dc.contributor.advisor | Acun, Ramazan | |
dc.contributor.author | Ağır, Sevda | |
dc.date.accessioned | 2020-08-14T07:53:43Z | |
dc.date.issued | 2020-08-11 | |
dc.date.submitted | 2020-06-23 | |
dc.identifier.citation | Ağır, Sevda, Karantina Uygulama Süreçleri ve Tepkiler (1865-1914), 2020 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/22552 | |
dc.description.abstract | Starting with the adoption of sedentary life epidemic diseases became a part of life. As a
result of interaction between communities wich is a outcome of the commerce, travel,
expeditions, pilgrimages and wars the spread of epidemics increased. Due to the fact
that the Ottoman geography was on a cross-continental transition route, it got its share
of these epidemic diseases and almost always struggled with epidemics. Epidemic
diseases such as cholera, malaria, variola, typhus, and especially plague, have cost the
lives of millions of people and have left deep scars in the society.
The Ottoman Empire decided to implement an empirewide quarantine, as it already was
one of the measures taken against epidemics in many parts of the world, relatively late,
in 1838. However, the reaction of the population to the quarantine implemented by the
state could turn fatalistic. In order to prevent these reactions, rignt at the beginning a
fatwa was issued saying that the quarantine in line with the religion. At the same t ime,
writings on the benefits of the quarantine were published in Takvim-i Vekayi (official
gazette) with the purpose of raising public awareness.
In addition, the Ottoman State took both administrative and sanitary measures to combat
epidemics, and in this context, appointments of physicians, vaccinators and pharmacists
were made to places where diseases were intense. An addition to that, tebhirhane’s
(disinfection stations) were established, and items, clothes, indoor spaces were
disinfected. Vaccination studies have been initiated to end the diseases, and the
telkihhane-i şahane (vaccination house) and the bakteriyolojihane-i şahane (bacteriology
laboratory) were established to combat pandemics.
The main goal of this thesis study is to reveal the quarant ine measures taken by the
satate and the reactions against them experienced in the Ottoman Empire in the second
half of the 19th century. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Salgın hastalıklar | tr_TR |
dc.subject | Veba | |
dc.subject | Kolera | |
dc.subject | Sıtma | |
dc.subject | Çiçek | |
dc.subject | Tebhirhane (Dezenfeksiyon istasyonu) | |
dc.subject | Karantina | |
dc.title | Osmanlı'da Karantina Uygulama Süreçleri ve Tepkiler (1865-1914) | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | İnsanoğlunun yerleşik hayata geçmesiyle birlikte salgın hastalıklar da ortaya çıkmıştır.
Toplumlar arasındaki etkileşimin çoğalmasıyla, özellikle ticaret, seyahat, sefer, hac ve
savaşların da yapılmasıyla beraber salgınların yayılma hızı da artmıştır. Osmanlı
coğrafyasının kıtalar arası geçiş güzergahında olması hasebiyle bu salgın hastalıklardan
nasibini almış, neredeyse her dönem bir salgınla mücadele etmiştir. Veba başta olmak
üzere, kolera, sıtma, çiçek, tifüs gibi salgın hastalıklar milyonlarca insanın hayatına mal
olmuş, toplumda derin izler bırakmıştır.
Osmanlı Devleti de bu salgınlarla mücadele etmek için ilk önlem olarak, Dünya’nın
birçok yerinde epidemilere karşı alınan önlemlerden bir tanesi olan karantinanın
uygulanmasına karar vermiştir. (1838) Halkın salgın hastalıklara karşı kaderci
yaklaşımı, karantinaya karşı isyana varan tepkilere ve tedbirlerin alınmasında bazı
aksaklıklara sebep olmuştur. Devletin merkezi olarak uyguladığı karantinaya karşı
halkın tepkisini önlemek için karantinanın caiz olduğuna dair fetva alınmış ve halkın
bilinçlendirilmesi adına karantinanın yararları üzerine yazdırılan risaleler Takvim-i
Vekayi’de yayımlanmıştır.
Buna ek olarak, Osmanlı Devleti salgınlarla mücadelede hem idari hem de sıhhi
tedbirleri almış ve bu kapsamda hastalıkların yoğun olduğu yerlere hekim, aşıcı ve
eczacı tayinleri yapılmış, tebhirhaneler (dezenfeksiyon istasyonu) kurularak, eşyalar,
giysiler, kapalı mekanlar dezenfekte edilmiştir. Hastalıkların son bulması için aşı
çalışmaları başlatılmış ve telkihhane-i şahane (aşı evi) ve bakteriyolojihane-i şahane
(bakteriyoloji laboratuarı) kurularak salgınlarla mücadele edilmiştir.
Bu tez çalışmasının ana hedefi, XIX. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde yaşanan epidemiler
ile mücadelede uygulanan karantina tedbirleri ve bu tedbirlere karşı verilen tepkileri
ortaya koymaktır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Tarih | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2020-08-14T07:53:43Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |