normally require the application of a force to the base of the tongue. Although short-term in most cases, this pressure can cause an increase in heart rate, blood pressure, and catecholamine levels. In this study, we aimed to objectively measure the force applied to the base of the tongue in a standard pediatric intubation model and to examine possible related factors. Materials and Methods: After obtaining the approval of the Local Ethics Committee numbered 21/348; The study was carried out with the participation of research assistants in Hacettepe University Faculty of Medicine, Department of Anesthesiology and Reanimation. Each research assistant who agreed to participate in the study performed endotracheal intubation with a standard pediatric intubation model with GlideScope LoPro T2, Storz C-MAC pediatric D-blade and direct laryngoscope Macintosh 2 blade. The pressure applied to the base of the tongue and the vallecula was recorded with FSR 402 pressure/force sensors attached to the blades. Results: A total of 52 participants (34.6% male and 65.4% female) who participated in the study performed a total of 156 intubation procedures, once with each laryngoscopy method (direct laryngoscope Mac 2, GlideScope LoPro T2 and C-MAC pediatric D-bleyd). It was observed that the intubation time of female participants was statistically longer than males (p=0.033). Mean intubation times were similar in all three laryngoscopy methods (p=0.27). While Cormack-Lehane class 2 images were obtained less frequently with videolaryngoscopic methods compared to direct laryngoscopy, class 3 images were not observed (p<0.001). When intubation methods were compared according to forces apllied obtaining the glottic view (Cormack-Lehane) (p=0.001) and passage of endotracheal tube (p<0.001), similar force values were obtained in direct laryngoscopy and GlideScope videoingoscopy, but significantly lower force was shown in C-MAC videoryngoscopy compared to the other two methods. Similar results were obtained when the average of these two applied forces were taken as the measuring paramater. Conclusion: It is known that videolaryngoscopy increases the success of intubation as a result of obtaining a better and wider laryngeal view and provides significant advantages especially in difficult airway patients. In this study, it was shown that the glottic image improved independently of the experience of the practitioners in standard pediatric model. It is generally accepted that less force is exerted on the oropharyngeal tissues due to the good visualization of videolaryngoscopy. Reducing the force applied to the oropharyngeal tissues as much as possible is important in terms of complications such as hypertension, dysrhythmias, increased intracranial pressure and local tissue traumas due to compression that may occur during laryngoscopy. Although studies in adults support this opinion, the literature data on the pediatric patient group is very limited. In our study, the forces measured at the time of acquisition of the target CL image and at the time of ETT insertion were significantly lower with the C-MAC pediatric D-bleyd compared to the other two laryngoscopes. As a result, in our study, we believe that videolaryngoscopy should be considered as the first choice in the pediatric patient group as it provides better glottic view, and that practitioners should act as little traumatically as possible with the awareness of the force exerted on the oropharyngeal tissues and the possible complications that this may cause during all intubations.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectVideolaringoskopitr_TR
dc.subjectdirekt laringoskopitr_TR
dc.subjectendotrakeal entübasyontr_TR
dc.subjectkuvvettr_TR
dc.subject.lcshTıp uygulamasıtr_TR
dc.titleStandart Pediatrik Endotrakeal Entübasyon Maketinde; Laringoskopi Esnasında Farklı Bleydler ile Orofaringeal Dokulara Uygulanan Kuvvetlerin Karşılaştırılmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetGiriş: Videolaringoskopi zor hava yolu öngörülen hastaların yönetiminde sıklıkla kullanılmaktadır. Direkt laringoskopiyle karşılaştırıldığında daha iyi bir laringeal görüntü sunar ve başarılı entübasyon olasılığını artırır. Özellikle kullanım kolaylığı sağlaması, portabl olması ve direkt laringoskopiye olan benzerliği nedeniyle en sık tercih edilen zor hava yolu araçları arasında yer alır. Laringoskopi ve entübasyon, normal olarak dilin tabanına bir kuvvet uygulanmasını gerektirir. Çoğu durumda kısa süreli olmasına rağmen, bu baskı hastalarda nabız, kan basıncı ve katekolamin seviyelerinde artışa neden olabilir. Biz bu çalışmada standart pediatrik entübasyon maketinde dil köküne ve orofaringeal dokulara uygulanan kuvveti objektif şekilde ölçmeyi ve olası ilişkili faktörleri incelemeyi hedefledik. Yöntem ve Gereçler: 21/348 numaralı yerel etik kurul onayı alındıktan sonra; çalışmamız Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalında araştırma görevlilerinin katılımı ile gerçekleştirildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden her bir araştırma görevlisi standart pediatrik entübasyon maketinde GlideScope LoPro T2, Storz C-MAC pediatrik D-bleyd ve direkt laringoskop Macintosh 2 bleyd ile endotrakeal entübasyon uyguladı. Dil köküne ve vallekulaya uygulanan kuvvetler bleydler üzerine yapıştırılmış olan FSR 402 basınç/kuvvet sensörleri ile kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya katılan toplam 52 katılımcı (%34,6 erkek ve %65,4 kadın) her bir laringoskopi yöntemi ile (direkt laringoskop Mac 2, GlideScope LoPro T2 ve Storz C-MAC pediatrik D-bleyd) birer defa olmak üzere toplam 156 entübasyon prosedürü icra etti. Her üç laringoskopi yönteminde ortalama entübasyon süreleri benzerdi (p=0.27). Kadın katılımcıların entübasyon süresi erkeklere göre istatistiksel olarak daha uzundu (p=0.033). Videolaringoskopik yöntemlerle direkt laringoskopiye göre daha az sıklıkta Cormack-Lehane sınıf 2 görüntü elde edilirken, sınıf 3 görüntü hiç izlenmedi (p<0.001). Entübasyon yöntemleri Cormack-Lehane alınırken (p=0.001) ve endotrakeal tüp (ETT) geçirilirken oluşan kuvvetlere (p<0.001) göre karşılaştırıldığında direkt laringoskopi ve GlideScope videolaringoskopide benzer kuvvet değerleri elde edilirken, C-MAC videolaringoskopi ile diğer iki yönteme göre anlamlı olarak daha düşük kuvvet uygulandığı gösterildi. Kuvvet parametresi olarak Cormack-Lehane alınırken ve ETT geçirilirken uygulanan bu iki kuvvetin ortalaması alındığında da benzer sonuçlar ortaya koyuldu. Sonuçlar: Videolaringoskopinin daha iyi ve geniş laringeal görüntü elde edilmesi sonucu entübasyon başarısını artırdığı ve özellikle zor hava yolu hastalarında belirgin avantajlar sağladığı bilinmektedir. Bu çalışmada da, infant boyutlarındaki pediatrik entübasyon maketinde uygulayıcıların deneyiminden bağımsız olarak glottik görüntünün iyileştiği gösterilmiştir. Genel kanı olarak, bu iyileştirilmiş görüntü esnasında videolaringoskopi ile orofaringeal dokulara daha az kuvvet uygulandığı kabul edilir. Orofaringeal dokulara uygulanan kuvvetin mümkün oldğunca azaltılması, laringoskopi esnasında görülebilecek hipertansiyon, disritmiler, intrakraniyel basınç artışı ve basıya bağlı lokal doku travmaları gibi komplikasyonlar açısından önemlidir. Erişkinlerde yapılan çalışmalar bu kanıyı desteklese de, pediatrik hasta grubu ile ilgili literatür verileri çok kısıtlıdır. Çalışmamızda, hedef CL görüntüsü elde edildiği anda ve ETT yerleştirilme anında ölçülen kuvvetler C-MAC pediatrik D-bleyd ile diğer iki laringoskopa kıyasla anlamlı olarak daha düşüktü. Sonuç olarak, çalışma verilerimiz ışığında daha iyi glottik görüntü sağlaması nedeniyle pediatrik hasta grubunda da videolaringoskopinin ilk seçenek olarak düşünülmesi ve tüm entübasyonlar esnasında uygulayıcıların orofaringeal dokulara yaptıkları kuvvetin ve bunun yol açabileceği olası komplikasyonların bilinciyle mümkün olduğunca az travmatik hareket etmesi gerektiği kanısındayız.tr_TR
dc.contributor.departmentAnesteziyoloji ve Reanimasyontr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2022-12-08T11:18:30Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record